زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

۳ مطلب در شهریور ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

همان طور که می دانید خون عامل حیات انسان است و وظیه اصلی آن اکسیژن رسانی و تغذیه رسانی به تک تک سلول های بدن در نقاط مختلف است. یکی از ترکیبات خون پلاکت نام دارد که برای سلامتی شما باید همیشه در سطح متعادلی قرار داشته باشد. اما گاهی به دلایل مختلف ممکن است برخی افراد دچار کمبود و پایین آمدن پلاکت خون شوند. با گروه سلامت اوما در این مقاله همراه باشید تا علت های های مختلف پایین بودن پلاکت خون و روش های درمانی آن را بررسی کنیم.

پلاکت خون و پایین امدن سطح آن به چه معنی است؟

خون از چندین نوع سلول تشکیل شده است. این سلول ها در مایعی بنام پلاسما شناور می شوند. انواع سلول های خونی عبارتند از:

  • سلول های قرمز خون
  • گلبول های سفید خون
  • پلاکت ها یا ترومبوسیت ها

هنگامی که پوست شما آسیب دیده یا بریده شود، پلاکت ها به هم می پیوندند و لخته می شوند تا خونریزی متوقف شود. هنگامی که پلاکت کافی در خون وجود نداشته باشد، بدن شما نمی تواند در هنگام خونریزی به اندازه کافی لخته ایجاد کند و در نتیجه با هر خونریزی معمولی ممکن است خون زیادی را از دست بدهید که کم کم باعث کم خونی و عوارض جدی تر خواهد شد.

به بیماری با تعداد پلاکت پایین ترومبوسیتوپنی نیز گفته می شود. بسته به علت اصلی ایجاد این حالت، این بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. از نظر برخی پزشکان و محققان، علائم این بیماری شامل خونریزی شدید و بدون توقف می باشد که در صورت عدم درمان، ممکن است کشنده باشد. برخی افراد نیز ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند. به طور معمول، تعداد پلاکت پایین نتیجه بیماری های مزمن مانند سرطان خون یا استفاده از داروهای خاص است. خوشبختانه درمان صحیح و به موقع معمولاً وضعیت ترومبوسیتوپنی را برطرف می کند.

علائم دیگر پایین بودن پلاکت خون چیست؟

این که آیا شما علائم را تجربه کرده اید یا خیر، به تعداد پلاکت شما بستگی دارد. در موارد خفیف مانند مواردی که پلاکت کم خون در اثر بارداری ایجاد می شود، معمولاً هیچ علائمی مشاهده نخواهد شد. اما در موارد شدیدتر ممکن است باعث خونریزی غیرقابل کنترل شود، که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علائم اصلی پایین بودن پلاکت خون عبارتند از:

  • کبودی و قرمزی در پوست بدن،  که به آن purpura گفته می شود.
  •  بثورات و دانه های ریز قرمز یا بنفش بنام petechiae
  •  خون دماغ
  • خونریزی غیر طبیعی لثه ها
  • وقتی بدنتان زخم می شود به مدت طولانی ادامه می یابد و خونریزی متوقف نمی شود.
  • خونریزی شدید قاعدگی
  •  خونریزی از روده بزرگ
  • خون در مدفوع شما
  • خون در ادرار شما

در موارد جدی تر، ممکن است خونریزی داخلی نیز اتفاق بیفتد. علائم خونریزی داخلی شامل موارد زیر است:

  • مشاهده خون در ادرار
  • مشاهده خون در مدفوع
  • استفراغ خونین یا بسیار تیره

در صورت بروز هرگونه علائم خونریزی داخلی، فوراً به اورژانس مراجعه کنید یا تماس بگیرید. بندرت ممکن است این وضعیت منجر به خونریزی در مغز شما شود اما غیر ممکن نیست و یک خطر جدی محسوب می شود. اگر تعداد پلاکت خون شما پایین است و سردرد یا هرگونه مشکل عصبی را تجربه کردید، سریعاً به پزشک خود بگویید.

دلایل پایین آمدن سطح پلاکت خون چیست؟

علل احتمالی کاهش پلاکت در خون عبارتند از:

مشکلات مربوط به مغز استخوان

منظور از مغز استخوان، بافت اسفنجی داخل استخوان است. در این ناحیه تمام اجزای خون، از جمله پلاکت ها، تولید می شوند. اگر مغز استخوان شما به هر دلیلی به اندازه کافی پلاکت تولید نکند، میزان پلاکت خون کاهش می یابد. علل کاهش تولید پلاکت توسط مغز استخوان شامل موارد زیر است:

  • کم خونی آپلاستیک
  •  کمبود ویتامین B-12
  •  کمبود فولات
  •  کمبود آهن
  • عفونت های ویروسی از جمله HIV، Epstein-Barr و آبله مرغان
  •  قرار گرفتن در معرض شیمی درمانی، پرتودرمانی یا مواد شیمیایی سمی
  •  مصرف زیاد الکل
  •  سیروز
  • سرطان خون
  •  میلوددیپلازی

تخریب پلاکت ها

هر پلاکت حدود 10 روز در بدن به طور سالم زندگی می کند.اگر قبل از این زمان پلاکت ها تخریب شوند به مرور میزان پلاکت خون کاهش پیدا می کند. این شرایط ممکن است به دلیل عوارض داروهای خاص از جمله داروهای ادرارآور و داروهای ضد تشنج باشد. موارد زیر نیز می توانند باعث تخریب زودهنگام پلاکت ها شوند:

  • فشار خون بالا یا طحال بزرگ شده
  • یک اختلال خود ایمنی
  • بارداری
  •  وجود  یک عفونت باکتریایی در خون
  •  پورپورا ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک
  •  پورپورا ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک
  •  سندرم اورمیک همولیتیک
  • وجود لخته خون در رگ ها

 

علت پایین بودن پلاکت خون

پایین بودن پلاکت خون چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پزشک مشکوک به پایین بودن سطح پلاکت خون باشد، ابتدا معاینه جسمی را انجام می دهند. در طول معاینه، پزشک بدن شما را از نظر هرگونه کبودی غیرمعمول یا شواهدی از بیماری که علامت خونریزی مویرگی است و اغلب از علائم این بیماری می باشد، بررسی می کند.

پزشک شما ممکن است شکم شما را نیز بررسی کند تا اندازه طحال را بررسی نماید. زیرا طحال بزرگ نیز به معنی پایین بودن پلاکت های خون است. همچنین ممکن است از شما سؤال شود که آیا سابقه خانوادگی اختلالات خونریزی را دارید یا خیر؟ زیرا این نوع از اختلالات در خانواده ها می تواند موروثی باشد. در مرحله بعد پزشک آزمایشاتی را تجویز می کند.

آزمایش خون

برای تشخیص این وضعیت، پزشک شما باید آزمایش کامل شمارش پلاکت خون را انجام دهد. این آزمایش میزان سلول های موجود در خون را بررسی می کند. اگر تعداد پلاکت شما از حد طبیعی پایین تر باشد، پزشک به طور قطعی بیماری را تایید کرده و درمان را شروع می کند. تعداد پلاکت معمولی بین 150000 تا 450000 پلاکت در هر میلی لیتر خون است.
پزشک ممکن است بخواهد خون شما را برای آزمایش آنتی بادی های پلاکت نیز بررسی کند. این آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که پلاکت ها را از بین می برند. آنتی بادی های پلاکت می توانند به خاطر عارضه جانبی از داروهای خاص مانند هپارین یا به دلایل نامعلوم تولید شوند.

پزشک شما ممکن است آزمایش لخته شدن خون را نیز تجویز کند که شامل زمان ترومبوپلاستین جزئی و زمان پروترومبین یعنی زمان انعقاد خون است. این آزمایشات به سادگی با نمونه خون شما انجام می شوند. در آزمایشگاه مواد شیمیایی خاصی به نمونه اضافه می شود تا مشخص شود لخته شدن خون شما چقدر طول می کشد.

سونوگرافی

اگر پزشک شما مشکوک به بزرگ شدن طحال باشد، ممکن است سونوگرافی را برایتان تجویز کند. در این تست از امواج صوتی استفاده می شود تا از طحال شما عکس برداری شود. این کار می تواند به پزشک شما کمک کند تا میزان اندازه طحال شما را تشخیص دهد و در صورت بزرگ شدن درمان های لازم را شروع کند. 

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی

اگر پزشک شما مشکوک باشد که مشکلی در مغز استخوان شما وجود دارد، آسپیراسیون مغز استخوان را تجویز می کند. در طی آسپیراسیون، پزشک شما از سوزن استفاده می کند تا مقدار کمی از مغز استخوان را از یکی از استخوان های شما خارج کند.

بیوپسی یا نمونه برداری مغز استخوان نیز ممکن است به تشخیص دقیق تر کمک کند. برای نمونه برداری پزشک شما از سوزن برای گرفتن نمونه ای از هسته مغز استخوان شما و معمولاً از استخوان ران استفاده می کند. ممکن است همزمان با آسپیراسیون نمونه برداری مغز استخوان هم انجام شود تا کمتر اذیت شوید.

نحوه درمان پایین بودن پلاکت خون چیست؟

نحوه درمان پلاکت پایین خون به علت و شدت شرایط شما بستگی دارد. اگر وضعیت شما خفیف باشد، پزشک ممکن است معالجه را متوقف می کند و فقط جلساتی را برای چکاپ و کنترل بیماری تعیین خواهد کرد. 

اما در شرایط شدید پزشک به شما توصیه می کند که برای جلوگیری از وخیم تر شدن وضعیت خود، اقدامات لازم را انجام دهید. این اقدامات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  •  اجتناب از ورزش های تماسی
  •  اجتناب از فعالیت های با خطر زیاد خونریزی یا کبودی
  •  محدود کردن مصرف الکل
  •  متوقف کردن یا تعویض داروهای موثر بر پلاکت ها، از جمله آسپرین و ایبوپروفن

اگر پایین بودن پلاکت خون شما شدیدتر باشد، ممکن است شما به درمان پزشکی نیاز داشته باشید. این درمان ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

  •  انتقال خون یا پلاکت
  •  تغییر داروهایی که باعث کاهش پلاکت خون می شوند. 
  •  مصرف  استروئیدها
  •  گلوبولین ایمنی
  •  کورتیکواستروئیدها برای از بین بردن آنتی بادی های کاهش دهنده پلاکت ها
  •  تغییر داروهایی که سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند
  •  جراحی برای برداشتن طحال

سخن آخر

همه افراد با سطح پایین پلاکت خون، به درمان نیاز ندارند. برخی از شرایطی که باعث کاهش تعداد پلاکت ها می شود در نهایت به طور خود به خود از بین رفته و دوباره پلاکت های بیشتری ساخته می شود. 

با این حال، افراد مبتلا به موارد شدید ممکن است نیاز به درمان های پزشکی و مراقبت های خاص داشته باشند. بعضی اوقات با درمان علت اصلی می توان سطح پلاکت خون را به راحتی افزایش داد.  برای درمان سریع تر باید با پزشک همکاری کنید و دقیقا همه دستورالعمل های او را انجام دهید تا به خوبی بتوانید بیماری را کنترل و درمان کنید.

[collapse id=2956]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

همان طور که می دانید خون عامل حیات انسان است و وظیه اصلی آن اکسیژن رسانی و تغذیه رسانی به تک تک سلول های بدن در نقاط مختلف است. یکی از ترکیبات خون پلاکت نام دارد که برای سلامتی شما باید همیشه در سطح متعادلی قرار داشته باشد. اما گاهی به دلایل مختلف ممکن است برخی افراد دچار کمبود و پایین آمدن پلاکت خون شوند. با گروه سلامت اوما در این مقاله همراه باشید تا علت های های مختلف پایین بودن پلاکت خون و روش های درمانی آن را بررسی کنیم.

پلاکت خون و پایین امدن سطح آن به چه معنی است؟

خون از چندین نوع سلول تشکیل شده است. این سلول ها در مایعی بنام پلاسما شناور می شوند. انواع سلول های خونی عبارتند از:

  • سلول های قرمز خون
  • گلبول های سفید خون
  • پلاکت ها یا ترومبوسیت ها

هنگامی که پوست شما آسیب دیده یا بریده شود، پلاکت ها به هم می پیوندند و لخته می شوند تا خونریزی متوقف شود. هنگامی که پلاکت کافی در خون وجود نداشته باشد، بدن شما نمی تواند در هنگام خونریزی به اندازه کافی لخته ایجاد کند و در نتیجه با هر خونریزی معمولی ممکن است خون زیادی را از دست بدهید که کم کم باعث کم خونی و عوارض جدی تر خواهد شد.

به بیماری با تعداد پلاکت پایین ترومبوسیتوپنی نیز گفته می شود. بسته به علت اصلی ایجاد این حالت، این بیماری می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. از نظر برخی پزشکان و محققان، علائم این بیماری شامل خونریزی شدید و بدون توقف می باشد که در صورت عدم درمان، ممکن است کشنده باشد. برخی افراد نیز ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند. به طور معمول، تعداد پلاکت پایین نتیجه بیماری های مزمن مانند سرطان خون یا استفاده از داروهای خاص است. خوشبختانه درمان صحیح و به موقع معمولاً وضعیت ترومبوسیتوپنی را برطرف می کند.

علائم دیگر پایین بودن پلاکت خون چیست؟

این که آیا شما علائم را تجربه کرده اید یا خیر، به تعداد پلاکت شما بستگی دارد. در موارد خفیف مانند مواردی که پلاکت کم خون در اثر بارداری ایجاد می شود، معمولاً هیچ علائمی مشاهده نخواهد شد. اما در موارد شدیدتر ممکن است باعث خونریزی غیرقابل کنترل شود، که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. علائم اصلی پایین بودن پلاکت خون عبارتند از:

  • کبودی و قرمزی در پوست بدن،  که به آن purpura گفته می شود.
  •  بثورات و دانه های ریز قرمز یا بنفش بنام petechiae
  •  خون دماغ
  • خونریزی غیر طبیعی لثه ها
  • وقتی بدنتان زخم می شود به مدت طولانی ادامه می یابد و خونریزی متوقف نمی شود.
  • خونریزی شدید قاعدگی
  •  خونریزی از روده بزرگ
  • خون در مدفوع شما
  • خون در ادرار شما

در موارد جدی تر، ممکن است خونریزی داخلی نیز اتفاق بیفتد. علائم خونریزی داخلی شامل موارد زیر است:

  • مشاهده خون در ادرار
  • مشاهده خون در مدفوع
  • استفراغ خونین یا بسیار تیره

در صورت بروز هرگونه علائم خونریزی داخلی، فوراً به اورژانس مراجعه کنید یا تماس بگیرید. بندرت ممکن است این وضعیت منجر به خونریزی در مغز شما شود اما غیر ممکن نیست و یک خطر جدی محسوب می شود. اگر تعداد پلاکت خون شما پایین است و سردرد یا هرگونه مشکل عصبی را تجربه کردید، سریعاً به پزشک خود بگویید.

دلایل پایین آمدن سطح پلاکت خون چیست؟

علل احتمالی کاهش پلاکت در خون عبارتند از:

مشکلات مربوط به مغز استخوان

منظور از مغز استخوان، بافت اسفنجی داخل استخوان است. در این ناحیه تمام اجزای خون، از جمله پلاکت ها، تولید می شوند. اگر مغز استخوان شما به هر دلیلی به اندازه کافی پلاکت تولید نکند، میزان پلاکت خون کاهش می یابد. علل کاهش تولید پلاکت توسط مغز استخوان شامل موارد زیر است:

  • کم خونی آپلاستیک
  •  کمبود ویتامین B-12
  •  کمبود فولات
  •  کمبود آهن
  • عفونت های ویروسی از جمله HIV، Epstein-Barr و آبله مرغان
  •  قرار گرفتن در معرض شیمی درمانی، پرتودرمانی یا مواد شیمیایی سمی
  •  مصرف زیاد الکل
  •  سیروز
  • سرطان خون
  •  میلوددیپلازی

تخریب پلاکت ها

هر پلاکت حدود 10 روز در بدن به طور سالم زندگی می کند.اگر قبل از این زمان پلاکت ها تخریب شوند به مرور میزان پلاکت خون کاهش پیدا می کند. این شرایط ممکن است به دلیل عوارض داروهای خاص از جمله داروهای ادرارآور و داروهای ضد تشنج باشد. موارد زیر نیز می توانند باعث تخریب زودهنگام پلاکت ها شوند:

  • فشار خون بالا یا طحال بزرگ شده
  • یک اختلال خود ایمنی
  • بارداری
  •  وجود  یک عفونت باکتریایی در خون
  •  پورپورا ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک
  •  پورپورا ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک
  •  سندرم اورمیک همولیتیک
  • وجود لخته خون در رگ ها

 

علت پایین بودن پلاکت خون

پایین بودن پلاکت خون چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر پزشک مشکوک به پایین بودن سطح پلاکت خون باشد، ابتدا معاینه جسمی را انجام می دهند. در طول معاینه، پزشک بدن شما را از نظر هرگونه کبودی غیرمعمول یا شواهدی از بیماری که علامت خونریزی مویرگی است و اغلب از علائم این بیماری می باشد، بررسی می کند.

پزشک شما ممکن است شکم شما را نیز بررسی کند تا اندازه طحال را بررسی نماید. زیرا طحال بزرگ نیز به معنی پایین بودن پلاکت های خون است. همچنین ممکن است از شما سؤال شود که آیا سابقه خانوادگی اختلالات خونریزی را دارید یا خیر؟ زیرا این نوع از اختلالات در خانواده ها می تواند موروثی باشد. در مرحله بعد پزشک آزمایشاتی را تجویز می کند.

آزمایش خون

برای تشخیص این وضعیت، پزشک شما باید آزمایش کامل شمارش پلاکت خون را انجام دهد. این آزمایش میزان سلول های موجود در خون را بررسی می کند. اگر تعداد پلاکت شما از حد طبیعی پایین تر باشد، پزشک به طور قطعی بیماری را تایید کرده و درمان را شروع می کند. تعداد پلاکت معمولی بین 150000 تا 450000 پلاکت در هر میلی لیتر خون است.
پزشک ممکن است بخواهد خون شما را برای آزمایش آنتی بادی های پلاکت نیز بررسی کند. این آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که پلاکت ها را از بین می برند. آنتی بادی های پلاکت می توانند به خاطر عارضه جانبی از داروهای خاص مانند هپارین یا به دلایل نامعلوم تولید شوند.

پزشک شما ممکن است آزمایش لخته شدن خون را نیز تجویز کند که شامل زمان ترومبوپلاستین جزئی و زمان پروترومبین یعنی زمان انعقاد خون است. این آزمایشات به سادگی با نمونه خون شما انجام می شوند. در آزمایشگاه مواد شیمیایی خاصی به نمونه اضافه می شود تا مشخص شود لخته شدن خون شما چقدر طول می کشد.

سونوگرافی

اگر پزشک شما مشکوک به بزرگ شدن طحال باشد، ممکن است سونوگرافی را برایتان تجویز کند. در این تست از امواج صوتی استفاده می شود تا از طحال شما عکس برداری شود. این کار می تواند به پزشک شما کمک کند تا میزان اندازه طحال شما را تشخیص دهد و در صورت بزرگ شدن درمان های لازم را شروع کند. 

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی

اگر پزشک شما مشکوک باشد که مشکلی در مغز استخوان شما وجود دارد، آسپیراسیون مغز استخوان را تجویز می کند. در طی آسپیراسیون، پزشک شما از سوزن استفاده می کند تا مقدار کمی از مغز استخوان را از یکی از استخوان های شما خارج کند.

بیوپسی یا نمونه برداری مغز استخوان نیز ممکن است به تشخیص دقیق تر کمک کند. برای نمونه برداری پزشک شما از سوزن برای گرفتن نمونه ای از هسته مغز استخوان شما و معمولاً از استخوان ران استفاده می کند. ممکن است همزمان با آسپیراسیون نمونه برداری مغز استخوان هم انجام شود تا کمتر اذیت شوید.

نحوه درمان پایین بودن پلاکت خون چیست؟

نحوه درمان پلاکت پایین خون به علت و شدت شرایط شما بستگی دارد. اگر وضعیت شما خفیف باشد، پزشک ممکن است معالجه را متوقف می کند و فقط جلساتی را برای چکاپ و کنترل بیماری تعیین خواهد کرد. 

اما در شرایط شدید پزشک به شما توصیه می کند که برای جلوگیری از وخیم تر شدن وضعیت خود، اقدامات لازم را انجام دهید. این اقدامات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  •  اجتناب از ورزش های تماسی
  •  اجتناب از فعالیت های با خطر زیاد خونریزی یا کبودی
  •  محدود کردن مصرف الکل
  •  متوقف کردن یا تعویض داروهای موثر بر پلاکت ها، از جمله آسپرین و ایبوپروفن

اگر پایین بودن پلاکت خون شما شدیدتر باشد، ممکن است شما به درمان پزشکی نیاز داشته باشید. این درمان ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

  •  انتقال خون یا پلاکت
  •  تغییر داروهایی که باعث کاهش پلاکت خون می شوند. 
  •  مصرف  استروئیدها
  •  گلوبولین ایمنی
  •  کورتیکواستروئیدها برای از بین بردن آنتی بادی های کاهش دهنده پلاکت ها
  •  تغییر داروهایی که سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کنند
  •  جراحی برای برداشتن طحال

سخن آخر

همه افراد با سطح پایین پلاکت خون، به درمان نیاز ندارند. برخی از شرایطی که باعث کاهش تعداد پلاکت ها می شود در نهایت به طور خود به خود از بین رفته و دوباره پلاکت های بیشتری ساخته می شود. 

با این حال، افراد مبتلا به موارد شدید ممکن است نیاز به درمان های پزشکی و مراقبت های خاص داشته باشند. بعضی اوقات با درمان علت اصلی می توان سطح پلاکت خون را به راحتی افزایش داد.  برای درمان سریع تر باید با پزشک همکاری کنید و دقیقا همه دستورالعمل های او را انجام دهید تا به خوبی بتوانید بیماری را کنترل و درمان کنید.

[collapse id=2956]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

روی یک ماده مغذی است که در تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود زخم ها، سنتز پروتئین ها و DNA و بسیاری از کارکردهای دیگر بدن نقش اساسی دارد. متاسفانه بدن انسان روی را ذخیره نمی کند. بنابراین فرد باید بصورت دائم از یک رژیم غذایی مناسب پیروی کند که به اندازه کافی روی داشته باشد. گاهی نیز ممکن است بدن دچار کمبود این ماده غذایی شده باشد و نیاز به مصرف مکمل داشته باشید البته مصرف مکمل را باید با تجویز پزشک شروع کنید. در این مقاله می خواهیم فواید روی و غذاهایی که دارای این ماده معدنی مهم هستند را به شما اومایی های عزیز معرفی کنیم. با ما همراه باشید. 

میزان روی مورد نیاز بدن بصورت روزانه

 انستیتوی ملی بهداشت (NIH) مقدار مصرف روزانه روی برای سنین مختلف را به شکل زیر توصیه می کند:

  • مردان 14 ساله و بالاتر: 11 میلی گرم در روز
  • زنان 14 ساله و بالاتر: 9 میلی گرم در روز
  • زنان باردار: 11 میلی گرم در روز
  • زنانی که شیرده هستند: 12 میلی گرم در روز

از بین همه مواد غذایی صدف دریایی بیشترین روی را دارد. با این حال خیلی مقرون به صرفه و قابل دسترس برای مصرف روزانه نیست. بنابراین اکثر افراد روی مورد نیاز خود را از طریق گوشت قرمز و مرغ که دارای مقادیر کمتری از روی می باشند تامین می کنند. 

غذاهای سرشار از روی

برخی از تولید کنندگان مواد غذایی نیز غذاهای مختلف را با روی فراوری می کنند تا بتواند نیاز روزانه افراد مصرف کننده را تامین کنند.  پس نمونه هایی از غذاهای سرشار از روی عبارتند از:

  • 85 گرم صدف حاوی 74 میلی گرم روی
  • 85 گرم گوشت گاو حاوی 5.3 میلی گرم روی
  • 85 گرم گوشت خرچنگ حاوی 6.5 میلی گرم روی
  • یک فنجان غلات غنی شده در وعده صبحانه حاوی 3.8 میلی گرم روی
  • نصف فنجان لوبیای پخته شده حاوی 2.9 میلی گرم روی
  • 85 گرم گوشت مرغ حاوی 2.4 میلی گرم روی

سایر منابع روی در رژیم غذایی فرد شامل ماست کم چرب، دانه کدو تنبل، شیر، نخود، جو دوسر فوری ، بادام و پنیر چدار است که به مراتب مقدار روی کمتری نسبت به موارد بالا دارند. در واقع هر پیمانه از این مواد غذایی حاوی 1 الی 2 گرم روی می باشد. 

با توجه به منابع غذایی محدود روی و عدم توانایی بدن برای ذخیره آن بدون برنامه ریزی مناسب و بخصوص با داشتن رژیم های گیاهی بدن قطعا دچار کمبود این ماده معدنی مهم می شود. 

نمونه هایی از غذاهای مناسب در رژیم گیاهخواران که دارای مقدار زیادی روی هستند عبارتند از:

  • لوبیا
  •  مخمرهای تغذیه ای
  • آجیل
  • جو دوسر
  • جوانه گندم

منابع روی بر پایه سبزیجات به اندازه منابع گیاهی حیوانی قابل دسترس و با مقدار بالای روی نیستند و بدن نمی تواند روی را از منابع گیاهی به طور مؤثر جذب کند. براساس تحقیقاتی در سال 2017، ممکن است فردی که رژیم گیاهی یا گیاهخواری دارد، نسبت به افرادی که مرتباً از محصولات حیوانی استفاده می کنند 50% بیشتر با کمبود روی مواجه شوند. 

یعنی مثلا مردان دارای رژیم گیاهخواری باید روزانه 16.5 میلی گرم روی و زنان دارای رژیم گیاهخواری روزانه 12 میلی گرم روی مصرف کنند تا این کمبود جبران شود. همچنین افرادی که از مکمل های روی استفاده می کنند نباید به طور همزمان از مکمل های دیگری مانند کلسیم، مس، اسیدفولیک، آهن و منیزیم استفاده کنند. زیرا مصرف همه این مواد معدنی با هم بر جذب مواد غذایی در بدن تاثیر منفی می گذارد. بنابراین در این مورد حتما با پزشک خود مشورت کنید. 

فواید روی چیست؟

روی در چندین عملکرد بدن نقش مهمی دارد که عبارتند از:

رشد: افراد برای رشد و نمو بدن نیاز به روی دارند. کمبود روی می تواند منجر به اختلال در رشد بخصوص در کودکان و نوجوانان شود.

بهبود عملکرد سیستم ایمنی: بدن ما برای ساخت سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت های  T برای رویارویی با انواع بیماری ها از روی استفاده می کند.

عملکرد آنزیم ها: روی نقش مهمی در ایجاد واکنش های شیمیایی در بدن دارد. این موارد شامل کمک به بدن برای استفاده از اسید فولیک و ایجاد پروتئین ها و DNA جدید است.

سلامت چشم: کمبود روی می تواند در شدید شدن برخی بیماری های چشمی از جمله دژنراسیون ماکولا که می تواند باعث کوری شود مؤثر باشد.

بهبود زخم: روی به تقویت پوست و غشاهای مخاطی کمک می کند، که باعث بهبودی سریع تر زخم ها می شود.

 

مواد غذایی حاوی روی

علائم کمبود روی در بدن

طبق گزارش NIH، بیشتر کودکان و بزرگسالان روی کافی مصرف می کنند. اما بزرگسالان مسن ممکن است میزان توصیه شده را دریافت نکنند و نیاز به مکمل داشته باشند.  برخی از علائم مرتبط با کمبود روی عبارتند از:

  •  تحت تاثیر طعم و بو قرار گرفتن
  • از دست دادن اشتها
  • اسهال
  • ریزش مو
  •  اختلال در پاسخ سیستم ایمنی
  •  ناتوانی جنسی
  •  رشد ضعیف

نحوه تشخیص کمبود روی در بدن

پزشکان نمی توانند به درستی با بررسی آزمایشات خون میزان کمبود روی را تشخیص دهند. درعوض، آنها معمولاً برای تعیین میزان کمبود روی، علائم و میزان متوسط رژیم غذایی روزانه فرد را در نظر می گیرند.

گاهی نیز مصرف بیش از حد روی از طریق مکمل ها می تواند باعث مسمویت فرد مصرف کننده شود. با این حال تا به حال گزارش مسمویت غذایی با خوردن مقادیر زیاد منابع غذایی طبیعی دارای روی نداشته ایم.  علائم مسمومیت به دلیل روی عبارتند از:

  •  از دست دادن اشتها
  •  اسهال
  •  سردرد
  • حالت تهوع
  • گرفتگی معده
  • استفراغ

سخن آخر

روی در بسیاری از غذاهای طبیعی موجود است و بسیاری از تولید کنندگان روی را به غذاهایی مانند غلات اضافه می کنند. بنابراین معمولا همه افراد روزانه مقادیر مورد نیاز روی را دریافت می کنند و جای نگرانی وجود ندارد. همچنین با توجه به اینکه غذاهایی مانند گوشت ها، لوبیا، دانه ها و جو دوسر، حاوی روی هستند می توانید میزان مصرف روی خود را کنترل کنید و در صورتی که احساس کمبود نسبت به این ماده معدنی کردید یعنی علائم کمبود را تشخیص دادید باید به پزشک مراجعه کنید تا با استفاده از مکمل ها این کمبود جبران شود. 

[collapse id=2957]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح