زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

۱۲۸ مطلب در خرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

درصد بالایی از زوج ها در حدود 15% در جهان دچار مسائل باروری  هستند، اما خوشبختانه راه های طبیعی زیادی برای افزایش احتمال بارداری و حاملگی سریع تر وجود دارد. شما می توانید به راحتی با تغییر سبک و روش زندگی خودتان مانند تغییر در رژیم غذایی، ورزش و... تا 69% میزان باروری خود را بهبود ببخشید.

در این مقاله گروه سلامت اوما 17 راهکار عالی و آسان که براساس شواهد علمی ثابت شده اند را به شما عزیزان ارائه می دهد تا در صورت تصمیم به بارداری، زودتر موفق شوید.

راهکارهای عملی برای باردار شدن سریع تر

در زیر به طور کامل راهکار های عملی و کاربردی برای موفقیت بیشتر در بارداری را برایتان توضیح می دهیم:

1. خوردن غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان

آنتی اکسیدان ها به طور کلی باعث از بین بردن رادیکال های آزاد می شوند. رادیکال های آزاد عوامل مخربی هستند که در صورت ماندگاری در بدن باعث تخریب سلول های داخلی شده و فرد را دچار بیماری های مزمن می کند. یکی از آسیب هایی که این رادیکال های آزاد به بدن می زنند، تخریب اسپرم و سلول های تخمک است. بنابرای خوردن خوراکی هایی که دارای  فولات و روی هستند و سرشار از آنتی اکسیدان می باشند به سالم ماندن اسپرم و تخمک و افزایش احتمال باروری شما کمک می کند.

یکی از مواد خوراکی سرشار از آنتی اکسیدان گردو است که تحقیقات نشان داده اند مصرف 75 گرم گردو در طول روز باعث بهبود کیفیت اسپرم ها می شود. همچنین نتایج مطالعه ای که روی 60 زوج تحت درمان روش باروری آی وی اف بودند، نشان داد که مصرف آنتی اکسیدان تا 23% شانس لقاح موفق را افزایش می دهد. علاوه بر گردو مواد غذایی دیگری مانند میوه ها، سبزیجات، آجیل و انواع دانه های خوراکی سرشار از انواع آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین C و E، فولات، بتا کاروتن و لوتین می باشند.

2. یک صبحانه کامل و مقوی بخورید!

خوردن یک صبحانه کامل تا حد زیادی مشکلات باروری در زنان را برطرف می کند. جالب است بدانید یکی از مهم ترین دلایل تاخیر در باروری سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد که با خورد صبحانه مقوی تا حد زیادی بهبود می یابد. زنانی که وزن طبیعی دارند باید بیشتر صبحانه بخورند. این کار باعث می شود میزان انسولین تا 8% و میزان هورمون تستوسترون تا 50% کاهش پیدا کنند که سطح بالای آن ها باعث ناباروری می شود.

تحقیقات نشان می دهد زنانی که صبحانه بیشتر و شام کمتری می خورند  در باردار شدن 30% موفق تر از زنانی هستند که عکس این برنامه را اجرا می کنند. البته افزایش صبحانه بدون کاهش شام باعث افزایش وزن نیز می شود و باید این نکته را در رژیم غذایی خود در نظر بگیرید.

3.از خوردن چربی ترانس اجتناب کنید.

خوردن چربی های سالم بصورت روزانه برای تقویت قدرت باروری مهم است. چربی های ترانس میزان حساسیت به انسولین را تغییر داده و با این کار باعث افزایش خطر ناباروری می شوند. این چربی ها معمولا در روغن های گیاهی هیدروژنه، غذاهای سرخ شده و محصولات فرآوری شده و فست فودها وجود دارند. 

انتخاب چربی های ترانس به جای چربی های اشباع نشده خطر ناباروری و تخمک گذاری را تا 31٪ افزایش می دهد. حتی جایگزینی چربی های ترانس به جای کربوهیدرات می تواند تا 73 درصد خطر ناباروری را افزایش دهد.

4. کمتر کربوهیدرات بخورید!

به طور کلی یک رژیم غذایی با کربوهیدرات کم برای زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک توصیه می شود. این رژیم ها باعث ایجاد وزن ایده آل، کاهش سطح انسولین و از بین رفتن چربی های اضافی می شود. در نتیجه چرخه قاعدگی منظم خواهد شد و باروری آسان تر انجام می شود. زنانی که کربوهیدرات بیشتری در رژیم غذایی خود مصرف می کنند نسبت به زنانی که از یک رژیم کم کربوهیدرات پیروی می کنند 78% بیشتر در معرض خطر ناباروری هستند. 

5. کمتر از کربوهیدرات های تصفیه شده استفاده کنید.

باید به این نکته توجه داشته باشید که فقط مقدار مصرف کربوهیدرات در بارورری تاثیرگذار نیست، بلکه استفاده از کربوهیدرات های تصفیه شده نیز می تواند مشکلات باروری را برای شما بیشتر کند. معمولا غذاهای شیرین، نوشیدنی ها، غلات فراوری شده مانند ماکارونی سفید، نان و برنج مهم ترین منابع کربوهیدرات های تصفیه شده هستند که باید میزان آن ها را در رژیم غذایی خود کاهش دهید. زیرا این کربوهیدرات ها سریعا جذب می شوند و باعث افزایش سطح قند خون و انسولین خواهند شد. در نتیجه در صورت ابتلا به سندرم تخمدان دیرتر بهبود پیدا خواهید کرد و دیرتر هم موفق به بارداری می شوید.

6. فیبر بیشتری بخورید.

مواد غذایی دارای فیبر می توانند به شما کمک کنند تا قند خونتان تنظیم شده و از شر هورمون های اضافی در بدنتان خلاص شوید. غذاهای فیبردار شامل غلات سبوس دار، میوه ها، سبزیجات و حبوبات می باشند. همچنی ن برخی از فیبر ها می توانند به حذف استروژن اضافی با اتصال به آن در روده کمک کنند.

با این کار استروژن اضافی از بدن دفع می شود. نتایج یک مطالعه نشان می دهد زنانی که دارای سن بیشتر از 32 سال هستند و دچار مشکلات باروری شده اند باید روزانه 10% فیبر بیشتری بخصوص فیبر حبوبات را مصرف کنند. این کار خطر ناباروری را تا 44% کاهش می دهد. همچنین در یک تحقیق دیگر که 250 زن در رنج سنی 18 تا 44 ساله شرکت کردند، مصرف 20 تا 35 گرم فیبر اضافی در روز به طور چشمگیری سیکل قاعدگی و تخمک گذاری نامنظم را کاهش می دهد.

 

1265-13

7. پروتئین های مصرفی خود را تغییر دهید.

بهتر است به جای مصرف منابع پروتئین حیوانی مانند انواع گوشت، ماهی و تخم مرغ از منابع پروتئینی گیاهی مانند لوبیا، آجیل و دانه های (مرتبط با کاهش خطر ناباروری) استفاده کنید. خوردن این پروتئین ها علاوه بر تامین نیازهای بدن شما به دلیل چربی کم و مفید، خطر ناباروری را کاهش می دهد. حتی در مطالعه ای نشان داه شده است که اگر فقط و فقط 5% پروتئین حیوانی را که مصرف می کنید با پروتئین های گیاهی جایگزین کنید خطر ناباروری تا 50% کاهش پیدا می کند.

8. لبنیات پر چرب مصرف کنید.

اگر دچار اضافه وزن یا چاقی نیستید، بهتر است از لبنیات پرچرب استفاده کنید. مصرف زیاد لبنیات کم چرب می تواند بر توانایی شما در بارداری تاثیر منفی داشته باشد. نتایج یک مطالعه نشان می دهد که زنانی که روزانه چند وعده لبنیات پرچرب استفاده می کنند تا 27 % کمتر در معرض خطر ناباروری قرار می گیرند.

9. از مولتی ویتامین ها غافل نشوید!

زنانی که در رژیم غذایی خود از انواع مولتی ویتامین ها استفاده می کنند، کمتر دچار ناباروری می شوند. تحقیقات نشان می دهد خانم هایی که در هفته حداقل از 3 وعده مولتی ویتامین استفاده می کنند تا 20 % کمتر در معرض خطر ناباروری هستند. همچنین مولتی ویتامین هایی که دارای فولات می باشند تاثیر بهتر و بیشتری بر خانم ها در این زمینه دارد. مکمل های غذایی دیگر نیز شامل chasteberry، چای سبز، ویتامین E و ویتامین B6 شانس لقاح را افزایش می دهند. 

10. ورزش کنید و فعال باشید.

ورزش دارای مزایای بسیاری برای سلامت شما، از جمله داشتن بدنی خوش فرم با وزن ایده آل و افزایش باروری است. در واقع، سبک زندگی بی حرکت با خطر بالاتر ناباروری در ارتباط است. طبق نتایج یک تحقیق، هر ساعت ورزش در هفته حدود 5% خطر ناباروری را کاهش می دهد. به همین دلیل درافرادی که چاق هستند، ورزش و رژیم غذایی مناسب با کاهش وزن میزان باروری را افزایش می دهد. البته هرچیزی در حد اعتدالش خوب است. ورزش بیش از حد نیز می تواند بر سطح هورمون ها تاثیر گذاشته و باعث ناباروری بشود. 

11. به دنبال آرامش خودتان باشید.

شما به عنوان یک خانم باید توجه زیادی به خودتان داشته باشید و فعالیت هایی را انتخاب کنید که باعث افزایش آرامش شما می شوند. زیرا بسیاری از بیماری ها و حتی ناباروری می تواند ناشی از استرس زیاد باشد. استرس زیاد هورمون های بدن شما را تغییر داده و باعث مشکلات باروری می شود. در نتیجه داشتن یک شغل پر استرس و ساعات کار طولانی شانس باردار شدن را کاهش و زمان آن را طولانی تر می کند. اگر به استرس و اضطراب بیش از حد مبتلا هستید پیشنهاد می کنیم حتما به یک روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید.

12. مصرف کافئین را قطع کنید.

کافئین می تواند تاثیر منفی روی باروری زنان بگذارد. یک مطالعه نشان می دهد که زنانی که روزانه بیش از 500 میلی گرم کافئین مصرف می کنند تا  9.5  ماه تاخیر در بارداری حتی با تلاش های مکرر و منظم را تجربه خواهند کرد. 

13. به وزن ایده آل خود برسید.

یکی از موثرترین عوامل در افرادی که در باروری موفق نمی شوند اضافه وزن و چاقی است. نتایج یک مطالعه بزرگ در آمریکا نشان می دهد 12 % ناباروری ها به دلیل وزن پایین تر از حد طبیعی و 25% آن ها به دلیل چاقی و اضافه وزن است. زیرا میزان چربی اضافه در بدن شما بر روی نظم سیکل قاعدگی تاثیر گذاشته که ارتباط مستقیم با بارداری دارد.

 

6964-12

14. مصرف آهن خود را افزایش دهید.

خانم ها معمولا با کم خونی ناشی از فقر آهن مواجه می شوند و این بیماری در میان زنان بسیار رواج دارد. بنابراین بهتر است از غذاهای حاوی آهن طبیعی و مکمل های آهن بیشتر استفاده کنید. نتایج یک آزمایش روی 438 زن نشان داده است که افرادی که از مکمل های آهن استفاده می کنند تا 40 % کمتر مبتلا به مشکلات بارداری می شوند. دو نوع آهن به نام های هم و غیر هم وجود دارد که مصرف آهن غیر هم با کاهش خطر ناباروری همراه است  و تاثیر بیشتری نسبت به آهن هم که در منابع حیوانی وجود دارد، خواهد داشت. البته جذب آهن غیر هم توسط بدن کمی دشوار است و برای جذب بیشتر آن ها باید مواد خوراکی سرشار از ویتامین ث را در رژیم غذایی خود قرار دهید.

15. از خوردن الکل اجتناب کنید.

مصرف الکل می تواند تاثیر منفی بر باروری بگذارد با این حال، معلوم نیست چه مقدار الکل برای باعث ایجاد این اثرمی شود. در واقع نوشیدن بیشتر از 8 لیوان الکل در یک هفته باعث تاخیر در بارداری شما خواهد شد. همچنین نتایج یک مطالعه روی 430 زوج نشان داد که نوشیدن الکل می تواند باعث کاهش باروری شود.

16. از خوردن فراورده های سویای تخمیر نشده اجتناب کنید.

برخی منابع نشان می دهد که فیتواستروژن موجود در سویا می تواند در سطح هورمون های زنانه دخالت داشته باشد و شما را دچار مشکلات باروری کند. البته مطالعات کمی در این زمینه بر روی انسان ها انجام شده است و بیشتر مطالعات حیوانی بوده اند. اما همین مطالعات حیوانی نشان داده اند که استفاده از فراورده های سویای تخمیر نشده می تواند باعث کاهش کیفیت اسپرم و عملکرد تخمک برای بارداری شود. استفاده از سویای تخمیر شده یک منبع پروتئینی عالی و افزایش دهنده سطح ایمنی بدن است.

17. مکمل های طبیعی مصرف کنید.

مکمل های طبیعی خاص با افزایش باروری مرتبط هستند، این مکمل ها شامل موارد زیر می باشند:

  • ماکارو: ماکارو از رشد یک گیاه در مرکز پرو بدست می آید. برخی مطالعات حیوانی بهبود باروری را با مصرف آن نشان می دهند، اما نتایج حاصل از مطالعات انسانی مختلط هستند. برخی از پیشرفت ها گزارش بر کیفیت اسپرم داشته در حالی که برخی دیگر ارتباطی نیافتند.
  • گرده زنبور عسل: گرده زنبور عسل با بهبود ایمنی، باروری و تغذیه کلی در ارتباط است. در یک مطالعه حیوانی دریافتند که مصرف گرده زنبور عسل باعث بهبود کیفیت اسپرم و باروری مردان می شود. 
  • موم زنبور عسل: یک مطالعه در زنان مبتلا به اندومتریوز نشان داد که مصرف موم زنبور عسل دو بار در روز احتمال باردارشدن را بعد از 9 ماه  40٪ بیشتر می کند.
  • ژل رویال: ژل رویال، که آن هم توسط زنبور عسل ساخته می شود، دارای اسیدهای آمینه، چربی، قند، ویتامین ها، اسیدهای چرب، آهن و کلسیم است، که همگی این ها احتمال باروری را افزایش می دهند.

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

هنگامی که یک خانم فکر می کند باردار است یا ماه ها برای بارداری تلاش می کند، آرزو می کند نشانه ای پیدا کند تا از بارداری خود مطمئن شود. متاسفانه علائم اولیه بارداری به راحتی مشخص نمی شوند. اغلب خانم ها احساس خستگی، گرفتگی عضلات و علائم پیش از پریودی را تجربه می کنند. اما برخی افراد خوش شانس در اوایل بارداری دچار یک لکه بینی خفیف می شوند که یکی از علائم واضح بارداری است.

گاهی خانم فکر می کند خونریزی ناشی از بارداری است در حالی که حقیقاً خونریزی به خاطر شروع پریودی می باشد. بهترین راه مشخص کردن دلیل اصلی لکه بینی و مدت زمان خونریزی لانه گزینی و مقایسه مدت زمان پریودی است که در این مقاله برای شما عزیزان توضیح خواهیم داد. پس با ما تا پایان مطلب همراه باشید.

لکه بینی در ابتدای بارداری

برخی از خانم هایی که برای بارداری اقدام کرده اند پس از انجام لقاح و لانه گزینی تخمک در رحم، دچار یک لکه بینی خفیف می شوند که به دلیل چسبیدن نطفه به لایه داخلی رحم خانم اتفاق می افتد. معمولا این خونریزی بین روز ششم تا دوازدهم بعد از تشکیل نطفه و 2 الی 7 روز قبل از پریودی اتفاق می افتد. بنابراین هرچه فاصله آن تا شروع پریودی بیشتر باشد احتمال خونریزی به دلیل بارداری نیز بیشتر است. در حین این لکه بینی شما دچار کمی گرفتگی عضلات مانند روزهای اول پریودی می شوید.

البته رنگ خونریزی بارداری نیز با پریودی متفاوت است. معمولا این خونریزی به رنگ صورتی روشن و یا قهوه ای تیره می باشد. در موارد نادر ممکن است خونریزی به رنگ زرد و کمی آغشته به خون ایجاد شود. همان طور که گفتیم تنها بعضی از خانم ها این حالت را تجربه می کنند و ممکن است شما باردار باشید اما دچار خونریزی اولیه نشوید. بنابراین این علامت بیشتر به شرایط جسمانی خانم و بارداری بستگی دارد.

همچنین باید توجه داشته باشید که این خونریزی بسیار خفیف و شاید در حد چند قطره باشد و نهایت دو روز است. بنابراین تنها افرادی که به پریودی خود توجه دارند تفاوت آن را تشخیص می دهند و اگر فرد در انتظار بارداری نباشد ممکن است اصلا به آن توجهی نکند. 

لکه بینی در اوایل بارداری چه مدت طول می کشد؟

دانستن مدت زمان لکه بینی خیلی مهم است زیرا اگر خونریزی طولانی شود ممکن است نشانه یا هشداری برای خطر سقط جنین باشد. البته لکه بینی و خونریزی در بین خانم هایی که بارداری سالمی دارند نیز امری طبیعی است و نباید درباره این موضوع نگران باشید. تنها کاری که باید انجام دهید همین است که با افزایش اطلاعات خود اقدامات لازم را لحاظ کنید. مدت زمان لکه بینی ناشی از لانه گزینی در افراد مختلف یکسان نیست، زیرا شرایط بارداری هر خانم کاملا منحصر به فرد است. معمولا این لکه بینی بیشتر از یک الی دو بار در روز نیست و ممکن است در ساعات دیگر این دو روز ترشحات بی رنگی را نیز مشاهده کنید که جای نگرانی نیست.

در واقع زمانی که لانه گزینی انجام می شود بلافاصله خونریزی اتفاق نمی افتد و کم کم خون ناشی از تشکیل نطفه از دهانه رحم و واژن خارج خواهد شد. بسته به نحوه انجام لقاح و لانه گزینی مقدار خونریزی نیز متفاوت است. هر چه میزان این خون بیشتر باشد طول مدت لکه بینی نیز بیشتر می شود. اما معمولا در اکثر افراد کل این خون در طول دو ساعت از واژن بیرون می آید. در برخی افراد نیز تا دو روز طول می کشد. با توجه به مواردی که توضیح دادیم اگر سیکل قاعدگی شما منظم است خونریزی شدید و بیشتر از دو روز قبل از شروع پریودی طبیعی نیست و باید به پزشک مراجعه کنید.

 

4770-7

آیا همیشه لکه بینی به معنی خونریزی لانه گزینی است؟

لکه بینی همیشه به معنی لانه گزینی نیست. ممکن است خونریزی در روز اول پریودی اتفاق بیفتد یا به خاطر یک بیماری دیگری باشد. برای اینکه مطمئن شوید این لکه بینی به دلیل لانه گزینی است باید به علائم خود در پریودی و علائم مربوط به لانه گزینی و تفاوت علائم پریودی با بارداری توجه داشته باشید.

در برخی خانم ها پریودی همیشه شدید است و در برخی دیگر به صورت لکه بینی شروع می شود و بعد شدید خواهد شد. در برخی نیز کلا بصورت لکه بینی است. همچنین بعضی از خانم ها چند روز قبل از پریودی دچار گرفتگی عضلات می شوند اما برخی دیگر بعد از شروع پریودی گرفتگی دارند. شناخت بدن و واکنش آن به عادت ماهانه به شما در تشخیص لکه بینی بارداری کمک می کند. اگر حالت شما مطابق احساس شما پیش از پریودی است و نزدیکی جنسی نامطمئن داشته اید، به مقدار لکه بینی و مدت آن توجه کنید.

اگر فکر می کنید لکه بینی به خاطر لانه گزینی است و نمی توانید تا زمان پریودی صبر کنید بهتر است تست بارداری خانگی انجام دهید. به یاد داشته باشید ابتدا لانه گزینی اتفاق می افتد سپس بارداری پس از تشکیل نطفه شروع می شود که در این زمان هورمون های بارداری در ادرار افزایش پیدا می کند بنابراین ممکن است تست هم کاملا دقیق نباشد. در صورت تمایل به تست خانگی سعی کنید با اولین ادرار خود در روز تست را انجام دهید زیرا در این حالت مقدار هورمون گنادوتروپین در بالاترین حد خود است.

مشکلات ممکن در خصوص لکه بینی در اوایل بارداری

هنگامی که از خونریزی لانه گزینی مطمئن شدید، اگر خونریزی خیلی طول کشید یا درد زیادی داشتید یا ترشحات خونی افزایش یافت به پزشک مراجعه کنید. ممکن است سقط جنین یا بارداری خارج از رحم اتفاق افتاده باشد. هر دو حالت خطرناک است بنابراین بلافاصله باید به پزشک مراجعه کنید. 

سخن آخر

اگر همیشه به واکنش ها و مشخصات پریودی خود توجه داشته باشید به راحتی می توانید لکه بینی ناشی از لانه گزینی را تشخیص دهید. اینکه شما سریع تر نسبت به بارداری خود مطمئن شوید باعث می شود زودترمراقبت های بارداری و مصرف مولتی ویتامین ها را شروع کنید.

[collapse id=2553]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از مهم ترین موضوعاتی که در باروری زن ها تاثیر به سزایی دارد نوع اسپرم های مردانه می باشد. قدرت اسپرم ها و میزان تحرک شان و همچنین غلظتشان در هربار انزال می تواند احتمال باروری را کم و زیاد کند.

معمولا برای زوجینی که دچار ناباروری می شوند در خانم ها آزمایش های مربوط به ذخایر تخمدانی و در آقایان آزمایش آنالیز اسپرم باید انجام شود تا علت ناباروری مشخص و در صورت امکان درمان شود. 

در این مقاله می خواهیم آزمایش اسپرم dfi که دقیق تر از آزمایش اسپرم معمولی است را به طور کامل برایتان توضیح دهیم.

تست DFI اسپرم چیست؟
خواص ژنتیکی اسپرم چه تاثیراتی بر رشد جنین دارد؟
تفسیر نتایج آزمایش DFI اسپرم
علت شکست DNA اسپرم چیست؟
درمان شکستی بالای اسپرم


تست DFI اسپرم چیست؟

 شاخص قطعه قطعه شدن DNA اسپرم (DFI) روشی است برای آنالیز کیفیت منی که حضور شکست‌های کروموزومی در اسپرم‌ها را نشان می‌دهد. خواص اسپرم از نظر کیفیت و قوی بودن برای یک لقاح موفقیت آمیز و رشد طبیعی جنین بسیار مهم است. از آزمایش Dfi برای تشخیص دقیق میزان آسیب DNA در اسپرم استفاده می شود تا اگر ماده ژنتیکی غیر طبیعی در آن وجود دارد که از باروری طبیعی جلوگیری می کند و یا باعث می شود روش های آی وی اف به خوبی نتیجه ندهد و سقط جنین اتفاق بیفتد را مشخص کنند. 

این آزمایش به این دلیل انجام می شود که آزمایش معمولی اسپرم تنها غلظت اسپرم ها در مایع منی، تحرک آنها،  مورفولوژی و میزان قدرتشان را مورد بررسی قرار می دهد و نمی تواند در سطح ملکولی اسپرم ها را تحلیل کند و باید از آزمایش دقیق تری مثل تست اسپرم dfi  برای این منظور استفاده کرد.

خواص ژنتیکی اسپرم چه تاثیراتی بر رشد جنین دارد؟

مطالعات انجام شده در زمینه باروری و ناباروری نشان می دهد که خواص ژنتیکی اسپرم یا همان DNA در موارد زیر تاثیر گذار است:

- DNA اسپرم بر رشد بلاستوسیست ( سلول هایی که بعد از لانه گزینی تخمک در رحم ایجاد می شوند و آغازی برای رشد جنین محسوب می شود) تأثیر می گذارد 

- نارسایی ژنتیکی اسپرم ها می تواند باعث ناباروری شود و حتی ممکن است طوری باشد که به درمان ها پاسخ مناسبی نداده و موجب سقط جنین گردد.

- میزان شکست DNA اسپرم در مردان باعث ایجاد پارامترهای غیرطبیعی اسپرم بیشتری می شود.

- همچنین مردان با پارامترهای طبیعی اسپرم ممکن است دچار شکست DNA اسپرم باشند.

فواید انجام آزمایش DFIچیست؟

با اینکه هنوز هم متداول ترین روش بررسی اسپرم های مردانه برای تشخیص میزان باروری آزمایش معمولی اسپرم می باشد اما تحقیقات انجام شده نشان داده اند که این آزمایش نمی تواند به طور قطعی و صد در صد باروری یا ناباروری مردانه را مشخص کند و حتی نمی تواند به ما بگوید که در صورت ناباروری و انجام درمان های مربوط به آن آیا امکان باردار شدن زن هست یا خیر؟

به همین دلیل پزشکان و محققان در این زمینه به دنبال آزمایشات دقیق تری برای مشخص کردن باروری و ناباروری مرد ها هستند. همچنین با بررسی ژنتیکی اسپرم ها و همچنین آزمایشات مربوط به تخمک  می توانند مطمئن شوند که آیا رشد جنینی به خوبی و بدون هیچ مشکلی انجام می شود و یا احتمال خطر در بین بارداری وجود دارد؟ در این صورت اگر احتمال خطر مشخص شود بارداری بهتر کنترل شده و خطرات ناشی از آن تا حد زیادی کاهش پیدا می کند. 

همچنین مطالعات نشان داده اند که آسیب های ژنتیکی اسپرم در مردان نابارور بیشتر بوده است و این نتیجه خود دلیلی بر تاثیر ویژگی های ژنتیکی اسپرم در میزان باروری مرد است. از طرفی نتایج نشان می دهد مردان زیادی بوده اند که آزمایش اسپرم معمولی آن ها کاملا طبیعی و بدون مشکل بوده اما در آزمایش dfi آسیب های ژنتیکی و غیر طبیعی بودن اسپرم ها مشخص شده است. 

به همین دلیل امروزه از این آزمایش دقیق برای بررسی باروری مردها استفاده می شود تا در صورت امکان معالجات بهتری انجام شود. 

تفسیر نتایج آزمایش DFI اسپرم:

در تفسیر آزمایش شکست کروموزومی هر چه شاخص dfi بیشتر باشد، یعنی آسیب در DNA اسپرم بیشتر است و خطر سقط جنین نیز بیشتر میشود:

 

تفسیر نتایج آزمایش شکست کروموزومی

میزان DFI  کمتر از 15٪ : یکپارچگی DNA در اسپرم بسیار عالی و مناسب است

میزان 15 تا 25درصد:  یکپارچگی DNA در اسپرم در محدوده طبیعی است

میزان DFI   25 تا 50٪ : یکپارچگی ضعیف DNA در اسپرم

میزان DFI   بیشتر از 50٪ : یکپارچگی بسیار ضعیف DNA اسپرم

در موارد بالای 30 درصد شانس بارداری بسیار کم است و روش های آزمایشگاهی مانند ICSI توصیه میشود.

توجه توجه:

تغیر اسپرم به آرامی رخ میدهد و رسیدن اسپرم از بیضه که محل تولید آن است تا پروستات و کیسه منی که آماده خروج شود بین 75روز تا90روز طول میکشد لذا درمان های دارویی باید حداقل تا سه ماه  ادامه یابد و بعد مجدد تست تکرار شود

تاثیر میزان بالای شکست کروموزومی بر باروری

بارداری های سالم در زوج هایی اتفاق می افتد که تعداد اسپرم های با کیفیت بیشتر باشد. همچنین ویژگی های کروموزومی اسپرم تاثیر زیادی در تشکیل جنین دارد. بنابراین افرادی که مبتلا به شکست های کروموزومی یا شکست DNA هستند ممکن است در باروری به مشکل بر بخورند. این مشکلات علاوه بر ناباروری شامل موارد زیر نیز می شود:

- جنین های تشکیل شده توسط اسپرم های دارای شکست کروموزومی از نظر پیش  آگاهی ( رشد مغذی برای درک و شناسایی) ضعیف هستند.

- شکست کروموزومی می تواند منجر به آپوپتوز یا مرگ سلولی طبیعی و جهش های خطرناکی برای جنین و حتی سقط جنین یا ایجاد ناهنجاری های مادرزادی شود چون مستقیما بر DNA نوزاد تاثیرگذار است.

با این حال اسپرم های دای مشکلات کروموزومی که تخمک های جوان تر را بارور می کنند نسبت به اسپرم هایی که تخمک های مسن تر را بارور می کنند باعث ایجاد خطر کمتری برای نوزادان می شوند زیرا جوان بودن تخمک تا حد زیادی می تواند مشکلات کروموزومی اسپرم را حل کند. 

علت شکست DNA اسپرم چیست؟

در آقایان ، عامل اصلی در شکست DNA اسپرم ، استرس اکسیداتیو است. استرس اکسیداتیو زمانی اتفاق می افتد که شما نتوانید جلوی رادیکال های آزاد ایجاد شده در بدن را بگیرید. رادیکال های آزاد از طریق انواع ویتامین ها مثل ویتامین C  و مواد معدنی که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند از بین می روند و به همین دلیل است که می گویند حتما رژیم غذایی مناسبی داشته باشید و از مواد دارای خاصیت آنتی اکسیدان به وفور استفاده کنید.

 

تست dna اسپرم

در صورت ثبات رادیکال های آزاد در بدن سلول های داخل بدن تخریب شده و باعث استرس اکسیداتیو می شوند. این حالت نیز باعث ایجاد بیماری های مزمن مثل بیماری های قلبی و انواع سرطان ها خواهد شد. عوامل زیر خطر استرس اکسیداتیو را افزایش می دهند:

  • عفونت
  •  پیرکسیا یا همان تب
  •  دمای بالای  بیضه ها
  • داروهای مختلف و یا مواد مخدر تفریحی
  •  سیگار کشیدن
  •  الکل
  •  فشار خون
  •  رژیم غذایی نامناسب
  •  آلاینده های محیطی و شغلی
  •  بالا رفتن سن
  • واریکوسل

درمان شکستی بالای اسپرم

درمان این بیماری اصولا بستگی به علت ایجاد ان دارد. اگر این آسیب به دلیل استرس اکسیداتیو ناشی از فعالیت رادیکال های آزاد باشد با تغییر عادات و انتخاب یک شیوه زندگی درست از نظر فعالیت و رژیم غذایی این بیماری تا حد زیادی بهبود یافته و شانس بارداری را افزایش می دهد. در غیر این صورت ممکن است پزشک درمان های زیر را برای شما تجویز کند:

  •  آنتی بیوتیک ها در صورت وجود عفونت
  •  تغییر سبک زندگی مثلا  ترک مواد مخدر ، سیگار کشیدن و تغییر شغل
  • مصرف مولتی ویتامین ها 
  • رژیم های غذایی خاص بخصوص غذاهای تازه و حاوی آنتی اکسیدان ها و ویتامین C & E
  •  عمل جراحی واریکوسل
  • آسپیراسیون بیضه اسپرم ( آسیب DNA در سطح بعد از بیضه اتفاق می افتد ، از این رو اسپرم بیضه ممکن است یکپارچگی DNA بهتری نسبت به اسپرم انزالی داشته باشد) 

استفاده از روش   ICSI به جای IVF

پس از انجام این درمان ها به مدت یک دوره سه ماهه  پزشک شما دوباره آزمایش اسپرم dfi  را برای بررسی میزان پیشرفت در بهبودی اسپرم ها بررسی می کند. در افرادی که برای باروری نیاز به روش های کمکی دارند و مبتلا به مشکلات کروموزومی اسپرم هستند باید از روش ICSI به جای روش آی وی اف استفاده شود.

سخن آخر

در مورد آزمایش اسپرم dfi نباید نگران باشید زیرا تا پزشک لزومی برای انجام آن نبیند برایتان تجویز نمی کند و در صورت توصیه آن حتما انجامش دهید به این دلیل که با توجه به نتایج ان پزشک می تواند راه کارهای کاربردی تر با درصد بالاتری از موفقیت را برای درمان ناباروری و رشد بهتر جنین برایتان در نظر بگیرد.

[collapse id=2555]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

تزریق آمپول روگام در هفته چندم بارداری؟

آمپول روگام (Rho D)، یک محلول استریل از پلاسمای خون انسان است که از طریق تزریق وارد بدن می شود و برای زنانی است که Rh- منفی دارند.  Rh یک پروتئین است که اکثر مردم در خون خود دارند و بر روی سطوح گلبول های قرمز رشد می کند. کسی که این پروتئین را داشته باشد Rh مثبت دارد و کسی که آن را نداشته باشد، Rh منفی دارد. عامل Rh به طور معمول یکی از نگرانی ها در بارداری و انتقال خون است. ناسازگاری Rh باعث عدم انطباق بین خون مادر و خون جنین می شود و این موضوع زمانی رخ می دهد که Rh مادر منفی اماRh جنین مثبت باشد. در این مقاله اطلاعات کاملی درباره آمپول روگام و نحوه تزریق آن توضیح داده می شود:

در این مقاله می خوانیم:

علت استفاده از آمپول روگام
قبل از مصرف آمپولروگام این موارد را چک کنید.
نحوه تزریق آمپولروگام در بارداری چگونه است؟
تزریق آمپول روگام در هفته چندم بارداری؟
آمپول روگام در لکه بینی
عوارض جانبی آمپول روگام
چه کسی نیاز به تزریق آمپول روگام دارد ؟


علت استفاده از آمپول روگام

در سال 1968 آمپول روگام توسط سازمان FDA تایید شد و از آن به بعد افراد بسیاری را درمان کرد. همچنین در سال 1977 یک مینی دوز به نام MICRhoGAM معرفی شد. خوشبختانه از زمان معرفی این دو دارو، مشکلات ناشی از ناسازگاری Rh در حاملگی تقریبا ناپدید شده است. البته افراد زیر به این دارو حساس هستند و نباید از آن استفاده کنند:

  • افراد دچار اختلال خونی نظیر هموفیلی
  • افراد دارای کمبود ایمنی گلوبولین A
  • افراد مبتلا به بیماری قلبی یا کلیوی یا آلرژی به انسولین گلوبولین انسانی

در این موارد حتما باید قبل از تزریق شرایطتان را برای پزشک توضیح دهید. همچنین در صورت تجویز آن توسط پزشک نگران جنین یا نوزاد شیرخوار خود نباشید. گاهی ممکن است برای سلامتی نوزاد این آمپول در دوران شیردهی نیز تجویز شود. 

بطور کلی آمپول روگام می بایست در زنان بارداری که rh گروه خونی آن ها منفی و گروه خونی همسرشان مثبت است در هفت ماهگی تزریق گردد. هنگامی که خون Rh منفی در معرض خون Rh مثبت قرار می گیرد، Rh منفی خون با تولید آنتی بادی که باعث حمله و تخریب Rh سلول های خونی می شود، واکنش نشان میدهد. این امر می تواند باعث کم خونی جنین شود که به نوبه ی خود بعنوان یک وضعیت تهدید کننده حیات شناخته شده و hydrops fetalis نام دارد و باعث خونریزی داخلی، نارسایی قلب و کلیه و شوک می شود. علاوه بر این ایمونوگلوبولین Rh مانع از حمله سیستم ایمنی بدن به خون کودک و ایجاد آسیب می شود.

آمپولروگام چیست

قبل از مصرف آمپول روگام این موارد را چک کنید:

اگر به گلوبولین ایمنی آلرژی دارید، یا اگر شرایط زیر را دارید نباید این دارو را مصرف کنید:

  • کمبود ایمنو گلوولین A  یا آنتی بادی IgA
  •  کم خونی همولیتیک (کمبود گلبول قرمز)

برای اطمینان از اینکه RhoGAM برای شما ایمن است، حتما موارد زیرا را  به پزشک خود بگویید:

  •  سابقه کم خونی
  •  بیماری قلبی یا سابقه بیماری عروق کرونر
  •  اختلال خونریزی (مانند هموفیلی)؛
  •  تری گلیسیرید بالا (نوعی از چربی خون)؛
  • بیماری کلیوی؛ 
  • دیابت.

روگام اغلب در طول بارداری و بعد از آن استفاده می شود. این دارو در دوران بارداری و یا در هنگام شیردهی برای نوزاد مضر نیست. اگر این دارو را برای درمان یک انتقال خون ناسازگار مصرف می کنید، در صورت بارداری یا تصمیم به بارداری، این موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. اگر شما یک خانم با Rh منفی هستید و باردار شده اید، اما در طول زندگی در معرض خون Rh مثبت قرار گرفته اید، باید به پزشک بگویید.

آمپول روگام چگونه کار می کند؟

گفته می شود RhoGAM تقریبا مانند یک واکسن کار می کند. واکسن دوزی از یک ویروس است که برای ایجاد همان بیماری بصورت خفیف در بدن استفاده می شود، با معرفی این بیماری به بدن، بدن می تواند به طور موثر برای مبارزه با ویروس ها عمل کند تا از بیماری جدی در آینده جلوگیری کند. تزریق آمپول روگام حاوی آنتی بادی برای خون Rh مثبت است، اما باعث آسیب به جریان خون جنین نمی شود.

بدن مادر این آنتی بادی ها را تشخیص می دهد و همانطور که سیستم ایمنی بدن در برابر سلول های قرمز "Rh-positive" "خارجی" اقدام می کند، واکنش نشان می دهد. از آنجا که سیستم ایمنی مادر هرگز به خون جنین واکنش نشان نمی دهد، جنین نسبت به این دارو حساسیت ندارد. 

نحوه تزریق آمپول روگام در بارداری چگونه است؟

روگام یک داروی تجویزی است که معمولاً با تزریق عضلانی ، اغلب در قسمت پشت بدن به کار برده می شود. همچنین می تواند به صورت داخل وریدی نیز تزریق شود. پزشک در مورد دوز مناسب شما تصمیم خواهد گرفت. روگام برای حدود 13 هفته موثر است.

تزریق آمپول روگام در هفته چندم بارداری؟

 تزریق آمپول روگام یک بار در هفته 28 حاملگی  و یک بار در 72 ساعت اول بعد از زایمان می باشد. قبل از تزریق آمپول روگام حتما باید تست کومبس غیر مستقیم انجام شده باشد. تست کومبس غیر مستقیم منفی  نشان می دهد مادر آنتی بادی بر علیه گلبولهای قرمز نوزاد تولید نکرده است و در این صورت می توان تزریق را انجام داد.  اگر مادر باردار با Rh منفی در طی 72 ساعت بعد از زایمان  به هر علتی روگام را تزریق نکرده باشد بهتر است حتما با مشورت پزشک تا 28 روز پس از زایمان این کار را انجام دهد تا از عوارض احتمالی برای خود و فرزندش جلوگیری کند.

  •  RhoGAM فقط باید زمانی که خون Rh منفی دارد و ممکن است در معرض خون Rh مثبت قرار گیرد استفاده شود.
  • این مسئله اغلب در دوران بارداری و انتقال خون رخ می دهد. برای زنان با Rh منفی که اولین بارداری خود را تجربه می کنند، RhoGAM معمولا تا هفته هجدهم بارداری آمپول اول تزریق نمی شود. آمپول دوم نیز 72 ساعت بعد از زایمان ترزیق می شود.
  •  برای هر بارداری بعد از اولین بارداری، RhoGAM باید به صورت منظم، مخصوصا در نیمه دوم بارداری، تجویز شود.
  •  همچنین برای زنان با Rh منفی بسیار مهم است که این تزریق را پس از هر گونه سقط جنین یا برای جلوگیری از عوارض حاملگی های آینده برای پیشگیری از خطر و سقط مجدد انجام دهند.

آمپول روگام در لکه بینی

در خانم حامله با گروه خونی منفی که دارای شوهر با گروه خونی مثبت است در صورت بروز خونریزی یا لکه بینی باید آمپول رگام تزریق شود. مدت زمان اثر هر آمپول رگام یک ماه است و اگر یک ماه پس از تزریق رگام خونریزی یا لکه بینی مشاهده شد باید مجددا آمپول رگام تزریق شود. حتی اگر خونریزی یا لکه بینی هم نداشته باشید باید بین هفته های بیست و هشتم تا سی و دوم بارداری یک بار دیگر آمپول رگام را تزریق کنید.

عوارض آمپول روگام

اگر پس از تزریق علائم زیر را داشتید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید:

عوارض جانبی که کمتر دیده می شود:

چند نکته مهم:

- قبل از تزریق در خصوص داروهایی که مصرف می کنید حتما به پزشک خود اطلاع بدهید. این داروها شامل ویتامین ها، مواد معدنی، محصولات گیاهی و داروهای تجویز شده توسط پزشکان دیگر و نیز محصولات بدون نسخه می باشد. برخی داروها ممکن است با آمپولروگام تداخل داشته باشند و باعث عوارض جانبی اضافی شوند. 

- از آنجا که آمپول روگام از پلاسمای انسان ساخته شده است، ممکن است حاوی ویروس ها یا سایر عوامل عفونی باشد که می توانند باعث بیماری های دیگری نیز  شوند.

- آمپول روگام غربالگری شده، آزمایش شده و برای کاهش خطر ابتلا به هر گونه مواد مضر بررسی شده است، با این حال احتمال کمی وجود دارد که می تواند حامل بیماری باشد. با پزشک خود بیشتر درباره همه عوارض جانبی، مزایا و خطرات این آمپول صحبت کنید.

آمپولروگام و عوارض جانبی آن

آیا میشه گفت که کودک قبل از زایمان Rh منفی دارد یا خیر؟

اگر همسر شما Rh منفی باشد، کودک شما نیز RH منفی خواهد بود. می توانید یک آزمایش خون انجام دهید تا وضعیت Rh همسر خود را بیابید. اخیرا یک تست ژنتیکی Rh D جنین ایجاد شده که نتایج دقیق را با اطمینان 99٪ در سه ماهه اول بارداری درباره Rhجنین نشان می دهد. این تست با بررسی خون مادر انجام می شود.

آیا یک بار تزریق آمپول روگام عوارض جانبی دارد؟

بله، این دارو نیز مانند بسیاری از داروهای دیگر می تواند یک سری عوارض جانبی ایجاد کند. برخی عوارض جانبی شایع RhoGAM در دوران بارداری عبارتند از: 

1. عوارض جانبی خفیف:

عوارض جانبی که کمتر جدی هستند و در صورت خفیف بودن به مداخله پزشکی نیاز ندارند عبارتند از:

  •  درد در عضلات و مفاصل
  •  سردرد یا سرگیجه
  •  ضعف یا خستگی
  •  بثورات پوستی 
  •  خارش خفیف، درد یا حساسیت در اطراف محل تزریق.
  •  تهوع، استفراغ، اسهال 
  •  تنفس دشوار
  • کهیر
  •  تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
  •  تب، لرز
  •  افزایش ناگهانی وزن
  •  تورم در دست، پا یا مچ پا
  • درد پشت
  •  تغییر رنگ ادرار
  •   کاهش دفعات ادرار

2. عوارض جانبی جدی:

در صورت علائم زیر بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

  •  تورم، افزایش ناگهانی وزن، عدم توانایی دفع ادرار یا خروجی بسیار کم ادرار.
  •  تب با لرز، لرز ناگهانی، درد پشت، ادرار تیره.
  •  تنگی نفس
  •  پوسته شدن پوست، خونریزی یا علائم کبودی، تپش قلب، مشکل در تمرکز

چه کسی نیاز به تزریق آمپول روگام دارد ؟

در شروع بارداری شما باید چند آزمایش خون انجام دهید. این آزمایش ها به تعیین نوع خون و وضعیت Rh کمک می کند. اگر نوع خون شما تحت Rh منفی قرار بگیرد، بدن شما آنتی بادی را در برابر Rh مثبت نوزاد ایجاد می کند. اگر این اولین بارداری شما باشد، ممکن است شما یا کودک شما تحت خطر نباشید. با این حال، اگر این بارداری دوم یا چندم باشد، وضعیت Rh ممکن است بر سلامت شما و رشد کودک تاثیر بگذارد. تنها زمانی نیاز به تزریق آمپول روگام ندارید که پدر نوزاد نیز Rh منفی باشد.

چه داروهای دیگری برروگام تاثیر می گذارند؟

سایر داروها از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، و محصولات گیاهی ممکن است با ایمونوگلوبولین RHo) D) تداخل داشته باشند. به همین دلیل باید در خصوص تمام داروهایی که در حال حاضر استفاده می کنید و یا قطع کرده اید با پزشک صحبت کنید.

سخن آخر

عامل Rh به طور معمول تا زمان بارداری و یا انتقال خون موضوع نگران کننده ای نیست. ناسازگاری Rh یک عدم انطباق بین خون مادر و خون جنین است و زمانی رخ می دهد که مادر Rh منفی و جنین Rh مثبت داشته باشد. بنابراین اگر پزشک تشخیص دهد که به آن نیاز دارید باید حتما این تزریق را انجام دهید تا خطری برای شما و نوزادتان پیش نیاید.

[collapse id=2559]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک بیماری پیچیده است که تقریباً 5٪ تا 10٪ از زنان در سن باروری را تحت تأثیر قرار می دهد. زنان مبتلا به PCOS ممکن است علائم مختلفی نظیر تغییرات خلقی، شرایط پوستی (آکنه ، موهای زائد صورت) یا دوره های نامنظم قاعدگی را تجربه کنند. همچنین ممکن است با برخی مشکلات باروری مانند تاخیر در بارداری مواجه شوند. 

با اینکه هنوز داروی مشخصی برای درمان قطعی این بیماری وجود ندارد اما با پیروی از یک شیوه سالم زندگی و مدیریت علائم آن با استفاده از داروهای کمکی می توانید اثرات این بیماری را به حداقل برسانید.
ما قصد داریم در این مطلب شما را با این داروهای کمکی و نحوه عملکردشان آشنا کنیم.

داروهای تجویزی در سندرم تخمدان پلی کیستیک

1- قرص مدروکسی پروژسترون

یکی از دلایل ایجاد PCOS وجود ناهنجاری های هورمونی است که می تواند باعث دوره های پریودی با فواصل زیاد (الیگومنوره) و یا توقف پریودی که آمنوره نام دارد، شود. اگر این بی نظمی کنترل نشود و یا بیشتر شود قدرت باروری زن را تضعیف می کند. بنابراین پزشک داروهایی مانند قرص مدروکسی پروژسترون را برایتان تجویز می کند تا با تنظیم سطح هورمون ها سیکل قاعدگی شما منظم شود. نظم بیشتر در دوره قاعدگی شما خطرات و علائم PCOS را کاهش می دهد.

2- قرص دوفاستون

قرص های دیگری که برای تنظیم چرخه قاعدگی رایج هستند قرص های ضد بارداری و دوفاستون می باشند که با افزایش سطح پروژسترون در بدن، پریودی شما را منظم می کنند. این کار باعث می شود بعد از آزاد شدن تخمک و عدم موفقیت برای باردار شدن در آن سیکل، به طور طبیعی دیواره رحم ریخته و از ضخیم شدن بافت داخلی رحم به دلیل پریود نشدن در ماه های گذشته جلوگیری می کند تا در صورت اقدام برای بار داری مشکلی برای چسبیدن تخمک به لایه داخلی رحم و لانه گزینی ایجاد نشود. 

3- قرص متفورمین

گلوکوفاژ (متفورمین) دارویی است که معمولا برای افراد دیابتی تجویز می شود. اما از آن جایی که سطح انسولین که به طور غیر مستقیم بر چرخه قاعدگی تاثیرگذار است را تغییر می دهد در زنان مبتلا به PCOS بی نظمی قاعدگی را کاهش خواهد داد. به همین دلیل گاهی تجویز می شود.

اختلال عملکرد هورمونی مربوط به PCOS می تواند منجر به تخمک گذاری نامنظم و عدم موفقیت در بارداری شود. به همین دلیل از داروهای مختلفی برای درمان این بیماری استفاده می شود که وظیفه این داروها افزایش کیفیت تخمک گذاری (تخمک) و در نتیجه بارداری سریع تر می باشد.

4- قرص کلومیفن و لتروزول

معمولا اولین داروهایی که برای درمان PCOS برای بارداری تجویز می شود شامل کلومید (کلومیفن سیترات) و فمارا (لتروزول) می باشند. با این که Clomid معمولاً برای تقویت تخمک گذاری استفاده می شود ، ممکن است Femara در زنان مبتلا به PCOS بهتر عمل کند زیرا نه سطح استروژن را بالا می برد و نه خطر تولد چندگانه را به اندازه Clomid  افزایش می دهد.

در صورت ابتلا به PCOS از روشهای مختلف درمانی هورمونی نیز می توان برای تحریک تخمک گذاری و بارداری سریع تر استفاده کرد ، از جمله:

  • هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) ، که باعث تحریک رشد تخمک می شود.
  • هورمون لوتئین کننده (LH) ، که باعث آزاد شدن تخمک از تخمدان می شود.
  • گنادوتروپین کوریونی انسان (HCG) ، که بلوغ تخمک را تضمین می کند.
  • استروژن ، که رحم را برای دریافت تخمک آماده می کند.
  • پروورا (پروژسترون) ، که شرایط لانه گزینی در رحم را فراهم می کند.

5- آمپول های آزاد کننده تخمک 

منوتروپین ها که FSH و LH را از طریق تزریق وارد بدن می کند. ( Bravelle urofollitropin)  که FSH را با تزریق وارد بدن شما خواهد کرد.

6- پودر اینوفولیک

همچنین مکمل غیر هومونی اینوزیتول مانند اینوفولیک نیز باعث افزایش کیفیت تخمک ها و بالارفتن احتمال بارداری سریع تر در خانم های مبتلا به PCOS می شود. 

درمان دارویی مشکلاتی که بدنبال تخمدان پلی کیستیک ایجاد میشود:

از عوارض تخمدان پلی کیستیک میتوان به دیابت کنترل نشده، چاقی، افزایش موهای زائد و ..... اشاره کرد. در اینجا درمان های دارویی این مشکلات گفته شده است:

 

درمان تخمدان پلی کیستیک

درمان مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به PCOS

در حدود 50٪ تا 70٪ از زنان مبتلا به PCOS در سن بالای 40 سال مبتلا به دیابت یا پیش دیابت خواهند شد. علاوه بر این ، آنها در معرض خطر دیابت حاملگی نیز قرار دارند که یک بیماری ناشی از اختلال در توانایی پردازش گلوکز (قند) در دوران بارداری است.

داروهای درمان و کنترل دیابت به طور مرتب برای کاهش گلوکز و انسولین در زنان مبتلا به PCOS بکار می رود. علاوه بر این ، اصلاح سبک زندگی ، از جمله ورزش روازنه و رژیم های غذایی کم چربی و عدم استفاده از قندهای تصفیه شده مانند قند و شکر یا انواع شیرینی جات و آب میوه های مصنوعی ، برای درمان و جلوگیری از دیابت مهم است.

گزینه های دارویی کنترل دیابت ناشی از PCOS عبارتند از:

  • گلوکوفاژ (متفورمین) ، که می تواند دیابت را کنترل کرده و به کاهش وزن کمک کند.
  • ویکتوزا ، یک داروی تزریقی است که برای کنترل انسولین و قند خون استفاده می شود.
  • پیوگلیتازون، یک داروی تزریقی است که برای کاهش قند خون بالا استفاده می شود.
  • Avandia ، یک داروی تزریقی از همان کلاس به عنوان یک پیوگلیتازون است و قند خون را کاهش می دهد.
  • Avandamet ، ترکیبی از روزیگلیتازون و متفورمین است

درمان افزایش وزن

تقریبا نیمی از زنان مبتلا به PCOS دارای اضافه وزن یا چاقی هستند.  PCOS نه تنها باعث افزایش وزن می شود بلکه کاهش وزن را نیز برای خانمها دشوارتر می کند. علاوه بر ورزش و رژیم غذایی ، بعضی اوقات از داروهای درمانی برای کمک به کاهش وزن استفاده می شود. با این حال این داروها عوارض جانبی قابل توجهی به همراه دارد و بهتر است از طریق روش های طبیعی مثل ورزش وزنتان را کم کنید.

داروهایی که برای این منظور تجویز می شوند عبارتند از:

  • اورلیستات یا زنیکال ، دارویی است که می تواند مانع از جذب چربی شود.
  • Qsymia (فنترمین / توپیرامات) ، یک سرکوب کننده اشتها می باشد.
  • لورکاسرین، یکی دیگر از سرکوب کننده های اشتها می باشد.
  •  (نالترکسون / بوپروپیون) ، که می تواند هوس غذایی و پرخوری را مهار کند.
  • ساکسندا  ، برای درمان مقاومت به انسولین و چاقی استفاده می شود.
  • اینوزیتول ، یک مکمل طبیعی همراه با کاهش وزن در زنان مبتلا به PCOS است.

درمان هیپرآندروژنیسم

زنان مبتلا به PCOS معمولاً سطح بالایی از هورمونهای مردانه (آندروژن) از جمله تستوسترون را دارند که به آن هیپراندروژنیسم گفته می شود. اعتقاد بر این است که حداکثر 90٪ از زنان مبتلا به PCOS  به  هیپر اندروژنیسم مبتلا می شوند. برای درمان این حالت داروهای ضد آندروژن با مسدود کردن سنتز این هورمون ها و به حداقل رساندن ویژگی های ثانویه مردانه از جمله هیرسوتیسم (موهای زائد صورت و بدن) یا ریزش مو تاثیر مناسبی بر خانم های مبتلا دارند.

گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:

  • آلداکتون (اسپیرونولاکتون) ، دارویی ادرارآور که دارای اثرات ضد آندروژنیک است.
  • کرم آمبولوریتین (وانیقا) ، یک نوع کرم موضعی است که برای جلوگیری از رشد موهای زائد مردانه استفاده می شود
  • فیناستراید ، برای درمان ریزش مو در زنان مبتلا به PCOS استفاده می شود

علاوه بر تغییر در رشد مو ، تولید بیش از حد آندروژن می تواند منجر به ایجاد آکنه نیز بشود. این عارضه نیز معمولاً با کرم های موضعی که شامل بنزوئیل پراکسید ، اسید سالیسیلیک ، رتینوئیدها یا آنتی بیوتیک ها است ، درمان می شود.

سخن آخر

برای مقابله با علائم PCOS ، باید با پزشک خود همکاری کنید و کاملا توصیه ها و دستورالعمل های دارویی را بصورت منظم انجام دهید. به دلیل شرایط  دیگرسلامتی و جسمانی شما ، تداخلات دارویی و سایر عوامل ممکن است برخی از داروهای گفته شده یا تجویز شده توسط پزشک برای شما مناسب نباشد و ناراحتی هایی را برایتان ایجاد کند. در این حالت باید به پزشک خود اطلاع دهید تا داروی شما را تغییر دهد.

[collapse id=2560]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

همان طور که می دانید اندام تولید مثل خانم ها در داخل بدن قرار دارد و شاید بتوان گفت مهم ترین بخش این اندام رحم می باشد. اگر سیکل قاعدگی شما منظم باشد و هیچ مشکلی هم از نظر انواع عفونت و ... نداشته باشید ممکن است گاهی دچار برخی عارضه های غیر قابل پیش بینی مانند آندومتریوز شوید. خوشبختانه درمان های فراوانی برای این بیماری وجود دارد و انواع گیاهان دارویی نیز می توانند به درمان این بیماری کمک کنند.

در این مطلب می خواهیم ابتدا شما را با این بیماری آشنا کرده و سپس قوی ترین گیاهان دارویی مورد استفاده برای درمان این بیماری را به شما معرفی کنیم تا در صورت ابتلا بتوانید از آن ها کمک بگیرید.

آندومتریوز چیست؟

آندومتریوز یک بیماری مزمن پزشکی است و به معنی رشد بافت داخلی رحم در جایی بیرون از رحم است. لگن شایع ترین محل بروز آندومتریوز است.  این بافت ها به عنوان ایمپلنت آندومتر شناخته می شوند و در واکنش نسبت به هورمون های زنانه رشد کرده و گاها دچار خونریزی می شوند.

در واقع اندومتریوز یک بیماری وابسته به هورمون استروژن است. زمانی که ترشح هورمون استروژن افزایش پیدا کرده  و به زمان تخمک گذاری و لانه گزینی نزدیک تر می شوید، این وضعیت دردناک تر می شود. در دوران پریودی نیز تغییرات طبیعی چرخه قاعدگی در میزان استروژن منجر به افزایش علائم این بیماری خواهد شد.

علائم بیماری آندومتریوز چیست؟

شایع ترین علامت آندومتریوز درد لگن بخصوص در طول دوره قاعدگی است. البته گرفتگی ها و اسپاسم های طبیعی هرچند ممکن است برای چند دقیقه یا یکی دو ساعت با فاصله زمانی بخصوص در اوایل پریودی، شما را آزار دهد اما با درد های لگن مربوط به آندرومتیوز متفاوت است. در صورت ابتلا به این بیماری شما دردهای شدیدتری را باید در دوره ماهیانه تحمل کنید که قبلا سابقه نداشته است و کنترل و مدیریت آن سخت است. علائم دیگر این بیماری که درد کمتری را ایجاد می کند، عبات است از:

  •  درد در حین مقاربت جنسی
  • درد در هنگام دفع ادرار یا روده یعنی مدفوع
  •  خونریزی بیش از حد و سنگین در طول پریودی
  •  اسهال
  •  یبوست
  • نفخ
  •  خستگی بیش از حد طبیعی و معمول که در پریودهای قبلی تجربه نکرده اید.

درمان بیماری آندومتریوز با داروهای گیاهی

اولین درمان هایی که برای کنترل این بیماری انجام می شود استفاده از مسکن ها ی قوی و داورهای هورمونی برای کنترل درد شدید آن است. با این حال داروهای شیمیایی علاوه بر مزیتی که دارند و سریعا تاثیر می گذارند دارای عوارض جانبی مختلفی هستند و واکنش بدن هر فرد نسبت به دیگری در برابر این داروها متفاوت است.

 به همین دلیل بسیاری از افراد با اینکه می دانند گیاهان دارویی ممکن است کمی دیرتر جواب دهند اما آن ها را از نظر حفظ سلامتی و نداشتن عوارض جانبی گزینه مناسب تری برای درمان می دانند. البته این را هم بدانید که این داروهای گیاهی باید با مشورت پزشک استفاده شوند و گاهی تنها یک  کمک کننده هستند. بنابراین نمی توانند به طور صد در صد جایگزین داروهای شیمیایی شوند.

طرفداران طب گیاهی معتقدند که داروهای گیاهی می توانند سطح استروژن را تنظیم کنند و با کند کردن سرعت رشد کاشت آندومتریوز درد را کاهش داده و بیماری را کنترل کنند. البته هنوز مطالعات دقیقی مبنی بر اینکه عملکرد داروهای گیاهی بر آندومتریوز چگونه است، وجود ندارد اما تجربه ثابت کرده است که می توانند مفید باشند. 

برخی از تحقیقات علمی نیز با اینکه نوع عملکرد این داروها را مشخص نکرده اند اما به این نتیجه رسیده اند که این داروهای گیاهی می توانند تا حد زیادی علائم آندومتریوز را بهبود بخشند. به دلیل اینکه این تحقیقات هنوز در مراحل اولیه خود هستند و کاملا کنترل شده نیستند بهتر است از این گیاهان دارویی تنها به عنوان مکمل و تسکین دهنده استفاده کنید و آن ها را بخصوص به طور سرخود جایگزین درمان اصلی این بیماری مزمن نکنید.

در ادامه قوی ترین داروهایی که به بهبود علائم بیماری آندومتریوز کمک می کنند را همراه با خاصیتشان به شما معرفی می کنیم:

 

درمان های گیاهی آندومتریوز

1- کورکومین

کورکومین ، که یکی از مشتقات زردچوبه است ، می تواند به تنظیم هورمون های زنانه شما مانند استروژن کمک کند. در نتیجه باعث می شود رشد و چسبندگی بافت های آندومتر کاهش پیدا کند.

2- گیاه پنج انگشت

پنج انگشت، یک گیاه دارویی است که از درختی خاص به نام درخت پاکدامن گرفته می شود و به طور کلی در طب سنتی برای درمان بیماری های مربوط به زنان و زایمان مورد استفاده قرار می گیرد. 

در سال 2016 روی این گیاه تحقیقاتی انجام شده است که نشان می دهد این گیاه می تواند اثرات استروژن بر آندومتریوز را کاهش دهد و درد آن را کمتر کند. دانشمندانی که این تحقیق را انجام داده اند ادعا می کنند که در آینده با فراوری این دارو می توان از آن برای درمان بیماری های دیگری مانند علائم مربوط به بی نظمی های قاعدگی، دردهای ناحیه پستان و کاهش  سندرم قبل از قاعدگی (PMS) نیز استفاده نمود.

3- پوست کاج

طبق یک مطالعه در سال 2014 که در ژورنال بین المللی بهداشت زنان منتشر شده است ، پوست کاج می تواند به عنوان یک ماده ضد التهاب عمل کند. از آنجا که التهاب بخش مهمی از اندومتریوز و عامل اصلی درد است ، محققان به این نتیجه رسیده اند که پوست کاج می تواند مانند یک مسکن خوب برای کاهش التهاب و درد ناشی از آن در این بیماری کمک کند. در حال حاضر تحقیقات روی یک محصول تجاری به نام پیکنوژنول انجام می شود که یکی از مشتقات پوست کاج می باشد.

این تحقیقات نشان می دهند که پیکنوژنول می تواند به عنوان یک داروی ترکیبی و کمکی در کنار قرص های ضد بارداری برای نظم قاعدگی و کاهش دردهای ناشی از آندومتریوز مفید باشد. البته هنوز مشخص نیست که بیشتر کاهش درد به خاطر قرص های ضد بارداری بوده است یا به خاطر پیکنوژنول؟ زیرا شرکت کنندگان مبتلا به آندومتریوز ی که فقط از قرص های ضد بارداری استفاده کردند نیز دردشان کمتر شد.

4- بابونه

به طور کلی بابونه یک ریلکس کننده و آرامش بخش قوی است که در طب سنتی کاربردهای فراوانی بخصوص در کاهش دردهای قاعدگی و درمان افسردگی دارد. از طرفی ارزان و به راحتی قابل دسترس برای همه می باشد . به همین دلیل طرفداران زیادی در کل دنیا دارد.

یک مطالعه آزمایشگاهی در سال 2018 نشان داد که چگونه کریسین ، که ماده ای در بابونه است ، می تواند سلولهای آندومتریوز را از بین ببرد و سرعت رشد این بافت ها را کند نماید. همچنین این گیاه فوق العاده توانست چرخه عمر سلول ها را تغییر دهد و به درمان آندومتریوز و کاهش قابل توجه دردهای ناشی از آن کمک کند. البته همه این نتایج در آزمایشگاه به دست آمده است و ممکن است واکنش بدن افراد بر حسب شرایط مختلف متفاوت باشد. با این حال بر اساس تجربه های موجود در طب سنتی حداقل می دانیم برای همه بعنوان یک مسکن قوی عمل می کند.

5- اسطوخودوس

اسطوخودوس گیاهی رایج و خوشبو است که بسیاری از افراد برای افزایش آرامش و خواب از آن استفاده می کنند. از این گیاه به وفور در آرموتراپی یا همان رایحه درمانی استفاده می شود.

تحقیقاتی در سال 2015 نشان می دهد که روغن اسانس اسطوخودوس می تواند به کاهش درد در دوران قاعدگی کمک کند. در این آزمایش مقدار مناسبی از اسانس اسطوخودوس رقیق شده روی ناحیه درد و رحم افراد شرکت کننده ماساژ داده شد. برای اینکه نتیجه این تحقیق بهتر مشخص شود برای یک گروه نیز فقط ماساژ بدون اسانس اسطوخودوس انجام شد و نتایج نشان داد که این گیاه کاهش قابل توجهی در میزان درد داشته است.

6- رزوراترول

Resveratrol یک ماده مغذی گیاهی است که به طور عمده در انگور ، بادام زمینی و توت یافت می شود. این گیاه با مهار آروماتاز (مربوط به فعالیت استروژن) و آنزیم های COX-2 (که باعث ایجاد درد می شوند) ، آندومتریوز را درمان می کند.

7- چای سبز

چای سبز نیز از گیاهان داریی پرطرفدار و یک مسکن طبیعی است. همچنین چای سبز به دلیل اینکه مهار کننده مهمی از آروماتاز است، دارای خواصی مشابه با پروژسترون می باشد. علاوه بر این ، دارای خاصیت آنتی بیوتیکی است و باعث کاهش توسعه رگ های خونی ریزی می شود که رشد آندومتر را تغذیه می کنند و التهاب بیشتری ایجادمی کنند.

نحوه استفاده از داروهای گیاهی

داروهای گیاهی به عنوان مکمل و کمک کننده هستند و نمی توان از آن ها بعنوان جایگزین صد درصدی داروهای تجویزی توسط پزشک برای درمان این بیماری استفاده کرد. بنابراین روش خاص و تایید شده ای برای مصرف آن از نظر پزشکی وجود ندارد. همچنین میزان مورد نیاز و تاثیرگذاری آن ها در افراد می تواند کاملا متفاوت باشد.

با این حال برای راهنمایی بهتر به برخی از راهکارهای مصرف این گیاهان برای کاهش درد های اندومتریوز اشاره می کنیم:

  • از گیاهان دارویی به عنوان جایگزینی برای درمان های سنتی استفاده کنید.
  • دستورالعمل های بسته بندی یا سازنده را دنبال کنید. مقدار مصرفتان نباید از دوز روی بسته بندی بیشتر شود. فکر نکنید که مصرف بیشتر می تواند اثر بیشتری داشته باشد و درد را بیشتر کاهش دهد. همچنین مصرف بیش از حد میتواند موجب مسمومیت شود و یا سمی و خطرناک باشد.
  •  هر بار با یک گیاه شروع کنید. این امر باعث می شود نظارت بر نتایج و تشخیص عوارض جانبی آسان تر شود. بنابراین بطور همزمان از چند گیاه دارویی با هم استفاده نکنید.

با اینکه عوارض داروهای گیاهی بسیار کمتر از داروهای شیمیایی است اما به دلیل ترکیبات درمانی که دارند مانند هر دارویی ، ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند و با سایر داروها در تعامل باشند. همیشه قبل از امتحان کردن داروهای جدید گیاهی بخصوص در دوران بارداری با پزشک مشورت کنید.

درمان پزشکی آندومتریوز

هنوز درمان قطعی برای آندومتریوز وجود ندارد. اما می توان با انجام توصیه های پزشکی تا حد زیادی درد های ناشی از آن، خونریزی شدید و سنگین و سایر علائم بیماری را کنترل و مدیریت کرد. پزشک بسته به سن شما، پرونده پزشکیتان و اینکه آیا در آینده تصمیم به بارداری دارید یا خیر؟ بهترین روش های مدریت آندومتریوز را برایتان توضیح می دهد، که با انجام آن ها تا حد زیادی حالتان بهتر می شود.

به طور کلی برخی از گزینه ها برای کنترل درد آندومتریوز شامل موارد زیر است:

داروهای ضد درد

برخی از افراد با داروهای بدون نسخه مانند مسکن های قوی مثل ژلوفن و ایپوبروفن و یا حتی قرص های ضد بارداری دردهای خود را کاهش می دهند.اگر تصمیم به بارداری دارید نباید بدون تجویز پزشک از قرص های ضدبارداری استفاده کنید. همچنین در سال 2018 ، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) داروی جدیدی به نام Orilissa را برای کاهش علائم درد اندومتریوز تصویب کرد.

 درمان هورمونی

 هورمون هایی که سطح استروژن را کاهش می دهند یا دوره قاعدگی شخص را تنظیم می کنند ، می توانند به تسکین علائم کمک کنند. این داروهای هورمونی شامل قرص های ضدبارداری ترکیبی ، قرص های مخصوص پروژستین و دستگاه های داخل رحمی (IUD) می باشند.

عمل جراحی

یک جراح ماهر می تواند کاشت اندومتریوز را برداشته و هرگونه آسیب را ترمیم کند. البته همه افراد شرایط جراحی را ندارند. حتی اگر فرد نتواند جراحی کند، خوشبختانه امروزه روشی ابداع شده است که در آن با یک جراحی ساده تر و کاهش عصب های حساس به درد در ناحیه لگن درد را کاهش می دهند.

 بعضی افراد نیز برای توقف خونریزی شدید روش هیسترکتومی را انتخاب می کنند که به معنی برداشتن کامل رحم است. اما اگر یادتان باشد گفتیم این بیماری به معنی رشد بافت های رحمی در خارج از رحم است بنابراین برداشتن رحم نیز نمی تواند همه علائم آندرومتیوز را برطرف کند و تنها از خونریزی های شدید جلوگیری می کند.

در صورتی که اندومتریوز بر قدرت باروری فرد تأثیر بگذارد و او بخواهد باردار شود ، باید از گزینه های کمکی مانند جراحی و لقاح آزمایشگاهی (IVF) استفاده کند.

سخن آخر

داروهای گیاهی برای درمان اندومتریوز و کاهش درد ناشی از آن کاملا تجربی هستند. بیشتر مطالعات و نتیج براساس انجام آزمایشات در آزمایشگاه می باشد و برای اثبات اینکه این گیاهان چقدرمفید هستند ، تحقیقات بیشتری در انسان نیاز است. به همین دلیل در صورت ابتلا به این بیماری به هیچ وجه بدون مشورت پزشک از هیچ داروی مکمل یا جایگزینی استفاده نکنید.

[collapse id=2556]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

به شما تبریک می گوییم اگر اخیرا اقدام به بارداری کرده اید و حالا کمابیش بعضی از علائم بارداری را احساس می کنید. حتما این روزها توجه زیادی به این علائم دارید تا نسبت به بارداری خود مطمئن شوید. یکی از اولین علائم بارداری خونریزی لانه گزینی قبل از پریود شدن شماست. که البته باید توجه داشته باشید که نمی تواند دلیل قطعی بارداری باشد. از طرفی همه خانم ها در شروع بارداری آن را تجربه نمی کنند. اما یکی از علائم رایج  قبل از دست دادن پریود است که بیشتر خانم ها آن را تجربه خواهند کرد. به طور کلی اولین علائم در هفته اول بارداری خونریزی لانه گزینی، گرفتگی عضلات و... است و برای تشخیص بهتر باید تفاوت علائم بارداری با قاعدگی را بدانید. 

اگر مقاله مربوط به علائم تخمک بارور شده را خوانده باشید باید بدانید که حدود 8 الی 10 روز بعد از اقدام برای بارداری باید تست حاملگی انجام دهید و زودتر از آن حتی اگر باردار هم باشید ممکن است تست شما را منفی نشان دهد. سوالی که برای بعضی خانم ها پیش می آید این است که چند روز بعد از لانه گزینی تست بارداری مثبت می شود؟ در این مقاله می خواهیم از نظر علمی و به طور کامل پاسخ این سوال را به شما عزیزان بدهیم.

در این مقاله می خوانیم:

لانه گزینی چیست؟
چه زمانی لانه گزینی آغاز میشود؟
علائم لانه گزینی موفق
علائم مشکوک به لانه گزینی
علائم کاذب لانه گزینی
چه زمانی تایید میشود که لانه گزینی موفقیت آمیز بوده است؟
چه زمانی از تست خانگی باداری استفاده کنم؟

لانه گزینی چیست؟

لانه گزینی به معنی اتصال سلول تخم به دیواره رحم است که در واقع شروع شکل گیری جنین می باشد و بعد از آن بارداری اتفاق می افتد. لانه گزینی حدود 6 تا 10 روز بعد از تخمک گذاری و بارورشدن تخمک توسط اسپرم انجام می شود. بعد از اینکه سلول تخمک بارور شد، در حدود 3 روز در لوله فالوپ می ماند. سپس تخمک بارور شده حرکت کرده و خود را به رحم می رساند و به دیواره رحم متصل می شود. به این عمل لانه گزینی می گویند. 

زمانی که لانه گزینی انجام می شود شما علائمی مانند حساس شدن سینه ها، گرفتگی عضلات و لکه بینی را مشاهده می کنید. در صورتی که این علائم را مانند سندرم پیش از قاعدگی تجربه نکرده اید و برایتان تازگی دارد و اخیرا هم برای بارداری اقدام کرده اید یا رابطه نامطمئنی داشته اید به احتمال زیاد شما باردار هستید.

با اینکه لانه گزینی علائم مختلفی را ایجاد می کند اما درد در ناحیه پایین شکم مانند  درد تخمک گذاری را به وجود نمی آورد و نباید این دو را با هم اشتباه بگیرید. اگر تخمک بارور شده بعد از خروج از لوله فالوپ خارج از رحم شروع به رشد نماید و یا به هر دلیلی نتواند به دیواره رحم بچسبد عمل لقاح انجام نمی شود و بارداری صورت نمی گیرد.

 

لانه گزینی

چه زمانی لانه گزینی آغاز می شود؟

مطالعات نشان می دهد که معمولا تخمک 12 ساعت بعد از تخمک گذاری بارور می شود و ممکن است این زمان در بعضی خانم ها تا 24 ساعت نیز طول بکشد. به طور متوسط بارور شدن در حدود 9 روز بعد از تخمک گذاری اتفاق می افتد. زمانی لانه گزینی رخ می دهد که سطح HCG یعنی هورمون بارداری بالا رفته است. این زمان بهترین زمان برای استفاده از بی بی چک است.

لانه گزینی بطور معمول 6 تا 10 روز بعد از تخمک گذاری شماست. که تقریبا بین روز بیستم تا بیست و چهارم سیکل قاعدگی شما خواهد بود. اگر دوره قاعدگی شما 28 روزه و منظم است، تخمک گذاری در روز 14 رخ می دهد و بهترین زمان برای اقدام به باراری می باشد. 

مراحل لانه گزینی:

پروسه جایگزینی سلول تخم در رحم، لانه گزینی نامیده میشود. معمولا رویان (تخمک بارور شده) لانه گزینی را در 6 تا 7 روز بعد از تخمک گذاری انجام میدهد. این پروسه سه مرحله دارد:

در مرحله اول: رویان به دیواره رحم می چسبد. این فاز اولیه پروسه لانه گزینی است که ADPLANTATION نامیده می شود. در طول این فاز، رویان حدود 5 تا 6 روزه است.

در مرحله دوم:  تخمک بارور شده دیواره رحم را سوراخ می کند و خود را به آن می چسباند تا لقاح انجام شود.

در مرحله سوم: رویان نهایتا کاملا به داخل دیواره رحم نفوذ می کند. در این مرحله، تخمک بارور شده در حفره ای به نام اندومتریال جایگزین شده و بعنوان اندومتریوم رشد می کند و حفره بزرگ و بزرگ تر می شود تا فضای لازم برای رشد جنین را ایجاد کند.

مراحل لانه گزینی

انواع علائم لانه گزینی

جنین متصل شده به دیواره رحم بسرعت شروع به رشد کردن می کند. هر فرد با توجه به شرایط جسمی و روحی خود بارداری متفاوتی دارد و علائم متفاوتی را نیز تجربه می کند. بعد از لانه گزینی ممکن است شما یکی یا چند تا از علائم زیر را مشاهده کنید:

1-علائم موفق لانه گزینی

علائم هفته اول بارداری مانند لکه بینی، گرفتگی عضلات، حالت تهوع و ... که کاملا طبیعی هستند.

2-علائم مشکوک به لانه گزینی

این علائم بدرستی خود را نشان نمی دهند و ممکن است کمی غیر طبیعی به نظر برسند. به همین دلیل باید با پزشک مشورت کنید.

3-علائم کاذب در لانه گزینی

این علائم سیگنال اولیه بارداری نیست و در حقیقت لانه گزینی اتفاق نیفتاده است. با این که این علائم بسیار شبیه به علائم لانه گزینی است و شما گمان می کنید که باردار شده اید اما لقاح انجام نشده است.

علائم لانه گزینی موفق

همان طور که گفتیم علائم بارداری در زنان مختلف متفاوت است. حتی یک خانم در دو بارداری علائم یکسانی را تجربه نمی کند. خونریزی لانه گزینی نیز یکی از علائم رایج لانه گزینی است که در زمان اتصال جنین به دیواره رحم اتفاق می افتد و بعضی از خانم ها آن را مشاهده می کنند. گاهی مقدار آن، آنقدر کم است که اگر خودتان توجه نداشته باشید اصلا متوجهش نمی شوید. گاهی نیز خونریزی ادامه دار می شود و باید به پزشک مراجعه کنید.

علائمی که نشان می دهد، لانه گزینی با موفقیت انجام شده است عبارتند از:

1-گرفتگی عضلات و لکه بینی

گرفتگی عضلات و لکه بینی از علائم معمول تخمک گذاری است. اگر تخمک گذاری و لکه بینی درهفته قبل از پریود شما رخ دهد، به این معنی است که سلول تخم لانه گزینی کرده است. معمولا در این زمان شما مقداری خون به رنگ صورتی یا قهوه ای تیره روی دستمال توالتی که واژن را با آن خشک کرده اید یا لباس زیرتان مشاهده می کنید. بعضی افراد نیز قبل از شروع پریودشان دچار لکه بینی می شوند که در این حالت تشخیص تفاوت لکه بینی بارداری با پریودی کمی سخت است.

2-حساس شدن سینه ها

حساس شدن سینه ها نیز از علائم رایج دیگر در این زمان است. این عامل به دلیل افزایش استروژن و پروژسترون در شروع و طول دوران بارداری رخ می دهد. گاهی سینه ها متورم هم می شوند. اگر یک زن باردار باشد، این حساس شدن سینه ها ادامه خواهد داشت. در این حالت حتی لمس ساده باعث ایجاد درد می شود. سایز سینه ها نیز بزرگ شده و نوک سینه هم حساس می شود و امکان دارد حلقه دور نوک سینه تیره شود. همه این علائم به این دلیل است که بدن در حال آماده سازی سینه ها برای شیردادن بعد از زایمان است.

3-تغییر در ذائقه غذایی شما

ممکن است در این زمان شما از یک غذا متنفر شوید و یا به غذایی که تاکنون اصلا دوست نداشتید علاقه مند شوید. این نشانه هم علامتی از لانه گزینی موفق است. به علاوه تمایل به مصرف نمک در زنان در زمان لانه گزینی دیده می شود. گاهی این علائم با علائم تخمک گذاری اشتباه گرفته می شود زیرا بسیار شبیه به هم می باشند. اگر این تغییرات غذایی کمتر از 7 روز طول کشید ربطی به لانه گزینی نخواهد داشت. 

4-تغییر در دمای بدن

در روزهای اولیه لانه گزینی، دمای بدن شما بدلیل افزایش پروژسترون افزایش می یابد. در این حالت دمای بدن معمولا 36.6 درجه سانتیگراد است. این افزایش دما تا چند هفته ادامه دارد. بنابراین اگر دمای بدن 7 تا 10 روز بعد از تخمک گذاری افت پیدا کرد لانه گزینی انجام نشده است.

5-بیماری صبحگاهی

یکی از رایج ترین علائم اوایل بارداری، بیماری صبحگاهی است. تهوع و استفراغ علائم رایج بیماری صبحگاهی است و باعث حساس شدن نسبت به بوها می شود. مطالعات نشان می دهد که 99 درصد زنان باردار این شرایط را تجربه می کنند. معمولا یک هفته قبل از عقب افتادن پریود این حالت شروع می شود و در هفته های اولیه بارداری شدت بیشتری خواهد داشت. گاهی بیماری صبحگاهی وخیم است و به همراه سردرد و پشت درد خواهد بود. زنجبیل به تسکین این وضعیت کمک میکند. غذاهای شیرین و شور نیز می تواند کمک کننده باشد.

6-عقب افتادن پریود

اگر شما باردار باشید، در زمان مشخص مانند سیکل های قبلی پریود نخواهید شد. البته باید توجه داشته باشید که ممکن است سایر شرایط مانند استرس، بیماری و جراحی پریود شما را عقب بیاندازد. اگر پریود عقب افتاد و شما همه علائم ذکر شده را داشتید به پزشک مراجعه کرده و یا تست خانگی بارداری را انجام  دهید.

7- گرفتگی عضلات

در طول لانه گزینی، یکی دو روز گرفتگی عضلات طبیعی است. گرفتگی معمولا یک هفته بعد از لانه گزینی رخ می دهد. گاهی گرفتگی ممکن است ناشی از مشکلات گوارشی نیز باشد. اما اگر شما باردار باشید، زمانی که جنین رشد می کند، به دیواره رحم فشار می آورد و باعث این اسپاسم ها می شود. در صورتی که شما گرفتگی شدید عضلاتی همراه با خونریزی شدید داشتید می تواند نشانه سقط باشد و باید به دکتر مراجعه کنید.

علائم مشکوک به لانه گزینی

در اینجا تعدادی از علائمی که شایع نیست اما می تواند علائم لانه گزینی باشد را به شما معرفی می کنیم:

1-خستگی

سوخت و ساز بدن در این زمان افزایش می یابد و زنان بیشتر خسته می شوند. تغییر سطح هورمونی مانند افزایش پروژسترون نیز خستگی را بیشتر خواهد کرد. 

2-آکنه

به دلیل افزایش هورمون های زنانه بدن در بارداری، غدد سبوم پوستی چربی بیشتری ترشح کرده و احتمال دارد که جوش و آکنه بزنید.

3-تکرر ادرار

اگر لانه گزینی موفقیت آمیز باشد، شما دچار تکرر ادرار بارداری خواهید شد. این علامت بدلیل افزایش هورمون بارداری HCG رخ می دهد. این هورمون ذخایر خونی ناحیه لگن را افزایش می دهد و باعث خارش و فشار در مثانه و نیاز به تکرر ادرار می شود.

4-گرگرفتگی

در زمان لانه گزینی، به دلیل افزایش دمای بدن گاهی فرد احساس گرگرفتگی دارد. در این روزها مانند روزهای قبل از پریودی هورمون ها در حال نوسان هستند و این نوسان باعث گرگرفتگی می شود. اما بطور مطلق نمی تواند علامت بارداری باشد و ممکن است علائم قبل از پریودی باشد.

5-یبوست

اگر شما دائم یبوست دارید باید این علامت را در کنار سایر علامت های بارداری بگذارید.

لانه گزینی غیر طبیعی

درحالیکه همه زنان امیدوار هستند که لانه گزینی طبیعی داشته باشند اما گاهی اوقات این پروسه بدرستی انجام نمی شود. چندین دلیل برای لانه گزینی غیرطبیعی وجود دارد، که در زیر توضیح می دهیم:

بارداری اکتوپیک

زمانی که سلول تخم خارج از رحم لانه گزینی کند، بارداری خارج رحم  یا بارداری اکتوپیک نامیده می شود که معمولا در لوله فالوپ لانه گزینی انجام می گیرد. این سلول تخم می تواند به تخمدان ها و حتی شکم متصل شود. این نوع بارداری همراه با جراحی و مصرف دارو خواهد بود، خطرناک است و باید متوقف شود.

 

لانه گزینی

بارداری هیداتی فرم

زمانی این بارداری اتفاق می افتد که بلاستوسیت یعنی سلول های تقسیم یافته توسط تخمک سریعا قبل از اینکه به رویان تبدیل شود در دیواره رحم لانه گزینی می کند. در واقع بجای رویان، بلاستوسیت لانه می گذارد. در این حالت شما ممکن است تمام علائم بارداری را داشته باشید و تست خانگی نیز آن را تایید کند. اما در سونوگرافی مشخص می شود که بارداری اتفاق نیفتاده است.

مشکلات جفت

گاهی مشکلات مربوط به جفت است. اگر عملکرد جفت غیر طبیعی باشد بارداری از دست می رود.

علائم کاذب لانه گزینی

گاهی شما دچار یک لانه گزینی کاذب می شوید که در ادامه توضیح می دهیم:

1- گرفتگی عضلاتی شدید در طول لانه گزینی

محال ممکن است که شما گرفتگی خیلی شدیدی را در طول لانه گزینی حس کنید. به همین دلیل گرفتگی شدید غیر طبیعی است. زنان گرفتگی را تنها زمانی احساس می کنند که یکی از تخمدان ها تخمک آزاد کند.

2- درد شدید زیر شکم

این علامت طبیعی لانه گزینی نیست. ممکن است مرتبط با اسپاسم روده باشد. البته زنان باردار مستعد اختلالات گوارشی و بدنبال آن یبوست و گرفتگی عضلات هستند اما این موضوع ربطی به لانه گزینی ندارد. اگر شما گرفتگی را قبل از پریود حس کنید ممکن است ناشی از پروسه التهابی قبل از پریود شدن شما باشد.

 

لانه گزینی

3-خونریزی در طول سیکل ماهیانه

خونریزی در وسط سیکل همیشه نشانه لانه گزینی موفیت آمیز نیست. گاهی بعد از تخمک گذاری شما خونریزی خواهد داشت. در اینصورت با پزشک مشورت کنید.

چه زمانی تایید می شود که لانه گزینی موفقیت آمیز بوده است؟

تنها روش قطعی برای تایید لانه گزینی موفق و بارداری گرفتن تست خون HCG است. بدن بعد از لانه گزینی HCG بیشتری تولید می کند و این هورمون در خون و ادرار قابل تشخیص است. شما این تست را میتوانید 3 روز بعد از عقب انداختن پریود خود انجام دهید. یکی دیگر از روش ها انجام سونوگرافی 3 تا 4 هفته بعد از لانه گزینی است که تایید می کند لانه گزینی با موفقیت بوده است یا نه؟ در این هنگام شما میتوانید جنین  را در رحم ببینید.

چه زمانی از تست خانگی باداری استفاده کنم؟

این تست مشخص می کند که سطح هورمون HCG در بدن شما بالا رفته و بارداری اتفاق افتاده است. بدن بلافاصله بعد از لانه گزینی این هورمون را ترشح میکند. سطح این هورمون هر 2 تا 3 روز که می گذرد 2 برابر می شود. البته در ابتدای بارداری شاید مقدارش به اندازه ای نباشد که در تست مشخص شود. اما حدود هفته سوم بارداری و چهارم بارداری این هورمون توسط تست خانگی قابل تشخیص است. بنابراین مناسب ترین زمان وقتی است که پریود شما عقب افتاده است.

[collapse id=2557]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

در حالی که بارداری شادی و نشاط فراوانی در شما ایجاد می کند اما مشکلات و نگرانی هایی نیز به همراه دارد. مادران در بارداری سعی می کنند بهترین مراقبت ها و کارهای لازم را برای فرزند خود انجام دهند. اما گاهی به دلیل اطلاعات کم دچار سردرگمی و نگرانی می شوند. یکی از این نگرانی ها مصرف قرص پروژسترون است. همان طور که می دانید پروژسترون نقش مهمی در بارداری ایفا می کند. در این مقاله ضرورت هورمون پروژسترون در ابتدای بارداری را برای شما عزیزان توضیح می دهیم تا با خیال راحت آن را مصرف کنید.

در این مقاله می خوانیم:

پروژسترون چیست؟
مقدار پروژسترون در بارداری
مقدار پروژسترون در ابتدای بارداری
عوارض جانبی افزایش پروژسترون در بارداری
قرص های پروژسترون
دوز قرص های پروژسترون در بارداری

پروژسترون چیست؟

پروژسترون یکی از مهم ترین هورمون هایی است که نقش مهمی در بارداری ایفا می کند. این هورمون را هورمون بارداری نیز می نامند و به طور کلی یکی از هورمون های زنانه است. هنگامی که تخمک گذاری انجام می شود تخمدان تخمک های بالغ را آزاد می کند و به طور همزمان پروژسترون بیشتری ترشح می شود.

هورمون پروژسترون به آمادگی پوشش رحم (اندومتریوم) برای بارداری کمک می کند. در واقع این هومون رحم را آماده می کند تا تخمک را پس از بارور شدن توسط اسپرم به درستی دریافت کند. اگر تخمک بارور نشود مقدار پروژسترون کاهش یافته و با فروریختن دیواره رحم پریودی شروع می شود.

مقدار پروژسترون در بارداری

هنگامی که باردار هستید مقدار پروژسترون در بدن ده برابر مقدار آن در حالت عادی و غیر بارداری است. در ادامه نکاتی برای محاسبه و بررسی مقدار پروژسترون در این دوران ذکر شده است:

- مقدار پروژسترون از روزی به روز دیگر و از ساعتی به ساعت دیگر به سرعت تغییر می کند.

- گاهی اوقات نتایج آزمایشات یکسان پروژسترون، در زمان یکسان، در دو آزمایشگاه متفاوت با هم فرق می کند زیرا نحوه انجام آزمایش و معیارهای اندازه گیری متفاوت است. بنابراین نتایج باید توسط پزشک تفسیر شوند.

- پس از صرف غذا مقدار پروژسترون پنجاه درصد کمتر از پیش از صرف غذا است. بنابراین همیشه باید آزمایش خون صبح پیش از خوردن صبحانه انجام شود.

- هنگامی که باردار هستید مقدار پروژسترون حداقل باید بین ده تا دوازده نانوگرم به ازای هر میلی لیتر باشد. این نتیجه نشان می دهد فرایند بارداری شما به خوبی پیش می رود. اما مقدار مناسب  و طبیعی تر هورمون پروژسترون در بارداری باید بین شانزده تا هجده نانوگرم به ازای هر میلی لیتر باشد.

- اگر بارداری خارج از رحم باشد مقدار پروژسترون در مقایسه با بارداری داخل رحم بسیار کمتر است.

- در واقع هنوز مقدار استانداردی برای هورمون پروژسترون در حالت طبیعی که تخمک گذاری دارید یا حالت بارداری وجود ندارد. مقدار پروژسترون در بارداری به مرحله بارداری (سن بارداری) نیز بستگی دارد. توجه داشته باشید که سن بارداری از روز اول آخرین پریودی در نظر گرفته می شود. 

می توانید از مراحل زیر برای تعیین مقدار پروژسترون در بارداری استفاده کنید:

پروژسترون درهفته اول تا دوم بارداری:

  • در هفته اول بارداری و هفته دوم بارداری، از لحاظ وجود جنین شما باردار نیستید.
  • در این زمان بدن خود را برای بارداری آماده می کند.
  • در این مرحله، تخمدان مقدار بسیار کمی هورمون پروژسترون تولید می کند. مقدار پروژسترون در این مرحله یک دهم تا یک و نیم نانوگرم به ازای هر میلی لیتر می باشد.
  • انتهای هفته دوم بارداری زمانی است که تخمک بارور آزاد می شود.

پروژسترون در هفته سوم تا چهارم بارداری:

  • هنگامی که تخمک گذاری اتفاق می افتد قسمتی از تخمدان شروع به تولید پروژسترون می کند.
  • در این حالت مقدار پروژسترون در بدن به بیش از دو نانوگرم در هر میلی لیتر می رسد.
  • در ابتدای هفته سوم بارداری، مقدار پروژسترون به ازای هر دو روز به مقدار یک تا سه نانوگرم در هر میلی لیتر افزایش می یابد. این روند ادامه می یابد تا این که مقدار پروژسترون به ده تا بیست و نه نانوگرم در هر میلی لیتر برسد.

پروژسترون در هفته پنجم تا ششم بارداری:

  • در هفته ششم بارداری، مقدار پروژسترون به ده تا بیست و نه نانوگرم در هر میلی لیتر رسیده است.
  • در این زمان پزشک مقدار پروژسترون را چک می کند و اگر به شش تا ده نانوگرم در هر میلی لیتر هم رسیده باشد بارداری شما به خوبی پیش می رود.
  • در این مرحله، مقدار پروژسترون در بارداری به تحریک رشد رگ های خونی در رحم کمک می کند. این هورمون باعث سلامتی جفت و عملکرد آن برای تغذیه جنین می شود و به همین دلیل بسیار مهم است.
  • در این زمان بدن حالتی را تجربه می کند که تب و تاب بارداری نامیده می شود. یعنی رگ های خونی در کل بدن شروع به رشد می کنند. به همین دلیل گاهی اوقات احساس قرمزی و خارش در بعضی نقاط بدن دارید.

پروژسترون در هفته هفتم تا چهاردهم بارداری:

  • بین هفته هفتم بارداری تا چهاردهم بارداری، جفت خودش شروع به تولید پروژسترون بیشتری می کند.
  • در این حالت مقدار پروژسترون ممکن است ثابت شود یا حتی کاهش یابد.
  • هنگامی که به هفته دهم بارداری می رسید، مقدار پروژسترون دوباره شروع به افزایش می کند. گاهی این مقدار به قدری زیاد می شود که مشابه مقدار هورمون در سه ماهه اول بارداری یعنی پانزده تا شصد نانوگرم در میلی لیتر می شود.
  • پس از این مرحله، مقدار پروژسترون شروع به افزایش می کند.
  • در حالتی که چندقلو باردار باشید مقدار پروژسترون بیشتر خواهد بود.
  • افزایش مقدار پروژسترون باعث شل شدن ماهیچه های رحم می شود. این شل شدگی فضای بیشتری به جنین می دهد و از انقباض و گرفتگی ماهیچه های رحم جلوگیری می کند.
  • عوارض افزایش مقدار پروژسترون شامل سوزش معده، یبوست، بواسیر و سوء هاضمه می باشد.

 

2348-6

 کاهش مقدار پروژسترون در بارداری باعث چه میشود؟

اگر مقدار پروژسترون از مقادیر گفته شده پایین تر باشد نشانه یکی از مشکلات زیر است:

  • ممکن است بارداری به تولد ختم نشود و سقط جنین اتفاق بیفتد یا نوزاد از بین برود. 
  • ممکن است زایمان زودرس اتفاق بیفتد.

تا اینجا اهمیت مقدار پروژسترون در بارداری را متوجه شدید. بنابراین بسیار مهم است مقدار آن توسط پزشک بررسی شود و نکات لازم برای حفظ مقدار مناسب پروژسترون را بدانید.

مقدار پروژسترون در ابتدای بارداری

هورمون پروژسترون به طور طبیعی توسط بدن تولید می شود. مطالعات نشان می دهد هورمون پروژسترون در ابتدای بارداری از روز دوازدهم تا شانزدهم چرخه پریودی آزاد می شود. در واقع هورمون پروژسترون توسط فولیکول تخمک که جسم زرد نامیده می شود آزاد می شود.

از هفته دهم بارداری به بعد خود جفت پروژسترون تولید می کند. پروژسترون پوشش رحم را در حدی که برای لقاح تخمک مناسب باشد ضخیم می کند. افزایش پروژسترون از بارداری مراقبت می کند و مانع سقط جنین می شود.

عوارض افزایش پروژسترون در بارداری شامل تغییر حالت روحی، یبوست، سردرد و خستگی نیز می باشد.

عوارض جانبی افزایش پروژسترون در بارداری

علاوه بر عوارض ناشی از کاهش پروژسترون که در قسمت های قبلی به آن اشاره کردیم، این هورمون عوارض دیگری نیز ایجاد می کند که عبارتند از:

گرفتگی بینی و تغییر حالت روحی:

- کارشناسان معتقدند افزایش پروژسترون باعث تغییر حالت روحی و افسردگی می شود.

- مقدار ناپایدار هورمون نیز باعث گرفتگی بینی در بارداری می شود.

- پروژسترون باعث شل شدن عضلات و ماهیچه ها می شود؛ با این کار به افزایش گرفتگی بینی کمک می کند.

سردرد و یبوست:

- افزایش پروژسترون باعث یبوست در بارداری و سردرد در بارداری می شود.

- از آنجایی که شیاف پروژسترون باعث شل شدن عضلات روده می شود، حرکت موادغذایی در روده را کند می شود.

- افزایش پروژسترون باعث شل شدن رگ های خونی می شود بنابراین جریان خون در مغز افزایش می یابد و باعث سردرد شدید و میگرن می شود. 

حساس شدن سینه ها و خستگی بدن:

- افزایش پروژسترون باعث خستگی و خواب زیاد می شود.

- سیستم عصبی مرکزی تحت تاثیر قرار می گیرد و باعث حساس شدن بدن  بخصوص ناحیه سینه ها می شود.

- مطالعات نشان می دهد مکمل های پروژسترون نیز باعث افزایش تغییر سینه مانند حساس شدن سینه ها می شود.

توجه توجه:

پس از مشاهده این علائم برای مراقبت های بیشتر به پزشک خود مراجعه کنید تا معاینات لازم انجام شود.

قرص های پروژسترون 

هورمون پروژسترون به طور طبیعی در بارداری در بدن تولید می شوند تا از سقط جنین و زایمان زودرس جلوگیری کنند. زایمان زودرس معمولا پیش از هفته سی و هفتم بارداری اتفاق می افتد. گاهی به دلایل مختلف ممکن است این هورمون به اندازه کافی در بدن شما در طول بارداری ترشح نشود و به همین دلیل پزشک برای شما شیاف و یاقرص پروزسترون تجویز کند. با توجه به توضیحاتی که دادیم در صورت تجویز این قرص، مصرف به موقع آن برای سلامت شما و جنین الزامی است.

بنابراین با پزشک خود صحبت کنید تا راه های مصرف قرص های پروژسترون را برای کاهش خطرات بارداری به شما بگوید.

معمولا در موارد زیر به مصرف قرص های پروژسترون نیاز دارید:

* اگر مقدار هورمون کم باشد و احتمال گرفتگی عضلات و خونریزی وجود داشته باشد.
* اگر افزایش پروژسترون باعث شود بارداری شما بهتر پیش برود و احتمال سقط جنین کاهش یابد.
* شیاف پروژسترون در حالتی که فرد سابقه سقط جنین یا زایمان زودرس داشته باشد توصیه می شود.

دوز قرص های پروژسترون در بارداری

- مصرف قرص های پروژسترون در بارداری بصورت سرخود توصیه نمی شود. بنابراین مقدار دوز مشخصی برای آن وجود ندارد و باید با پزشک خود در این خصوص مشورت کنید. در واقع میزان دوز مصرفی به شرایط بارداری شما بستگی دارد.

- بهتر است با پزشک خود در خصوص عوارض جانبی مصرف قرص های پروژسترون در بارداری نیز صحبت کنید. مطالعات نشان می دهد مادرهایی که در بارداری مکمل های پروژسترون مصرف می کنند احتمال نقص تولد و ناهنجاری های رشدی را در چهار سال اول زندگی فرزند خود کاهش می دهند. 

- در واقع مادرهای زیادی در بارداری قرص های پروژسترون را بعنوان مکمل و سرخود مصرف می کنند اما این مکمل ها توصیه نمی شوند. بارداری زمانی مهم و حساس است بنابراین باید مراقب غذاها و قرص هایی که می خورید باشید. به یاد داشته باشید حتی اگر پزشک به شما اجازه مصرف مکمل های پروژسترون را می دهد بهتر است به همان اندازه که پزشک لازم می داند آن را مصرف کنید.

سخن آخر

دوران بارداری دوران بسیار حساسی است و ممکن است در این زمان شما درباره مسائل مختلف و داروهایی که باید مصرف کنید نگران باشید. اما یادتان باشد که باید پزشکی انتخاب کنید که بتوانید به او در همه مسائل مربوط به بارداری اعتماد کنید. با این کار دیگر نیازی نیست درمورد داروهای مصرفی و عوارض آن نگران باشید زیرا تا فواید یک دارو بیشتر از عوارض آن برای شما نباشد و پزشک آن را ضروری نداند برای شما تجویز نمی کند. 

[collapse id=2558]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از عارضه هایی که ممکن است برخی خانم ها به آن مبتلا شوند ایجاد توموری در رحم به نام فیبروم است. خوشبختانه فیبروم ها از انواع تومورهای غیر سرطانی و قابل درمان هستند. این فیبروم ها شامل فیبروم رحم، لیومیوم یا مایوم ( میوم) می باشند. یکی از مهم ترین ویژگی های این بیماری که در بروز علائم آن بسیار تاثیرگذار است اندازه آن است که در افراد مختلف کاملا متفاوت بوده و می تواند از یک لوبیا تا یک خربزه متغیر باشد.

در این مقاله گروه سلامت اوما تصمیم دارد شما را به طور کامل با این عارضه آشنا کند و روش های درمان آن را برایتان توضیح دهد، تا در صورت ابتلا بتوانید به بهترین شکل آن را درمان کنید.

در این مقاله می خوانیم:

 اندازه فیبروم رحم
انواع فیبروم رحم
فیبروم یا میوم چه علائمی دارد؟
علائم فیبروم بدخیم
علت ایجاد فیبروم رحم چیست
فیبروم رحم چگونه از بین میرود؟
آیا فیبروم خطرناک است؟
فیبروم رحم در بارداری
درمان گیاهی فیبروم رحم


     اندازه فیبروم رحم

    فیبروم رشد غیر طبیعی از بافت های داخل رحم است که بسته به میزان رشدش می تواند بزرگ و بسیار دردناک باشد بخصوص باعث درد دائمی شکم و پریودی های بسیار شدید و دردناک می شود. اما گاهی نیز به دلیل کوچک بودن تومور علائم خاصی ایجاد نمی کند. معمولا خوش خیم و قابل درمان هستند.

    اندازه فیبروم ها می­تواند بسیار متنوع باشد. از قطر یک میلی­متر گرفته تا ۲۰ سانتی متر-  لازم به ذکر است که  قطر رحم معمولاً ۱۰ سانتی متر است؛ فیبروم را با نام های دیگری نیز می شناسند که عبارتند از:

    • لیومیوم
    •   میوما
    •  میومای رحمی
    •  فیبروم ها یا فیبروئید

    طبق گفته موسسه ملی بهداشت (NIH)، حدود 80 درصد خانم ها تا سن 50 سالگی دچار این مشکل می شوند. با این حال، اکثر خانم ها علائم زیادی ندارند و شاید اصلا متوجه فیبروم نشوند.

    - فیبروم ها  30 درصد از زنان 35 ساله و 20 تا 80 درصد از زنان 50 ساله را درگیر میکنند.

    - این تومورها معمولا بین 16 تا 50 سالگی یعنی سنین باروری رشد می کنند. زیرا در این سال ها مقدار استروژن بالاتر است.

    - رشد فیبروئید می تواند تا بعد از یائسگی نیز ادامه داشته باشد. زمانی که سطح استروژن در یائسگی کامل کاهش می یابد، فیبروئید نیز کوچک می شود.

    - داشتن اضافه وزن یا چاقی به طور قابل توجهی این خطر را افزایش می دهد.

    - شکل فیبروم ها مشخص نیست، اما زمانی که مقدار استروژن بالاتر باشد، این تومورها رشد می کنند.

    - اکثر افراد علائمی مشاهده نمی کنند،اما به طور کلی علائم آن در فیبروم های بزرگ شامل کمردرد، یبوست و خونریزی بیش از حد واژن است که منجر به کم خونی می شوند.

    - عوارض تومورها نادر هستند اما می توانند جدی باشند.

     

    انواع فیبروم ها

    انواع فیبروم رحم

    فیبروم ها انواع مختلفی دارند که بیشتر بستگی به محل قرارگیری تومور داخل رحم یا روی رحم دارد. در ادامه به طور کامل انواع فیبروم ها را توضیح می دهیم:

    1- فیبروم های داخلی یا اینترامورال

    فیبروم های داخلی شایع ترین نوع فیبروم هستند. این نوع فیبروم در داخل دیواره عضلانی رحم رشد می کنند. فیبروم داخلی ممکن است بزرگ شود و مانند جنین باعث کشیدگی رحم و دردهای شکمی شدید می شود.

    2- فیبروم های ساب سروزال

    فیبروم های ساب سروزال در خارج از رحم ایجاد می شوند. آنها به قدری بزرگ می شوند که باعث بزرگ شدن یک طرف رحم و دردهای شدید در آن قسمت خواهند شد.

    3- فیبروم های پایه دار

    تومورهای ساب سروزال می تواند شامل ساقه، پایه بلند و باریک باشند که تومور را قوی تر کرده و مانند تکیه گاه آن را در مکان خودش نگه می دارد. در این حالت به آن فیبروم پایه دار می گویند. 

    4- فیبروم های ساب موکوزال

    این فیبروم ها در داخل رحم رشد نمی کنند و مکان آن ها در لایه عضله میانی یا میومورتیوم رحم می باشد. تومورهای ساب موکوزال مانند انواع دیگر شایع نیستند و افراد کمتری به آن مبتلا می شوند.

    انواع میوم

    فیبروم یا میوم چه علائمی دارد؟

    همان طور که گفتیم در بیشتر افراد مبتلا به فیبروم به دلیل کوچک بودن آن، علائم و نشانه ای وجود ندارد. به همین دلیل آمار نشان می دهد که از هر 3 زن مبتلا به این بیماری تنها یک نفر علائم زیر را تجربه می کند:

    • کم خونی، به دلیل پریودی سنگین
    • درد پشت یا درد پا
    • یبوست 
    • ناراحتی در قسمت پایین کمر، به خصوص در فیبروئیدهای بزرگ
    • تکرر ادرار
    • پریودی سنگین و دردناک
    • درد هنگام نزدیکی

    سایر علائم احتمالی عبارتند از:

    علائم فیبروم بدخیم

    سارکوم رحم یا فیبروم بدخیم رحم نوعی سرطان است که در عضلات یا بافت رحم  شکل می گیرد. نشانه های اصلی سارکوم رحم یا علائم فیبروم بدخیم رحم عبارتند از:

    • خونریزی شدید و غیرعادی از واژن
    • وجود غده یا تومور در واژن
    • درد شدید در شکم
    • احساس پری شکم در هر زمان
    • نیاز به ادرار کردن مکرر

    توجه توجه:

    اگر فیبروم بزرگ باشد، باعث افزایش وزن و تورم در پشت کمر می شود. توجه کنید که بروز هر یک از علائم بسته به محل و بزرگی فیبروم یا میوم متفاوت است و در هر فرد ممکن است یک تا چند مورد بروز نماید. بنابراین الزاما یک فرد مبتلا نباید همه علائم را تجربه کند.

    علت ایجاد فیبروم رحم چیست؟

    هنوز علت دقیق ایجاد فیبروم در رحم مشخص نیست. اما طبق مطالعاتی که انجام شده است، محققان به این نتیجه رسیده اند که استروژن تاثیر زیادی بر رشد فیبروم ها دارند. در موارد زیر با افزایش یا کاهش میزان استروژن میزان رشد فیبروم نیز تغییر می کند:

    • در طول سال های باروری یعنی بین 16 تا 50 سالگی که میزان استروژن و پروژسترون زیاد است.
    • در بارداری به دلیل اینکه مقدار استروژن بیشتر از حالت طبیعی می شود، فیبروم ها تمایل به تورم دارند. 
    • زمانی که فردی از قرص های ضدسرطان استفاده می کند که دارای استروژن هستند، احتمال بزرگ شدن این تومورها افزایش پیدا می کند.
    • هنگامی که مقدار استروژن کم شود، مثلا بعد از پریودی، بارداری یا یائسگی فیبروئید نیز کوچک می شود.
    • وراثت نیز ممکن است نقش داشته باشد. یعنی اگر یکی از فامیل های درجه یک شما مانند مادرتان فیبروم داشته باشد احتمال آن در شما نیز افزایش می یابد.
    • همچنین شواهدی وجود دارد که گوشت قرمز، الکل و کافئین می تواند خطر ابتلا به فیبروم ها را افزایش دهد، اما افزایش مصرف میوه و سبزیجات باعث کاهش آن می شود.

     

    فیبروئیدها در رحم

    چطوری می فهمند که من فیبروم دارم؟

    تشخیص فیبروم کار سختی نیست و پزشک به راحتی با یک معاینه واژینال معمولی آن را تشخیص می دهد. اما به طور کلی ممکن است از روش های زیر نیز برای تشخیص و بررسی دقیق تر اندازه فیبروم استفاده شود:

    سونوگرافی شکمی یا سونوگرافی واژینال

    این کار باعث مشاهده فیبروم های دهانه رحم و زیر شکم می شود.

    MRI

    که می تواند اندازه و مقدار فیبروئیدها را بصورت دقیق تعیین کند.

    هیستروسکوپی

    هیستروسکوپی که در آن یک تلسکوپ کوچک با یک دوربین در انتها برای بررسی داخل رحم استفاده می شود. در صورت لزوم، یک نمونه بیوپسی (نمونه از بافت داخل رحم) می تواند در همان زمان گرفته شود.

    لاپاراسکوپی 

    لاپاراسکوپی، که در آن یک لوله کوچک انعطاف پذیر به داخل شکم وارد شده و برای بررسی خارج از رحم مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع بیشتر برای تشخیص فیبروم های خارج از رحم استفاده می شود. در طی این روش، در صورت لزوم، بیوپسی از لایه بیرونی رحم گرفته خواهد شد. در این روش نیاز به برش پوست نیز می باشد. 

    معمولا چه کسانی دچار فیبروم می شوند؟

    فیبروم مشکلی رایج است و از هر 3 خانم، یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. فیبروم ها بیشتر بین سنین 30 تا 50 سالگی ایجاد می شود. همچنین تصور می شود فیبروم ها اغلب در خانم های با اضافه وزن یا چاق اتفاق می افتد زیرا اضافه وزن باعث افزایش سطح استروژن در بدن و در نتیجه رشد فیبروم های کوچک می شود. زنانی که بچه دارند کمتر در معرض خطر فیبروم هستند و هر چه تعداد فرزندان بیشتر شود، خطر فیبروم نیز کمتر می شود.

    فیبروم رحم چگونه از بین میرود؟

    اگر علائمی وجود نداشته باشد و فیبرومها بر کیفیت زندگی افراد تأثیری نداشته باشند، درمان ضروری نیست. اگر فیبروم ها باعث پریودی سنگین شوند، اما باعث مشکلات عمده ای نشوند، ممکن است نیازی به درمان نباشد.

    در دوران یائسگی، فیبروئید اغلب کوچک می شود و علائم کمتر ظاهر می شوند و یا حتی کاملا از بین می روند. هنگامی که درمان لازم باشد، درمان به صورت دارو یا جراحی می باشد. محل فیبروم ها، شدت علائم، و برنامه بارداری می تواند بر تصمیم گیری در خصوص درمان آن تاثیر بگذارد.

    1- درمان فیبروم با دارو

    هورمون آزاد کننده گنادوتروپین که به هورمون بارداری نیز معروف است موجب تولید استروژن کمتر می شود، در نتیجه فیبروئیدها را کوچک می کند. این هورمون چرخه قاعدگی را نیز مانند بارداری متوقف می کند، اما پس از درمان، بر باروری تأثیری ندارد.

    این هورمون ها می توانند علائمی شبیه علائم یائسگی از جمله گرگرفتگی، تعریق زیاد، خشکی واژن و در بعضی موارد، افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان را ایجاد کنند. همچنین از این هورمون ها معمولا قبل از عمل جراحی برای کاهش فیبروم استفاده می شود. به دلیل عوارض جانبی احتمالی این هورمون ها به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند. سایر داروها برای درمان فیبروم های بزرگتر، اثر کمتری دارند و تنها برای فیبروم های کوچک مورد استفاده قرار می گیرند.

    این داروها شامل موارد زیر می باشند:

    داروهای ضد التهاب:

    این داروها شامل مفنامیک و ایبوپروفن هستند. داروهای ضد التهابی تولید پروستاگلاندین ها که باعث پریودی سنگین می شوند را کاهش می دهد. داروهای ضد التهابی مسکن نیز هستند. خوشبختانه این داروها باروری را تحت تاثیر قرار نمی دهند.

    قرص های ضدبارداری:

    قرص های ضد بارداری خوراکی به تنظیم چرخه تخمک گذاری کمک می کنند و ممکن است منوراژی (خونریزی شدید در پریودی) را کاهش دهند.

    دستگاه داخل رحمی:

    این دستگاه درواقع یک دستگاه پلاستیکی است که داخل رحم قرار گرفته و هورمون پروژسترون را به نام لوونورژسترل آزاد می کند و باعث کوچک شدن فیبروم می شود. درواقع این هورمون از رشد بیش از حد و سریع پوشش رحم جلوگیری می کند و خونریزی را کاهش می دهد. عوارض جانبی این دستگاه شامل خونریزی نامنظم تا 6 ماه، سردرد ، حساسیت پستان و آکنه می باشد. همچنین در بعضی موارد می تواند پریودی را متوقف کند.

    2- عمل جراحی فیبروم ها

    اگر علائم خیلی شدید باشد و درمان با دارو نتیجه ندهد، احتمالا انجام جراحی ضروری است. روش های عمل جراحی فیبروم عبارتند از:

    هیسترکتومی:

    حذف رحم در صورت بزرگ شدن بیش از حد فیبروئیدها یا در صورت خونریزی بیش از حد بیمار. هیسترکتومی می تواند از رشد فیبروم ها جلوگیری کند. در صورتی که پزشک جراح تخمدان ها و لوله های فالوپ را بردارد، شما دچار کاهش میل جنسی و یائسگی زودرس می شوید.

    Myomectomy:

    در این روش میومکتومی فیبروم ها از دیواره رحم برداشته می شوند. این روش می تواند به زنانی که هنوز می خواهند بچه دار شوند کمک کند. زنان با فیبروم های بزرگ یا فیبروم در قسمت های خاص رحم نمی توانند از این عمل جراحی استفاده کنند.

    انقباض آندومتر: 

    این روش به معنی از بین بردن پوشش  داخل رحم است که شاید بتواند به از بین رفتن فیبروییدهای نزدیک سطح داخلی رحم کمک کند. این عمل می تواند یک جایگزین موثر برای هیسترکتومی باشد.

    آمبولیزاسیون شریان رحمی یا آمبولیزاسیون فیبروئید رحمی: 

    در این روش قطع جریان خون باعث کوچک شدن فیبروم می شود. یک ماده شیمیایی از طریق یک کاتتر به یک رگ خونی در پا تزریق می شود که توسط اسکن اشعه ایکس هدایت می شود. این عمل علائم 90 درصد بیماران را کاهش می دهد، اما برای زنانی که هنوز مایل به باردار شدن هستند مناسب نیست.

     

    قطع جریان خون به فیبروئیدها

    برش لیزر بر روی پوست از طریق MRI:

    در این روش از یک اسکن MRI برای قرار دادن سوزن روی فیبروئید ها استفاده می شود. سپس، سوزن های نازک از طریق پوست بیمار وارد می شوند و فشار می آورند تا به فیبروم های هدف برسند. یک کابل فیبر نوری از طریق سوزن وارد می شود. یک نور لیزر از طریق کابل عبور می کند و فیبروئیدها را با استفاده از لیزر کوچک می کند.

    جراحی سونوگرافی متمرکز شده توسط MRI:

    در این روش یک اسکن MRI فیبروئیدها را پیدا می کند و برای کوچک کردن آنها از امواج صوتی استفاده می شود.

    آیا فیبروم خطرناک است؟

    فیبروم ها معمولا عوارض خاصی ندارند، اما اگر عوارض داشته باشند جدی و خطرناک است. این عوارض عبارتند از:

    پریودی سنگین:

    این حالت مانع از انجام کارها و وظایف روزانه شما در طول پریودی می شود، که منجر به افسردگی (راه های نجات از افسردگی)، کم خونی و خستگی خواهد شد.

    درد شکم:

    اگر فیبروم بزرگ باشد، تورم و ناراحتی در پشت کمر ایجاد می شود. ممکن است یبوست و حرکات روده نیز دیده شود و درد زیادی در ناحیه شکم داشته باشید.

    مشکلات حاملگی:

    زایمان زودرس، مشکلات زایمان و سقط جنین ممکن است رخ دهد زیرا میزان استروژن در دوران بارداری به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

    ناباروری:

    در بعضی موارد، فیبروئیدها باعث می شوند تخمک ها به سختی به دیواره رحم بچسبند. فیبروم هایی که زیر مفصل خارج از رحم رشد می کند، ممکن است شکل رحم را تغییر دهد و بارداری را سخت تر کند.

    Leiomyosarcoma:

    این یکی از انواع بسیار نادر سرطان است که می تواند در داخل فیبروئید رشد کند.

    توجه کنید: سایر عوارض جدی شامل ترومبوآمبولیک حاد، ترومبوز ورید عمقی، نارسایی کلیه و خونریزی داخلی است. اگر یک زن مبتلا به فیبروئید به طور ناگهانی درد شدید شکم داشت باید سریعا به اورژانس مراجعه کند.

    فیبروم رحم در بارداری

    فیبروم ها معمولا در بارداری تداخل ایجاد نمی کنند. با این حال، ممکن است فیبروم های بزرگ باعث ناباروری یا از دست رفتن بارداری شوند. فیبروم ها خطر عوارضی مانند دکولمان جفت، نمایش نادرست جنین، توقف لیبر، زایمان سزارین، خونریزی بعد از زایمان، محدودیت رشد جنین و زایمان زودرس را در بارداری افزایش می دهند.

    در دوران حاملگی اندازه اکثر میوم ها افزایش نمیابد.

    درمان گیاهی فیبروم رحم

    درمان های طبیعی ثابت شده ای برای فیبروم وجود ندارد، اما کاهش وزن از طریق ورزش و رژیم سالم می تواند به کاهش میزان استروژن و در نتیجه کوچک شدن فیبروم کمک کند. همچنین توصیه میشود برای درمان فیبروم یا میوم از چای سبز، روغن کرچک، روغن زیتون، سرکه سیب، آلوئه ورا، زنجبیل، زردچوبه، بابونه و اسید چرب امگا3، سیر و ریشه چغندر بیشتر استفاده کنید. البته باید حد اعتدال را رعایت کنید تا دچار عوارض دیگری نشوید.

     آیا فیبروم ممکن است باعث ناباروری شود؟

     بله. اگر فیبروم  باعث بسته شدن مجرای دهانه رحم یا لوله های رحمی شود امکان ناباروری وجود دارد.

    فیبروم در رحم

    با جراحی و خارج کردن کامل فیبروم رحمی، امکان رشد مجدد آن از بین می رود؟

      این مسئله قابل پیش بینی نیست و ممکن است فیبروم دوباره عود کند؛ یعنی ممکن است کسی فیبروم 10، 15 سانتیمتری اش را با جراحی بردارد اما دو، سه سال بعد دوباره عود کند. خانمی که با این مشکل مواجه است و فیبرومش دوباره عود می کند، حتما باید سالانه مورد معاینه قرار بگیرد و شکل و اندازه فیبرومش اندازه گیری شود.

    آیا ممکن است خانمی فیبروم  داشته باشد اما هیچ علامتی از خود نشان ندهد؟

    بله. اگر فیبروم در قسمت خارجی حفره لگن باشد، ممکن است علامت واضحی از خود نشان ندهد.

    [collapse id=2554]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    هنگامی که یک خانم فکر می کند باردار است یا ماه ها برای بارداری تلاش می کند، آرزو می کند نشانه ای پیدا کند تا از بارداری خود مطمئن شود. متاسفانه علائم اولیه بارداری به راحتی مشخص نمی شوند. اغلب خانم ها احساس خستگی، گرفتگی عضلات و علائم پیش از پریودی را تجربه می کنند. اما برخی افراد خوش شانس در اوایل بارداری دچار یک لکه بینی خفیف می شوند که یکی از علائم واضح بارداری است.

    گاهی خانم فکر می کند خونریزی ناشی از بارداری است در حالی که حقیقاً خونریزی به خاطر شروع پریودی می باشد. بهترین راه مشخص کردن دلیل اصلی لکه بینی و مدت زمان خونریزی لانه گزینی و مقایسه مدت زمان پریودی است که در این مقاله برای شما عزیزان توضیح خواهیم داد. پس با ما تا پایان مطلب همراه باشید.

    لکه بینی در ابتدای بارداری

    برخی از خانم هایی که برای بارداری اقدام کرده اند پس از انجام لقاح و لانه گزینی تخمک در رحم، دچار یک لکه بینی خفیف می شوند که به دلیل چسبیدن نطفه به لایه داخلی رحم خانم اتفاق می افتد. معمولا این خونریزی بین روز ششم تا دوازدهم بعد از تشکیل نطفه و 2 الی 7 روز قبل از پریودی اتفاق می افتد. بنابراین هرچه فاصله آن تا شروع پریودی بیشتر باشد احتمال خونریزی به دلیل بارداری نیز بیشتر است. در حین این لکه بینی شما دچار کمی گرفتگی عضلات مانند روزهای اول پریودی می شوید.

    البته رنگ خونریزی بارداری نیز با پریودی متفاوت است. معمولا این خونریزی به رنگ صورتی روشن و یا قهوه ای تیره می باشد. در موارد نادر ممکن است خونریزی به رنگ زرد و کمی آغشته به خون ایجاد شود. همان طور که گفتیم تنها بعضی از خانم ها این حالت را تجربه می کنند و ممکن است شما باردار باشید اما دچار خونریزی اولیه نشوید. بنابراین این علامت بیشتر به شرایط جسمانی خانم و بارداری بستگی دارد.

    همچنین باید توجه داشته باشید که این خونریزی بسیار خفیف و شاید در حد چند قطره باشد و نهایت دو روز است. بنابراین تنها افرادی که به پریودی خود توجه دارند تفاوت آن را تشخیص می دهند و اگر فرد در انتظار بارداری نباشد ممکن است اصلا به آن توجهی نکند. 

    لکه بینی در اوایل بارداری چه مدت طول می کشد؟

    دانستن مدت زمان لکه بینی خیلی مهم است زیرا اگر خونریزی طولانی شود ممکن است نشانه یا هشداری برای خطر سقط جنین باشد. البته لکه بینی و خونریزی در بین خانم هایی که بارداری سالمی دارند نیز امری طبیعی است و نباید درباره این موضوع نگران باشید. تنها کاری که باید انجام دهید همین است که با افزایش اطلاعات خود اقدامات لازم را لحاظ کنید. مدت زمان لکه بینی ناشی از لانه گزینی در افراد مختلف یکسان نیست، زیرا شرایط بارداری هر خانم کاملا منحصر به فرد است. معمولا این لکه بینی بیشتر از یک الی دو بار در روز نیست و ممکن است در ساعات دیگر این دو روز ترشحات بی رنگی را نیز مشاهده کنید که جای نگرانی نیست.

    در واقع زمانی که لانه گزینی انجام می شود بلافاصله خونریزی اتفاق نمی افتد و کم کم خون ناشی از تشکیل نطفه از دهانه رحم و واژن خارج خواهد شد. بسته به نحوه انجام لقاح و لانه گزینی مقدار خونریزی نیز متفاوت است. هر چه میزان این خون بیشتر باشد طول مدت لکه بینی نیز بیشتر می شود. اما معمولا در اکثر افراد کل این خون در طول دو ساعت از واژن بیرون می آید. در برخی افراد نیز تا دو روز طول می کشد. با توجه به مواردی که توضیح دادیم اگر سیکل قاعدگی شما منظم است خونریزی شدید و بیشتر از دو روز قبل از شروع پریودی طبیعی نیست و باید به پزشک مراجعه کنید.

     

    4770-7

    آیا همیشه لکه بینی به معنی خونریزی لانه گزینی است؟

    لکه بینی همیشه به معنی لانه گزینی نیست. ممکن است خونریزی در روز اول پریودی اتفاق بیفتد یا به خاطر یک بیماری دیگری باشد. برای اینکه مطمئن شوید این لکه بینی به دلیل لانه گزینی است باید به علائم خود در پریودی و علائم مربوط به لانه گزینی و تفاوت علائم پریودی با بارداری توجه داشته باشید.

    در برخی خانم ها پریودی همیشه شدید است و در برخی دیگر به صورت لکه بینی شروع می شود و بعد شدید خواهد شد. در برخی نیز کلا بصورت لکه بینی است. همچنین بعضی از خانم ها چند روز قبل از پریودی دچار گرفتگی عضلات می شوند اما برخی دیگر بعد از شروع پریودی گرفتگی دارند. شناخت بدن و واکنش آن به عادت ماهانه به شما در تشخیص لکه بینی بارداری کمک می کند. اگر حالت شما مطابق احساس شما پیش از پریودی است و نزدیکی جنسی نامطمئن داشته اید، به مقدار لکه بینی و مدت آن توجه کنید.

    اگر فکر می کنید لکه بینی به خاطر لانه گزینی است و نمی توانید تا زمان پریودی صبر کنید بهتر است تست بارداری خانگی انجام دهید. به یاد داشته باشید ابتدا لانه گزینی اتفاق می افتد سپس بارداری پس از تشکیل نطفه شروع می شود که در این زمان هورمون های بارداری در ادرار افزایش پیدا می کند بنابراین ممکن است تست هم کاملا دقیق نباشد. در صورت تمایل به تست خانگی سعی کنید با اولین ادرار خود در روز تست را انجام دهید زیرا در این حالت مقدار هورمون گنادوتروپین در بالاترین حد خود است.

    مشکلات ممکن در خصوص لکه بینی در اوایل بارداری

    هنگامی که از خونریزی لانه گزینی مطمئن شدید، اگر خونریزی خیلی طول کشید یا درد زیادی داشتید یا ترشحات خونی افزایش یافت به پزشک مراجعه کنید. ممکن است سقط جنین یا بارداری خارج از رحم اتفاق افتاده باشد. هر دو حالت خطرناک است بنابراین بلافاصله باید به پزشک مراجعه کنید. 

    سخن آخر

    اگر همیشه به واکنش ها و مشخصات پریودی خود توجه داشته باشید به راحتی می توانید لکه بینی ناشی از لانه گزینی را تشخیص دهید. اینکه شما سریع تر نسبت به بارداری خود مطمئن شوید باعث می شود زودترمراقبت های بارداری و مصرف مولتی ویتامین ها را شروع کنید.

    [collapse id=2553]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح