زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

  • ۰
  • ۰

CRL به طول فرق سر تا کفل  جنین گفته می شود که یک روش عالی برای اندازه گیری در سونوگرافی است که در دوران بارداری توسط پزشک استفاده می شود. در این اندازه گیری طول جنین بر اساس واحد سانتی متر از فرق سر (تاج) تا پایین باسن (رمپ) اندازه گیری می شود. اندام و کیسه زرده در این اندازه گیری گنجانده نشده است. CRL را می توان از هفته شش یا هفت بارداری تا هفته 14 بارداری اندازه گیری کرد. CRL به پزشک در محاسبه دقیق تر سن حاملگی کمک می کند. هرچقدر سونوگرافی اولیه زودتر انجام شود، اطلاعات دقیق تری در خصوص سن جنین در اختیار شما قرار خواهد گرفت. در این مقاله می خواهیم شما مادر اومایی عزیز را بیشتر با اصطلاح CRL آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

آنچه CRL درباره سلامتی جنین می گوید:

جالب است بدانید اندازه CRL می تواند سلامت جنین شما را مشخص کند. به طوری که اگر CRL از 7 میلی متر بگذرد، ضربان قلب جنین باید توسط سونوگرافی واژینال تشخیص داده شود. در این حالت اگر هیچ ضربان قلبی شناسایی نشود، احتمال سقط جنین وجود دارد.

خانم هایی که ساک حاملگی با قطر کوچکتر از 5 میلی متر دارند، حتی اگر جنین دارای ضربان قلب طبیعی باشد، بیشتر در معرض سقط جنین در سه ماهه اول هستند. بنابراین باید بیشتر مراقب خود و جنین باشند. کاهش طول CRL نیز می تواند ناهنجاری های کروموزومی مانند تریزومی 18 (سندرم ادواردز) و دیگر موارد مرتبط با محدودیت رشد را نشان دهد که در صورت نیاز پزشک آزمایشات لازم را برایتان تجویز می کند و نباید خودتان را نگران کنید. 

CRL طبیعی در هفته ششم چیست؟

CRL یا همان قطب جنینی با سرعت حدود 1 میلی متر در روز رشد می کند و رشد آن از هفته ششم حاملگی شروع می شود. بنابراین، ساده ترین راه برای تعیین زمان بارداری محاسبه طول جنین (میلی متر) تا هفته ششم بارداری است. قطب جنینی 5 میلیمتری نشان دهنده سن حاملگی 6 هفته و 5 روز می باشد.

CRL در سونوگرافی NT چیست؟

همان طور که گفتیم طول فرق سر تا کفل CRL را مشخص می کند. اندازه گیری CRL تاثیر جدی بر غربالگری سندرم داون دارد. در سونوگرافی NT طول قطب جنینی باید بین 45 تا 84 میلی متر باشد.

 

6611-5

CRL چه کاری انجام می دهد؟

طول فرق سر تا کفل (CRL) یک اندازه گیری برای تشخیص های سونوگرافی است که در دوران بارداری استفاده می شود. در این اندازه گیری جنین براساس  سانتیمتر یا میلی متر، از بالای سر (تاج) تا پایین باسن (رمپ) اندازه گیری می شود. اندام و کیسه زرده در اندازه گیری گنجانده نمی شود. این اندازه میزان رشد جنین را مشخص می کند و معیاری برای فهمیدن رشد مناسب و طبیعی جنین برای پزشک است. در محدوده زمانی CRL اندازه طبیعی مشخصی دارد که اگر کمتر باشد نشان دهنده مشکلاتی در رشد نوزاد می باشد و پزشک آن را بررسی خواهد کرد. 

سخن آخر

در دوران بارداری شما با اصطلاحات مختلفی آشنا می شوید که ممکن است کمی برایتان گیج کننده و ناآشنا باشد. لزومی ندارد که شما بعنوان یک مادر تمامی این اصطلاحات را بلد باشید و بخواهید خودتان را نگران کنید. بیشتر این موارد به پزشک شما مربوط می شود. اما اگر با آن ها آشنا شوید قطعا نگرانی کمتری در این دوران حساس خواهید داشت. توصیه می کنیم چه آگاهی داشته باشید و چه موردی را متوجه نشدید به پزشکتان اعتماد کنید و در صورت کنجکاوی می توانید از پزشکتان نیز در مورد هر سوالی که برایتان پیش می آید بپرسید تا آرامش بیشتری داشته باشید.

[collapse id=2713]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

اگر شما مامان اومایی عزیز به تازگی متوجه شده اید که دوقلو باردار هستید به شما تبریک می گوییم. خیلی از خانم ها آرزو دارند که دوقلو باردار شوند و برای افراد کمی این شانس وجود دارد. با این حساب شما یکی از خوش شانس ترین مادران این سرزمین هستید. اما شاید این موضوع کمی نگرانتان کرده باشد چون شرایط بارداری دوقلو بصورت هفته به هفته کمی متفاوت از شرایط بارداری معمولی است. به همین دلیل گروه سلامت اوما تصمیم دارد در این مقاله جامع به طور هفته به هفته با تصاویر مشخص دوره های زمانی را برای شما توضیح دهد تا با شناخت بیشتر نگرانی کمتری را پشت سر بگذارید و این دوران را به سلامت به پایان برسانید. 

در این مقاله می خوانیم:

 بارداری دوقلو در سه ماهه اول
 بارداری دوقلو در سه ماهه دوم
بارداری دوقلو در سه ماهه سوم

بارداری دوقلو در سه ماهه اول

در چند هفته اول ممکن است علائم متعددی از بارداری، مانند درد سینه ها، خستگی، حالت تهوع را شدید تر از یک بارداری تک قلو مشاهده کنید. آزمایش حاملگی خانگی می تواند مشخص کند باردار هستید یا خیر و سونوگرافی نیز دوقلو بودن جنین را نشان می دهد. در طول این هفته ها و ماه ها، جنین های دوقلو به طور مجزا از یک خوشه سلولی به یک جنین کوچک با قلب، نخاع، سر و اندام های کاملا مستقل تبدیل می شوند. در موارد بسیار نادر ممکن است جدا سازی دوقلوها به طور کامل انجام نشود اما نگران نشوید معمولا این حالت بسیار نادر است.

هفته سوم بارداری دوقلویی

حتما تا به حال دیده اید که بعضی از دوقلوها کاملا شبیه به هم هستند و بعضی از آن ها شباهت چندانی با هم ندارند. این حالت به دلیل نوع تشکیل جنین آن ها می باشد و از این لحاظ دوقلوها را به دو دسته تقسیم می کند:

دوقلوهای ناهمسان:

هنگامی که اسپرم تخمک را بارور می کند، به یک سلول به نام زیگوت تبدیل می شود که 46 کروموزوم دارد که جنسیت و ویژگی های فیزیکی جنین شما را تعیین می کند. در واقع 23 کروموزوم مربوط به مرد و 23 کروموزوم مربوط به زن است.در صورتی که دو زیگوت از دو تخمک بارور، داشته باشید هر دو از لوله های فالوپی به سمت پایین می ریزند و در رحم قرار می گیرند. این دوقلوها یکسان نیستند و ممکن است جنسیت های مختلفی هم داشته باشند.

دوقلوهای همسان:

هنگامی که یک زیگوت دارید، این زیگوت ممکن است به دو زیگوت تقسیم شود و دو جنین رشد کند. این دوقلوها همسان هستند زیرا یک کروموزوم مشابه خواهند داشت و جنسیت یکسانی نیز خواهند داشت.

هفته سوم بارداری دوقلویی


هفته چهارم بارداری دوقلویی

لانه گزینی در رحم، تقسیم سلولها و تشکیل بلستوسیست، حدودا هشت یا نه روز پس از لقاح در پوشش رحم انجام می شود. هر بلاستوسیست به نطفه تبدیل می شود. جفت شروع به رشد می کند. یک هفته بعد، لایه بیرونی بلاستوسیست شروع به تشکیل جفت برای هر جنین می کند که طی دوره بارداری به تغذیه و اکسیژن رسانی او می پردازد. در برخی موارد نادر، جنین ممکن است جفت را به اشتراک بگذارد.

 

هفته چهارم بارداری دوقلویی


هفته پنجم تا هشتم بارداری دوقلویی

در این هفته دست ها و پاهای کوچک نی نی های شما شروع به تشکیل شدن می کنند. در 8 هفته حاملگی دوقلو، جوانه  اندام هایی مانند دست و پا زده می شود.  در این زمان مغز و نخاع نیز تشکیل خواهد شد. حدود 6 هفتگی، نخاع و مغز نوزادان از لوله های عصبی رشد می کنند. تمام اندام های اصلی شروع به رشد می کنند. به طور کلی تا پایان هفته 8 بارداری، تمام اعضای اصلی نوزادان شما شروع به رشد خواهند کرد.

دو ضربان قلب: بافت هایی که قلب های نوزادان شما را تشکیل می دهند شروع به رشد می کنند. ضربان قلب حتی ممکن است در طول سونوگرافی در هفته 6 تشخیص داده شود، اما تنها در هفته 12 پزشک می تواند تایید کند که شما دوقلو باردار هستید.

اندازه جنین ها در هفته هفتم بارداری دوقلو:

در هفت هفتگی، هر کدام از دوقلوهای شما حدودا 13 میلیمتر از تاج تا کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک زغال اخته است. قلب دوقلو شروع به پمپاژ خون می کند و کبد گلبول قرمز تولید خواهد کرد.

اندازه جنین در هفته هشتم بارداری دوقلو:

رشد جنین در 8 هفتگی، به اندازه ای است که دوقلوها حدود 16 میلیمتر از تاج تا کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک کبد چرب است.

هفته هشتم بارداری دوقلویی


هفته نهم تا دوازدهم بارداری دوقلویی

 انگشتان دست و پا و ناخن ها شکل می گیرند.  صورت نوزادان شروع به رشد می کنند. هفته دوازدهم بارداری، صورت دوقلوها شروع به رشد می کنند. نوزادان در این هفته همچنین دارای پلک و مشخصات پیشرفته تر مانند بینی، چشم و لب بالا هستند. جوانه های دندان های نوزاد تشکیل می شوند. دندان های نوزادان در محل قرار می گیرند و در زیر لثه می مانند تا بعد از تولد در زمان مشخص از لثه خارج شوند. 

اندازه جنین در هفته نهم بارداری دوقلو:

در هفته نهم حاملگی دوقلو هر دوقلوی شما حدودا 23 میلیمتر از تاج تا کفل طول دارد. یعنی هر جنین به اندازه یک دانه انگور است. سرهای دوقلوها نسبت به بدن آنها بزرگ است اما اکنون چشم آنها از اطراف سر به جلو حرکت کرده و کم کم مشخص می شود. 

اندازه جنین در هفته دهم بارداری دوقلو:

در هفته 10 حاملگی دوقلو، هر کدام از دوقلوها حدود 31 میلیمتر از تاج تا کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک کومکت است. تمام اعضای اصلی دوقلو در این زمان شکل گرفته است و جنین توانایی بلعیدن دارد. از این هفته به بعد اندام ها شروع به تکامل می نمایند و به همین دلیل کم کم شکم مادر بزرگ می شود. 

اندازه جنین در هفته یازدهم بارداری دوقلو:

در هفته 11 حاملگی دوقلو، هرکدام از جنین ها 41 میلیمتراز تاج تا کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک جوانه انجیر یا بروکسل است. انگشتان دست و انگشتان پای جنین تشکیل شده است و حتی ممکن است انگشت شست خود را مک بزند.

اندازه جنین در هفته دوازدهم بارداری دوقلو:

در هفته 12 حاملگی دوقلو هر کدام از نوزادان شما حدود 102 میلی مترخواهد بود، یعنی هر جنین به اندازه یک لیمو است. انگشتان دست و پای دوقلو تشکیل شده است و می توانند انگشت شست خود را مک بزنند. اندازه سایر قسمت ها که بطور مختصر شامل دور شکم (AC) ، دور سر (HC) و طول استخوان ران (FL) می باشد به صورت زیر است:

  • دور سر: 78 میلی متر به اندازه انگور 
  • دور شکم : 64 میلی متر 
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 9.5 میلی متر

هفته دوازدهم بارداری دوقلویی


بارداری دوقلو در سه ماهه دوم

طی این سه ماهه مشخص خواهد شد که دوقلو باردار هستید. افزایش وزن اضافی نیز کاملا طبیعی است زیرا شما دوقلو باردار هستید.

هفته سیزدهم تا شانزدهم بارداری دوقلویی

اندام های جنسی نوزادان معمولا در حدود هفته 14 تشکیل می شود و جنسیت آنها مشخص خواهد شد . استخوان ها به خصوص سر و استخوان های بلند، شروع به سخت شدن می کنند. در این زمان دوقلوها می توانند چشمان خود را حرکت دهند. اگر چه چشمان نوزادان هنوز بسته است، در هفته 16 نوزاد می تواند به آرامی چشمان خود را تکان دهد. همچنین نوزاد ابرو و مژه نیز دارد.

در هفته 13 بارداری طول هر جنین 7.4 سانتی متر از سر تا کفل است و وزن او 23 گرم می باشد. حالا هر جنین به اندازه یک نخود یا لیمو است. سایر اندازه ها به شکل زیر می باشند:

  • دور سر: 89 میلی متر
  • دور شکم: 76 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 13 میلی متر

اندازه جنین در هفته چهاردهم بارداری دوقلو:

در هفته 14 حاملگی دوقلو، هر دوقلو 8.7 سانتی متر از سر به کفل طول دارد و وزنش 43 گرم می باشد. سایر اندازه ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 101 میلیمتر
  • دور شکم: 89 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 15 میلی متر

اندازه جنین در هفته پانزدهم بارداری دوقلو:

در هفته 15 حاملگی دوقلو، هر نوزاد 10 سانتی متر از سر تا کفل طول دارد و وزن هرکدام 70 گرم دارد. هر جنین به اندازه یک سیب است. سایر اندازه ها به شکل زیر می باشند:

  • دور سر: 114 میلیمتر
  • دور شکم: 102 میلیمتر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 18 میلی متر

اندازه جنین در هفته شانزدهم بارداری دوقلو:

در هفته 16 حاملگی دوقلو، هر دوقلو حدود 165 میلی متر طول دارد و وزنش 99 گرم است. هر جنین به اندازه ی یک آوکادو است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 126 میلی متر است که به اندازه یک توپ گلف است.
  • دور شکم: 115 میلی متر 
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 22 میلیمتر 

جالب است بدانید در این زمان چشم های دوقلوهای شما از اطراف سر به جلو حرکت کرده است. آنها بسیار فعال و در حال حرکت هستند، اما هنوز حرکات جنین توسط مادر احساس نمی شود.

هفته شانزدهم بارداری دوقلویی


هفته هفدهم تا بیستم بارداری دوقلویی

حتما برایتان هیجان انگیز است که ببینید دوقلوها در این زمان شست خود را مک می زنند. نوزادان شما فعال می شوند. سه ماهه دوم زمانی است که حرکت نوزادان خود را حس می کنید و ممکن است در این هفته ها، لرزش ها را حس کنید. نوزادان از این هفته به بعد می توانند بشنوند. در واقع در هفته 18، نوزاد شروع به شنیدن می کند.

در این زمان یک پوشش محافظ مومی پوست را پوشش می دهد. یک پوشش چسبنده و مومی در هفته 19 شروع به تشکیل شدن خواهد کرد که  سایش و سوزاندن پوست نوزاد جلوگیری می کند.

اندازه جنین در هفته هفدهم بارداری دوقلو:

در هفته 17 حاملگی دوقلو  جنین از سر تا کفل 13 سانتیمتر است.  یعنی هر کودک به اندازه یک گلابی است. تغییر اندازه های بدن نوزادان در این هفته به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 140 میلی متر
  • محدوده شکمی: 121 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 23 میلی متر

اندازه جنین در هفته هجدهم بارداری دوقلو:

در هفته 18 بارداری دوقلو هر نوزاد به طور متوسط 14 سانتی متر از سر تا کفل طول دارد. یعنی هر جنین به اندازه یک فلفل دلمه ای است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 152 میلی متر
  • دور شکم: 133 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 25 میلی متر

اندازه جنین در هفته نوزدهم بارداری دوقلو:

در هفته 19 حاملگی دوقلو، هر دوقلو به طور متوسط 15 سانتیمتر از سر تا کفل طول دارد. هر جنین به اندازه یک انبه است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 165 میلی متر
  • دور شکم: 146 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 30 میلیمتر

اندازه جنین در هفته بیستم بارداری دوقلو:

در هفته 20 حاملگی دوقلو، هر کدام از نی نی های شما 26 سانتی متر از سر تا کفل طول دارند و وزنی برابر 300 گرم خواهند داشت. در این زمان هر جنین به اندازه یک قارچ است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 178 میلی متر و به اندازه تخم مرغ
  • دور شکم: 158 میلی متر
  • طول ران: 34 میلیمتر

در این هفته هل دوقلوهای شما موهای ریز فر دارند و یک ماده سفید لغزنده به عنوان محافظ پوست روی پوست آنها پوشیده شده است. ناخن های جنین رشد کرده است و قبل از تولد ممکن است بدن خود را کمی خراشیده کنند.

هفته بیستم بارداری دوقلویی


هفته 21 تا 24 بارداری دوقلویی

درست بعد از هفته 20، نوزادان با موهای محافظتی ضعیف پوشانده خواهند شد. این موها از دوقلوها محافظت می کند. ابروها و موهای سر جنین نیز شروع به رشد می کنند. اثر انگشت هم تشکیل می شود. کف دست ها و پاهای جنین شروع به شکل گیری می کند.

اندازه جنین در هفته 21 بارداری دوقلو:

در هفته 21 بارداری دوقلو، هر نوزاد به طور متوسط 26 سانتی متر از سر تا کفل طول دارد. یعنی هر جنین به اندازه یک هویج است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 191 میلیمتر
  • دور شکم: 168 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 36 میلی متر

اندازه جنین در هفته 22 بارداری دوقلو:

در هفته 22 حاملگی دوقلو، دوقلوهای شما هر کدام 28 سانتی متر از سر به کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک پاپایا است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 198 میلیمتر است که به اندازه توپ تنیس است
  • دور شکم: 175 میلیمت)
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 38 میلیمتر 

اندازه جنین در هفته 23 بارداری دوقلو:

در هفته 23 حاملگی دوقلو هر دوقلو حدود 29 سانتیمتر است. در این هفته هر جنین به اندازه یک بادمجان شده است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 216 میلی متر
  • دور شکم: 191 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 41 میلی متر

اندازه جنین در هفته 24 بارداری دوقلو:

در هفته 24 حاملگی دوقلو، هر دوقلو حدود 30 سانتیمتر از سر به کفل طول دارد و وزن بدن هر نوزاد 0.5 کیلوگرم است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر است:

  • دور سر: 223 میلیمتر
  • دور شکم: 200 میلی متر
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 45 میلی متر

 

هفته بیست و چهارم بارداری دوقلویی


هفته 25 تا 28 بارداری دوقلویی

از این هفته به بعد دوقلوهای شما می توانند چشم های خود را باز و بسته کنند و تغییرات نور را حس کنند.  نوزادان در این زمان می توانند نسبت به صداهای اطراف واکنش نشان دهند.  ریه های جنین شروع به رشد و تکامل می کنند. در هفته 26، ریه ها شکل می گیرند، به آرامی آماده حرکت تنفسی می شوند. آنها مواد معدنی به نام سورفکتانت را تولید می کنند که باعث می شود کیسه های هوا در ریه ها متورم شوند.

اندازه جنین در هفته 25 بارداری دوقلو:

در هفته 25 حاملگی دوقلو هر دوقلو به طور متوسط 35 سانتی متر است. هر جنین به اندازه یک بلوط شده است.اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 241 میلیمتر
  • دور شکم: 213 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 46 میلی متر

اندازه جنین در هفته 26 بارداری دوقلو:

در هفته 26 بارداری دوقلو، هرکدام از فرزندان شما  36 سانتی متر از سر تا کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک کدو سبز است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 248 میلیمتر
  • دور شکم: 223 میلیمتر
  • طول فک بالا: 49 میلی متر

اندازه جنین در هفته 27 بارداری دوقلو:

در هفته 27 حاملگی دوقلو هر دوقلو حدود 368 میلی متر طول از سر تا کفل دارد. هر جنین به اندازه یک گل کلم می باشد. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر است: 

  • دور سر: 267 میلی متر
  • دور شکم: 236 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 51 میلی متر

اندازه جنین در هفته 28 بارداری دوقلو:

بعد از  28 هفته در حاملگی دوقلو دوقلوهای شما به اندازه حدود 38 سانتی متر و وزن 1.1 کیلوگرم رسیده اند. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 272 میلی متر
  • دور شکم: 246 میلی متر
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 53 میلی متر

مژده دهید هم اکنون پلک دوقلوها باز هستند و اکنون مژه دارند.

 

هفته 28 بارداری دوقلویی


بارداری دوقلو در سه ماهه سوم

در سه ماهه سوم، ممکن است درد پشت و همچنین تورم در دست ها، پاها و انگشتان پاها بخصوص  برای بارداری دوقلو ایجاد شود و ممکن است به سختی بخوابید یا قدم بزنید. در این زمان جنین یاد می گیرد صدای شما را تشخیص دهد و آماده قرار گرفتن در موقعیت مطلوب برای زایمان طبیعی می شود. 

هفته 29 تا 32 بارداری دوقلویی

 دوقلوهای شما پیشرفت اصلی خود را به پایان رسانده اند. حدود 31 هفتگی نوزادان شما بیشترین رشد خود را به پایان رسانده و شروع به افزایش وزن می کنند. به همین دلیل در بارداری دوقلو هرچه به زایمان نزدیک تر می شوید تحمل وزن سخت تر است. در 32 هفتگی،موهای نوزادان نیز شروع به رشد می کند.  مناطق مختلف مغز نوزادان در این مرحله از بارداری شما از یکدیگر متمایز می شوند.  جوانه های چشایی رشد می کنند. به همین دلیل در این زمان دوقلوها قادر به مزده کردن شیرینی و ترشی هستند. یعنی اگر شما مثلا لواشک ترشی بخورید جنین ها واکنش نشان می دهند.

اندازه جنین در هفته 29 بارداری دوقلو:

در هفته 29 بارداری دوقلو هر دوقلو 39 سانتی متر است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 286 میلیمتر
  • دور شکم: 251 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 55 میلی متر

اندازه جنین در هفته هفدهم بارداری دوقلو:

در هفته 30 حاملگی دوقلو هر یک از نوزادان شما 40 سانتی متر از سر تا کفل طول دارند. هر جنین به اندازه یک کلم بزرگ است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 285 میلی متر
  • دور شکم: 256 میلیمتر
  • طول ران: 56 میلی متر

اندازه جنین در هفته 31 بارداری دوقلو:

در هفته 31 حاملگی دوقلو هر دوقلو  به اندازه 41 سانتی متر است. هر جنین به اندازه یک نارگیل شده است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 298 میلی متر
  • دور شکم: 267 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 58 میلی متر

اندازه جنین در هفته هفدهم بارداری دوقلو:

در هفته 32 حاملگی دوقلو نی نی های شما حدود 1.8 کیلوگرم هستند و 40 سانتی متر طول دارند. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشند:

  • دور سر: 303 میلی متر
  • دور شکم: 283 میلیمتر
  • طول ران: 62 میلیمتر

هفته 32 بارداری دوقلویی


هفته 33 تا 36 بارداری دوقلویی

در این زمان ریه های نوزادان شما بالغ می شوند و برای خارج شدن از رحم آماده خواهند شد. هفته های آخر بارداری، دوقلوها به ساخت لایه های چربی ادامه می دهند و همچنان افزایش وزن خواهند داشت و برای زندگی خارج رحم اماده می شوند. اکثر زنان باردار بین هفته 37 تا 42 زایمان می کنند. با این حال، اگر در انتظار دوقلو هستید، ممکن است زودتر از 35 هفتگی زایمان کنید. 

اندازه جنین در هفته هفدهم بارداری دوقلو:

در هفته 33 حاملگی دوقلو هر دوقلو 44 سانتی متراز سر تا کفل است. هر جنین به اندازه یک آناناس است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 311 میلیمتر
  • دور شکم: 292 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 62 میلی متر

اندازه جنین در هفته 34 بارداری دوقلو:

در هفته 34 بارداری دوقلو قد دوقلوهای شما 45 سانتی متر از سر تا پا است. هر جنین به اندازه یک آناناس است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر است: 

  • دور سر: 312 میلی متر
  • دور شکم: 302 میلیمتر
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 64 میلی متر 

اندازه جنین در هفته 35 بارداری دوقلو:

در هفته 35 حاملگی دوقلو هر دوقلو 46 سانتی متر طول خواهد داشت. هر جنین به اندازه یک خربزه است. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 324 میلی متر
  • دور شکم: 315 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 66 میلی متر

اندازه جنین در هفته 36 بارداری دوقلو:

در هفته 36 حاملگی دوقلو ها 2.3 کیلوگرم و 46 سانتیمتر می باشند. اندازه سایر قسمت ها شامل: 

  • دور سر: 327 میلی متر
  • دور شکم: 322 میلی متر
  • طول استخوان ران (از کمر به زانو): 69 میلی متر

هفته 36 بارداری دوقلویی

اندازه جنین در هفته 37بارداری دوقلو:

در هفته 37 حاملگی دوقلو نوزادان به بیش از 46 سانتی متر رسیده اند. اندازه سایر قسمت ها به شکل زیر می باشد: 

  • دور سر: 337 میلی متر
  • دور شکم: 330 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 70 میلی متر

اندازه جنین در هفته 38 بارداری دوقلو:

مادر در این هفته به طور متوسط حدود 0.6 کیلوگرم افزایش وزن دارد. مجموع وزن برای حاملگی دوقلو بصورت متوسط بین 18.1 تا 25.4 کیلوگرم خواهد بود. سایر اندازه های نوزادان به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 331 میلی متر
  • دور شکم: 336 میلی متر
  • طول فک بالا: 70 میلیمتر

اندازه جنین در هفته 39 بارداری دوقلو:

جنین ها در این هفته کاملا آماده تولد هستند و اندازه قسمت های مختلف بدن آن ها به شکل زیر می باشد:

  • دور سر: 349 میلی متر
  • دور شکم: 349 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 74 میلی متر

اندازه جنین در هفته چهلم بارداری دوقلو:

آنها کاملا سالم خواهند بود و در این هفته به دنیا می آیند. معمولا پس از زایمان دوقلو مادر 5 روز در بیمارستان می ماند سپس مرخص می شود. در این هفته اندازه سایر قسمت های نوزادان به شکل زیر خواهد بود:

  • دور سر: 347 میلی متر
  • دور شکم: 366 میلی متر
  • طول استخوان ران (حدود از کمر به زانو): 75 میلی متر

 

بارداری دوقلو

سخن آخر

در هفته 40 بارداری دوقلوها، باید تمام آماده سازی های قبل از زایمان انجام شود (فیلم زایمان طبیعی همراه با توضیحات مراحل زایمان). البته بهتر است از هفته 35 به بعد کاملا مراقب خود باشید و گوش به زنگ بمانید و تنها نمباشید. زیرا هر لحظه ممکن است فرزندان شما آمادگی خودشان را برای زندگی خارج رحم اعلام کرده و درد زایمان شروع شود. 

[collapse id=2703]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

عفونت هلیکوباکترپیلوری (اچ پیلوری) زمانی رخ می دهد که یک نوع باکتری به نام هلیکوباکترپیلوری معده شما را آلوده می کند. این عفونت معمولا در دوران کودکی ایجاد می شود و علت اصلی زخم معده است که بیش از نیمی از مردم جهان به آن مبتلا هستند. متاسفانه اکثر مردم متوجه نمی شوند عفونت اچ پیلوری دارند و تنها در مرحله آخر که زخم معده گرفتند متوجه آن خواهند شد. اگر علائم و نشانه های زخم معده را دارید، پزشک احتمالا ابتدا عفونت اچ پیلوری را بررسی می کند. خوشبختانه در صورت تشخیص این عفونت با آنتی بیوتیک برطرف می شود.

در این مقاله می خواهیم شما اومایی عزیز را به طور کامل با این عفونت آشنا کرده و علائم و روش های درمان آن را برایتان توضیح دهیم. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

علت ایجاد عفونت هلیکوباکترپیلوری
علائم عفونت هلیکوباکترپیلوری
عوامل خطرساز عفونت هلیکوباکترپیلوری
عوارض جانبی عفونت هلیکوباکترپیلوری
هلیکوباکترپیلوری چگونه درمان می شود؟
چه زمانی باید برای عفونت هلیکوباکترپیلوری به پزشک مراجعه کنید؟
نحوه جلوگیری از عفونت هلیکوباکترپیلوری

علت ایجاد عفونت هلیکوباکترپیلوری

نحوه دقیق عفونی شدن معده به وسیله اچ پیلوری هنوز به طور قطعی مشخص نیست. اما باکتری اچ پیلوری ممکن است از طریق تماس مستقیم با بزاق، استفراغ یا ماده مدفوع از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اچ پیلوری همچنین ممکن است از طریق غذا یا آب آلوده وارد معده شما شود.

علائم عفونت هلیکوباکترپیلوری

اکثر افراد مبتلا به عفونت اچ پیلوری هیچ علائمی ندارند. برخی از افراد ممکن است به طور طبیعی با مقاومت بیشتری نسبت به اثرات مضر اچ پیلوری متولد شوند. در برخی افراد نیز ممکن است در صورت ابتلا علائم زیر مشاهده شود:

  • درد یا سوزش در شکم 
  • درد شکمی که در هنگام خالی بودن معده بدتر است.
  • حالت تهوع
  • از دست دادن اشتها
  • نفخ (بخوانید: 6 عادتی که باعث نفخ می شوند!)
  • کاهش وزن غیر طبیعی 

عوامل خطرسازعفونت هلیکوباکترپیلوری

اچ پیلوری اغلب در دوران کودکی دیده می شود. عوامل خطر برای عفونت اچ پیلوری مربوط به شرایط زندگی در دوران کودکی هستند، مانند:

زندگی در شرایط شلوغ. اگر در خانه ای شلوغ زندگی می کنید، خطر ابتلا به عفونت اچ پیلوری بیشتر است.

زندگی در کنار منابع آب آلوده. داشتن منبع آب پاکیزه، به کاهش خطر ابتلا به هلیکوباکترپیلوری کمک می کند.

زندگی در یک کشور در حال توسعه. افرادی که در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند خطر ابتلا به عفونت اچ پیلوری  بیشتر تهدیدشان می کند.

زندگی با کسی که عفونت اچ پیلوری دارد. اگر فردی که با او زندگی می کنید دارای اچ پیلوری باشد، بیشتر احتمال دارد که دچار اچ پیلوری شوید زیرا قابل انتقال است.

 

عوامل خطر ساز در عفونت اچ پیلوری

عوارض جانبی عفونت هلیکوباکترپیلوری

عوارض ناشی از عفونت اچ پیلوری عبارتند از:

زخم ها

اچ پیلوری می تواند به پوشش محافظتی معده و روده کوچک آسیب برساند و به اسید معده اجازه می دهد زخم باز ایجاد کند. حدود 10 درصد از افراد مبتلا به اچ پیلوری دچار زخم معده یا روده می شوند.

التهاب پوشش معده

عفونت اچ پیلوری می تواند معده شما را تحریک کند و باعث التهاب شود.

سرطان معده

عفونت اچ پیلوری یک عامل خطر قوی برای نوع خاصی از سرطان معده است. بنابراین نباید نسبت به زخم معده بی اهمیت باشید.

 

زخم ناشی از اچ پیلوری

نحوه تشخیص هلیکوباکترپیلوری چگونه است؟

تست ها و روش های مورد استفاده برای تعیین اینکه آیا شما دارای عفونت اچ پیلوری هستید یا خیر؟ عبارتند از:

1- آزمایش خون:

تجزیه و تحلیل نمونه خون می تواند شواهدی از یک عفونت فعال یا قبلی اچ پیلوری در بدن شما را نشان دهد. با این حال، آزمایش های تنفس و مدفوع در تشخیص عفونت های فعال اچ پیلوری بهتر از آزمایش خون است.

2- آزمون تنفس:

در حین آزمون نفس، قرص، مایع یا پودینگ که حاوی مولکول های کربن برچسب شده است، مصرف می شود. اگر عفونت اچ پیلوری داشته باشید، وقتی محلول در شکم شما تجزیه می شود، کربن آزاد می شود. بدن شما کربن را جذب می کند و هنگامی که بازدم انجام می دهید، آن را دفع می کند. شما باید در یک کیسه گشاد بازدم انجام دهید و دکتر با استفاده از یک دستگاه خاص به شناسایی مولکول های کربن می پردازد.

داروهای سرکوب کننده اسید مانند مهارکننده های پروتئین (PPIs)، بیسموت سابسیالات (پپتو بیسمول) و آنتی بیوتیک ها می توانند با دقت آزمایش تداخل داشته باشند. بنابراین پزشک از شما میخواهد تا قبل از اینکه تست را انجام دهید، این داروها را به مدت یک یا دو هفته مصرف نکنید. این آزمون برای بزرگسالان و کودکان در دسترس است.

3- آزمایش مدفوع:

 یک تست آزمایشگاهی به نام تست آنتی ژن مدفوع به دنبال پروتئین های خارجی (آنتی ژن) برای تشخیص عفونت اچ پیلوری در مدفوع می باشد. 

4- آزمون دامنه:

 این آزمون به عنوان معاینه آندوسکوپی بالا شناخته می شود. در طول آزمون، دکتر یک لوله انعطاف پذیر مجهز به یک دوربین کوچک (آندوسکوپ) را به گلو و مری و به معده وارد می کند. این دستگاه به پزشک اجازه می دهد تا هر گونه بی نظمی در دستگاه گوارش فوقانی را مشاهده کرده و نمونه های بافتی (بیوپسی) بردارد.

این نمونه ها برای عفونت اچ پیلوری مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. این تست به طور کلی برای تشخیص عفونت اچ پیلوری توصیه نمی شود، زیرا این تست تهاجمی تر از تست نفس یا مدفوع است، اما ممکن است برای تشخیص زخم های اچ پیلوری یا برای جلوگیری از سایر بیماری های گوارشی مورد استفاده قرار گیرد.

هلیکوباکترپیلوری چگونه درمان می شود؟

عفونت های هلیکوباکترپیلوری معمولا با حداقل دو آنتی بیوتیک متفاوت در یک زمان درمان می شوند تا از ایجاد باکتری در برابر یک آنتی بیوتیک خاص جلوگیری کنند. پزشک همچنین یک داروی سرکوب کننده اسید تجویز می کند تا به بهبود زخم معده کمک کند. داروهایی که می توانند اسید را سرکوب کنند عبارتند از:

  • مهارکننده های پروتون (PPIs). این داروها باعث توقف تولید اسید در معده می شوند. بعضی از نمونه های PPI عبارتند از: امپرازول (Prilosec)، اسموپرازول (Nexium)، لانسورازول (Prevacid) و پانوترازول (Protonix).
  • مسدود کننده های هیستامین (H-2). این داروها یک ماده هیستامین هستند که باعث تولید اسید می شود. نمونه هایی از جمله سایمتیدین (Tagamet) و رانیتیدین (Zantac) از این نوع دارو می باشند.
  • بیسموت سالسیسیلات. به طور معمول به عنوان Pepto-Bismol شناخته شده است، این دارو با پوشش زخم و محافظت از اسید معده کار می کند.

پزشک ممکن است توصیه کند که حداقل چهار هفته پس از درمان باید آزمایش انجام شود. اگر تست ها نشان دهندۀ درمان ناموفق باشد، ممکن است یک دور دیگر از درمان با ترکیب متفاوتی از داروهای آنتی بیوتیک انجام شود.

11 درمان خانگی اچ پیلوری

بین یک سوم تا دو سوم جمعیت جهان تحت تاثیر باکتری اچ پیلوری قرار می گیرند. با توجه به اینکه اچ پیلوری باعث زخم ها و سرطان می شود، باید به آن توجه کرد!   خبر خوب این است که روش های خانگی زیر به شما در بهبود سریع تر کمک می کند. البته جایگزین داروهای پزشکی نیستند اما می توانند بعنوان مکمل استفاده شوند:

1- کران بری (زغال اخته)

کران بری به دو روش به مبارزه با اچ پیلوری می پردازد. اول اینکه آنها حاوی پروآنتی سیانیدین هایی هستند که باکتری را می کشند. در ثانی آنها از چسبیدن باکتری های اچ پیلوری به مخاط معده جلوگیری می کنند. به یاد داشته باشید آب کران بری که می خورید باید بدون قند و افزودنی باشد!

2- کلم بروکلی و کلم 

کلم بروکلی و کلم (و همچنین تربچه و بسیاری از سبزیجات دیگر) متعلق به خانواده Brassica است. این سبزیجات حاوی موادی به نام ایزوتیوسیانات هستند که باکتری ها را از بین می برند. غذاهای غنی از این مواد شامل آب کلم، کلم بروکلی و شربت کلم بروکلی می باشند. 

3- سیر، پیاز، موسیر، تره فرنگی 

بوی قوی که این سبزیجات هنگام برش ایجاد می کند به خاطر ماده ضد باکتری قوی است که برای محافظت از گیاه طراحی شده است و همچنین می تواند به عنوان یک آنتی بیوتیک طبیعی استفاده شود. مطالعات نشان می دهد افرادی که پیاز می خورند،کمتر مبتلا به عفونت اچ پیلوری می شوند. 

4- چای سبز

مصرف چای سبز به مدت طولانی به عنوان آنتی اکسیدان شناخته شده است و می تواند سلامتی را افزایش دهد. یک دلیل دیگر برای افزودن چای سبز به رژیم غذایی این است که با باکتری های اچ پیلوری مبارزه کرده و التهاب را کاهش می دهد (17 تا از مهمترین خواص چای سبز). 

5- زنجبیل

زنجبیل یکی از بهترین درمان های طبیعی برای مشکلات معده است و باعث بهبود عفونت اچ پیلوری نیز می شود. مطالعات نشان داده اند زنجبیل باعث1) عمل به عنوان عامل ضد باکتری، 2) حفاظت از مخاط معده، 3) کاهش التهاب، و 4) مهار رشد اچ پیلوری می شود. 

6- عسل

عسل حاوی پراکسید هیدروژن است که برای درمان عفونت های باکتریایی مناسب می باشد. توجه داشته باشید که همه نوع عسل دارای ویژگی های ضد باکتری است، اما عسل مانوکا بیشترین تاثیر را دارد.

 

11 درمان خانگی هلیکوباکتر پیلوری

7- روغن نارگیل

روغن نارگیل حاوی یک ماده شیمیایی به نام کارواکرول است که با تخریب غشای سلولی باکتری ها و جلوگیری از تکرار آنها عمل می کند. نکته بسیار خوب در مورد این روغن این است که باکتری های بد را می کشد، در حالی که باکتری های سالم را حفظ می کند. 

8- ویتامین C (به خصوص مرکبات)

مطالعات نشان داده است افرادی که دارای مقدار بالایی از ویتامین C در رژیم غذایی خود هستند کمتر احتمال دچار عفونت اچ پیلوری می شوند. زیرا ویتامین C در مخاط معده بسیار متمرکز می شود. این مسئله احتمالا التهاب را کاهش می دهد و در مقابل اچ پیلوری از بدن محافظت می کند.

9- اسیدهای چرب (به ویژه ماهی)

اسیدهای چرب ضرورتاً باعث از بین رفتن باکتری اچ پیلوری نمی شوند. با این حال، مصرف زیاد چربی های سالم باعث کاهش التهاب می شود. با کاهش التهاب، از ایجاد سرطان جلوگیری خواهد شد.

10- زردچوبه

زردچوبه یک ضد التهاب، ضد انعقاد و آنتی اکسیدان قوی است. مطالعات متعدد نشان داده است زردچوبه می تواند عفونت اچ پیلوری را از بین ببرد. 

11- برخی از پروبیوتیک ها

اچ پیلوری باعث تغییرات عمده ای در محیط معده می شود، به ویژه pH معده را تغییر می دهد. این مسئله به نوبه خود باعث تغییر در فلور روده خواهد شد. فلور روده برای سلامت عمومی بسیار مهم است! پروبیوتیک هاباکتری های مفید هستند. بعضی از پروبیوتیک ها می توانند باکتری های مضر را از بین ببرند، در حالی که پوشش معده را بهبود داده و باعث کاهش نشانه ها می شوند. دو نوع پروبیوتیک که برای درمان اچ پیلوری بسیار امیدوار کننده هستند عبارتند از:

  • Saccharomyces boulardii 
  • گونه های لاکتوباسیلوس

مولکول اورتو یک پروبیوتیک واقعا خوب است که حاوی هر دو این پروبیوتیک ها است و همچنین هیچ باکتری که بتواند عفونت اچ پیلوری را تغذیه کند یا مواد مضری برای روده باشد را شامل نمی شود. 

همچنین بخوانید: پروبیوتیک چیست+20 خواص درمانی آن

5 غذایی که نباید در صورت ابتلا به اچ پیلوری بخورید:

رژیم غذایی در درمان این بیماری بسیار مهم است و در صورت ابتلا باید تا حد امکان مواد غذایی زیر را کمتر مصرف کنید:

1- کربوهیدرات:

باکتری ها موجودات زنده ای هستند که زندگی می کنند. درست مثل همه چیزهایی که زندگی می کنند، آنها باید چیزی بخورند و به خصوص کربوهیدرات ها را دوست دارند. بنابراین، جای تعجب نیست که افرادی که بیشتر از مقدار کربوهیدرات مصرف می کنند، میزان بالاتری از عفونت اچ پیلوری را دارند. 

شما نمی توانید به طور کامل از شر کربوهیدرات ها خلاص شوید (میوه های سالم و سبزیجات نیز کربوهیدرات هایی دارند). با این حال، می توانید اطمینان حاصل کنید قندها را به حداقل برسانید.

2- نمک

نمک به طور مستقیم اچ پیلوری را تغذیه نمی کند. با این حال، اگر عفونت اچ پیلوری دارید، نمک خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد!

3- ترشی ها

نباید ترشی مصرف کنید. مطالعات نشان می دهد در صورت وجود اچ پیلوری خوردن ترشی باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان معده می شود. 

4- قهوه و الکل

این دو ماده باعث تشدید زخم می شوند. بنابراین اجازه دهید کاملا درمان شوید و بعد دوباره مصرف کنید.

5- غذاهایی که باعث آسیب به معده می شوند:

اچ پیلوری باعث خارش معده و ایجاد التهاب می شود. هر گونه غذائی که بیشتر به دستگاه گوارش آسیب می رساند، برای روند بهبودی شما نامناسب خواهد بود. این به معنای اجتناب از تمام غذاهای فرآوری شده، قندها و گلوتن است. این ها غذاهایی هستند که علاوه بر بدتر کردن عفونت می توانند منجر به سندرم روده تحریک پذیر شوند.

 

غذای غیر مجاز برای اچ پیلوری

چه زمانی باید برای عفونت هلیکوباکترپیلوری به پزشک مراجعه کنید؟

در صورتی که علائم و نشانه های مداوم دارید که شما را نگران می کنند، به پزشک مراجعه کنید. این علائم شامل موارد زیر می باشند:

  • درد شدید یا مداوم شکم
  • سخت غذا خوردن 
  • خون در مدفوع یا تیرگی مدفوع 
  • استفراغ خونی یا سیاه و یا استفراغ شبیه به دانه های قهوه

نحوه جلوگیری از عفونت هلیکوباکترپیلوری

در مناطقی از جهان که عفونت اچ پیلوری و عوارض آن شایع است، پزشکان بعضی اوقات افراد سالم را برای اچ پیلوری آزمایش می کنند.  اگر در مورد عفونت اچ پیلوری نگران هستید یا فکر می کنید احتمال ابتلا به سرطان معده بالا است، با پزشک خود صحبت کنید. با هم می توانید تصمیم بگیرید که آیا باید غربالگری اچ پیلوری را انجام دهید یا خیر. البته نحوه رعایت بهداشت و رژیم غذایی نیز تاثیر به سزایی در جلوگیری از این بیماری دارد.

سخن آخر

درست است که عفونت هلیکوباکترپیلوری بسیار همه گیر است اما این باعث نمی شود بی اهمیت باشد زیرا روزانه هزاران نفر به دلیل بی توجهی به این عفونت دچار سرطان معده می شوند. در صورتی که می توانستند خیلی زودتر با مصرف یک یا چند دوره آنتی بیوتیک آن را از بین ببرند. همچنین شیوه زندگی صحیح مانند پیروی از یک رژیم غذایی سالم و رعایت بهداشت عمومی و فردی تا حد زیادی از این بیماری جلوگیری می کند. 

[collapse id=2704]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

 زخم معده  می تواند بسیار دردناک باشد و در صورت ابتلا نمی توان آن را نادیده گرفت و حتی می تواند زندگی روزمره شما را نیز مختل کند. در صورتی که این بیماری درمان نشود، زخم می تواند دیواره معده را از بین برده و موجب شکل گیری سوراخ در آن شود و یا آسیب به رگ های خونی می زند که موجب خونریزی معده شده و به سلامت فرد آسیب جدی وارد می کنند. در این مقاله سعی داریم شما اومایی عزیز را با علت، علائم و درمان غذایی و دارویی زخم معده آشنا کنیم تا در صورت ابتلا بتوانید راحت تر آن را مدیریت و کنترل کنید!

در این مقاله می خوانیم:

علائم زخم معده چیست؟
 علت زخم معده چیست؟
عوامل خطرزا در شیوع زخم معده؟
تشخیص زخم معده چگونه است؟
چگونه زخم معده را درمان کنیم
برای زخم معده چی بخوریم
پیشگیری از زخم معده


زخم معده زخم های باز است که در پوشش معده رشد می کنند. این زخم ها همچنین می توانند در بخشی از روده درست در خارج از معده رخ دهند که به عنوان زخم های ثانویه شناخته می شوند. هر فردی بسته به شرایط زندگی خودش مانند منابع آبی که استفاده می کند و یا رژیم غذایی و یا استرس های روزمره ممکن است به این بیماری مبتلا شود.

علائم زخم معده

علامت اصلی زخم معده درد، در اطراف معده یا کمی بالاتر است. علائم کلاسیک زخم معده سوء هاضمه است، که دیسپپسی نیز نامیده می شود. سوء هاضمه باعث درد یا ناراحتی در ناحیه معده خواهد شد.  سوزش معده باید ناشی از ریفلاکس اسید یا بیماری ریفلاکس معده (GERD) باشد. این سوزش کمی بالاتر از معده رخ می دهد و در قسمت پایین سینه احساس می شود. شایان ذکر است که همه زخم معده ها باعث سوء هاضمه نمی شوند.

علائم زخم معده نسبت به سوزش سر دل بیشتر است و در برخی موارد نیز علائم مشخصی وجود ندارد. با این حال در صورت ابتلا به زخم معده احتمالا یک یا چند تا از شرایط زیر را تجربه خواهید کرد:

  •  یک درد سوزشی یا خفیف در ناحیه معده که این درد گاهی اوقات به عنوان "گزش" شناخته می شود
  •  برخی از افراد احساس گرسنگی را توصیف می کنند
  • کاهش وزن
  •  تهوع و استفراغ
  •  غذا نخوردن به خاطر درد 
  •  آروغ زدن زیاد
  • نفخ
  •  ممکن است درد با خوردن، نوشیدن یا مصرف آنتی اسیدها کاهش یابد.

زخم معده علائم کمی متفاوت از علائم مشکلات روده کوچک نشان می دهد:

- زخم معده درد و علائم کمتری نسبت به مشکلات معده دارد. گاهی اوقات درد بعد از خوردن غذا بدتر می شود. زخم های روده کوچک قادرند یک درد پایدار ایجاد کنند. در بیشتر مواقع درد در وسط شب بیشتر است، اما اول صبح بهبود می یابد. هنگامی که درد در طول روز ظاهر می شود، خوردن غذا موجب کاهش آن خواهد شد. 

- برخی از زخم های معده مهم نیستند و هیچ نوع اختلالات گوارشی را نشان نمی دهند. این زخم ها کمتر رایج هستند و پس از خونریزی، تشخیص داده می شوند. برخی از زخم ها می توانند به یک سوراخ در دیواره معده تبدیل شوند که یک وضعیت جدی است. علائم زخم معده در طول زمان تغییر می کند و ممکن است به سختی تشخیص داده شود.

مهم ترین علائم که نشان می دهند شما زخم معده دارید عبارتند از:

1- درد شکم

درد در قسمت شکم، به طور معمول بین سینه و ناحیه ناف، می تواند از نشانه های زخم معده باشد. این درد اغلب با امواج سوزش و یا درد شدید شکل می گیرد و به صورت مقطعی از بین می رود.

2- افزایش سوء هاضمه

زخم معده می تواند به سوء هاضمه شدید و تولید گازهای دردناک منجر شود که به معنای باد گلو و سکسه پس از خوردن وعده های غذایی است.

3- تهوع

به واسطه عدم تعادل در آنزیم های گوارشی، فرد مبتلا به زخم معده احتمالا با احساس خفیف تا شدید تهوع مواجه می شود که به طور معمول هنگام صبح و زمان خالی بودن معده ایجاد می شود.

4- سنگینی شکم

زخم معده موجب شکل گیری احساس سنگینی یا پری در قسمت شکم می شود که این شرایط مشابه با احساسی است که پس از نوشیدن مقدار زیادی از آب به انسان دست می دهد.

5- نشانه های شبیه آنفولانزا

بیشتر بیماران مبتلا به زخم معده به واسطه نشانه هایی شبیه به بیماری آنفولانزا مانند خستگی، ضعف عمومی، تب و تهوع دچار اشتباه در تشخیص بیماری خود می شوند (آنفولانزا | علائم، درمان و واکسن آنفولانزا).

6- بی اشتهایی

دردهای شدید و ناگهانی معده که بیماران مبتلا به زخم معده چند ساعت پس از هر وعده غذایی احساس می کنند اغلب به ترس آنها از غذا خوردن و یا از دست دادن کامل اشتها منجر می شود. در واقع این افراد ترجیح می دهند غذا نخورند تا این دردها را تحمل نکنند. 

 

علائم زخم معده

7- گرسنگی غیر قابل توضیح

احساس گرسنگی شدید چند ساعت پس از خوردن یک وعده غذایی کامل نیز در میان بیماران مبتلا به زخم معده رایج است. این حالت درد گرسنگی نیست، بلکه دردهای زخم معده است که به واسطه افزایش آنزیم های گوارشی شکل می گیرند.

8- کاهش وزن ناگهانی

با از دست دادن اشتها، به طور طبیعی کاهش وزن در نتیجه کاهش مصرف مواد غذایی رخ می دهد. در صورتی که زخم معده موجب استفراغ مرتب پس از هر وعده غذایی شود، نیز فرد مبتلا به این بیماری بصورت ناگهانی دچار کاهش وزن می شود. 

9- تغییر رنگ مدفوع

مدفوع فرد مبتلا به زخم معده می تواند نسبت به گذشته تیره‌تر و خمیری به نظر برسد و یا در صورت رشد و شدید شدن شرایط زخم ردپایی از خون در آن دیده شود.

10- استفراغ خونی

به واسطه سطوح بالای آنزیم های گوارشی در روده و معده، استفراغ یکی از نشانه های رایج زخم معده است. با این وجود، اگر استفراغ حاوی نشانه هایی از خون باشد، بیمار دچار زخم معده پیشرفته شده و نیازمند توجه و درمان فوری است.

 علت زخم معده چیست؟

زخم معده زمانی رخ می دهد که لایه ای که از معده محافظت می کند تجزیه می شود که به پوشش معده آسیب می رساند. این حالت معمولا در صورت وجود شرایط زیر بیشتر دیده می شود:

  • عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori)
  •  مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و آسپرین، به ویژه اگر آنها برای مدت طولانی یا با دوزهای بالا مصرف شوند.
  • تصور می شود استرس یا غذاهای خاص نیز ممکن است باعث زخم معده شود، اما شواهد کمی برای نشان دادن این موضوع وجود دارد.

 

علت زخم معده

عوامل خطرزا در شیوع زخم معده

برخی رفتارها و عوامل باعث افزایش شانس ابتلا به زخم معده می شوند؛ این رفتارها شامل موارد زیر می باشند:

  •  استفاده منظم از استروئیدها
  • سیگار کشیدن
  •  تولید کلسیم بیش از حد یا هیپرکلسمی
  •  ژنتیک
  •  مصرف الکل
  •  سن 

این موارد بیشتر در افراد بالای 50 سال رایج هستند. البته در تمام سنین زخم معده رخ می دهد، اما در کودکان بسیار کمتر دیده می شود. اما از طرفی خطر ابتلا به این بیماری در کودکانی که والدین آن ها سیگار می کشند بیشتر است.

داروهای  NSAID و زخم معده:

گروهی از مسکن هایی که به عنوان NSAID شناخته می شوند خطر ابتلا به زخم معده را افزایش می دهند. دو مورد شناخته شده NSAID ها عبارتند از: آسپرین و ایبوپروفن. خطر ابتلا به زخم ها در صورت مصرف دارو در دوزهای بالا یا به طور مرتب برای مدت زمان طولانی افزایش می یابد. NSAID های قویتر نیاز به نسخه برای درمان یا جلوگیری از زخم معده دارند.

هشدار مهم:

در صورت ابتلا به زخم معده همیشه باید برچسب های داروها را بررسی کنید و در خصوص نگرانی های خود با داروساز یا پزشک صحبت کنید. آنها ممکن است یک جایگزین مانند استامینوفن را توصیه کنند.

تشخیص زخم معده چگونه است؟

تشخیص و درمان بستگی به علائم و شدت زخم دارد. برای تشخیص زخم معده، پزشک شما پرونده پزشکی را همراه با علائم و هر نوع دارو یا داروهای بدون نسخه که مصرف می کنید بررسی می کند. برای جلوگیری از عفونت H. pylori، تست خون، مدفوع و یا تنفس توصیه می شود. 

سایر آزمایش ها و روش های تشخیص زخم معده عبارتند از:

1- خوردن باریم:

در این آزمایش یک مایع سفید غلیظ  حاوی باریم را که دستگاه گوارش فوقانی شما را پوشش می دهد می خورید. این مایع به پزشک کمک می کند با استفاده از اشعه ایکس معده و روده کوچک شما را ببینید و بررسی کند. 

2-  آندوسکوپی :

در این روش یک لوله نازک و دوربین دار روشن از طریق دهان وارد معده و قسمت اول روده کوچک می شود. این تست برای بررسی زخم، خونریزی و هر گونه بافت غیرطبیعی در معده استفاده می شود.

3-  بیوپسی آندوسکوپی:

ممکن است در صورت شدید بودن زخم در هنگام آندوسکوپی قطعه ای از بافت معده برداشته شود تا برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده شده و پزشک بتواند تشخیص دقیق تری بدهد.

چگونه زخم معده را درمان کنیم؟

از آنجایی که نحوه درمان زخم معده و شدت آن بستگی دارد نمی توان تجویز دقیقی برای همه افراد انجام داد. اگر زخم معده شما اومایی عزیز شدید است حتما باید تحت نظارت پزشک باشید تا از آسیب های جدی جلوگیری شود. اما از آنجاییکه باکتری های H. pylori در حال حاضر یکی از مهمترین عوامل ایجاد زخم هستند، دانشمندان در حال بررسی نقش غذا در مبارزه با این عفونت می باشند تا احتمال ابتلا به زخم معده را نیز کاهش دهند. 

زخم های ناشی از عفونت H. pylori به احتمال زیاد باید با آنتی بیوتیک ها درمان شوند. پایبندی شدید به برنامه درمان توسط شما و پیگیری دقیق توسط پزشک، بهترین راه برای اطمینان از درمان موثر است و با این کار زخم های شما زودتر بهبود می یابند. سایر داروهای مورد استفاده برای درمان عبارتند از:

  •  سوکرالفات (Cerafate)
  •  میسوپروستل (Cytotec)
  • رانیتیدین (Zantac)
  • فاموتیدین (Pepcid)
  •  سیمتیدین (Tagamet HB)
  •  نیزاتیدین (Axil AR)
  • اومپرازول (Prilosec)
  • لانسوپرازول (Prevacid)
  •  رابپرازول (Aciphex)
  • اسومپرازول (Nexium)
  •  پانتوپرازول (Protonix)

داروهای آنتی بیوتیکی برای کشتن باکتری  H.pylori

علاوه بر خوردن غذاهای سالم، موارد زیر ممکن است به کاهش اثرات هلیکوباکتر پیلوری یعنی باکتری هایی که در بیشتر موارد باعث زخم معده می شوند، کمک کند. با این حال، این مکمل ها جایگزین داروهای تجویزی یا برنامه درمان فعلی شما نمی شوند. فقط می توانید از آن ها به عنوان مکمل دارویی با مشورت پزشک استفاده کنید. این مکمل ها عبارتند از:

  •  پروبیوتیک ها
  • عسل
  •  گلوتامین (منابع غذایی شامل مرغ، ماهی، تخم مرغ، اسفناج و کلم)

برای زخم معده چی بخوریم؟

علاوه بر مصرف آنتی بیوتیک ها و داروهای مسدود کننده توصیه شده توسط پزشک برای درمان زخم معده، خوردن غذاهای زیر نیز می تواند در مقابله با باکتری هایی که باعث زخم معده می شوند موثر باشند:

  • گل کلم
  • کلم
  •  تربچه
  •  سیب
  • بلوبری
  •  تمشک
  • توت فرنگی
  • گیلاس
  • فلفل دلمه ای
  • هویج
  •  کلم بروکلی
  •  سبزیجات، مانند کلم و اسفناج
  •  غذاهای غنی از پروبیوتیک مانند ماست، کفیر
  •  روغن زیتون و سایر روغن های گیاهی
  • عسل
  • سیر
  •  چای سبز بدون کافئین
  •  شیرین بیان
  • زردچوبه

 

زخم معده و درمان آن

 

اگر زخم معده شما به علت عفونت H. pylori ایجاد شده باشد، غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها بسیار سودمند هستند. آنها می توانند به حفاظت و فعال شدن سیستم ایمنی بدن کمک کنند و عفونت را از بین ببرند. آنها همچنین می توانند در برابر سرطان معده از شما محافظت کنند. بنابراین غذاهایی مانند زغال اخته، گیلاس و فلفل دلمه ای با قدرت آنتی اکسیدان قوی و سبزیجاتی مانند کلم و اسفناج حاوی کلسیم و ویتامین B به خوبی این کار را انجام می دهند.

کلم بروکلی حاوی سولفورفان است که به جلوگیری از فعالیت باکتری های تولید کننده عفونت کمک می کنند. برخی تحقیقات نشان می دهد که اسیدهای چرب موجود در روغن زیتون نیز می توانند به درمان عفونت H. pylori کمک کنند.

غذاهای پروبیوتیک غلیظ شده در مطالعات بالینی برای درمان زخم های معده و روده بسیار مفید هستند. این غذاها مانند میسو، نارنج و کیمچی می توانند از عفونت مجدد جلوگیری کنند. زردچوبه در حال حاضر به عنوان یک درمان بالقوه برای زخم ها نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. سیر، چای سبز بدون کافئین و شیرین بیان نیز برای درمان این بیماری مناسب هستند.

همچنین بخوانید: پروبیوتیک چیست+20 خواص درمانی آن

مکمل ها نیز می توانند سودمند باشند:

اگر زخم معده شما با یک آنتی بیوتیک درمان شود، در نظر گرفتن یک مکمل پروبیوتیک به عنوان بخشی از برنامه غذایی بسیار مهم است. این کار می تواند علائم مرتبط با آنتی بیوتیک را کاهش دهد. همچنین ممکن است اثربخشی آنتی بیوتیک را بهبود بخشد. از دکتر خود بپرسید که بهترین داروی پروبیوتیک برای داروهای آنتی بیوتیکی که در حال حاضر مصرف می کنید چیست. Lactobacillus، Bifidobacterium و Saccharomycessupplements در افرادی که مبتلا به زخم ناشی از عفونت H. pylori هستند مفید می باشد.

غذایی که در هنگام رفلکس اسید و زخم معده باید کاهش دهید:

برخی از افراد مبتلا به زخم معده دارای ریفلاکس اسید نیز هستند. در بعضی از افراد، غذاهای خاصی می توانند قسمت پایینی مری یا LES را شل کنند. LES شل باعث می شود اسید به پشت مری برگردد و باعث سوزش معده، سوء هاضمه و درد می شود. غذاهایی که ممکن است باعث افزایش ریفلاکس اسید شوند عبارتند از:

  • قهوه
  • شکلات
  • غذای تند
  •  الکل
  •  غذاهای اسیدی مانند مرکبات و گوجه فرنگی
  •  کافئین
  • زیاد غذا خوردن و غذا خوردن 2 تا 3 ساعت قبل از خواب ممکن است علائم ریفلاکس را بدتر کند.

حتما بخوانید: 11 درمان خانگی عفونت هلیکوباکترپیلوری ( اچ پیلوری)

ارتباط رژیم غذایی و زخم معده

در گذشته تصور می شد رژیم غذایی می تواند باعث زخم معده شود. اکنون می دانیم این مسئله کاملا درست نیست. همچنین می دانیم غذاهایی که می خورید، زخم معده را درمان نمی کنند اما یک رژیم سالم می تواند باعث بهبود بیماری روده و سلامت کلی شما و جلوگیری از بیماری ها شود. به طور کلی، رژیم غذایی با مقدار زیادی میوه، سبزیجات و فیبر ایده خوبی برای سالم نگه داشتن معده و روده است.

پیشگیری از زخم معده

-  اگر زخم معده دارید، هنگام انتخاب قرص های مسکن، احتیاط کنید. آسپرین و دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند NSAID ها و ایبوپروفن نه تنها باعث زخم می شوند، بلکه باعث خونریزی زخم نیز خواهند شد. از داروهای پودری سردرد اجتناب کنید، زیرا معمولا حاوی آسپیرین هستند. بهترین انتخاب استامینوفن است که باعث ایجاد زخم معده نمی شود.

-  مکمل های آهن را به مقدار زیاد مصرف نکنید . اگر چه افراد مبتلا به زخم معده دچار کم خونی می شوند و ممکن است نیاز به مصرف آهن داشته باشند، اما مصرف بیش از حد آهن می تواند باعث بدتر شدن و تخریب پوشش معده شود. از پزشک خود بپرسید چقدر آهن نیاز دارید.

- یاد بگیرید چگونه با استرس کنار بیایید. تکنیک های آرام سازی شامل تنفس عمیق و ورزش متوسط و یوگا می تواند به کاهش استرس و بهبود زخم کمک کند.

سخن آخر

همیشه گفته ایم و باز هم می گوییم و تاکید می کنیم که پیشگیری بهتر از درمان است. یکی از مهم ترین عوامل ایجاد عفونت و زخم معده زندگی در محیطی غیر بهداشتی از نظر اجتماعی و فردی و یا محیطی با منابع آب غیر پاکیزه می باشد زیرا باکتری هایی که باعث زخم معده می شوند به راحتی از طریق این راه ها انتقال پیدا می کنند. بنابراین باید بخصوص در مسافرت ها و یا خوابگاه ها حواسمان باشد که در چه شرایطی هستیم و کاملا نکات بهداشتی را رعایت کنیم و از دیگران هم بخواهیم این کار را انجام دهند تا در سلامت بمانیم.

[collapse id=2705]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از بیماری هایی که ممکن است هر فردی در هر سن و سالی به آن مبتلا شود یبوست می باشد. منتها شرایط یبوست از خفیف تا شدید برای هرکس متفاوت است. در این بیماری فرد به سختی می تواند دفع داشته باشد و معمولا در مراحل متوسط تا شدید دل درد یا درد در ناحیه مقعد ایجاد می شود. بنابراین یادگیری نحوه درمان آن بسیار مهم است. خوشبختانه یبوست از بیماری هایی است که در اکثر اوقات با کمی آگاهی در خانه درمان می شود.

در این مقاله می خواهیم شما را با روش های آسان و موثر خانگی درمان یبوست آشنا کنیم تا در صورت دچارر شدن به آن بدانید چطور می توان این بیماری را درمان کرد. با ما همراه باشید:

در این مقاله می خوانیم:

یبوست چیست؟
علت ایجاد یبوست چیست؟
علائم یبوست چیست؟
برای درمان سریع یبوست چی بخوریم؟
19 درمان خانگی برای یبوست
چه زمانی باید برای یبوست مزمن به پزشک مراجعه کنم؟
ورزش مناسب برای رفع یبوست


یبوست چیست؟

- یبوست معمولا زمانی اتفاق می افتد که شما کمتر از 3 بار در هفته حرکت روده یا دفع داشته باشید. در حالت شدید این بیماری، شما در هر هفته یک مرتبه یا کمتر حرکت روده را تجربه می کنید. تنها دو یا سه روز بدون مدفوع مشکلی ایجاد نمی کند و باعث اضطراب روانی می شود. اما باید درمان شود تا مشکلات بعدی پیش نیاید. 

- تعداد حرکات روده معمولا با سن کاهش می یابد. اکثر بزرگسالان بین سه تا 21 بار در هفته حرکات روده را مشاهده می کنند. رایج ترین الگو یک بار در روز است، اما این الگو در کمتر از نیمی از افراد دیده می شود. علاوه بر این، اکثر افراد دارای دفع نامنظم هستند و هر روز به تعداد یکسان حرکات روده ندارند.

- بر خلاف باور عمومی، هیچ شواهدی وجود ندارد که در صورت عدم دفع و یبوست "سموم" ذخیره شده و یا به سرطان منتهی شود.

بیماری یبوست چیست

انواع یبوست:

مهم است که یبوست حاد را از یبوست مزمن (طولانی مدت) تشخیص دهیم زیرا در صورت حاد بودن حتما باید تحت نظر پزشک باشید. 

یبوست حاد:

یبوست حاد معمولا ناگهانی اتفاق می افتد و طوری هست که قبلا آن را تجربه نکرده اید. این نوع بیماری نیاز به ارزیابی فوری دارد زیرا ممکن است یک بیماری جدی پزشکی  (به عنوان مثال، تومورهای روده بزرگ) علت اصلی آن باشد. همچنین اگر همراه با علائمی مانند خونریزی مقعد، درد شکمی و گرفتگی، تهوع و استفراغ و از دست دادن غیرمعمول وزن باشد، بیشتر نیاز به مراقبت های پزشکی خواهد داشت.

یبوست مزمن:

ارزیابی یبوست مزمن ضروری نیست، به خصوص اگر اقدامات ساده را انجام داده باشید.


علت ایجاد یبوست چیست؟

یبوست زمانی اتفاق می افتد که روده آب زیادی را جذب کند. این اتفاق در صورتی رخ می دهد که انقباض عضلات روده آهسته یا ضعیف باشد. در نتیجه مدفوع به آرامی حرکت می کند و آب بیشتری از دست می دهد. 

1) فقدان فیبر در رژیم غذایی

افرادی که رژیم غذایی آن ها دارای مقدار خوبی از فیبر استکمتر دچار یبوست می شوند. مصرف غذاهای غنی از فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و دانه های غنی برای جلوگیری از یبوست ضروری است. فیبر حرکات روده را افزایش داده و از یبوست جلوگیری می کند. اما غذاهای با فیبر کم شامل غذاهای پرچرب مانند پنیر، گوشت و تخم مرغ می توانند باعث یبوست شوند. 

2) عدم فعالیت فیزیکی

اگر فرد بیش از حد از نظر فیزیکی غیر فعال باشد یبوست رخ می دهد. این مسئله به خصوص در بزرگسالان مسن بیشتر دیده می شود. افرادی که برای مدت طولانی، چندین روز یا چند هفته مانند برخی خانم های باردار استراحت مطلق هستند، در معرض خطر ابتلا به یبوست می باشند. برخی معتقدند فعالیت بدنی باعث متابولیسم بالا می شود و فرآیندهای بدن را سریعتر می کند. در نتیجه دفع بهتری هم انجام می شود. 

3) داروها

مصرف برخی از داروها نیز می تواند منجر به یبوست شود. شایعترین داروهای ایجاد یبوست عبارتند از:

  •  داروهای مسکن درد (اپیوئید) شامل کدئین (تیولنول)، اکسید کودون (پروکوت) و هیدرومورفون (دیوآوادید)
  •  داروهای ضد افسردگی شامل آمیتریپتیلین (الاویل) و ایمی پرامین (Tofranil)
  •  داروهای ضد انعقادی از جمله مکمل های آهن حاوی فنیتوین (دیلانتین) و کاربامازپین (تگراتول)
  •  داروهای مسدود کننده کانال کلسیم شامل دیلیتازیم (Cardizem) و nifedipine) Procardia)
  • آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم از جمله Amphojel و Basaljel
  •  دیورتیک ها شامل کلروتیازید (دیوریل)

4) شیر

در برخی از افراد دستگاه گوارش نمی تواند به خوبی ترکیبات شیر را تحمل کند و به همین دلیل هنگام مصرف شیر و فراورده های لبنی دچار یبوست می شوند.

5) سندرم روده تحریک پذیر

افرادی که از سندرم روده تحریک پذیر رنج می برند، در مقایسه با سایر افراد، بیشتر دچار یبوست می شوند.

6) بارداری

بارداری باعث تغییرات هورمونی می شود و همین امر منجر به افزایش احتمال یبوست خواهد شد(10 درمان یبوست در بارداری). همچنین رحم ممکن است روده را فشرده کند و باعث کند شدن عبور غذا شود.

7) پیری

با افزایش سن، متابولیسم بدن کاهش می یابد، و در نتیجه فعالیت روده کم می شود. عضلات در دستگاه گوارش نیز مانند قبل کار نمی کنند.

8) تغییر عادات

هنگامی که فرد مسافرت می کند، روال معمول زندگی او تغییر خواهد کرد. این مسئله می تواند سیستم گوارش را تحت تاثیر قرار دهد که گاهی اوقات منجر به یبوست و گاهی نیز منجر به اسهال می شود. همچنین ممکن است وعده های غذایی در زمان های مختلف و متفاوت از گذشته خورده شود. تمام این تغییرات می تواند خطر ابتلا به یبوست را افزایش دهد.

 

علت یبوست

9) مصرف بیش از حد مسهل ها

برخی معتقدند فرد حداقل باید یکبار در روز دفع داشته باشد، اما این اعتقاد درست نیست. به همین دلیل برخی افراد داروهای مسهل مصرف می کنند. داروهای مسهل در کمک به حرکت روده موثر هستند. با این حال، استفاده مرتب آن ها باعث می شود بدن به آنها عادت کند و به تدریج دوز مورد نیاز برای دستیابی به همان تاثیر افزایش می یابد. ملین ها می توانند اعتیادآور باشند و عدم استفاده از آن ها خطر ابتلا به یبوست را افزایش می دهد.

10) عدم مراجعه به توالت در هنگام نیاز

اگر فرد حرکت روده را نادیده بگیرد و در صورت نیاز به توالت نرود، نیاز به توالت رفتن به تدریج از بین می رود. در صورت طولانی شدن این اتفاق، مدفوع خشک و سخت می شود.

11) عدم نوشیدن آب کافی

اگر در حال حاضر یبوست دارید، نوشیدن مایعات بیشتر باعث بهبود یبوست نمی شود. اما به طور کلی در طول زمان مصرف منظم آب آشامیدنی خطر ابتلا به یبوست را کاهش می دهد. زیرا ییبوست با کم شدن آب بدن ارتباط دارد. همچنین بسیاری از نوشابه ها و نوشیدنی های حاوی کافئین باعث کم آبی بدن و یبوست می شود. الکل نیز آب بدن را دفع می کند و باعث افزایش احتمال یبوست خواهد شد.

12) مشکلات روده بزرگ یا راست روده

تومورها می توانند فضاها را فشرده یا محدود کنند و باعث یبوست می شوند. همچنین، بافت زخم، دیورتیکولوزیس و باریک شدن غیرطبیعی روده بزرگ یا راست روده نیز باعث یبوست می شود.

13) برخی بیماری ها

بیماری هایی که باعث کاهش حرکت مدفوع در روده بزرگ، راست روده یا انسداد آن می شود فرد را دچار یبوست می کند. این موارد عبارتند از:

اختلالات عصبی: بیماری پارکینسون، سکته مغزی، آسیب نخاعی و شبه انسداد روده ای مزمن می تواند منجر به یبوست شود.

 شرایط غدد درون ریز و متابولیک: اوره بالا، دیابت، هیپرگلیسمی، کنترل ضعیف گلیکوزمی و کم کاری تیروئید.

 بیماری های سیستمیک: این ها بیماری هایی هستند که ممکن است تنها بر برخی اندام ها و بافت ها  و یا بر کل بدن تاثیر بگذارند و شامل بیماری لوپوس، اسکلرودرمی و آمیلوئیدوز می باشند.

 سرطان: یبوست در افرادی که مبتلا به سرطان هستند، عمدتا به علت درد و شیمی درمانی ایجاد می شود.


علائم یبوست چیست؟

یبوست معمولا توسط حرکت آهسته مواد در داخل روده بزرگ (روده) اتفاق می افتد. دو اختلال محدود به روده که باعث یبوست می شوند شامل انسداد روده و اختلال عملکرد کف لگن می باشند. علائم یبوست عبارتند از:

  • حرکات کم روده ای
  •  تنش هنگام رفتن به دستشویی
  •  مدفوع سخت و یا کم
  •  احساس تخلیه ناقص پس از رفتن به دستشویی
  •  کاهش ناراحتی شکمی
  •  نفخ شکمی 
  •  خونریزی مقعد یا شکاف به دلیل آسیب های ناشی از مدفوع سخت
  • گاهی اوقات اسهال به دلیل انسداد روده بزرگ توسط مدفوع سخت 
  • سفتی روده
  •  اختلال روانی و  یا وسواس با نیاز به رفتن به دستشویی
  •  تشدید بیماری دیورتیکولار، هموروئید  و پرولاپس مقعدی

توجه توجه:

-  اگر یبوست ناگهانی و شدید و همراه با سایر نشانه های مضر از قبیل از دست دادن وزن باشد یا درمان های ساده اثر نداشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

-  آزمایشات برای تشخیص علت یبوست شامل تاریخچه، معاینه فیزیکی، آزمایش خون، اشعه X شکمی، تنقیه باریوم، آزمایش ترشح روده، آزمایش تحرک انحرافی و آزمایشات مربوط به حالت های حرکتی روده می باشد.

 

علائم یبوست چیست


برای درمان سریع یبوست چی بخوریم؟

هدف از درمان یبوست ایجاد حرکت روده ای است که هر دو تا سه روز بدون استرس انجام شود. درمان ممکن است شامل مواد غذایی با فیبر بالا، ملین های غیر محرک، ملین های محرک، تنقیه، شیاف، داروهای تجویزی و جراحی باشد. اصول مختلفی در رابطه با ارزیابی و درمان یبوست وجود دارد که عبارتند از:

1- بین یبوست حاد و یبوست مزمن (طولانی مدت) تفاوت وجود دارد. بنابراین، باید یبوست حاد بررسی شود و اگر ناشی از بیماری جدی است درمان گردد.

2- شروع درمان به موقع و استفاده از درمان هایی است که کمترین احتمال آسیب را دارند. این امر باعث جلوگیری از انقباض و یبوست می شود و همچنین از آسیب احتمالی به روده بزرگ جلوگیری می کند که می تواند ناشی از استفاده مکرر از محصولات محرک باشد.

3- باید بدانیم که زمان ارزیابی علت یبوست مزمن چه زمانی است. اگر درمان های ساده اثربخش نباشند، باید علت یبوست توسط پزشک ارزیابی شود.

 

درمان یبوست چیست

 هدف درمان یبوست نباید حرکت روزانه روده باشد، اما بعد از درمان حرکات روده باید هر دو تا سه روز بدون مشکل (بدون تنش) دستشویی بروید.

1- رژیم حاوی فیبر، مواد معدنی، روان کننده و نرم کننده های مدفوع

- بهترین راه اضافه کردن فیبر به رژیم غذایی، افزایش مقدار میوه ها و سبزیجات است. این به معنی مصرف حداقل پنج وعده میوه و سبزی در روز است. با این حال، برای بسیاری از مردم، مقدار میوه ها و سبزیجات مورد نیاز ممکن است زیاد باشد و باعث بهبود نشود. در این مورد، مکمل های فیبردار مفید می باشند.

- فیبر به عنوان مواد ساخته شده توسط گیاهان تعریف شده است که توسط دستگاه گوارش انسان هضم نمی شود و باعث حجیم شدن مدفوع می شود. بسیاری از انواع فیبرها درون روده به آب متصل شده و آب را در داخل روده نگه می دارد. 

- رایج ترین منابع فیبری عبارتند از:

  •  میوه ها و سبزیجات
  • سبوس گندم یا جو
  • پسلیوم
  • متیل سلولز مصنوعی 
  •  Polycarbophil 
  • عصاره مالت

با عوارض جانبی مصرف رژیم پرفیبر چه کنیم؟

- افزایش گاز (نفخ شکم) یکی از عوارض جانبی مواد فیبردار می باشد. گاز به این دلیل ایجاد می شود که باکتری هایی که به طور معمول در داخل روده هستند برای هضم، فیبر را به مقادیر کوچک تقسیم می کنند. در نتیجه باکتری های روده گاز را به عنوان یک محصول جانبی از هضم تولید می کنند. تمام فیبرها، بدون توجه به منبع آنها، می توانند باعث نفخ شکم شوند. با این حال، از آنجایی که باکتری ها در توانایی خود برای هضم انواع فیبر متفاوت هستند، منابع مختلف آن ممکن است به صورت متفاوت گاز تولید کند.

در واقع توانایی باکتری ها برای هضم یک نوع فیبر می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. این تغییر پذیری انتخاب بهترین نوع فیبر را برای هر فرد سخت تر می کند. به همین دلیل برخی مواد در بدن یک فرد نفخ زیادی ایجاد می کند در صورتی که همان مواد در بدن فرد دیگر نفخ کمی تولید خواهد کرد.

- بنابراین منابع مختلف فیبر باید یکی یکی بررسی شوند تا بهترین آن ها را انتخاب کنیم. در این حالت باید از دوز کم شروع کرد و هر یک تا دو هفته دوز را افزایش داد تا اینکه اثر مطلوب به دست آید و نفخ شکم برطرف شود. فیبر یک شبه کار نمی کند، بنابراین هر محصول باید در عرض چند هفته آزمایش شود. اگر علائم نفخ شکمی اتفاق می افتد، دوز می تواند برای چند هفته کاهش یابد و سپس دوز بالاتردوباره آزمایش شود. به طور کلی گفته شده است که مقدار گاز تولید شده توسط فیبر هنگام مصرف در مدت زمان طولانی کاهش می یابد. 

- هنگام استفاده از مقادیر فیبر بالا، توصیه می شود مقدار بیشتری آب (به عنوان مثال، یک لیوان آب با هر دوز) مصرف کنید. در تئوری، آب مانع از "سخت شدن" فیبر و انسداد روده می شود. این نظریه ساده و منطقی به نظر می آید.

- برخی افراد نمی توانند به راحتی از رژیم های پر فیبر استفاده کنند. بخصوص اگر فرد مشکل چسبندگی روده یا باریکی روده دارد باید پیش از مصرف برخی غذاها و تغییر رژیم غذایی با پزشک صحبت کند. همچنین برخی از محصولات حاوی قند هستند و افراد مبتلا به دیابت باید محصولات بدون قند انتخاب کنند.

2- ملین های روان کننده

- ملین های روان کننده حاوی چربی های معدنی به عنوان چربی های ساده یا امولسیون (ترکیب با آب) چربی هستند. چربی در داخل روده باقی می ماند، ذرات مدفوع را پوشش می دهد و احتمالا از تخلیه آب از مواد جلوگیری می کند. این احتباس آب منجر به مدفوع نرمتر و راحت تر می شود. چربی معدنی به طور کلی فقط برای درمان کوتاه مدت استفاده می شود زیرا استفاده طولانی مدت آن معایب بالقوه دارد.

- چربی می تواند ویتامین های محلول در چربی را از روده جذب کند و اگر برای مدت طولانی استفاده شود، ممکن است منجر به کمبود این ویتامین ها شود. این مسئله در حاملگی حائز اهمیت است زیرا تامین مناسب ویتامین ها برای جنین مهم است.

در افراد بسیار جوان یا بسیار سالمند که مکانیسم بلع آنها قوی نیست، مقدار کمی از چربی فرو نشسته ممکن است به ریه وارد شود و موجب ایجاد نوعی پنومونی شود که به نام پنومونی لیپید معروف است. چربی های معدنی همچنین ممکن است جذب بعضی از داروها مانند وارفارین (کومادین) و داروهای ضد بارداری خوراکی را کاهش دهند، در نتیجه اثربخشی آنها کاهش می یابد. علیرغم این معایب بالقوه، چربی معدنی در صورت نیاز به درمان کوتاه مدت، می تواند موثر باشد.

3- ملین های ملایم (شل کننده مدفوع)

- ملین های ملایم معمولا به عنوان نرم کننده های مدفوع شناخته می شوند. آنها حاوی ترکیب docusate  هستند. Docusate  عاملی مرطوب کننده است که آب درون روده را برای نفوذ و ترکیب با مواد در روده بهبود می بخشد. این افزایش آب  مدفوع را نرم می کند و از ایجاد یبوست جلوگیری خواهد کرد. ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد تا این ملین اثر کند. اگر این ملین هیچ تاثیری نداشته باشد دوز آن باید بعد از یک تا دو هفته افزایش یابد.

- هنوز عوارض جانبی خاصی برای ملین ها مشخص نشده است اما استفاده از مواد نرم کننده همراه با روغن معدنی یا داروهای تجویزی خاص توصیه نمی شود.

- محصولات ملین معمولا زمانی استفاده می شوند که نیاز به نرم شدن موقت باشد (به عنوان مثال بعد از عمل جراحی، زایمان یا حملات قلبی). آنها همچنین برای بیماران مبتلا به بواسیر ( علت بواسیر در زنان) یا شکاف های مقعدی استفاده می شوند.

4- ملین های هیپراسمولار

- ملین های هیپراسمولار ترکیبات غیر قابل جذبی هستند که درون روده بزرگ باقی می مانند و آب را که قبلا در روده بزرگ است حفظ می کند. نتیجه آن نرم شدن مدفوع و کاهش یبوست است. شایع ترین محصولات هیپروسمولار شامل لاکتولوز و پلی اتیلن گلیکول می باشد. برخی از این داروها فقط با نسخه قابل دسترسی هستند. این محصولات برای استفاده درازمدت بی خطر هستند، اما با عوارض جانبی متعددی همراه می باشند.

- مسهل های هیپراسمولار ممکن است توسط باکتری های روده هضم شوند و به گاز تبدیل شوند، که نفخ شکمی را افزایش می دهند. با کاهش دوز ملین کننده، می توان گاز را کاهش داد. در برخی موارد، گاز در طول زمان کاهش می یابد.

5-  مسهل های بدون نسخه

 مسهل های محرک و بدون نسخه از جمله محصولات گیاهی، باید به عنوان آخرین راهکار مورد استفاده قرار گیرد زیرا ممکن است به روده آسیب برساند و یبوست را بدتر کند. از جمله این مسهل ها می توان به ملین های سالین و تحریک کننده اشاره کرد:

ملین های سالین

- ملین های سالین حاوی یون های غیر قابل جذب مانند منیزیم، سولفات، فسفات و سیترات هستند. این یون ها در روده بزرگ باقی می مانند و باعث می شود آب به روده بزرگ برسد و با نرم کردن مدفوع از یبوست جلوگیری می کند. 

- منیزیم موجود در این دارو  همچنین ممکن است اثرات تحریک کننده خفیفی بر روی ماهیچه های روده داشته باشد. منیزیم در محصولات حاوی منیزیم تا حدی جذب روده و بدن می شود. منیزیم از طریق کلیه ها از بدن دفع خواهد شد. بنابراین، بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه نباید از این ترکیبات استفاده کنند. 

- ملین های سالین در عرض چند ساعت عمل می کنند. به طور کلی، محصولات قوی سالین نباید به طور منظم مورد استفاده قرار گیرد. اگر به دلیل مصرف زیاد این دارو اسهال ایجاد شود و آب از دست رفته هم جایگزین نشود، بدن دچار کم آبی خواهد شد.  بیشترین استفاده و خفیف ترین محصولات سالین شیر مگنزیا است. همچنین Epsom Salt یک ملین قوی سالین است که حاوی سولفات منیزیم است.

ملین های تحریک کننده

- مواد معدنی تحریک کننده باعث تحریک عضلات روده کوچک و روده بزرگ می شوند تا محتویات آنها سریع تر حرکت کنند. آنها همچنین مقدار آب روده را افزایش می دهند تا دفع راحت تر انجام شود.

6- تنقیه

- انواع مختلفی از تنقیه وجود دارد. تنقیه باعث تحریک روده بزرگ می شود تا مواد از آن خارج شوند. هر کدام از روش های تنقیه عملکرد متفاوتی دارند. به عنوان مثال، تنقیه سالین باعث می شود آب به روده بزرگ برسد. تنقیه فسفات عضلات روده را تحریک می کنند. تنقیه روغن های معدنی روان کننده  هستند و مدفوع سخت را نرم و لطیف می کنند. 

- تنقیه به خصوص در هنگامی که مدفوع در مقعد گیر کرده است سودمند است. به منظور موثر بودن، دستورالعمل های تنقیه باید رعایت شود. این امر مستلزم استفاده کامل از تنقیه، موقعیت مناسب پس از تنقیه و انجام تنقیه تا زمانی که گرفتگی عضلات احساس شود می باشد. دفع معمولا بین چند دقیقه تا یک ساعت پس از تنقیه اتفاق می افتد.

- تنقیه به معنای استفاده مداوم به جای استفاده منظم است. استفاده مکرر با فواصل کوتاه زمانی از تنقیه می تواند باعث اختلالات مایعات و الکترولیت ها در بدن شود. این موضوع خصوصا در مورد تنقیه با آب شیرین اتفاق می افتد. تنقیه با کف صابون توصیه نمی شود، زیرا می تواند به طور جدی به مقعد و راست روده صدمه بزند.

7- شیاف

مانند روش های تنقیه، انواع مختلف شیاف نیز مکانیزم های مختلفی دارند. شیاف های محرک حاوی بیزاکودیل وجود دارد. اعتقاد بر این است که شیاف گلیسیرین بیشتر باعث تحریک مقعد می شود. ورود انگشت به مقعد در هنگام شیاف باعث تحریک بیشتر حرکت روده خواهد شد. 

8- محصولات ترکیبی

محصولات بسیاری وجود دارد که از ترکیب مسهل های مختلف ساخته شده است. به عنوان مثال، محصولات خوراکی که در آن ها سنا و پسلیوم و یا سنا و گلیسیرین وجود دارند از انواع محصولات ترکیبی هستند. حتی ممکن است در یک محصول سه مسهل وجود داشته باشد. این محصولات می توانند مناسب و موثر باشند، اما آنها حاوی محصولات محرک می باشند. بنابراین، در صورت استفاده دائمی از این محصولات نگرانی در مورد آسیب های دائمی به روده وجود دارد و نباید از این درمان ها به صورت درازمدت استفاده کرد، مگر اینکه درمان غیرمتعارف نتواند انجام شود.

9- آموزش عملی شل کردن عضلات

اکثر عضلات لگن اطراف مقعد تحت کنترل اختیاری قرار دارند. بنابراین، آموزش بیوفیدبک (بازخورد زیستی) می تواند به بیماران مبتلا به اختلال کف لگن یاد دهد چگونه به عضلات خود به طور عادی مسلط شوند. در طول آموزش بیوفیدبک مقعدی، یک سوند حساس به فشار از طریق مقعد وارد می شود. هر بار که بیمار عضلات را منقبض می کند، عضلات فشاری ایجاد می کنند که توسط سوند حس می شود و روی یک صفحه ثبت می شود. با تماشای فشار روی صفحه و تلاش برای اصلاح آنها، بیماران یاد می گیرند چگونه آرام شوند و عضلات را به طور عادی منقبض کنند.

10- ورزش

افرادی که تحرک ندارند، بیشتر از افرادی که فعال هستند، مبتلا به یبوست می شوند. با این حال، مطالعات بر روی ورزش نشان داده است که ورزش تاثیر چندانی بر فرکانس زمانی که به دستشویی می روید ندارد. بنابراین، ورزش بیشتر برای مزایای سلامت دیگر توصیه می شود و برای اثر آن بر یبوست توصیه نمی شود.

11- عمل جراحی

برای بیماران مبتلا به یبوست که به علت بیماری های روده بزرگ یا سوءتغذیه ملایم دچار یبوست شده اند، عمل جراحی درمان نهایی است. در طول جراحی، اکثر روده بزرگ، به جز مقعد (یا بخشی از کولون سگموئید)، برداشته می شود و انتهای روده کوچک به مقعد باقی مانده یا به روده سگموئید متصل خواهد شد. در بیماران مبتلا به سرطان روده، جراحی برای کسانی که بدنشان به هیچ کدام از درمان های دیگر پاسخ نمی دهد، انجام می شود. در صورت تصمیم به عمل جراحی نباید هیچ بیماری عضلات روده کوچک وجود داشته باشد. 

19 درمان خانگی برای یبوست

در این قسمت خوراکی های خانگی کمک کننده به درمان یبوست معرف یمیشود:

1-  سیترات منیزیم

مصرف منیزیم سیترات یک درمان خانگی مناسب برای یبوست است. این ماده یک نوع ملین اسمزی است که می توان آن را بدون نسخه خریداری کرد. مصرف مقادیر متوسط مکمل های منیزیم می تواند به کاهش یبوست کمک کند. دوزهای بالاتر گاهی اوقات برای تمیز کردن روده قبل از جراحی یا سایر روش های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند. البته بیماران کلیوی نباید بیش از حد از این دارو استفاده کنند و بهتر است قبل از استفاده با پزشک خود مشورت کنند. 

2-  سبزیجات برگ سبز

سبزیجات سبز نه تنها حاوی فیبر هستند، بلکه منبع خوبی از منیزیم می باشند که می تواند به درمان یبوست کمک کند. از آنجا که آنها کالری کم اما مقادیر زیادی آب و مواد مغذی دارند، باید از آن ها به صورت روزانه مصرف کرد. سبزیجات مانند هویج و مارچوبه جزو این دسته هستند.

3- آلو و انجیر

این میوه ها دارای فیبر زیادی هستند و اثر ملین طبیعی دارند. مصرف این مواد چند بار در روز می تواند به درمان یبوست کمک کند اما به طور کلی مراقب باشید از این مواد به همراه میوه خشک به مقدار زیاد استفاده نکنید زیرا حاوی مقادیر زیادی قند می باشد.

درمان خانگی یبوست

4- مایعات گرم

مایعات گرم یا مایعات با دمای اتاق (در مقابل نوشیدنی های بسیار سرد)، به ویژه هنگامی که به عنوان اولین خوراکی در صبح مصرف می شود، هضم را تحریک می کند. می توانید برخی از چای های گیاهی، آب گرم با لیمو و قهوه را امتحان کنید.

5-  پروبیوتیک ها

داشتن یک روده سالم برای جلوگیری از مشکلات گوارشی ضروری است. مکمل پروبیوتیک به صورت روزانه حاوی حداقل 15 میلیارد موجود زنده و فعال و مفید برای روده و عملکرد آن است. بسیاری از ماست های فراوری شده در بازار دارای مقادیر مناسبی از پروبیوتیک هستند. 

6-  آب آلوئه ورا

این نوشیدنی به کاهش التهاب و بهبود فرکانس حرکت روده کمک می کند. 4/1 فنجان از این نوشیدنی را دو بار در روز مصرف کنید.

7- سیب و گلابی

سیب و گلابی حاوی نوع خاصی از فیبر به نام پکتین می باشند. پکتین یک فیبر نامحلول است که به مدفوع کمک می کند تا حجم زیادی داشته باشد و به راحتی از دستگاه گوارش عبور کند. دو بار در روز حدود 1-2 قاشق چای خوری از این میوه ها مصرف کنید.

8-  دانه های تخم شربتی و دانه های کتان

تخم شربتی فیبر زیادی دارد و چربی های سالم قابل جذب را آب می کند. روزانه 2-3 قاشق غذاخوری از دانه ها با آب یا مایعات مصرف کنید و روزی 1 قاشق غذاخوری روغن کتان استفاده کنید.

9-  پوسته اسفرزه

اسفرزه به دلیل فیبر زیادی که دارد به تشکیل مدفوع کمک می کند. هنگامی که فیبر با آب یا مایع دیگری ترکیب شود، حجم بیشتری مدفوع تولید می کند که باعث تحریک روده شده و باعث می شود تا عبور مدفوع از طریق دستگاه گوارش سریع انجام شود. برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال، یک قاشق غذا خوری با یک فنجان متوسط مایع  را بصورت روزانه مصرف نمایید.

10- روغن جگر ماهی

یک روش سنتی مصرف 1 قاشق غذاخوری روغن جگر ماهی یا روغن دانه کتان با یک فنجان متوسط آب هویج تازه برای تحریک حرکات روده پس از بیدار شدن است.

 11- چای نعنا یا زنجبیل یا قاصدک

نعناع و زنجبیل داروهای خانگی هستند که برای کمک به کاهش بسیاری از مشکلات گوارشی استفاده می شوند. نعناع حاوی ماده ای به نام مونولول است که دارای اثر ضد اسپاسم است و عضلات دستگاه گوارش را شل می کند. زنجبیل نیز یک گیاه گرم است که باعث ایجاد گرمای بیشتر در داخل بدن می شود. گیاهخواران می گویند این مواد می توانند سرعت هضم را افزایش دهند. در چای، آب گرم نیز هضم را تحریک می کند و باعث کاهش یبوست می شود. چای قاصدک همچنین یک ملین و مسهل است. 

12- آب لیمو

اسید سیتریک در آب لیمو به عنوان یک محرک برای سیستم گوارش عمل می کند و می تواند به سم زدایی بدن کمک کند و باعث کاهش یبوست می شود. هر روز صبح آب لیمو تازه را به یک لیوان آب بیفزایید یا لیمو را به چای اضافه کنید. ممکن است متوجه شوید مصرف  آب ترش در صبح نه تنها به عنوان یک درمان طبیعی برای یبوست عمل می کند بلکه به افزایش مصرف آب در طول روز نیز کمک خواهد کرد و هضم طولانی مدت را بهبود می بخشد. 

13- کشمش، گیلاس و زردآلو

کشمش دارای فیبر بالا و اسید تارتاریک می باشد که دارای اثر ملین است. در یک مطالعه، پزشکان مشخص کردند گروهی که 5/4 فنجان کشمش در روز مصرف می کنند، غذایشان در نصف زمان سایر افراد هضم و دفع می شود. گیلاس و زردآلو نیز غنی از فیبر هستند و می توانند به کاهش یبوست کمک کنند. این میوه ها را با یک کاسه ماست بخورید تا از مزایای پروبیوتیک ها نیز بهره مند شوید.

14- روغن کرچک

از قدیم الایام این درمان خانگی برای درمان یبوست مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از کاربردهای اولیه روغن کرچک به عنوان یک ملین است. 1 تا 2 قاشق چای خوری از این روغن را با معده خالی مصرف کنید و نتیجه آن را 8 ساعت بعد ببینید. 

15- سنا

ترکیبات هیدروکسید گلیکوزید، که به اصطلاح به سنووسیدها شناخته می شوند، در سنا یافت می شوند. این ترکیبات به شما کمک می کند که یبوست را درمان کنید و باعث حرکات منظم روده می شود . همچنین سنا به تشویق روده ها برای تنظیم، کمک می کند و مدفوع را شل می کند، بنابراین عبور آن ناخوشایند یا دردناک نیست و آسان تر می شود.

16- قرص نعناع

قرص نعناع مانند آلوئه ورا دارای مزایای زیادی برای سلامتی است. یکی از اثرات آن کمک به سلامت سیستم گوارش با تحریک تولید صفرا می باشد. این مایع صفراوی اثر آرام بخش بر روی پوشش روده دارد.

17- جوش شیرین

جوش شیرین با خنثی سازی اسید معده تاثیر زیادی بر معده دارد. همچنین به آزادسازی گاز معده کمک کرده و باعث بهبود یبوست می شود. آنچه باید انجام دهید این است که 1 قاشق چای خوری جوش شیرین را به یک چهارم فنجان آب گرم اضافه کنید و آن را بنوشید.

18- عصاره سیر

عصاره سیر یکی از گزینه هایی است که باید در مخلوط ملین های گیاهی مورد استفاده قرار گیرد زیرا به بهبود سیستم ایمنی بدن و همچنین تغذیه باکتری های خوب در سیستم گوارش کمک می کند. این گیاه به عنوان یک عنصر مناسب در رژیم غذایی است که باعث افزایش سلامت می شود. 

19- روغن زیتون

قبل از خوردن صبحانه، یک قاشق غذاخوری روغن زیتون مصرف کنید. این روغن دستگاه گوارش را تحریک می کند. همچنین روده ها را روان می کند و همزمان آنتی اکسیدان ها را نیز فراهم می کند.

نوشیدنی های مناسب در درمان یبوست

برای بهترین نتایج، توصیه می کند که بزرگسالان نصف تا یک فنجان از نوشیدنی را، یک بار در روز، ترجیحا صبح ها مصرف کنند. همچنین باید هر روز هشت فنجان یا بیشتر مایع بنوشید. نوشیدنی های مناسب عبارتند از:

1- آب آلو

محبوب ترین آبمیوه برای رفع یبوست آب آلو است. هر یک فنجان آب آلو حاوی حدود 2.6 گرم فیبر است. این مقدار 10 درصد از نیاز روزانه شما است. در حالی که فیبر میتواند مدفوع شما را حجیم کند، سوربیتول در آب آلو آن را نرم می کند. آب آلو منبع خوبی از ویتامین C و آهن نیز می باشد. خوردن آلوی خشک یا آلوی تازه، راه دیگری برای جلوگیری از یبوست است. در حقیقت، یک مطالعه نشان می دهد که آلو را باید به عنوان اولین راه برای درمان یبوست درنظر گرفت.

2- آب سیب

آب سیب تاثیر ملین دارد. آب سیب اغلب برای کودکان مبتلا به یبوست توصیه می شود زیرا نسبت فروکتوز به گلوکز بالا و سوربیتول زیادی دارد. اما به همین دلیل، ممکن است در دوزهای زیاد باعث ناراحتی روده شود. ممکن است فکر کنید خوردن پوره سیب به یبوست کمک می کند، اما درست نیست. پوره سیب حاوی پکتین بالاتری نسبت به آب سیب است. پکتین ماده ای است که به مدفوع شما اضافه می شود و آن را سفت می کند. 

3- آب گلابی

یکی دیگر از گزینه های خوب، آب گلابی است که نسبت به آب سیب حاوی چهار برابر سوربیتول بیشتر است. این آبمیوه نیز برای کودکان مبتلا به یبوست توصیه می شود.  همچنین می توانید از مخلوط کردن آب لیمو در یک لیوان آب گرم نیز بهره مند شوید. سایر نوشیدنی هایی که ممکن است کمک کنند شامل قهوه، چای و مایعات گرم می باشند. بهتر است نوشیدنی های گازدار مصرف نکنید تا یبوست شما برطرف شود.

 

درمان یبوست با این نوشیدنی ها

اگر یبوست به این اقدامات ساده و ایمن پاسخ ندهد چه اتفاقی می افتد؟

- این تلاش ها نباید متوقف شود، بلکه باید اقدامات دیگری نیز انجام شود. اگر یبوست خفیف باشد، یعنی هر چند هفته اتفاق بیفتد مهم نیست و از هر روشی می توانید استفاده کنید . متابولیسم محرک هر چهار تا شش هفته به روده بزرگ آسیب نمی رساند. متاسفانه گرایش به استفاده از محصولات محرک به طور ناخودآگاه فرکانس مصرف آنها را افزایش میدهد و باعث آسیب به روده بزرگ می شود. 

- اگر این یک مشکل مداوم و غیرمتناوب باشد، امن ترین محصولات ملین های فوق العاده اسمولار است. استفاده از آنها باید توسط پزشک تجویز شود. همانند فیبر، دوزهای مختلف این محصول باید چندین هفته امتحان شود تا به دوز مناسب برسید. ملین های اسمولار گران است. شیر مگنزیا خفیف ترین ملین های سالین است، که ارزان می باسد و جایگزین خوبی است. 

- معمولا داروهای محرک قوی تر به عنوان آخرین راهکار توصیه می شوند، پس درمان های غیر محرک انجام نمی شود.

- بسیاری از افراد برای درمان این مشکل از گیاهان استفاده می کنند زیرا احساس راحتی بیشتری می کنند. متأسفانه اکثر این داروهای گیاهی حاوی محصولات محرک هستند و استفاده طولانی مدت آنها باعث افزایش احتمال آسیب به روده می شود.

چه زمانی باید برای یبوست مزمن به پزشک مراجعه کنم؟

اگر مشکل اصلی فشار دادن مدفوع باشد، احتمالا یبوست مزمن است و باید زودتر بررسی شود. این مشکل ممکن است به علت اختلال در عملکرد کف لگن باشد، و درمان انتخابی، آموزش بیوفیدبک است و نباید از مسهل استفاده شود. اگر اقدامات ساده که قبلا گفتیم موثر نباشد باید به پزشک مراجعه کنید. اگر دکتر عمومی نتواند درمان را انجام دهد بیمار باید به متخصص گوارش مراجعه کند. متخصصان گوارش اغلب یبوست را ارزیابی می کنند و بهترین درمان را تجویز خواهند کرد. 


ورزش مناسب برای رفع یبوست

ورزش هایی وجود دارد که برای بهبود یبوست کمک کننده است:

یوگا 

یوگا باعث افزایش جریان خون به دستگاه گوارش و تحریک روده می شود. این مسئله باعث می شود هضم کارآمدتر باشد و یبوست کاهش یابد. 

Virasana،  با زانو زدن بر روی زمین، به صورت زانوهای جدا و پاهای پشت سر می باشد. در این حرکت باید پشت خود را صاف نگهدارید، به آرامی پاهای خود را پایین بیاورید تا زمانی که باسن بین پاهای شما قرار بگیرد. دستان خود را روی زانوی خود قرار دهید و به طور طبیعی نفس بکشید. سپس به سمت جلو خم شوید و پیشانی را روی زمین قرار دهید. بازوهایتان باید مستقیم جلوی سر شما باشد و کف دست ها روی هم قرار بگیرد. 30 تا 60 ثانیه به این حالت بمانید.

یکی دیگر از حالت ها Pavanmuktasana است. برای این حالت بر روی پشت دراز بکشید، هر دو زانو را به سینه برسانید، هنگامی که نفس می کشید آن ها را به بیرون پرتاب کنید. به آرامی فشار را اضافه کرده و ران ها را به شکم نزدیک کنید. سر خود را بالا بیاورید، زانوهای خود را با پیشانی لمس کنید. 30 تا 60 ثانیه به صورت طبیعی تنفس کنید.

ورزش شدید

طبق گزارش انجمن بارداری آمریکا (APA) ورزش متوسط باعث تحرک روده شما می شود. APA توصیه می کند که برای رفع یبوست 20 تا 30 دقیقه راه بروید یا شنا کنید. علاوه بر این، در وهله اول موسسه ملی بهداشت (NIH) می گوید ورزش مرتب کمک می کند سیستم گوارش شما از جمله روده، سالم و فعال باقی بماند. NIH توصیه می کند حداقل سه بار در هفته حدود 20 تا 30 دقیقه ورزش کنید تا از یبوست جلوگیری شود. استرس نیز یک عامل خطر برای یبوست است، بنابراین سعی کنید فعالیت هایی مانند یوگا را برای کاهش استرس انجام دهید.

آیا یبوست همیشه به دلیل مصرف کم فیبر ایجاد می شود؟

خیر. اجماع عمومی در میان متخصصان پزشکی این است که افزایش فیبر و مصرف مایع می تواند از یبوست جلوگیری کند. با این حال، بسیاری از علل دیگر مانند داروها، بارداری، کاهش فعالیت بدنی، تغییرات در روال زندگی فرد یا نادیده گرفتن میل به رفتن به توالت می تواند بر روی عملکرد روده تاثیر بگذارد.

برای جلوگیری از یبوست در خانه چه کاری می توانم انجام دهم؟

درمان های موثر برای یبوست همیشه با تغییرات رژیم غذایی و شیوه زندگی شروع می شود. کم کم مصرف روزانه فیبر را افزایش دهید. به طوری که به ازای هر 1000 کالری حداقل 14 گرم فیبر مصرف کنید. مواد غذایی با فیبر زیاد شامل میوه ها و سبزیجات تازه، غلات و نان کامل می باشد. فیبر، بخش عمده ای از مدفوع شما را افزایش می دهد که باعث می شود سرعت آن از طریق رکتوم بیشتر شود. اما یادتان باشد تغییر ناگهانی در مصرف فیبر می تواند موجب نفخ و گاز شود، بنابراین کم کم مقدار آن را زیاد کنید. همچنین  ورزش روزانه عضلات درگیر در سیستم گوارش شما را تقویت می کند و باعث بهبود وضعیت مدفوع و ادرار می شود.

درمان با رژیم غذایی برای نوزادان کمتر از 1 سال :

  •  یک یا دو بار در روز آب گلابی (1/8 فنجان) به نوزاد بدهید.
  •  اگر فرزند شما بزرگتر از 4 ماه است، دو بار در روز غذاهای حاوی فیبر بالا مانند آلو، انجیر، خرما، گلابی، گیلاس، آلو، زغال اخته، لوبیا و نخود را به او بدهید.

درمان رژیم غذایی برای نوزادان بالای 1 سال 

  •  حداقل 3 بار در روز میوه ها و سبزیجات را به کودکان خود بدهید.
  •  غذاهای خوب شامل آلو، انجیر، خرما، هلو، گیلاس، گلابی، زردآلو، زغال اخته، لوبیا، نخود فرنگی، گل کلم، کلم بروکلی می باشد (سبزیجات پخته نشده به کودکان کمتر از 3 سال ندهید زیرا خطر خفگی را افزایش میدهد) 
  •  سبوس را در رژیم غذایی افزایش دهید؛ سبوس یک نرم کننده طبیعی مدفوع است زیرا دارای فیبر زیادی می باشد. منابع سبوس عبارتند از غلات، کلوچه های سبوس دار، کراکر، بلغور جو دوسر، برنج یا نان گندم و ماکارونی.
  •  مواد غذایی که باعث یبوست می شود را در رژیم کودک خود کاهش دهید. این مواد شامل شیر، بستنی، ماست و پنیر می باشند. اما اطمینان حاصل کنید که هر روز 1200 میلی گرم کلسیم یا حدود 4 وعده کلسیم در وعده های غذایی کودک جای می دهید.

 

سوالات رایج شما درباره درمان یبوست

اگر یبوست دارید، آیا باید برنج سفید بخورید یا از آن اجتناب کنید؟

از آن اجتناب کنید! برنج سفید برنج بدون پوسته، جوانه و سبوس است. اساسا تمام فیبر و مواد مغذی آن حذف شده است. با این حال، برنج قهوه ای متفاوت است. چون پوسته، سبوس و جوانه دارد و می تواند به رفع یبوست کمک کند. 

شما مبتلا به یبوست هستید و دوست شما به شما یک کیوی پیشنهاد می دهد. بهتر است آن را بخورید یا از آن اجتناب کنید؟

آن را بخورید! خوردن کیوی به رفع یبوست کمک میکند. کیوی متوسط دارای حدود 2.5 گرم فیبر است و می تواند به حرکت منظم روده کمک کند. یک مطالعه در مجله تغذیه بالینی در آسیا و اقیانوس آرام نشان می دهد خوردن دو کیوی به صورت روزانه تعداد حرکات روده ای در بزرگسالان با یبوست را افزایش می دهد.

وقتی یبوست دارید، باید پنیر بخورید یا از آن اجتناب کنید؟

بهتر است از مصرف پنیر بپرهیزید. اگر مبتلا به یبوست هستید از مصرف پنیر اجتناب کنید. پنیر به هیچ وجه فیبر ندارد و پر از چربی است و می تواند باعث یبوست شود یا آن را بدتر کند. علاوه بر این، محصولات لبنی حاوی لاکتوز هستند و افرادی که نمی توانند آن را تحمل کنند در صورت مصرف، دچار نفخ نیز می شوند.

[collapse id=2706]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

بسیاری از خانم ها در طول دوران زندگی از ریزش موی بیش از حد و یا رویش موهای زائد و مردانه در قسمت های مختلف بدن و بخصوص صورت شکایت دارند و دائما به دنبال روش هایی برای رفع و بهبود این وضعیت هستند. با اینکه عوامل مختلفی مثل نوع شامپو، تغذیه، آب و هوا و ... می تواند در ریزش مو تاثیر بگذارد اما یکی از مهم ترین علل شایع ریزش مو و رشد موهای زائد به هم ریختن هورمون های بدن است.

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال هورمونی شایع است که می تواند باعث بروز طیف وسیعی از علائم از جمله هیرسوتیسم شود، که باعث رشد موهای زائد صورت و بدن است. در حالی که بسیاری از این موها با PCOS به صورت ضخیم تر و مردانه بر روی صورت و بدن رشد می کنند، برخی از موهای بدن مانند موهای سر و ابرو نیز دچار ریزش می شوند که به این حالت ریزش مو با الگوی زنانه گفته می شود.

در این مقاله می خواهیم شما اومایی های عزیز را با روش های درمانی ریزش مو در زنان مبتلا به پلی کیستیک آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید.

چرا PCOS باعث ریزش مو می شود؟

بدن زن در کنار هورمون های زنانه هورمون های مردانه را نیز تولید می کند، که به آن آندروژن می گویند و شامل تستوسترون یعنی مهم ترین هورمون بارداری در مردان است. آندروژن ها در رساندن فرد به بلوغ جسمی و جنسی و تحریک رشد مو در ناحیه زیر بغل و ناحیه های تناسلی نقش دارند. اما در بدن زنان مقدار این هورمون ها بسیار کمتر از هورمون های زنانه است.

اگر به دلایل مختلف مثل بیماری سندرم پلی کیستیک این هورمون ها در بدن زن بیشتر از حد طبیعی شوند باعث می شود که موهای زائد رشد کند و موهای سر هم دچار ریزش شوند. در واقع PCOS باعث تولید آندروژن اضافی و در نتیجه ویروسی شدن بدن می شود. این هورمون اضافی به توسعه ویژگی های مردانه در خانم ها، از جمله موهای زائد در مکان هایی که معمولاً مو رشد نمی کند، کمک می کند. موهای زائد ضمخت و ریش مانند بیش تر در قسمت های زیر دیده می شوند: 

  • صورت بخصوص در قسمت چانه و زیر گلو
  • گردن
  • سینه
  • شکم

این آندروژن های اضافی همچنین می توانند باعث شوند که موهای روی سر شما شروع به نازک شدن نمایند. نازک شدن موها به معنی از دست رفتن مقاومت ساقه های مو است که کم کم به راحتی ریشه مو از سر جدا شده و ریزش زیاد می شود. این ریزش بیشتر در قسمت پیشانی و جلوی سر شما است و به همین دلیل به آن آلوپسی آندروژنی یا ریزش مو با الگوی زنانه می گویند.

آیا موهای از دست رفته به دلیل آندروژن مجددا رشد می کنند؟

هر مویی که بخاطر PCOS از دست بدهید، به خودی خود رشد نمی کند. اما با درمان های موجود و تغذیه مناسب بعد از تنظیم شدن دوباره هورمون ها ممکن است فولیکول های مو در این قسمت ها مجددا تحریک شده و موی جدید رشد کند. به علاوه، چندین کار وجود دارد که می تواند برای پوشاندن موهای ریخته شده مربوط به PCOS انجام دهید. که در ادامه توضیح می دهیم.

 روشهای درمان ریزش مو در پلی کیستیک ها

ریزش مو PCOS به دلیل عدم تعادل هورمونی ایجاد می شود، بنابراین تنظیم هورمون و درمان به موقع نقش مهمی در جلوگیری از ریزش مو دارد و این کار با انواع داروها قابل انجام است. به خاطر داشته باشید که شاید لازم باشد قبل از پیدا کردن دارویی که برای شما مفید باشد، چند دارو را امتحان کنید و بیشتر افراد با ترکیبی از داروها بهترین نتیجه را کسب می کنند. البته انتخاب دارو و بررسی نتایج آن وظیفه شما نیست و باید پزشک معالج این کار را انجام دهد.

 

درمان ریزش مو در تنبلی تخمدان

در اینجا به برخی از گزینه های درمانی رایج برای ریزش موی مربوط به PCOS می پردازیم:

1- قرص های ضد بارداری خوراکی

قرص های ضد بارداری می توانند سطح آندروژن را کاهش دهند و با تنظیم هورمون ها به کاهش ریزش موها و رویش مجدد موهای از دست رفته کمک می کنند. به هم ریختگی هورمون ها در چرخه پریودی نیز تاثیر می گذارد و جوش ها را نیز افزایش می دهد. مصرف قرص های ضد بارداری علاوه بر کاهش ریزش مو سایر علائم PCOS مانند پریودهای نامنظم و آکنه را نیز بهبود می بخشد. همچنین اغلب یک داروی ضد آندروژن به همراه داروهای ضد بارداری خوراکی برای رفع ریزش موهای مرتبط با PCOS تجویز می شود. البته باید میزان مصرف این قرص ها دقیقا طبق تجویز پزشک باشند. در غیر این صورت می تواند عوارض جانبی زیادی برای شما ایجاد کند. 

2- اسپیرونولاکتون (آلداکتون)

اسپیرونولاکتون یک داروی خوراکی است که به عنوان یک آنتاگونیست گیرنده آلدوسترون شناخته می شود. در واقع سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در ایالات متحده این دارو را بعنوان یک داروی درمانی برای کاهش احتباسات مایع درون بدن تایید کرده است. با این حال طبق تجربه پزشکان این دارو برای درمان آلوپسی آندروژنیک نیز مفید بوده است. در واقع مصرف این دارو برای تنظیم هورمونی یک مصرف خارج از موارد نوشته روی دارو می باشد و تنها طبق نتایج تجربی به دست آمده است. این دارو اثرات ناشی از افزایش آندروژن را کاهش داده و معمولا همراه با قرص ضد بارداری خوراکی تجویز می شود.

3- مینوکسیدیل (روگائین)

مینوکسیدیل تنها داروی تأیید شده توسط FDA برای درمان طاسی الگوی زنانه است. این دارو یک درمان موضعی است که شما باید بصورت روزانه مقدار تجویز شده را روی پوست سر خود بمالید. این دارو همچنین رشد مجدد مو را تقویت می کند و حتی می تواند ظاهر ضخیم تری به آن ببخشد. در واقع دارویی است که از نازک شدن موها جلوگیری می کند. 

4- فیناستراید (Propecia)

هر دو فیناستراید و دوتاستارید توسط FDA برای درمان ریزش موی الگوی مردانه تأیید شده اند. اما برای ریزش موی الگوی زنانه تأیید نشده اند. با این حال برخی از پزشکان هنوز آن ها را برای خانم هایی که دارای PCOS هستند تجویز می کنند.

در حالی که شواهدی مبنی بر اینکه این داروها می توانند به ریزش مو در الگوی زنانه کمک کنند وجود دارد. اما بسیاری از متخصصان آن ها را به دلیل نتایج متفاوت در مطالعات دیگر و عوارض جانبی شناخته شده در آن ها گزینه مناسبی برای ریزش موی زنانه نمی دانند. 

5- پیوند مو

پیوند مو یک عمل جراحی است که برای کاشت مو روی پوست سر استفاده می شود. در این روش فولیکول های مو با تعداد زیادی مو از یک ناحیه دارای فولیکول های سالم و قوی تر جدا شده و به ناحیه ای که موها نازک شده است یا طاسی مشخص گشته پیوند می شوند. پیوند مو معمولاً به چند جلسه درمانی توسط یک پزشک حاذق نیاز دارد. 

کاشت مو می تواند هزینه زیادی را برای شما ایجاد کند و به دلیل اینکه جزء عمل های زیبایی محسوب می شود تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرد. همچنین هیچ ضمانتی برای جواب دهی عالی از پیوندهای انجام شده وجود ندارد. هرچند بسیاری از پزشکان جراحی زیبایی برای تبلیغات گسترده تر ادعای انجام کاشت تضمینی را می دهند اما ایجاد نتیجه مطلوب همیشه امکان پذیر نخواهد بود.

آیا داروی خانگی برای جلوگیری از ریزش مو به دلیل سندرم پلی کیستیک وجود دارد؟

اگر می خواهید مسیر طبیعی تری را با عوارض جانبی کمتری طی کنید، خوشبختانه برخی از داروهای خانگی وجود دارند که می توانند  به کاهش سطح آندروژن کمک کنند و تأثیر آن ها را در ریزش موی شما کم نمایند. البته درمان با داروهای خانگی نیاز به صبوری شما دارد و بعضی وقت ها جوابگو نیست. برخی از داروهای خانگی عبارتند از:

مکمل روی

براساس نتایج یک مطالعه در سال2016، مصرف مکمل روی به ریزش موی ناشی از بیماری PCOS کمک می کند. منبع معتبر این مطالعه به بررسی اثرات مکمل روی در PCOS پرداخته و دریافته است که استفاده از 50 میلی گرم عنصر روی از طریق مکمل ها بصورت روزانه به مدت 8 هفته اثرات مفیدی بر روی کنترل ریزش مو و رویش مجدد موهای ریخته شده دارد. همچنین نتایج تحقیقات نشان داد که روی می تواند میزان موهای زائد در بدن را کاهش دهد. مکمل های روی در همه داروخانه ها یافت می شوند اما بهتر است قبل از مصرف با پزشکتان مشورت کنید.

کاهش وزن

شواهد قابل توجهی وجود دارد که کم کردن وزن  و رساندن آن به حد ایده آل تا حد زیادی می تواند به تنظیم هورمون ها کمک کرده، سطح آندروژن را کاهش داده و اثرات آندروژن های اضافی را در زنان مبتلا به PCOS کم کند. در نتیجه ریزش مو و سایر علائم به هم ریختگی هورمون ها مثل پریودی نامنظم و آکنه نیز بهبود پیدا می کند. 

از دست دادن فقط 5 تا 10 درصد از وزن بدن می تواند علائم PCOS را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. پس اگر اضافه وزن دارید از همین الان به فکر یک رژیم مناسب برای جلوگیری از ریزش موهایتان باشید.

بیوتین

بیوتین یک مکمل محبوب است که اغلب برای سلامتی و رشد مو استفاده می شود. شواهد زیادی وجود ندارد که این دارو بتواند به طور خاص به کاهش ریزش موی PCOS کمک کند، اما ارزش امتحان کردن را دارد. یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که مصرف یک مکمل پروتئین دریایی حاوی بیوتین به مدت 90 روز منجر به رشد چشمگیر مو می شود. 

چگونه می توان ریزش مو را کمتر مورد توجه قرار داد؟

مطمئناً ضرورتی برای مراجعه به پزشک برای درمان ریزش موی PCOS وجود ندارد و در بسیاری موارد، شما می توانید با تغییراتی در نحوه استایل موی خود، ظاهر ریزش موی مربوط به PCOS را به حداقل برسانید. البته مصرف به موقع داروهایتان نیز با تنظیم هورمون های بدن اثرات ناشی از این بیماری را کم می کند و حداقل این ریزش ادامه دار نمی شود.  برای این که ریزش موهایتان کمتر جلب توجه کند می توانید:

  • مدل موهای خود را تغییر دهید و از موهای پرتر روی قسمت های خالی بریزید.
  • بخشی از موهای قسمت بالاتر که سالم است را بگیرید و بصورت چتری روی پیشانی خود بریزید.
  • از سایه های پودری هم رنگ موهایتان در قسمت های خالی سر استفاده کنید تا آن را پوشش دهد و خالی بودنش مشخص نباشد.
  • در صورت نازک شدن بیش از حد موها تا قبل از درمان می توانید این کارها را انجام دهید: 
  • پوشیدن یک کلاه گیس تیکه ای، که می توانید در مهمانی ها از آن استفاده کنید که برای پوشاندن موهای نازک خود بدون آسیب زدن به موها با چسب های موجود یا گیره قابل استفاده است. 
  • استفاده از محصولات حجیم کننده مو برای پرپشت نشان دادن موهایتان
  • کوتاه کردن، مدل موی لایه ای و کوتاه باعث می شود موهای شما پر حجم تر نشان داده شود. 

سخن آخر

ریزش موها برای خانم ها واقعا دردناک است و بسیار اهمیت دارد زیرا مو نقش مهمی در زیبایی فرد ایفا می کند. بنابراین اولین کاری که برای جلوگیری و درمان ریزش مو باید بکنید مراجعه به یک پزشک و انجام آزمایشات هورمونی است. اگر ریزش موی شما به دلیل تغییرات هورمونی باشد با دارو هورمون ها تنظیم شده و به راحتی جلوی ان گرفته می شود و حتی عوارض دیگر مثل جوش ها نیز بهبود پیدا می کنند. در صورتی هم که علت ریزش مو هورمون ها نباشند می توانید با خیال راحت به سراغ روش های درمانی دیگر بروید. اما اگر مربوط به هورمون باشد و شما قبل از تنظیم هورمون ها از روش های دیگر استفاده کنید نتایج خوبی نمی گیرید و یا نتایج موقتی و قابل بازگشت هستند.

[collapse id=2707]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

در برخی از سیکل های قاعدگی ممکن است شما به طور جدی نفخ کنید، بد خلق و خسته شوید. گرفتگی های سختی را تجربه کنید و به عبارت دیگر، از تمام نشانه های کلاسیک پریودی رنج ببرید اما همچنان خونریزی اتفاق نیفتد و شما پریود نشوید. نگران نباشید دلایل متعددی وجود دارد که شما درد های پریودی را تجربه کرده اید اما پریود نشده اید. "تغییرات هورمونی مربوط به تخمک گذاری ممکن است بر برخی از مسیرهای مشابه مغز که تحت تاثیر بیماری ها هستند تأثیر بگذارد و باعث ایجاد تغییرات خلقی شوند که مشابه پریودی است اما مربوط به تخمک گذاری نیست".

علاوه بر این، برخی از اختلالات فیزیکی در رحم و تخمدان مانند PMS یا سندرم پیش از قاعدگی نیز می تواند موجب درد و گرفتگی عضلانی در نزدیکی پریودی شود. در حالی که پریود نشدن نگران کننده نیست، اما در صورت تب، تهوع و استفراغ شدید و یا وجود دردی که نتوان آن را با داروهای ساده بدون نسخه کنترل نمود و یا دردی که در عرض یک هفته بهبود نیابد، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد. همچنین در صورتی که سه بار پشت سر هم پریود نشدید، حتما دلیل خاصی دارد و باید به پزشک مراجعه کنید.

در این مقاله می خواهیم شما اومایی عزیز را با دلایل احتمالی عقب افتادن پریود همراه با دردهای شکمی و علائم پریود آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

عوامل ایجاد کننده درد شکم و عدم پریودی

عواملی که باعث ایجاد گرفتگی های مشابه پریودی می شوند اما پریودی اتفاق نمی افتد عبارتند از:

1. عدم تخمک گذاری

هر چند وقت یک بار، بدن شما دچار تغییرات هورمونی مرتبط با سندرم قبل از قاعدگی (PMS) می شود. اگر به دلیل تغییرات هورمونی در آن ماه تخمک گذاری نداشته باشید، پریود نخواهید شد. 

2. بارداری

اگر در ماه گذشته رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید و در مورد مصرف قرص های ضد بارداری کم توجه بوده اید و یا خودتان تصمیم به بارداری داشته اید و برای آن اقدام کردید در صورت پریود نشدن باید تست بارداری انجام دهید. بسیاری از علائم اولیه بارداری، از جمله حساسیت سینه، نوسانات خلقی، خستگی و گرفتگی، همان هایی هستند که در سیکل های قبلی درست نزدیک به پریود شدن تجربه کرده اید. بنابراین خیلی قابل تشخیص نیستند و تنها تست بارداری می تواند جواب دقیقی به شما بدهد.

3. بیماری تیروئید

تیروئید شما، یک غده پروانه ای شکل کوچک در گردن است که بسیاری از عملکردهای بدن شما از جمله متابولیسم و چرخه های پریودی را تنظیم می کند. اگر تیروئید شما بی نظم عمل کند، چرخه های شما نیز بی نظم می شوند. در نتیجه ممکن است فاصله پریودی های شما طولانی شود و در عین حال گرفتگی های پریودی را تجربه کنید. 

از آنجایی که تیروئید شما عملکرد مغز را نیز تنظیم می کند، در صورت اختلالات تیروئیدی تغییرات خلقی که فکر می کنید مربوط به PMS بوده است به عملکرد عصبی شما مرتبط می شود. ممکن است در این حالت لکه بینی یا گرفتگی عضلانی اتفاق بیفتد. درواقع پوشش رحم شما ساخته شده است اما فرو نریخته است زیرا شما تخمک گذاری نمی کنید. در صورت مشاهده علائم بیماری های تیروئید مانند کاهش وزن یا افزایش وزن ناگهانی غیر قابل توضیح، لرز، تپش قلب یا خستگی، به پزشک مراجعه کنید.

4. روش های جلوگیری بارداری هورمونی

یکی از عوارض جانبی بسیار رایج آی یو دی های هورمونی، قطع پریودی است. این به این دلیل است که این دستگاه پوشش رحم را نازک کرده و بنابراین چیزی برای فرو ریختن وجود ندارد.

5. استرس

استرس یکی از مهم ترین و اصلی ترین دلایل قطع پریودی است. استرس سطح کورتیزول شما را افزایش می دهد که بر تعادل هورمون ها از جمله هورمون هایی که تخمدان ها و رحم را تنظیم می کنند تأثیر می گذارد. امتحانات، مرگ و میر و حتی شکست در روابط عاطفی استرس زیادی در خانم ها ایجاد می کنند که می تواند باعث قطع پریودی شود. 

6. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

قطع مکرر پریودی می تواند به دلیل PCOS ایجاد شود. سندرم تخمدان پلی کیستیک یک بیماری هورمونی است که هورمون آندروژن بیش از حد طبیعی در بدن فرد مبتلا تولید می شود. آندروژن ها مواد شیمیایی در بدن هستند که عملکرد تخمدان، رشد مو، افزایش وزن و حساسیت به انسولین را تحت تاثیر قرار می دهند. حدود 20 درصد زنان در جهان مبتلا به PCOS هستند.

PCOS می تواند منجر به چرخه های بدون تخمک گذاری و لکه بینی نامنظم شود. این مسئله معمولا باعث می شود کیست در تخمدان رشد کند، که اگر آنها پاره شوند، می تواند باعث درد لگنی شبیه به گرفتگی های پریودی شود. 

زنان دارای اضافه وزن یا افرادی که مادر یا خواهر آن ها دچار این مشکل شده اند بیشتر تحت تاثیر این بیماری هستند. اگر فکر می کنید از PCOS رنج می برید، با پزشک خود مشورت کنید. متاسفانه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما قابل کنترل است. 

 

5783-4

7. پولیپ رحم

ممکن است پولیپ همراه با کولون که از تومورهای خوش خیم کوچک هستند در رحم ایجاد شود، اما همان تومورهای خوش خیم کوچک می تواند در رحم شما رشد کند. در این حالت پوشش رحم بیش از حد ضخیم می شود . پولیپ ها در رحم شما می توانند باعث ایجاد دردهایی مانند پریودی شوند. از آنجایی که پولیپ ها می توانند باردار شدن را سخت تر کنند و خطر سرطان رحم نیز وجود دارد، پزشک آنها را با دارو یا جراحی از بین می برد. اغلب برداشتن پولیپ با یک روش نسبتا ساده به نام جراحی هیستروسکوپی انجام می شود. در طی هیستروسکوپی دکتر یک لوله طولانی را از طریق مهبل به رحم وارد می کند و پولیپ را بر می دارد. 

8. کیست تخمدان

هر ماه تخمدان ها برای آماده سازی تخمک گذاری چندین کیست ایجاد می کنند، اما فقط یک کیست تخمک بالغ را آزاد می کند. بیشتر این کیست های تخمدان به طور طبیعی تا سیکل بعدی از بین می روند اما در مواردی ممکن است این کیست ها ماندگار شوند و دردهایی مانند درد پریودی را ایجاد کنند. 

9. بیماری التهابی لگن (PID)

گرفتگی عضلانی علامت رایج بیماری التهابی لگن است که به معنی وجود عفونت رحم، لوله های فالوپ یا تخمدان ها است که معمولا هنگامی رخ می دهد که باکتری های منتقله از راه جنسی از واژن در اعضای تولید مثل شما پخش می شوند. در این صورت باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کرده و درمان را شروع کنید. 

10. عفونت های دستگاه ادراری (UTI)

یک علامت رایج از UTI، گرفتگی لگن است. اما معمولا این عفونت ها علائم دیگری نیز مانند تکرر ادرار، درد و سوزش ادرار و همچنین خونریزی با ادرار دارند. اگر فکر می کنید گرفتگی های شما ممکن است با عفونت ادراری مرتبط باشد، به متخصص مراجعه کنید؛ درمان نکردن این مشکل می تواند با ایجاد عفونت های کلیوی تهدید کننده زندگی باشند. پس مراقب باشید. 

11.Mittelschmerz 

اگر در معرض گرفتگی شبیه PMS ، نفخ و حساسیت سینه قرار داشتید، اما پریود نشدید، ممکن است زمان پریودی نرسیده باشد. معمولا  حدود 20 درصد از خانم ها در حدود روز 14 پریودی که تخمک گذاری انجام می شود دچار دردهای "mittelschmerz" می شوند که می تواند شبیه دردهای پریودی باشد. این درد بیشتر از یک روز طول نمی کشد و کاملا طبیعی است و نمی توانید کاری برای جلوگیری از آن انجام دهید. تنها کاری که می توانید برای کاهش این درد بکنید این است که مثل پریودی از مسکن یا کیسه آب گرم استفاده کنید. اما در صورتی که درد خیلی شدید شد و یا بیشتر از یک روز طول کشید حتما به پزشک مراجعه کنید. 

12. ورزش بیش از حد

ورزش منظم یکی از بهترین روش هایی است که می توانید برای کمک به مقابله با PMS انجام دهید، اما ورزش بیش از حد  نیز می تواند پریودی را تحت تاثیر قرار دهد و باعث قطع پریود می شود.

 

2594-5

13. موقعیت های خاص جنسی

بدیهی است که گاهی حتی چیزی بسیار لذت بخش نیز می تواند به درد منجر شود. تجربه درد یا گرفتگی بعد از رابطه جنسی کاملا طبیعی است. برخی از موقعیت های جنسی مرتبط به مهبل و ارگان های زن از جمله رحم و تخمدان باعث ایجاد این گرفتگی ها می شوند. به عنوان مثال، سبک سگی باعث نفوذ عمیق تر می شود و می تواند باعث ناراحتی در بسیاری از زنان شود، در حالی که موقعیت مسیحی برای زنان بسیار ساده تر و راحت تر است. با شریک زندگی خود موقعیت هایی که برای بدن شما مناسب است را بررسی کنید و آن ها را انجام دهید تا درد کمتری را تجربه کنید. 

14. کیستیت بینابینی

این سندرم دردناک مثانه، که بیشتر بر زنان تاثیر می گذارد، می تواند باعث درد در ناحیه پایین شکم شود. همچنین این مشکل به عنوان "سندرم مثانه دردناک،" شناخته شده است که علائم آن شبیه به علائم عفونت دستگاه ادراری است. از جمله نشانه های این بیماری درد لگن، درد در بین واژن و مقعد در زنان، درد در هنگام مقاربت و تمایل شدید به ادرار کردن مداوم است. علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، اما ممکن است با نقص در پوشش محافظ (اپیتلیوم) مثانه، واکنش خود ایمنی، عفونت یا آلرژی در ارتباط باشد و یا حتی ارثی باشد.

15. سقط جنین

سقط جنین یکی از دلایل رایج دردهای شدید پریودی است و در 25 درصد خانم ها احتمال سقط وجود دارد. حتی در برخی خانم ها قبل از اینکه متوجه بارداری خود بشوند سقط انجام می شود که منجر به دردهای شدید پریودی خواهد شد. اگر باردار هستید و دچار گرفتگی های شدید مانند پریودی هستید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

16. اندومتریوز

آندومتریوز هنگامی رخ می دهد که بافتی که به طور معمول داخل رحم رشد می کند، خارج از آن و معمولا در ناحیه لگن رشد کند، که می تواند باعث گرفتگی شدید شود. درد لگن همراه با آندومتریوز با درد منظم PMS متفاوت است و ممکن است گاهی مواقع شدید باشد. در هر صورت بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا مورد بررسی و درمان قرار بگیرد. 

17. سندرم روده تحریک پذیر (IBS)

گرفتگی در قسمت پایین شکم شکایت رایج در زنان مبتلا به IBS است. اختلال روده ای باعث درد و ناراحتی ناگهانی شکم همراه با تغییرات حالات روده در طی حداقل سه ماه دوره پریودی می شود. این عادات می توانند شامل یبوست و اسهال باشند.

18. سرطان تخمدان

 سرطان تخمدان نسبتا نادر است و تنها در حدود 22000 زن در سال در ایالات متحده رخ می دهد، اما یکی از کشنده ترین سرطان ها برای زنان است و سالانه حدود 14000 زن را می کشد.  قطع پریودی شایع ترین نشانه سرطان تخمدان نیست و باید همراه با علائمی مانند نفخ شکم، مشکلات ادراری، کاهش وزن و درد زیاد باشد. بنابراین اگر پریودی شما به مدت سه ماه یا بیشتر قطع شد یا علائم پریودی وجود دارد اما پریود نمی شوید حتما سریعا به پزشک مراجعه کنید. 

سخن آخر

در پایان باید یک توصیه مهم خدمت شما عزیزان اومایی داشته باشیم و آن هم این است که با اینکه در اکثر موارد دردهای پریودی و تاخیر چند روزه در آن کاملا طبیعی است اما اگر دچار هرگونه حالت غیر عادی یا غیر قابل کنترل شدید باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شده و از عوارض خطرناک و احتمالی آن جلوگیری نمایید. ورزش مداوم و سبک و رژیم غذایی مناسب نیز تا حد زیادی می تواند این علائم ناراحت کننده را کاهش دهد.

[collapse id=2682]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

زمانی که شما می خواهید برای موهایتان شامپو انتخاب کنید باید کاملا دقت داشته باشید بخصوص اگر ریزش مو دارید باید شامپوی شما شامپوی ضد ریزش مو باشد تا به شما کمک کند که بهتر آن را کنترل کرده و حتی درمان شوید. به دلیل سوالات زیادی که درباره این موضوع از پزشکان گروه سلامت اوما پرسیده می شود تصمیم گرفتیم در این مطلب 10 تا از بهترین شامپوهای موجود در ایران که بعنوان شامپوهای ضد ریزش هستند را به شما عزیزان اومایی معرفی کنیم تا بر حسب سلیقه و بودجه خود یکی از آن ها را انتخاب کنید. همچنین نکاتی که باید حین انتخاب شامپوی ضد ریزش در نظر داشته باشید را به شما آموزش می دهیم.

نکات قابل توجه قبل از خرید شامپو ضدریزش

5 چیز که قبل از خرید شامپوی جلوگیری از ریزش مو باید باید به آن ها توجه کنید شامل موارد زیر می باشند:

-  اگر شامپویی دارید که موثر است آن را عوض نکنید. به دنبال محصولاتی باشید که دارای بازخورد مثبت زیادی هستند. بیشتر شامپو هایی که ادعا می کنند ریزش مو را متوقف می کنند و باعث رشد موهای جدید می شوند، روغن مار دارند.

- کتوکونازول پادشاه است. در نظر داشته باشید هر شامپوی جلوگیری از ریزش مو که حاوی این ماده نباشد برای جلوگیری از ریزش مو مناسب نیست. 

-به دنبال شامپویی باشید که موثر باشد و آن را تغییر ندهید. برای پیدا کردن شامپوی موثر ممکن است مجبور شوید چند بار شامپوهایتان را تغییر دهید.

- همچنین می توانید از یک نرم کننده استفاده کنید تا به شامپو کمک کند که ریزش موهای شما را بهتر متوقف کند زیرا یکی از عوامل اصلی ریزش مو خشک بودن آن بعد از حمام است. 

- ترجیحا از شامپوهایی استفاده کنید که برای ریزش موی مردان ساخته شده اند.

معرفی شامپو ضدریزش مو

در ادامه شما را با 10 نمونه از موثرترین شامپوهای ضد ریزش مو آشنا می کنیم:

1.شامپوی جلوگیری از ریزش موی پنتن

شامپوی پنتن تولید شده با فرمول Pro-V، بزرگترین نام تجاری در 30 سال گذشته است که یکی از بهترین محصولات کنترل ریزش مو در بازار می باشد. این شامپو از روغن هایی تشکیل شده است که در ترکیب با فرمول Pro-V موهای شما را ضخیم تر و قوی تر می کند. با اینکه سایر محصولات مشابه فقط 5٪ از فیبرهای موی شما را تمیز و تغذیه می کنند، این شامپو به درون ریشه موهای شما نفوذ می کند و هسته مو را تغذیه خواهد کرد. شامپوی پنتن در سطح سلولی کار می کند تا موهای شما را از ریشه تا نوک آن تقویت کند تا به کاهش ریزش و شکستگی مو کمک نماید. این شامپو همچنین کمک می کند آسیب های مو را ترمیم کند و موهای شما را سالم و نرم می کند.

نتایج :  کاهش ریزش مو و بهبود مو و بافت مو.

قیمت: 38 هزار تومان

کیست تخمدان و ریزش مو

شامپو ضدریزش مو


2. شامپو جلوگیری از ریزش موی هیمالیا

این شامپو حاوی عصاره های Eclipta Alba و Butea Frondosa است که برای تقویت ریشه ها بسیار مناسب و استثنایی است و اگر پوست شما خارش داشته باشد، Pongamia موجود در این شما به شما کمک خواهد کرد آن را کنترل کنید.

نتایج: نتایج خوب با استفاده مداوم قابل مشاهده است.

قیمت: 15 هزار تومان

شامپو هیمالیا


3.شامپوی ترمیم ال اورال

این شامپو یک شامپوی فوق العاده است که برای کنترل ریزش مو استفاده می شود و موهای خشک و خشن و دارای شکستگی را از بین می برد. در واقع این شامپو با قوی کردن ساقه های مو از ریزش آن ها جلوگیری می کند. 

نتایج: بعد از استفاده، موها درخشان می شود و عطر خوبی دارند. استفاده منظم از این شامپو به کنترل موخوره نیز کمک می کند. به طور کلی از بروز آسیب های مویی جلوگیری می کند. 

قیمت: 26 هزار تومان

29 درمان ریزش مو به روش خانگی و آسان

شامپو اورال ضدریزش


4. شامپو درمان آسیب دیدگی داو

شامپوی داو نیز مانند پنتن با تکنولوژی ProV یک فرمول مخفی ویتامینه است که به کاهش ریزش مو کمک می کند. البته ممکن است نتایج این دو شامپو کاملا مثل هم نباشند و باید آن ها را برای حداقل یک ماه امتحان کنید تا نتایج واقعی را مشاهده نمایید. 

نتایج: کاهش ریزش مو با استفاده مداوم.

قیمت: 24 هزار تومان

شامپو ضدریزش داو


5. شامپو جلوگیری از ریزش موی سان سیلک

این شامپو دارای ترکیبات ویتامین های پیچیده Soya و کاملا منحصر بفرد است. این شامپو نه تنها موها را تمیز می کند، بلکه باعث تغذیه ریشه ها نیز می شود وبا این کار از ریزش مو جلوگیری می کند. 

نتایج: مو به ظاهر نرم تر و صاف تر می شود و ریزش مو و موخوره با استفاده مداوم کاهش می یابد. این شامپو کمک می کند تا موهای صاف و زیبایی داشته باشید و مو را تغذیه می کند.

قیمت: 21 هزار تومان

برای جلوگیری از ریزش مو چه باید کرد؟

شامپو سانسیلک


6. شامپوی کافئین آلپسین

پیش از این، درباره تاثیر مثبت کافئین برای جلوگیری از گسترش ریزش مو صحبت کردیم. این ماده اولیه در شامپوی عالی کافئین آلپسین موجود است. آلپسین با کاهش  DHT - دارای یک ماده کلیدی برای کنترل ریزش مو می باشد. همچنین با تحریک رشد مو به طور مستقیم بر ریشه ها تاثیر می گذارد، زیرا مواد فعال آن به فولیکول های مو کمک می کنند سریعتر رشد کنند و در نتیجه باعث افزایش قدرت و حجم مو می شوند. کافئین موجود در آلپسین به راحتی به پوست سر جذب می شود و فولیکول مو را از نوک تا ریشه پوشش می دهد. فقط چند دقیقه باید بگذارید شامپو بماند تا به طور کامل اثر کند.

این شامپو چگونه عمل می کند؟

آلپسین باعث رشد موهای جدید نمی شود. با این حال، فولیکول های مو را تغذیه کرده و تحریک می کند. این ماده ریشه های مو را تقویت می کند و مانع از ریزش فولیکول ها می شود. علاوه بر درمان ریزش مو، شامپو آلپسین کافئین برای درمان مسائل مربوط به پوست سر مانند شوره سر و پوست حساس نیز مناسب است. همچنین برای استفاده در هر نوع پوستی و برای مبارزه با اثرات انواع ریزش مو، ایمن است.

آلپسین یک شرکت آلمانی است که در چند سال اخیر در زمینه جلوگیری از ریزش مو به فعالیت پرداخته است. این شرکت از سال 1905 مشغول به کار بوده است. آنها محصولات متنوعی را طراحی کرده اند که برای درمان ریزش مو مناسب هستند.

مزایای شامپو ضد ریزش آلپسین

  •  تقویت ریشه های مو 
  • کاهش DHT
  •  همچنین سایر مسائل مربوط به پوست سر را درمان می کند.

معایب شامپو ضد ریزش آلپسین

  •  برای مردان طراحی شده است، گرچه پایه کافئین برای استفاده در زنان نیز امن است.

قیمت در داروخانه: 63 هزار تومان

شامپو ضدریزش مو آلپسین


7- شامپو ضدریزش فولیکا

کافئین با مهار آنزیم 5-آلفا ردوکتاز که عامل اصلی تبدیل هورمون تستوسترون به دی هیدروتستوسترون (هورمون مؤثر در ریزش مو) می باشد باعث افزایش تعداد موهای موجود در مرحله رشد می گردد و پس از مدتی استفاده باعث می شود ریزش موها کنترل شده و موها به تدریج ضخیم تر خواهند شد.

کاربردهای این شامپو:

  • کمک به کنترل ریزش موی سر و تقویت کننده
  • مناسب برای کلیه الگوهای ریزش مو
  • حاوی کافئین، کینین، عصاره آرنیکا، سیلک پروتئین، ویتامین های B6 و B7 و زینک سولفات

قیمت: 14 هزار تومان

علت و درمان ریزش مو بعد از زایمان

شامپو ضدریزش مو


8- شامپو ضد ریزش مو حاوی عصاره لوپین سفید

این شامپو در واقع مکملی درمانی برای سرم ضد ریزش مو سوان وژتال می باشد.  پاک کردن ملایم و افزایش جریان خون در ریشه موها وظیفه ترکیبات این شامپوی خاص هست. 2 تا 3 بار در هفته به مدت 2 ماه همزمان با استفاده از سرم ضد ریزش مو، شامپو را روی موهای خیس مالیده، ماساژ دهید، 1 تا 2 دقیقه صبر کنید، سپس سر را با آب ولرم بشویید. از این شامپو به دلیل ملایم بودنش می توانید به طور دائم برای شستشوی موهایتان نیز استفاده نمایید.

قیمت: 72 هزار تومان

شامپو ضدریزش مو


9- شامپو stem cell

این محصول با استفاده از مواد گیاهی و مواد موثره طبیعی فرمول بندی و تولید شده است و مواد شوینده موجود در آن بسیار ملایم و فاقد هرگونه مواد شیمیایی مضر می باشد .  تکنولوژی منحصر به فرد مورد استفاده در فرمولاسیون این شامپو فاقد سولفات استم سل، مناسب ترین شرایط را جهت مراقبت های پس از جراحی کاشت مو فراهم می کند. این شامپو با عناصر و مواد مفید به رشد موهای کاشته شده کمک کرده و ترکیبات فعالش با بهترین فرمول دارای اثر ضد میکروبی و ضد التهابی می باشد . بنابراین برای افرادی که از خارش کف سر رنج می برند نیز مناسب است و به کنترل ریزش مو هم کمک می کند.

قیمت: 39 هزار تومان

شامپو ضدریزش مو


10- شامپو تقویتی و ضد ریزش (فورتیمد)

ریزش و نازک شدن موی سر، علاوه بر عوامل هورمونی و ارثی، تحت تأثیر شرایط نامساعد محیطی از جمله آلودگی آب و هوا و مواد شیمیایی نیز تشدید می شود. شامپو فورتیمد با جلوگیری از این آسیب ها، علاوه بر پاک کنندگی و مرطوب کنندگی عالی و تقویت فولیکول های مو و بهبود رویش آن، باعث درخشندگی، استحکام و شادابی تارهای مو نیز می گردد.

به منظور بهره گیری سریع تر و کامل تر از اثرات سودمند شامپوهای مای می توان بسته به نوع موها و عارضه های ایجاد شده در آن مثل شکنندگی و ...، سایر شامپوهای تخصصی و عمومی مای را همزمان با این محصول و یا پس از اتمام دوره این شامپو مورد استفاده قرار داد. 

قیمت: 21 هزار تومان

شامپو ضدریزش

سخن آخر

با اینکه شامپو می تواند تا حد زیادی در حفظ سلامت موها کمک کننده باشد اما توجه داشته باشید که تنها عامل موثر نیست بنابراین حتی اگر از این شامپوها استفاده کنید اما به خوبی از موهایتان مراقبت نکنید مثلا دائما آن ها را دکلره یا رنگ کنید و یا هر روز با حرارت مستقیم سشوار به آن ها مدل دهید حتی شامپو نیز نمی تواند زیاد در ترمیم آن تاثیر داشته باشد. همچنین تغذیه و میزان مایعاتی که می نوشید در آبرسانی و تغذیه رسانی به فولیکول های مو نقش مهمی را ایفا می کند. پس باید همه نکات را در کنار هم رعایت کنید تا مویی زیبا و سالم داشته باشید. 

[collapse id=2681]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

تخمک گذاری فرایندی است که در آن تخمک بالغ از تخمدان آزاد می شود و به لوله های فالوپ منتقل می شود. تخمک بالغ تخمکی است که برای باروری با اسپرم آماده است. معمولا پوشش رحم در هنگام باروری ضخیم تر می شود. تا در صورت انجام لقاح برای لانه گزینی تخمک آماده باشد اگر باروری در سیستم تولید مثل با مشکل روبرو شود، باعث فرو ریختن تخمک همراه با پوشش رحم شده و خونریزی یا پریودی اتفاق می افتد.

در این مقاله می خواهیم شما اومایی عزیز را با شرایط دوران تخمک گذاری و نحوه تشخیص آن آشنا کنیم.

ترشحات موکوسی و تخمک گذاری

ترشحات موکوسی ترشحاتی هستند که از اسپرم ورودی به بدن محافظت می کنند بنابراین کیفیت ترشحات مهم است. در صورت مناسب بودن کیفیت ترشحات موکوسی، اسپرم می تواند خود را به راحتی به تخمک برساند تا لقاح انجام شده و بارداری اتفاق بیفتد. در این مورد گاهی پزشک برای سنجیدن کیفیت مخاط دهانه رحم تست pct را انجام میدهد.

در هنگام تخمک گذاری، هورمون استروژن کاهش می یابد بنابراین باعث افزایش تولید ترشحات موکوسی می شود. ترشحات موکوسی مایعی برای انتقال راحت تر اسپرم ها می باشد که در هنگام تخمک گذاری در دهانه رحم تولید می شود.

مشاهده ترشحات موکوسی در طول تخمک گذاری

پیش از  بارداری باید ترشحات مورد بررسی قرار گیرند. با بررسی این ترشحات می توانید به راحتی زمان تخمک گذاری را تشخیص داده و در آن زمان نزدیکی داشته باشید تا احتمال بارداری افزایش یابد. این بررسی ها به شکل زیر انجام میشود:

  1. بررسی ظاهر و بافت ترشحات در روزهای باروری
  2. بررسی نمونه ترشحات با استفاده از انگشتان
  3. پس از بررسی انگشتان را بشویید و انگشت وسطی را وارد واژن کنید.
  4. سعی کنید انگشت را به دهانه رحم برسانید.
  5. هنگامی که ترشحات را لمس کردید، مقداری از آن را از واژن خارج کنید.
  6. ترشحات را بین انگشتان لمس کنید.
  7. انگشتان را فشار دهید و از هم فاصله دهید و مقدار کشش ترشحات را ملاحظه کنید.

ظاهر ترشحات موکوسی در هنگام تخمک گذاری چگنه است؟

تولید ترشحات در طول تخمک گذاری زیاد است و ویژگی های زیر را دارد:

  • تخمک های سفید رنگ
  • بدون بو بودن ترشحات
  • رشته مانند بودن و کش آمدن ترشحات

هنگامی که علائم بالا را مشاهده کردید، زمانی مناسب برای نزدیکی و باردار شدن است.

ترشحات موکوسی نامناسب:

اگر دهانه رحم ترشحاتی غلیظ به جای شفاف در طول تخمک گذاری تولید کند، ترشحات موکوسی نامناسب هستند. ترشحات موکوسی نامناسب ورود اسپرم به رحم و رسیدن آن به تخمک را دشوار می کنند. در این حالت باید به پزشک مراجعه کنید.

فاکتورهایی که باعث ترشحات موکوسی نامناسب می شوند، عبارتند از:

  • رژیم غذایی نامناسب
  • استرس
  • به هم خوردن تعادل هورمونی
  • داروها

توجه به ترشحات موکوسی پیش از بارداری بسیار مهم است. رژیم غذایی مناسب و شیوه زندگی درست باعث می شود ترشحات موکوسی کیفیت مناسب داشته باشد و به شما در تعیین زمان باروری کمک کند. همچنین در هنگام تلاش برای باردار شدن، پزشک قرص هایی برای بهبود سطح اسیدیته ترشحات موکوسی تجویز می کند.

آیا در طول یک ماه بیش از یک بار تخمک گذاری انجام می شود؟

خیر، اصولا خانم ها یک بار در ماه یا یک چرخه، تخمک گذاری دارند. اما در موارد نادر ممکن است به جای یک تخمک دو تخمک بالغ آزاد شود که در این حالت بارداری دو قلویی اتفاق می افتد.

 

تعداد تخمک گذاری در ماه

تخمک گذاری چگونه انجام می شود؟

تخمک گذاری زمان مهمی در دوره پریودی خانم ها است که در آن یکی از تخمدان ها یک تخمک بالغ را آزاد می کند. در هنگام آزادسازی، تخمک به لوله های فالوپ منتقل می شود؛ جایی که اسپرم را می بیند و عمل لقاح انجام می شود.

بیشتر خانم ها برای باردار شدن در زمان تخمک گذاری نزدیکی دارند تا احتمال بارداری افزایش یابد. در واقع تمام پزشکان توصیه می کنند برای افزایش شانس بارداری باید در این زمان نزدیکی داشته باشید. البته تعیین روز تخمک گذاری به طور دقیق مشخص نیست اما می توان از روی علائم آن محدوده زمانی را تشخیص داد.

زمان تخمک گذاری

- در زمان تخمک گذاری دهانه رحم ترشحات موکوسی رقیقی تولید می کند که باعث روان شدن مسیر اسپرم به سمت تخمک و راحت تر رسیدن آن به تخمک می شود. 

مراحل تخمک گذاری و بارداری:

  • تخمدان ها سلول های حامل تخمک یا فولیکول ها را تولید می کنند.
  • این فولیکول ها قادر به تولید تخمک بارور هستند.
  • در طول تخمک گذاری تنها یک فولیکول بالغ شده و تخمک قابل باروری را آزاد می کند.
  • هنگامی که اسپرم به تخمک می رسد، لقاح انجام می شود و بارداری اتفاق می افتد.

مطالعات اخیر درباره درمان باروری:

جالب است بدانید مطالعات اخیر نشان می دهد امکان تخمک گذاری بیش از یک بار در ماه  نیز وجود دارد. این حالت بیشتر در افرادی ایجاد می شود که تحت درمان های هورمونی برای بارداری هستند و احتمال بارداری را در آن ها افزایش می دهد. طبق این مطالعه:

  • ارزیابی (با استفاده از سونوگرافی واژینال) بر روی حدود شصت خانم بین هجده تا چهل سال انجام شده است.
  • بررسی فولیکول ها در طول شش ماه نشان می دهد در حدود شش مورد، تخمک گذاری دو بار در ماه انجام شده است.

دلایل چند بار تخمک گذاری

مطالعات نشان می دهد هورمون پروژسترون در درمان های هورمونی مانند یک کاتالیست عمل می کند و باعث چند بار تخمک گذاری در ماه می شود. همچنین جسم زرد باعث تولید هورمون های lh می شود. هورمون های ترشح شده مانند پروژسترون میزان تخمک گذاری را تعیین می کنند.

فاکتورهایی که باعث افزایش تخمک گذاری در طول ماه می شود:

  • تخمک گذاری فرایندی غیر قابل پیش بینی مانند بارداری است. زمان تخمک گذاری دوم در طول ماه مشخص نیست اما احتمالا همان علائم را دارد.
  • فاکتورهای فیزیکی، احساسی و روش زندگی بر امکان تخمک گذاری دوم تاثیر می گذارد.
  • احتمال تخمک گذاری بیش از یک بار در ماه با انجام درمان باروری افزایش می یابد.

پیگیری تخمک گذاری دوباره:

اگر تمایل دارید دو بار در ماه تخمک گذاری انجام شود، باید با پزشک مشورت کنید. پزشک الگوی تخمک گذاری را به شما می گوید و به افزایش احتمال بارداری کمک می کند.

نحوه تشخیص زمان تخمک گذاری:

اقدامات زیر به دانستن زمان تخمک گذاری و برنامه ریزی بهتر برای بارداری کمک می کند:

  1. در این زمان دهانه رحم مایعی شفاف و رقیق تولید می کند که بین انگشتان به راحتی کش می آید.
  2. روز باروری را با استفاده از زمان پریودی محاسبه کنید. معمولا افراد دارای سیکل منظم و 28 روزه در روز 13 یا 14 سیکل خود تخمک گذاری دارند.
  3. دمای بدن را در طول تخمک گذاری مورد بررسی قرار دهید. در هنگام تخمک گذاری به دلیل افزایش پروژسترون دمای بدن حدود یک درجه افزایش می یابد. باداشتن الگوی دمایی در طول ماه می توانید دقیقا دو روز قبل از افزایش دمای بدن را بعنوان تخمک گذاری انتخاب کنید.
  4. اگر در زمان مناسب نزدیکی جنسی داشته باشید، احتمال بارداری افزایش می یابد.
  5. پزشک به شما کمک می کند زمان تخمک گذاری را تعیین کنید تا احتمال بارداری افزایش یابد.

سخن آخر

تعیین زمان تخمک گذاری به طور دقیق امکان پذیر نیست اما با توجه به علائمی مثل ترشحات موکوس، افزایش دمای بدن، درد ملایم تا شدید یک روزه در میانه سیکل قاعدگی و ... می توانید محدوده آن را تشخیص دهید تا با مقاربت های مرتب در این زمان شانس بارداری خود را افزایش دهید.

[collapse id=2680]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

بعضی از زوج ها تصمیم می گیرند که حتما فرزند دختر یا پسر داشته باشند و به دنبال روش هایی برای رسیدن به هدف خود هستند. جالب است بدانید که جنسیت فرزند شما دقیقا در زمان لقاح مشخص می شود و حتی یک روز بعد از آن هم دیگر نمی توان در آن تغییری ایجاد کرد. بنابراین اگر جنسیت خاصی مد نظر شما می باشد باید از قبل بارداری شرایط آن را فراهم کنید. برخی پزشکان در این زمینه تجربه دارند و با بررسی های لازم می توانند برنامه ای به شما بدهند که با احتمال بیشتری جنسیت فرزندتان همانی شود که دوست دارید. رژیم غذایی از سه ماه قبل از بارداری نیز تاثیر زیادی در تعیین جنسیت جنین دارد. در این مقاله می خواهیم شما اومایی عزیز را با نحوه تعیین جنسیت و کارهایی که باید برای آن قبل از بارداری انجام دهید آشنا کنیم. با ما همراه باشید. 

انتخاب جنسیت فرزند پسر

در حوالی زمان تخمک گذاری به دلیل این که ترشحات قلیایی بیشتری وجود دارد، اسپرم مولد پسر یا حاوی کروموزوم Y که سرعت بیشتر و عمر کمتری دارد، سریع تر و بهتر می تواند عبور کند و به تخمک برسد. اما در روز هایی که نزدیکی از زمان تخمک گذاری فاصله بیشتری دارد ترشحات اسیدیته بیشتر است و باعث می شود کروموزوم های پسر کمتر بتوانند از این ترشحات عبور کنند و یا زود از بین می روند و به تخمک نمی رسند.

در صورت نزدیکی در 24 ساعت حوالی تخمک گذاری احتمال باروری پسر بالا می باشد. برای پسردار شدن بهتر است به مدت چهار تا پنج روز قبل از زمان تخمک گذاری از مقاربت پرهیز نمایید. نزدیکی تنها در زمان تخمک گذاری و قبل از آن باید انجام گیرد تا احتمال تشکیل جنین پسر بالا رود. همچنین سعی کنید از سه ماه قبل از بارداری یا حداقل 6 هفته قبل از بارداری یک رژیم غذایی حاوی مواد قلیایی مثل چیزهای شور، گوجه فرنگی، اسفناج و ... مصرف کنید. 

انتخاب جنسیت فرزند دختر

اگر نزدیکی دو تا سه روز قبل از تخمک گذاری انجام گیرد احتمال باروری دختر بالاتر است. در صورتی که خواستار فرزند دختر می باشید باید از نزدیکی درست قبل از تخمک گذاری یعنی حدود 24 ساعت قبل خودداری نمایید. مقاربت دو روز بعد از تخمک گذاری به دلیل کیفیت ترشحات دهانه رحم نیز احتمال باروری دختر را افزایش می دهد. اسپرم حاوی کروموزوم X و یا مولد دختر سرعت حرکت کند تری دارد، ولی زمان بیشتری در لوله تناسلی زن فعال می ماند بنابراین احتمال تشکیل جنین دختر بیشتر است. همچنین داشتن رژیم غذایی حاوی مواد اسیدی مثل پرتقال، لیمو و ...قبل از بارداری می تواند شانس بارداری دختر را افزایش دهد.

 

7493-2

مزایا و معایب

این روش به دلیل اینکه نیاز به هیچ دارویی ندارد و هم چنین رایگان و یا با هزینه بسیار کم می باشد و نسبتا ایمن است مورد استقبال زیادی قرار گرفته است . هر کسی با هر شرایطی می تواند از این روش استفاده نماید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که شما با انتخاب یک روش مناسب از جمله کیت پیش بینی کننده تخمک گذاری و یا نمودار دمای پایه بدن، بهترین زمان برای مقاربت را تعیین نمایید و شاید بتوان تنها عیب این روش را همین تعیین دقیق زمان تخمک گذاری دانست که هیچ گونه تضمینی برای تشخیص درست و موفقیت در این راه وجود ندارد.

سخن آخر

به طور کلی داشتن فرزند بسیار شیرین و لذت بخش است و هر دو نوع جنسیت چه پسر و چه دختر می توانند باعث شادی و افتخار شما در آینده شوند. گاهی نیز برخی والدین فکر می کنند مثلا مسئولیت پسر کمتر است و راحت تر می توان تربیتش کرد و یا برعکس مثلا دختر حرف گوش کن تر است و مواردی از این دست که بسیار رواج دارد. اما باید بدانید تربیت هر دو جنسیت کار آسانی نیست ولی  شما می توانید با مطالعه زیاد و آموزش خودتان به بهترین نحو از پس آن بر بیایید. 

[collapse id=2679]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح