زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

۱۲۸ مطلب در خرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

بارداری می تواند انواع و اقسام تغییرات مختلف را در بدن شما ایجاد کند. گرفتگی و خستگی عضلات، حساس شدن سینه ها، تکرر ادرار، عقب افتادن پریود و ترشحات سفید رنگ برخی از نشانه هایی است که می تواند به شما کمک کند که احتمال بارداری بدهید و به سراغ بی بی چک یا انجام آزمایش خون بروید تا بارداریتان تایید شود. اما برخی علائم به این دلیل که از علائم اولیه بارداری هستند لزوما به معنی بارداری نیست و ممکن است به دلایل دیگری این علائم اتفاق افتاده باشد. مثلا بسیاری از خانم ها قبل از پریودی مانند اویل بارداری دچار حالت تهوع می شوند.

در این مقاله شما را با علائم بارداری بصورت دقیق تر آشنا می کنیم تا شرایط جسمانی خود را بهتر بشناسید و بدانید در چه وضعیتی قرار گرفته اید.

علائم اصلی حاملگی چیست؟

همه زنان باردار علائم یکسانی را تجربه نمی کنند و شرایط بارداری برای هر خانم کاملا منحصر به فرد است. حتی شرایط دو بارداری برای یک مادر یکسان نخواهد بود. در برخی خانم ها علائم بارداری کاملا واضح و مشخص است و بعضی خانم ها ممکن است تا چند هفته اول بارداری اصلا متوجه آن نشوند. به همین دلیل ما مهم ترین علائم این دوران حساس را به شما آموزش می دهیم:

پریود نشدن برای اولین ماه

گاهی ممکن است فرد به دلیل برخی بیماری ها چند ماه پریود نشود اما معمولا در افرادی که سالم هستند و سیکل قاعدگی منظمی دارند پریود نشدن یکی از بارزترین نشانه های بارداری است. اگر پریودی شما یک هفته یا بیشتر به تاخیر بیفتد به احتمال زیاد شما باردار شده اید. البته کسانی که پریودی نامنظم دارند نمی توانند به این علامت دل خوش کنند زیرا ممکن است در این سیکل دیرتر پریود شوند و لزوما نشانه حاملگی نیست.

گرفتگی عضلات

گرفتگی عضلات و خستگی نیز یکی دیگر از علائم شایع بارداری است. این گرفتگی ها معمولا بصورت دردهای خفیف در دوران پریودی است. البته ممکن است دلایل دیگری نیز برای گرفتگی شکم مانند گاز یا بیماری های گوارشی وجود داشته باشد. این گرفتگی ها معمولاً شدید و کوتاه مدت است که احتمالا شما آنها را در قسمت تحتانی شکم خود احساس می کنید.

ترشحات واژن

ممکن است در مراحل اولیه بارداری تغییراتی در ترشحات واژن خود مشاهده کنید و حتی میزان ترشحات واژن افزایش پیدا کند. این تغییرات می توانند از اوایل هفته اول یا دو هفته پس از لقاح ایجاد شوند. این ترشحات معمولا بیش از حد طبیعی بوده و به رنگ زرد یا سفید می باشد. ممکن است در افراد مختلف این ترشحات کمی با هم متفاوت باشند.

علائم دیگر

سایر علائم شایع بارداری عبارتند از:

  • حالت تهوع یا استفراغ
  • سوزش، سینه درد
  • افزایش ادرار
  • لکه بینی که به عنوان خونریزی لانه گزینی شناخته می شود
  • یبوست
  • گرفتگی بینی
  • کمر درد
  • حالت تهوع نسبت به بعضی از غذاها یا علاقه بیش از اندازه به برخی از غذاها
  • نوسانات خلقی
  • نفخ
  • سرگیجه یا غش
  • سردردها
  • طعم فلزی در دهان
  • نوک سینه های بزرگتر و تیره 

علل احتمالی دیگر که باعث عقب افتادن پریود می شود چیست؟

در حالی که دوره های از دست رفته، با درد یا بدون درد یا گرفتگ ، ممکن است علامت بارداری باشد، می تواند در اثر عوامل دیگری مانند موارد ذکر شده در زیر نیز ایجاد شود:

بیماری آندومتریوز

آندومتریوز هنگامی اتفاق می افتد که بافتی که به طور معمول در قسمت داخلی رحم شما رشد می کند، در خارج از رحم رشد کند. این بیماری می تواند باعث گرفتگی، خونریزی غیر طبیعی، ناباروری و مقاربت دردناک شود که باید تحت نظارت پزشک قرار گرفته و درمان شود. 

بیماری التهابی لگن (PID)

بیماری التهابی لگن (PID) عفونتی است که می تواند با ورود باکتری ها به مهبل (واژن) و گسترش در رحم و دستگاه تناسلی فوقانی ایجاد شود و معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می شود. علائم PID شامل ترشحات سنگین، درد لگن، تب، حالت تهوع، استفراغ و اسهال است. این عفونت همچنین می تواند باعث دوره های نامنظم هم بشود.

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) نوعی اختلال هورمونی است که می تواند دوره قاعدگی را به تاخیر انداخته یا آن را طولانی کند. در صورت عدم درمان این بیماری و کنترل آن می تواند منجر به ناباروری شود. 

فیبروم رحمی یا پولیپ

فیبروم و پولیپ رحم رشد غیر سرطانی در رحم یا بر روی رحم است که می تواند باعث خونریزی شدید یا درد شدید در دوره های قاعدگی شود. این عارضه می تواند یکی از دلایل اصلی نامنظم شدن پریود باشد.

یائسگی

  پریامنوپوز زمان قبل از یائسگی است که به تدریج تولید هورمون استروژن در بدن زن کاهش پیدا می کند. ممکن است در کنار گرگرفتگی یا تعریق شبانه قبل از یائسگی دوره های نامنظمی را نیز تجربه کنید.

استرس یا سایر عوامل سبک زندگی

استرس زیاد می تواند بصورت مستقیم بر چرخه قاعدگی شما تأثیر بگذارد. علاوه بر این، ورزش بیش از حد، کاهش وزن شدید، بیماری ها و اختلالات خوردن و رژیم غذایی نامناسب نیز می تواند باعث شود که پریودهای شما برای مدتی متوقف شود.

قرص های ضد بارداری و سایر داروها

شروع یا متوقف کردن استفاده از قرص های ضد بارداری می تواند بر چرخه ماهانه شما تأثیر بگذارد. برخی از خانم ها تا شش ماه پس از قطع مصرف قرص ممکن است بصورت نامنظم پریود شوند و در بعضی مواقع پریود آن ها چند روز بیشتر به تاخیر بیفتد. 

برخی از داروهای خاص مانند داروهای ضد افسردگی، استروئیدها یا رقیق کننده خون نیز می توانند بر چرخه قاعدگی شما تأثیر بگذارند و باعث عقب افتادن دوره ماهانه شوند.

شرایط دیگر

سایر شرایط پزشکی، از جمله سرطان رحم، سرطان دهانه رحم، اختلالات هیپوفیز، کم خونی و بیماری تیروئید نیز می تواند باعث دوره های نامنظم شود.

چه موقع باید به دنبال ترشحات واژن مراجعه کنیم؟

اگر فکر می کنید ممکن است باردار شده باشید، باید به پزشک مراجعه کنید تا در صورت تایید بارداری در اسرع وقت شروع به مراقبت های دوران بارداری نمایید. همچنین اگر پریود شما مانند قبل منظم نیست باید مورد معاینه و آزمایشات مربوط به هورمون های مختلف قرار بگیرید تا علت اصلی آن مشخص شود و در صورت جدی بودن مسئله مورد درمان سریع تر قرار بگیرید. 

در این زمان اگر شما علاوه بر عقب افتادن پریودتان ترشحاتی با ویژگی های زیر را نیز مشاهده کردید حتما به پزشکتان اطلاع دهید:

  • ترشحات زرد، سبز یا خاکستری
  • ترشحی که بوی بدی می دهد.
  • ترشحاتی که همراه با خارش، قرمزی یا تورم است
  • گرفتگی می تواند یک علامت طبیعی قاعدگی باشد اما مهم است که در صورت گرفتگی عضلات به شکل زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
  • گرفتگی های ادامه دار که شدت درد کم نمی شود.
  • گرفتگی هایی که یک طرف بدن را تحت تأثیر قرار دهد.
  • گرفتگی که همراه با تب یا موارد دیگر است

سخن آخر

همان طور که توضیح دادیم عقب افتادن پریود تنها نشانه بارداری نیست و اگر شما اخیرا رابطه نامطمئن نداشته اید و یا برای بچه دار شدن اقدام نکرده اید اما پریودتان عقب افتاده است و قبلا پریود منظمی داشته اید بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا در صورت بروز بیماری های دیگر مورد بررسی و درمان قرار بگیرید. 

[collapse id=2655]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

غده تیروئید در بدن یکی از غدد مهم است و هورمون هایی که ترشح می کند وظیفه کنترل سوخت و ساز بدن را دارند. البته این هورمون ها کاربردهای دیگری نیز در سلامتی دارند اما مهم ترین نقش ان ها در متابولیسم است. گاهی به دلایل مختلف ممکن است تیروئید هورمون کمتری ترشح کند که اصطلاحا می گویند دچار کم کاری تیروئید شده است و شما اومایی های عزیز می توانید به طور کامل این مبحث را در مقاله کم کاری تیروئید مطالعه کنید.

در این مقاله ما قصد داریم شما را با عوارض کم کاری تیروئید آشنا کنیم. زیرا دیده شده است بعضی افراد وقتی متوجه ابتلا به این بیماری می شوند همچنان به آن اهمیتی نمی دهند و به سراغ درمانش نمی روند. اما با آگاهی از این عوارض حتما برای درمان اقدام خواهید کرد.

خطرات کم کاری تیروئید

تیروئید یک غده کوچک در قسمت جلوی گردن است. این غده باعث ایجاد هورمون هایی می شود که رشد و سوخت و ساز را تنظیم می کنند. این هورمون ها تقریباً بر همه عملکردهای بدن تأثیر می گذارند. هورمون های تیروئید می توانند بصورت مستقیم در موارد زیر تأثیر بگذارند:

  • دمای بدن
  • وزن
  • سلامت قلبی عروقی
  • باروری

کم کاری تیروئید هنگامی رخ می دهد که غده تیروئید هورمون کافی تولید نمی کند. اگر سطح هورمون تیروئید شما خیلی پایین باشد، ممکن است دچار خستگی، مشکلات گوارشی، حساسیت به سرما و بی نظمی های قاعدگی شوید. خوشبختانه این بیماری به راحتی با دارو قابل درمان است. اما اگر کم کاری تیروئید درمان نشود، می تواند منجر به عوارض بسیار زیادی شود که شامل مشکلات قلبی، آسیب عصبی، ناباروری و در موارد شدید مرگ می باشد. در ادامه این عوارض را بصورت جزئی تر توضیح خواهیم داد:

1- مشکلات قلبی عروقی

سطح هورمون پایین تیروئید شما می تواند بر سلامت قلب و عروق تأثیر منفی بگذارد. ممکن است شما در این حالت یک نبض آهسته، ضربان قلب غیر طبیعی و یا ضربان ضعیف داشته باشید. نتایج یک مطالعه نشان داد که کم کاری تیروئید می تواند حجم خون پمپ شده توسط قلب در هر ضربان را 30 تا 50 درصد کاهش دهد. مقادیر کم هورمون تریودوتیرونین (T3) تیروئید نیز با نارسایی قلبی همراه است. خوشبختانه، بیشتر عوارض قلبی مربوط به کم کاری تیروئید با استفاده از داروهای مناسب برای اصلاح عملکرد تیروئید قابل درمان است. 

2- عوارض کلیوی

کم کاری تیروئید می تواند عملکرد کلیه را کاهش دهد. این امر اغلب به دلیل کاهش جریان خون به کلیه ها است. در این وضعیت ممکن است توانایی کمتری در دفع آب و جذب سدیم داشته باشید. در نتیجه احتمال دارد سطح سدیم خون به طور غیرمعمول کاهش یابد.

درمان این بیماری و افزایش هورمون های تیروئید می تواند این عوارض را برطرف کند. اما اگر سطح هورمون های تیروئید بسیار پایین باشند، بهبودی عملکرد کلیه ممکن است طولانی تر شود.

 

خطرات کم کاری تیروئید

3- عوارض سیستم عصبی

کم کاری تیروئید می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در سیستم عصبی مانند ضعف عضلات یا آسیب عصبی شود. این موارد می تواند منجر به عوارض زیر شود:

  • مشکلات تنفسی
  • کوفتگی
  • عدم تمرکز و تعادل در هنگام راه رفتن
  • اختلال در تکلم
  • درد در دست و پا

افراد مبتلا به کم کاری تیروئید درمان نشده نیز ممکن است مستعد ابتلا به سندرم تونل کارپ باشند.

4- ناباروری

کم کاری تیروئید شدید باعث کاهش باروری در مردان و زنان می شود. هورمون های تیروئید متابولیسم هورمون های جنسی را نیز تنظیم می کنند، که تولید اسپرم و تخمک را به عهده دارند. در مردان، سطح پایین هورمون های تیروئید با اختلال در نعوظ، شکل اسپرم غیر طبیعی و کاهش میل جنسی مرتبط است. مردان مبتلا به کم کاری تیروئید اغلب تستوسترون پایینی هم دارند.

تستوسترون یکی از هورمون های مردانه مهم در باروری است. شواهد حاصل از مطالعات متعدد نشان می دهد که مشکلات قاعدگی در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید سه برابر بیشتر است. تغییر در جریان و قاعدگی نامنظم شایع ترین علائم این بیماری در زنان می باشد. همچنین در زخانم های مبتلا به اختلال خود ایمنی تیروئید احتمال ناباروری وجود دارد.

عوارض کم کاری تیروئید در بارداری

یک منبع مطالعاتی معتبر نشان می دهد که عدم وجود هورمون های تیروئید به اندازه کافی در دوران بارداری ممکن است مشکلاتی ایجاد کند که می تواند خطر سقط جنین یا عوارض دیگری مانند پره اکلامپسی یا زایمان زودرس را افزایش دهد.

بنابراین اگر دچار کم کاری تیروئید هستید، در صورت باردار بودن به پزشک خود بگویید تا درمان مناسب در اسرع وقت آغاز شود. ممکن است لازم باشد دوز داروی تیروئید را مرتباً در دوران بارداری تنظیم کنید، بنابراین آزمایش منظم تیروئید در این زمان مهم است.

سخن آخر

با توجه به عوارض خطرناک بیماری کم کاری تیروئید اگر متوجه علائم این بیماری شدید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا با انجام آزمایشات لازم و تایید بیماری درمان را شروع کنید. پیشگیری و درمان زودرس کم کاری تیروئید می تواند به جلوگیری از عوارض عمده آن کمک کند.

[collapse id=2656]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

همان طور که در مقاله معرفی قرص کلومیفن برای شما اومایی های عزیز توضیح دادیم، یکی از مهم ترین مصارف این دارو در خانم ها و آقایان تقویت تخمک گذاری و افزایش تعداد و کیفیت اسپرم ها می باشد. در نتیجه هم در زنان و هم در مردان میزان باروری را تقویت می کند. اما شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که چه زمانی بعد از پایان دوره مصرفی کلومیفن بهترین وقت برای نزدیکی است تا نتیجه بهتری بگیرید؟

ما در این مقاله توضیحات لازم در مورد زمان مناسب نزدیکی جنسی بعد از مصرف کلومیفن را برایتان شرح خواهیم داد.

نزدیکی در زمان تخمک گذاری

پس از مصرف قرص های کلومیفن زمان نزدیکی برای شانس بیشتر در باردار شدن بسیار مهم است. اگر شما از قبل نسبت به خودتان شناخت کافی دارید و می توانید زمان تخمک گذاری تان را مشخص کنید باید بگوییم در روزهای تخمک گذاری بهترین زمان برای نزدیکی بعد از مصرف کلومیفن است. البته زمان تخمک گذاری برای افراد مختلف متفاوت است و به عوامل مختلفی مانند طول سیکل قاعدگی و منظم یا نامنظم بودن آن نیز بستگی دارد. 

در قسمت بعد میانگین زمان تخمک گذاری بعد از مصرف کلومیفن را برایتان توضیح می دهیم. با این حال باید بدانید که در زمان تخمک گذاری تنها یک تخمک بالغ قابل باروری آزاد می شود اما چون دقیقا مشخص نمی شود که چه زمانی این تخمک آزاد می شود و از طرفی اسپرم ها این قدرت را دارند که تا پنج روز در بدن زن زنده بمانند بنابراین از 72 ساعت یعنی حدود 3 روز قبل تا 3 روز بعد از تخمک گذاری زمان های بسیار مناسبی برای نزدیکی است و برای گرفتن نتیجه بهتر باید سعی کنید در این روزها تعداد نزدیکی هایتان را به طور منظم افزایش دهید. با این کار نتیجه بهتری از درمان کلومیفن خواهید گرفت. 

میانگین زمان نزدیکی پس از مصرف کلومیفن

بیشتر خانم ها بین 7 تا 10 روز پس از مصرف  آخرین قرص کلومیفن خود تخمک گذاری می کنند. بسته به دوره درمانی Clomid که تحت نظر پزشک در آن قرار دارید، بهتر است از روز 11 تا روز 21 سیکل قاعدگی خود هر روز رابطه جنسی داشته باشید. 

زمان نزدیکی در روش های مختلف مصرف کلومیفن

بعضی از پزشکان توصیه می کنند کلومید را در روزهای 3، 4، 5، 6 و 7 سیکل قاعدگی خود که اولین روزهای خونریزی هستند مصرف کنید، در حالی که برخی دیگر توصیه می کنند که کلومید را در روزهای 5، 6، 7، 8 و 9 مصرف کنید.

اگر از روز سوم تا هفتم این قرص را مصرف کردید، این بدان معناست که شما به احتمال زیاد در روزهای 14 تا 17 چرخه قاعدگی خود تخمک گذاری می کنید. بنابراین باید در این روزها رابطه جنسی داشته باشید. برای نتیجه گیری بهتر نیز می توانید رابطه جنسی خود را از روز یازدهم تا هجدهم سیکل قاعدگی افزایش دهید.

اگر پزشک شما مصرف قرص کلومیفن را از روز پنجم تا روز نهم تجویز کرده باشد، به احتمال زیاد زمان تخمک گذاری شما بین روزهای 16 الی 19 سیکل قاعدگی است. در این حالت باید نزدیکی های خود را از روز 13 تا 21 سیکل قاعدگی افزایش دهید.

توجه داشته باشید

این اطلاعات بصورت میانگین از نمونه های مختلفی که مورد درمان قرار گرفته اند و با توجه به اطلاعات پزشکی جمع آوری شده اند. بنابراین گاهی نیز ممکن است تخمک گذاری شما زودتر یا دیرتر از زمان گفته شده باشد. معمولا هم خود پزشک یک برنامه مناسب برای زمان های بهتر برای نزدیکی به شما می دهد که نتیجه بیشتری از درمان بگیرید. در غیر این صورت بهتر است پس از پایان مصرف داروی کلومید به طور منظم نزدیکی داشته باشید و اگر هر روز باشد نتیجه بهتری به شما می دهد.

 

زمان نزدیکی بعد از مصرف کلومیفن

تشخیص بهترین زمان نزدیکی با استفاده از کیت تخمک گذاری

بهترین روشی که بصورت دقیق تر زمان تخمک گذاری و زمان مناسب برای نزدیکی را مشخص می کند، آزمایش پیش بینی تخمک گذاری است. اگر شما تا کنون از کیت بینی تخمک گذاری (OPK) استفاده نکرده اید باید بدانید که این تست ها مانند آزمایش های بارداری بسیار کاربرد دارند و دقیق هستند.  این آزمایش مانند تست بی بی چک از طریق ادرار به شما نشان می دهد که در زمان تخمک گذاری هستید یا خیر؟ 

می توانید  تست های پیش بینی روز تخمک گذاری را یک روز پس از اتمام قرص Clomid استفاده کنید. تست های خود را ادامه دهید تا نتیجه مثبت بگیرید. نتیجه مثبت نشان می دهد که شما به تخمک گذاری نزدیک می شوید و باید رابطه جنسی برقرار کنید. پس از مثبت شدن و شروع نزدیکی نیز هر روز تست را انجام دهید تا زمانی که تست دیگر مثبت نباشد. منفی شدن دوباره تست به معنی پایان زمان تخمک گذاری شما می باشد.

نمودار دما را در نظر بگیرید

یک نکته را باید به خاطر داشته باشید و آن نکته مهم این است که تست پیش بینی زمان تخمک گذاری مثبت به معنای تخمک گذاری نیست. این بدان معنی است که هورمون LH در ادرار شما تشخیص داده شده است. در واقع به طور طبیعی میزان هورمون LH قبل از تخمک گذاری افزایش می یابد، بنابراین با اینکه این آزمایشات کمک بزرگی در تشخیص روزهای تخمک گذاری می کنند اما بصورت تضمینی و صد در صد نیستند. اگر می خواهید در کنار انجام این آزمایشات مطمئن باشید که تخمک گذاری کرده اید، دمای پایه بدن خود را نیز در نظر بگیرید. در روزهای تخمک گذاری دمای بدن شما بیشتر از دمای پایه و همیشگی بدن خواهد بود. 

تخمک گذاری هنگامی که شما Clomid را بصورت  تزریقی مصرف می کنید به چه صورت است؟

گاهی اوقات، Clomid بصورت تزریقی تجویز می شود. شایع ترین داروی تزریقی برای این کار، هورمون گنادوتروپین کوریونی انسان (hCG) است. این روش بعضی وقت ها به عنوان یک محرک شلیک یا محرک تخمک گذاری نیز نامیده می شود زیرا باعث می شود تخمک گذاری در طی 24 تا 48 ساعت پس از تزریق رخ دهد. این بدان معناست که بارورترین روز شما روز تزریق شات ماشه یا همان هورمون گنادوتروپین خواهد بود و نهایتا 24 الی 72 ساعت بعد از تزریق تخمک آزاد می شود.

بنابراین بعد از تزریق و تا دو روز بعد باید مرتبا نزدیکی داشته باشید. برای بیشتر شدن شانس بارداری بهتر است تا سه روز بعد از تزریق روزانه سه مرتبه نزدیکی داشته باشید.

یک ماه به طور کامل و منظم مقاربت های منظم انجام دهید!

اگر ترجیح می دهید از کیت تخمک گذاری استفاده نکنید و ناراحتتان می کند، می توانید هر روز یا یک روز در میان ، در تمام طول ماه، رابطه جنسی داشته باشید. اگر هر روز یا یک روز در میان رابطه جنسی برقرار کنید، در طول روزهای تخمک گذاری هم مقاربت خواهید داشت و حتی بدون تشخیص روز تخمک گذاری شانس بارداری افزایش پیدا می کند. بنابراین می توانید بلافاصله پس از مصرف داروی کلومید تا یک ماه برنامه منظمی برای رابطه های خود بصورت روزانه یا دو روز یک بار را در نظر بگیرید. رابطه جنسی مکرر مزایای دیگری نیز مانند افزایش کیفیت و تعداد اسپرم و کاهش فشارهای روانی خواهد داشت.

فشار روانی ناشی از رابطه جنسی برنامه ریزی شده

معمولا رابطه جنسی از روی عشق و علاقه است و یک تفریح محسوب می شود. بنابراین گاهی اوقات زمانی که زوج ها بالاجبار باید طبق یک برنامه زمانی برای بچه دار شدن این کار را انجام بدهند تحت فشار روانی قرار می گیرند. در واقع رابطه جنسی و زمان آن از رازهای بین زوجین می باشد و این موضوع که پزشک شما می داند دقیقا در چه زمانی این کار را انجام داده اید یا می خواهید انجام دهید ممکن است حس خوبی را برایتان ایجاد نکند.

اما یادتان باشد پزشک در این حرفه آنقدر مشغولیت دارد که حتی به این موضوع فکر هم نمی کند و تنها چیزی که برایش مهم است نتیجه گرفتن شما از روش درمانی است که برایتان انجام داده است. همچنین اگر بصورت مکرر یعنی هر روز یا دو روز یک بار و منظم رابطه داشته باشید دیگر نیاز به حساسیت برای تعیین روزهای تخمک گذاری نیست و همین عامل فشار و استرس شما را تا حد زیادی کاهش می دهد. از طرفی در نظر داشته باشید که این اتفاق فقط برای شما به وجود نیامده است و برای بسیاری از زوج ها در جهان ممکن است رخ دهد. 

نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که این حالت رابطه جنسی همیشگی نیست و پس از موفقیت در بارداری می توانید به برنامه گذشته خود بازگردید و یک زمان زودگذر است. 

سخن آخر

تجویز داروی کلومیفن برای آقایان و خانم ها از اولین روش های درمان ناباروری یا کمک به باروری سریع تر می باشد که هم استفاده آن آسان است و هم عوارضش نسبت به روش های دیگر کمتر است. همچنین از نظر هزینه بسیار مقرون به صرفه است. تنها نکته ای که در درمان با این داور باید مد نظر داشته باشید این است که دقیقا طبق برنامه ای که پزشک به شما می گوید رفتار کنید تا نتیجه بهتری بگیرید و نیاز به روش های دیگر نباشد.

[collapse id=2657]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

برای بیشتر زوجین در سنین باروری بخصوص در سن باروری خانم ها به طور طبیعی بعد از تصمیم برای فرزند دار شدن فرایند بارداری صورت می گیرد و با طی دوران بارداری و عوارض طبیعی آن نوزادی شیرین به دنیا می آید. اما در برخی از زوج ها این فرایند بصورت طبیعی و به آسانی انجام نمی شود و گاهی مشکلاتی از قبیل کاهش ذخایر تخمدان، پایین بودن کیفیت تخمک زن، مشکلات مربوط به رحم و یا کاهش تعداد و کیفیت اسپرم های مرد و ... باعث تاخیر در بارداری طبیعی می شود.

به همین دلیل ممکن است پزشک متخصص برای شما یک روش کمکی تجویز کند که فرایند بارداری راحت تر و سریع تر اتفاق بیفتد. از آن جایی که هورمون های باروری زنان و مردان یکسان است در صورت ناباروری از طرف مرد اولین راه حل کمکی مانند خانم ها استفاده از قرص کلومیفن است. 

در این مطالعه درباره مصرف قرص کلومیفن برای مردان دارای مشکلات باروری اطلاعات کاملی را در اختیار شما قرار خواهیم داد.

کلومید یا کلومیفن سیترات چیست؟

Clomid یک نام تجاری معروف و نام مستعار برای کلومیفن سیترات عمومی است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) این داروی باروری خوراکی را برای استفاده در زنانی که قادر به بارداری نیستند تصویب کرده است، که باعث ایجاد تعادل هورمون های باروری در بدن زن شده و تخمک گذاری را تقویت می کند. با اینکه FDA کلومید را فقط برای استفاده در زنان تأیید کرده است، اما به دلیل یکسان بودن هورمون های باروری در مردان و زنان گاهی این دارو به عنوان یک درمان ناباروری در مردان نیز تجویز می شود. 

Clomid چگونه کار می کند؟

کلومید از تعامل هورمون استروژن با غده هیپوفیز جلوگیری می کند. وقتی استروژن با غده هیپوفیز تعامل داشته باشد، هورمون لوتئین کننده کمتری (LH) و هورمون تحریک کننده فولیکول  بیشتری(FSH) تولید می شود و بارداری به تاخیر می افتد که کلومید جلوی این وضعیت را می گیرد. در واقع اگر کلومید مصرف نشود و این هورمون ها به همین صورت ترشح شوند هورمون باروری مردانه یعنی تستوسترون کاهش یافته و نتیجه آن کم شدن تولید اسپرم و ناباروری مرد می باشد.

البته هنوز مشخص نشده است میزان دوز مصرفی مناسب برای آقایان چقدر است و بیشتر به نتایج ازمایش اسپرم، شرایط بیمار و نظر پزشک بستگی دارد. ولی معمولا این دوز بین 12.5 تا 400 میلی گرم در روز طبق تجویز متخصص متغیر است. در تحقیقاتی که اخیرا درباره این موضوع انجام شده است بهترین حالت این است که با دوز 25 میلی گرم در روز و به صورت تنها سه روز در هفته مصرف شود و سپس تا 50 میلی گرم افزایش پیدا کند.

به هیچ وجه نباید از کلومید بصورت سرخود و بیشتر از آن چه پزشک برایتان تجویز کرده است استفاده کنید. زیرا دوز بیش از حد آن می تواند بر تعداد و تحرک اسپرم ها تاثیر منفی بگذارد. 

چه موقع کلومیفن برای مردان تجویز می شود؟

Clomid برای ناباروری مردان، بعنوان اولین و راحت ترین درمان برای مردانی که سطح هورمون تستوسترون در آن ها کاهش پیدا کرده است تجویز می شود. طبق آمار مراکز کنترل درمان و پیشگیری از ناباروری از 35 درصد از زوج هایی که دچار مشکلات ناباروری هستند حدود 8 درصد آن ها به دلیل مشکلات مردانه است و یکی از بهترین روش ها در مراحل اولیه مصرف کلومیفن طبق نظر متخصص می باشد.

البته موارد بسیار زیادی ممکن است باعث ناباروری مردانه شود که از جمله آن ها عبارتند از:

  • آسیب به بیضه ها
  • سن
  • اضافه وزن یا چاقی
  • استفاده زیاد از الکل، استروئیدهای آنابولیک یا سیگار
  • عدم تعادل هورمونی که ناشی از عملکرد نادرست غده هیپوفیز یا قرار گرفتن در معرض استروژن یا تستوسترون بیش از حد می باشد. 
  • شرایط پزشکی، از جمله دیابت ، فیبروز کیستیک و برخی از انواع اختلالات خود ایمنی 
  • روش های درمان سرطان شامل انواع خاصی از شیمی درمانی یا پرتودرمانی
  • واریکوسل ها، که به معنی رگ های بزرگ شده هستند و باعث گرم شدن بیضه ها می شوند.
  • اختلالات ژنتیکی، مانند میکروتدلیون در کروموزوم Y یا سندرم کلاینفلتر

اگر پزشک به ناباروری مرد مشکوک باشد، ابتدا آزمایش آنالیز مایع منی را تجویز می کند. در این آزمایش از یک نمونه مایع منی برای ارزیابی تعداد اسپرم و همچنین شکل و حرکت اسپرم ها استفاده می کنند و نتایج مشخص می کند که ایا واقعا ایراد از مرد است یا خیر؟

عوارض جانبی مصرف کلومیفن چیست؟

مصرف این قرص در درمان ناباروری خانم ها و تقویت تخمک گذاری رایج تر است و به همین دلیل مطالعات روی این دارو برای مردان کمتر انجام شده است. با این حال کلومید نیز مانند هر داروی شیمیایی دیگر ممکن است عوارضی مانند موارد زیر را برای فرد مصرف کننده ایجاد کند:

عوارض قرص کلومیفن

  • حساسیت به عضله استخوانی
  • تحریک پذیری بیش از حد
  • آکنه
  • تسریع در رشد سرطان پروستات (اگر در حال حاضر سرطان وجود دارد)

تغییر در بینایی که در اثر تورم غده هیپوفیز ایجاد می شود و البته این عارضه بسیار نادر است. عوارض جانبی کلومید به طور معمول پس از قطع دارو از بین می رود. اگر هر یک از عوارض ذکر شده در بالا هنگام مصرف Clomid رخ داد ، مصرف Clomid را قطع کنید و به پزشکتان گزارش دهید تا داروی دیگر یا روش دیگری را برایتان تجویز نماید.

میزان اثربخشی کلومید برای باروری

بررسی ها و آزمایشات درباره میزان تاثیر این دارو بر باروری مردان نتایج متفاوتی را نشان داده است. گزارشات برخی از این بررسی ها نشان می دهد که با مصرف کلومیفن، وضعیت مردانی را که دچار تعداد کم اسپرم هستند و یا ناباروری غیر قابل توضیح دارند تا حد متوسط بهبود می یابد. همچنین نتایج مطالعه ای نشان داده است که احتمال بارور کردن در مردان نابارور که از کلومیفن به همراه ویتامین  E استفاده کرده اند افزایش یافته است.

در یک مطالعه در سال 2015، محققان شرکت کنندگان مبتلا به ناباروری مردانه را به سه گروه زیر تقسیم کردند:

  •  گروه A: شرکت کنندگان فقط ویتامین E مصرف می کردند
  •  گروه B: شرکت کننده هایی که فقط Clomid مصرف می کردند.
  •  گروه C: شرکت کننده هایی که کلومید و ویتامین E را در کنار هم مصرف می کردند.

نتایج مطالعه افزایش متوسط غلظت اسپرم را در هر سه گروه نشان داد. اما نتایج گروه C بالاترین افزایش غلظت اسپرم را گزارش کرد. گروه A نیز دومین افزایش را نشان دادند. البته نتایج این مطالعه خیلی کامل نیست چون باید میزان بارداری پس از مصرف هم مشخص می شد که متاسفانه گزارش نشده است.

سایر درمان های ناباروری مردانه

بسته به علت ناباروری مردان، ممکن است پزشک به غیر از داروی کلومیفن از روش های دیگری نیز مانند روش های زیر برای درمان استفاده نماید: 

داروها

داروهای دیگری وجود دارد که پزشک شما می تواند برای تنظیم و تعادل هورمون های باروری شما که در میزان و تحرک اسپرم ها تاثیر دارند تجویز کند. این داروها همچنین باعث افزایش مقدار تستوسترون و کاهش میزان استروژن در بدن می شوند و شانس باروری را افزایش خواهند داد.

  •  گنادوتروپین کوریونی انسانی (hCG) نیز می تواند به عنوان یک داروی موثر تزریقی تجویز شود. این هورمون می تواند بیضه ها را برای تولید تستوسترون بیشتر تحریک کند.
  •  آناستروزول (Arimidex) دارویی است که برای درمان سرطان پستان از آن استفاده می شود. اما از تبدیل تستوسترون به استروژن در بدن نیز جلوگیری می کند.

عمل جراحی

اگر انسدادی در بدن مرد تشخیص داده شود که از انتقال اسپرم جلوگیری کند، پزشک ممکن است برای ترمیم این انسداد و کمک به حرکت اسپرم ها عمل جراحی را توصیه کند. جراحی همچنین می تواند عارضه واریکوسل را در مردان درمان کند.

ای یو ای

در تلیقیح مصنوعی اسپرم مرد بصورت ویژه آماده سازی می شود و مادر نیز باید از قبل داروهایی که باعث تخمک گذاری قوی تر می شود را مصرف کند. سپس اسپرم آماده شده در رحم زن قرار می گیرد تا لقاح انجام شود. معمولا پزشکان هر کاری که احتمال انجام لقاح در این حالت را افزایش دهد برای شما انجام می دهند و نباید درباره آن نگران باشید. افراد زیادی از این روش نتیجه گرفته اند.

لقاح آزمایشگاهی

لقاح آزمایشگاهی یا روش آی وی اف شامل دسترسی به تخمک و جنین بارور شده در خارج از بدن توسط بدن یک فرد دیگراست. در این روش تخمک های بارور شده با استفاده از سوزن از تخمدان های فرد اهدا کننده خارج می شوند. سپس تخمک ها در آزمایشگاه با اسپرم مناسب ترکیب می شوند. جنین به وجود آمده حاصل به بدن مادر اصلی یعنی فردی که تصمیم به استفاده از روش آی وی اف گرفته است بازگردانده می شود تا فرایند بارداری شروع شود. گاهی نیز در صورت امکان از تخمک های خود مادر استفاده می کنند.

یک شکل خاص از روش آی وی اف  به نام تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI) وجود دارد که در موارد ناباروری مردان قابل استفاده است و شامل تزریق اسپرم اهدایی به داخل رحم و به سمت تخمک زن در روز تخمک گذاری می باشد تا لقاح انجام شده و بارداری صورت بگیرد.

سخن اخر

کلومید معمولاً به عنوان یک درمان ناباروری در زنان استفاده می شود و هنوز توسط FDA برای درمان ناباروری در مردان تأیید نشده است، اما اغلب برای درمان مردان نیز توسط پزشکان تجویز شده و در بسیاری از موارد هم باعث بارداری شده و جوابگو بوده است. به طور کلی مصرف کلومید می تواند منجر به افزایش تستوسترون و تعداد اسپرم شود و شانس باروری را افزایش می دهد. همچنین این دارو قابل دسترسی آسان و بسیار مقرون به صرفه است که بر خلاف داروهای ناباروری دیگر تحت پوشش بیمه نیز می باشد.

[collapse id=2652]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

گاهی اوقات بعضی از از مادران اومایی عزیز با اینکه به هفته چهلم بارداری رسیده اند همچنان هیچ درد زایمانی حس نمی کنند و حتی انقباضات کمی را تجربه می کنند و برای همین نگران می شوند که نکند مشکلی برای نوزادشان به وجود آمده است و یا ممکن است برای تولد کودکشان دچار مشکل شوند. در این مطلب کوتاه گروه سلامت اوما این موضوع را بیشتر برای شما روشن می کند تا از نگرانیتان کم شود و نسبت به این شرایط آگاهی بیشتری کسب کنید.

درد زایمان چگونه است؟ 

تعریف دقیق درد زایمان از دیدگاه پزشک مبتنی بر انقباضات رحم است. هنگامی که این انقباضات در فواصل منظم رخ می دهد و تغییر قابل ملاحظه ای در دهانه رحم از نظر باز شدگی دیده می شود، به این معنی است که  شما نزدیک زمان زایمان هستید. این درد زایمان را نباید با کمر درد یا ناراحتی ناشی از خوردن ناهار که باعث انقباضاتی می شود اشتباه بگیرید.

همه مادرها پارگی کیسه آب را تجربه نمی کنند. در واقع فقط حدود 10 درصد از خانم ها این اتفاق را بدون هیچ گونه انقباض قبلی تجربه می کنند. اما تقریبا همه احساس سفتی در شکم را در نزدیکی زایمان خواهند داشت که مانند انقباضات براکستون هیکس سه ماهه سوم است با این تفاوت که قطع نمی شود ودائما هم شدید تر و طولانی تر می شود.

این سفت شدن یک گرفتگی عضلانی است که اغلب در پشت کمر ایجاد خواهد شد. گرفتگی های مربوط به درد زایمان یک الگوی قابل پیش بینی را دنبال می کنند. مثلا هر 5 الی 8 دقیقه یک بار درد شدید و چند ثانیه ای ایجاد می شود. فاصله این دردها دائما نزدیکتر و نزدیکتر می شوند و طولانی و شدید خواهند شد. اگر شک دارید که درد شما درد زایمان است با پزشک خود تماس بگیرید. او با گرفتن گزارش علائم شما در صورت نیاز توصیه می کند برای زایمان به بیمارستان مراجعه کنید.

 

5031-2

اقدامات لازم برای کمک به ایجاد درد زایمان در زمان مناسب

اگر قصد زایمان طبیعی ( فیلم زایمان طبیعی همراه با توضیحات مراحل زایمان) را دارید و منتظر درد هستید باید از هفته 37 به بعد بارداری روزانه پیاده روی داشته باشید و دوش آب گرم بگیرید. در هفته های 38 و 39 و 40 بارداری اگر درد زایمان نداشتید باید حتما سلامت جنین بوسیله تست بیوفیزیکال پروفایل (BPP) و  تست نوار قلب جنین (NST) بررسی شود و اگر مشکلی نبود پزشک صبر می کند و در نهایت اگر هیچ دردی نداشتید باید به بیمارستان مراجعه کنید تا آمپول فشار داخل سرمی تزریق کنند و به شما کمک کنند تا در فاز فعال زایمان بیافتید. 

سخن آخر

معمولا اگر در طول بارداری رژیم غذایی مناسبی را رعایت کنید و روزانه ورزش سبک انجام دهید و از استرس به دور باشید شرایطی فراهم می شود که به طور خود به خود نوزاد در زمان طبیعی و مناسب خود به دنیا می آید و نگرانی خاصی برای شما ایجاد نمی کند. همچنین یادتان باشد شرایط بارداری هر مادر متفاوت از دیگری است. بنابراین اگر زایمان شما مثل خواهرتان یا دوستانتان نشد و کمی طول کشید نگران نشوید و در این وضعیت فقط به پزشکتان اعتماد کنید و کاری به تجربه دیگران نداشته باشید.

[collapse id=2643]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

دانه های "قهوه سبز" میوه قهوه هستند که هنوز سرخ نشده اند. فرآیند سرخ کردن دانه های قهوه باعث کاهش مقدار اسید کلروژنیک شیمیایی آن می شود. بنابراین، دانه های قهوه سبز نسبت به دانه های قهوه سرخ شده دارای سطح بالاتری از اسید کلروژنیک هستند. به نظر می رسد وجود این ماده در قهوه سبز دارای مزایای زیادی است. قهوه سبز برای افرادی که چاق هستند و یا دیابت، فشار خون بالا، بیماری آلزایمر و عفونت های باکتریایی دارند، بسیار مفید است.

گروه سلامت اوما در این مقاله بطور کامل درباره خواص قهوه سبز برای شما اومایی عزیز توضیح می دهد:

در این مقاله می خوانیم:

خواص قهوه سبز برای سلامتی
قهوه سبز چه عوارضی دارد؟
6 خاصیت قهوه سبز
قهوه سبز چقدر لاغر میکند؟
بهترین زمان مصرف قهوه برای لاغری
تداخلات دارویی و مکمل ها با قهوه سبز
چند سوال مهم و رایج درباره قهوه سبز


خواص قهوه سبز برای سلامتی

قهوه سبز کاربردهای فراوانی دارد که در زیر مهم ترین مزایا و نحوه عملکرد آن را شرح می دهیم:

 1- فشار خون بالا

تحقیقات اولیه نشان می دهد مصرف عصاره های قهوه سبز حاوی 50 تا 140 میلی گرم اسید کلروژنیک به صورت روزانه به مدت 4 تا 12 هفته می تواند فشار خون بالا را در بزرگسالان کاهش دهد. با این روش فشار خون سیستولیک (عدد بالا) به میزان 5 میلیگرم تا 10 میلیمتر جیوه و فشار خون دیاستولیک (عدد پایین) به میزان 3 میلیگرم تا 7 میلیمتر جیوه کاهش می یابد.

2-  چاقی

نتیج مطالعات نشان می دهد بزرگسالان مبتلا به چاقی که عصاره قهوه سبز مخصوص (Svetol، Naturex) را به تنهایی یا همراه با قهوه معمولی، پنج بار در روز به مدت 8 هفته تا 12 هفته مصرف می کنند، به طور متوسط 2.5 تا 3.7 کیلوگرم بیشتر از افرادی که قهوه معمولی مصرف می کنند، وزن از دست می دهند.

همچنین خوردن قهوه سبز باعث بهبود شرایط زیر نیز می شود:

همچنان نیاز به بررسی های بیشتری برای پی بردن به خواص دیگر قهوه سبز وجود دارد. 

قهوه سبز چگونه عمل می کند؟

 دانه های قهوه ی سبز دانه های قهوه ای هستند که هنوز سرخ نشده اند. این دانه های قهوه حاوی مقدار بالایی اسید کلروژنیک شیمیایی می باشند. این ماده شیمیایی مزایای زیادی دارد. در افراد مبتلا به  فشار خون بالا، این ماده می تواند رگ های خونی را تحت تاثیر قرار دهد به طوری که فشار خون کاهش می یابد. برای کاهش وزن، اسید کلروژنیک در قهوه سبز بر چگونگی فراوری قند خون و سوخت و ساز بدن تاثیر می گذارد و میزان متابولیسم بدن را افزایش می دهد.

قهوه سبز چقدر موثره

قهوه سبز چه عوارضی دارد؟

- قهوه سبز خوراکی، احتمالا ایمن می باشد و هنوز نگرانی خاصی در مورد مصرف آن پیش نیامده است. عصاره قهوه سبز را می توان به میزان 480 میلی گرم در روز تا حداکثر 12 هفته بدون نگرانی استفاده کرد. همچنین عصاره قهوه سبز مخصوص (Svetol، Naturex، South Hackensack، NJ) در دوزهایی تا 200 میلی گرم، پنج بار در روز تا 12 هفته استفاده می شود.

- مهم این است که بدانیم قهوه سبز مانند قهوه معمولی حاوی کافئین است. بنابراین، قهوه سبز نیز می تواند مانند قهوه معمولی عوارض ناشی از کافئین را ایجاد کند.

- کافئین می تواند منجر به بی خوابی، نگرانی و بی حسی، ناراحتی معده، تهوع و استفراغ، افزایش ضربان قلب و تنفس و سایر عوارض جانبی شود. مصرف مقادیر زیادی قهوه نیز ممکن است باعث سردرد (برای رفع سر درد چه باید کرد؟)، اضطراب، تحریک، زنگ زدن گوش و ضربان نامنظم قلب شود. در موارد زیر باید احتیاط و هشدارهای مصرفی را رعایت کنید:

1- بارداری و شیردهی:

در صورت بارداری یا شیردهی، اطلاعات کافی در مورد ایمنی مصرف قهوه سبز وجود ندارد. بنابراین بهتر است از مصرف قهوه سبز در بارداری و شیردهی بپرهیزید. به طور کلی در دوران بارداری نباید زیاد از مواد کافئین دار استفاده کنید.

2- غلظت بالایی از هوموسیستئین:

مصرف دوز بالای اسید کلروژنیک برای مدت کوتاه باعث افزایش سطح هوموسیستئین پلاسما می شود که ممکن است با بیماری هایی مانند بیماری قلبی همراه باشد.

3- اختلالات اضطراب:

کافئین در قهوه سبز موجب اضطراب (همه چیز در مورد استرس) می شود. بنابراین به افرادی که به طور طبیعی دچار استرس و تپش قلب می شوند، توصیه نمی شود. 

4- اختلالات خونریزی:

بعضی از محققان معتقدند که کافئین در قهوه سبز باعث بدتر شدن اختلالات خونریزی می شود.

5- دیابت:

بعضی از تحقیقات نشان می دهد کافئین موجود در قهوه سبز ممکن است باعث تغییر فراوری قند خون در افراد مبتلا به دیابت شود. گزارش شده است کافئین در برخی افراد باعث افزایش و در برخی افراد باعث کاهش قند خون می شود. اگر دچار دیابت هستید، قند خون خود را با دقت بررسی کنید و کافئین را با ملاحظه مصرف نمایید.

6- اسهال:

قهوه سبز حاوی کافئین است. کافئین در قهوه، به خصوص در مقادیر زیاد، می تواند اسهال را بدتر کند. اما برای درمان افراد مبتلا به یبوست به روش خانگی  مفید است.

7- گلوکوما:

مصرف کافئینی که در قهوه سبز موجود است می تواند فشار داخل چشم را افزایش دهد. افزایش فشار پس از 30 دقیقه شروع می شود و حداقل 90 دقیقه طول می کشد که به آن گلوکوما گفته می شود و می تواند منجر به قرمزی چشم شود. 

8- فشار خون بالا:

مصرف کافئین موجود در قهوه سبز ممکن است فشار خون افرادی که از قبل فشار خون بالا داشتند، را افزایش دهد. با این حال، این اثر ممکن است در افرادی که به طور منظم کافئین را از طریق قهوه یا سایر منابع مصرف می کنند کمتر باشد.

9-کلسترول بالا:

اجزای خاصی از قهوه نوشیدنی میزان کلسترول را افزایش می دهد. این اجزاء را می توان در قهوه سبز پیدا کرد. با این حال، هنوز به طور دقیق معلوم نیست قهوه سبز باعث افزایش سطح کلسترول می شود یا خیر.

10- سندرم روده تحریک پذیر (IBS):

قهوه سبز حاوی کافئین است. کافئین در قهوه، به ویژه در مقادیر زیاد، می تواند اسهال و علائم IBS را بدتر کند.

11- نازک کردن استخوان ها (پوکی استخوان):

کافئین از قهوه سبز و سایر منابع می تواند مقدار کلسیم را در ادرار افزایش دهد. این مسئله باعث ضعیف شدن استخوان ها و کمبود کلسیم در بدن می شود. به همین دلیل می گویند در بارداری کافئین مصرف نکنید.  اگر پوکی استخوان دارید، مصرف کافئین را به کمتر از 300 میلی گرم در روز محدود کنید (حدود 2-3 فنجان قهوه معمولی). مصرف مکمل های کلسیم نیز ممکن است کلسیم از دست رفته را جایگزین کند. زنانی که دارای بیماری ارثی هستند و نمی توانند ویتامین D  را پردازش کنند، باید پس از یائسگی در هنگام استفاده از کافئین بسیار محتاط باشند.


6 خاصیت قهوه سبز

در این قسمت با خواص مهم قهوه سبز آشنا میشویم:

1. کاهش وزن یا چربی 

دانه قهوه سبز اولین بار هنگامی محبوب شد که توانایی آن برای کاهش وزن (رژیم لاغری | چگونه لاغر شویم؟ ) ثابت شد. تحقیقات نشان می دهد اسید کلروژنیک به بدن کمک می کند تا گلوکز را کاهش دهد و چربی بدن را برای انرژی ذخیره می کند. همچنین ممکن است التهاب که یکی از علت های ریشه ای در بیماری های دیابت و سایر مشکلات متابولیکی است را کاهش دهد، قند ورودی به جریان خون را کم کند و آزادسازی انسولین را تنظیم کند. با این کار باعث می شود به راحتی وزن کم شود. 

2. تنظیم قند خون 

دانشمندان می گویند اثرات مثبت قهوه سبز بر قند خون، توانایی آن در کاهش التهاب، کمک به دستیابی به وزن مناسب تر و کاهش میل به غذاهای التهابی باعث تنظیم قند خون می شود. در عین حال قهوه سبز برای کاهش سطح قند خون و افزایش انرژی بالقوه نیز مفید است. همچنین مصرف این قهوه باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می شود.  مطالعات انجام شده نشان میدهد "عصاره قهوه سبز بدون کافئین سبب کاهش تجمع چربی در رژیم غذایی و مقاومت به انسولین توسط کاهش ژن های آدرنال و التهاب در بافت چربی می شود. "

3. کاهش فشار خون 

بسیاری از مطالعات نشان داده اند عصاره قهوه سبز می تواند در کاهش فشار خون موثر باشد. مطالعه 17 بیمار مبتلا به هیپوگلایسمی (فشار خون بالا) نشان داد پس از مصرف عصاره دانه قهوه ، 13 نفر از 17 نفر کاهش فشار خون را تجربه کردند. شرکت کنندگان 800 میلی گرم عصاره روزانه را دریافت کردند، که دوز زیادی است اما در کاهش فشار خون بسیار موثر است. تحقیقات دیگر نشان می دهد که دوزهای پایین تر، بین حدود 50 تا 140 میلی گرم، بصورت روزانه تا 4 الی 12 هفته نیز می تواند باعث کاهش فشار خون در بزرگسالان، شود. 

همچنین شواهدی وجود دارد که اسید کلروژنیک دارای عوامل هیپو گلیسمی است و مصرف آن به طور متناوب می تواند بر سوخت و ساز لیپید تاثیر بگذارد و منجر به کاهش کلسترول و غلظت تری گلیسیرید در خون شود. در یک مطالعه منتشر شده در مجله بیوشیمی تغذیه ای، به موش ها به مدت سه هفته عصاره قهوه سبز داده شد و اثرات اسید کلروروژنیک بر گلوکز پلاسما، پلاسما و تری گلیسرید کبد و غلظت کلسترول بررسی شدند. در نهایت مشخص شد این عصاره چند متغیر را بهبود می بخشد. بر اساس گزارش منتشر شده، غلظت کلسترول ناشتا به طور معنی داری به ترتیب 44٪ و 58٪ کاهش یافته است.

4. دارای اثرات ضد پیری به علت آنتی اکسیدان های موجود در آن

قهوه سبز سرشار از انواع آنتی اکسیدان ها می باشد که با از بین بردن رادیکال های آزاد اثر فوق العاده ای بر جوان سازی پوست و جلوگیری از پیری زودرس دارد. کارشناسان معتقدند افرادی که روزانه 400 میلی گرم مکمل قهوه سبز در روز مصرف می کنند، آنتی اکسسیدان روزانه آن ها تامین شده و دیرتر پیر می شوند. 

 

خواص قهوه سبز

5. بهبود سطح انرژی

قهوه برای کمک به خستگی و افزایش سطح انرژی ماده ای شناخته شده است، زیرا حاوی کافئین محرک است. کافئین مانند یک ماده مخدر و آرامش بخش عمل می کند. بر اساس گزارش انجمن روانشناسی آمریکا، کافئین تاثیر قابل توجهی در "عملکرد روانشناختی، فشار خون و کاربرد های تشخیصی و درمانی و همچنین عملکرد ورزشی دارد".

هنگام مصرف این نوشیدنی، کافئین به جریان خون جذب  و به داخل مغز منتقل می شود و یک انتقال دهنده عصبی مهار کننده به نام آدنوزین را مسدود میکند. در همان زمان، سطوح انتقال دهنده های عصبی به نام نوراپی نفرین و دوپامین افزایش می یابد که منجر به تغییر در رفتار شناختی، از جمله افزایش تمرکز، انگیزه و چشم انداز مثبت می شود. به همین دلیل خوردن قهوه حس خوبی به شما می دهد و بوی آن لذت بخش است. 

6. افزایش تمرکز و بهبود خلق و خو

- همانطور که در بالا توضیح داده شد، محصولات قهوه سبز حاوی مقادیر مناسب کافئین هستند. تعداد زیادی از تحقیقات نشان می دهد مصرف کافئین در قهوه قادر به تغییر بسیاری از جنبه های سلامت روان و عملکرد مغز، از جمله توجه بیشتر، خلق و خوی بهتر، حافظه (راه های تقویت حافظه، 9 گام اساسی)، هوشیاری، انگیزه،  مدت زمان واکنش مغزی، کنترل حرکت یا عملکرد جسمانی و غیره می باشد.

- با این حال، همه افراد نسبت به اثرات کافئین بر عملکرد شناختی واکنش مثبت نشان نمی دهند، بنابراین همیشه نشانه های خود را بررسی کنید و در نظر داشته باشید در ابتدا مقدار کمی از آن را مصرف کنید تا بدن با ترکیباتش هماهنگ شود. همچنین برای جلوگیری از مصرف بیش از حد کافئین، از مصرف آن با مکمل های قهوه سبز بپرهیزید.


قهوه سبز چقدر لاغر میکند؟

دوز مناسب قهوه سبز برای لاغری به عوامل مختلفی مانند سن، وضعیت سلامتی یدن و چندین شرایط دیگر بستگی دارد. هنوز اطلاعات علمی کافی برای تعیین طیف مناسب دوز قهوه سبز در کودکان یا بزرگسالان وجود ندارد. به یاد داشته باشید محصولات طبیعی همیشه لزوما ایمن نیستند و دوز آنها می تواند مهم باشد. حتما دستورالعمل های نوشته شده بر روی های محصول را بخوانید و قبل از استفاده با متخصص مشورت کنید.

طریقه مصرف قهوه سبز برای لاغری:

برای تهیه قهوه سبز، یک بسته از دانه های قهوه سبز را خریداری کنید. از آسیاب برای خرد کردن دانه های قهوه سبز استفاده کنید. برای لاغری از شکر یا شیرین کننده مصنوعی استفاده نکنید. اگر از این نوشیدنی لذت می برید، می توانید سایر مواد دیگر را نیز برای کاهش وزن سریع به آن اضافه کنید که در ادامه توضیح می دهیم:

 قهوه سبز با برگ نعناع

برگ نعناع را به فنجان قهوه سبز اضافه کنید. اجازه دهید به مدت 5 دقیقه بجوشد، و سپس آن را بنوشید. نعناع دارای خواص کاهش وزن است و به سم زدایی سموم کمک می کند.

 قهوه سبز با دارچین

1/2 قاشق چایخوری پودر یا 2 سانت ساقه دارچین (دارچین | 10 خواص درمانی دارچین ) را به یک فنجان آب اضافه کنید. بگذارید یک شب بماند. صبح روز بعد از این آب برای تهیه قهوه سبز استفاده کنید. دارچین به تنظیم قند خون کمک می کند، حساسیت انسولین را بهبود می بخشد، LDL کلسترول را کاهش می دهد و خواص ضد التهابی دارد. همه این ها در کنار هم باعث کاهش وزن سریع تر خواهد شد.

 

قهوه سبز و لاغری

 قهوه سبز با زنجبیل

در حالی که قهوه سبز خود را دم کرده اید، یک قاشق چای خوری زنجبیل پودر شده به آن اضافه کنید. اجازه دهید به مدت 5 دقیقه بجوشد و بعد از رد کردن از صافی آن را بنوشید. زنجبیل حاوی ماده ای به نام gingerol است که تاثیر گرمایی بر روی بدن دارد و سوخت و ساز بدن را زیاد می کند. همچنین باعث افزایش حساسیت به انسولین میشود.

 قهوه سبز با زردچوبه

اگرچه این ترکیب ممکن است به نظر کمی عجیب و غریب باشد، اما تاثیر فوق العادی دارد. ½ قاشق چای خوری ریشه زردچوبه را به قهوه اضافه کنید و آن را به مدت 3 دقیقه بجوشانید. زردچوبه  با افزایش متابولیسم چربی، افزایش حساسیت به انسولین و کاهش التهاب باعث کاهش وزن می شود.

بهترین زمان مصرف قهوه برای لاغری:

  • صبح، قبل یا بعد از ورزش.
  • صبح با صبحانه.
  • بعدازظهر، قبل از نهار.
  • عصر با میان وعده ای سالم.

دوز مصرفی قهوه سبز:

دوز توصیه شده اسید کلروژنیک برای کاهش وزن 200 تا 400 میلی گرم در روز می باشد.

چه تعداد فنجان قهوه سبز باید برای کاهش وزن مصرف کرد؟

مصرف هر ماده طبیعی و پر خاصیت بیش از حد نرمال خطرناک است. بنابراین روزی 3 فنجان قهوه سبز بیشتر نخورید. مصرف بیش از حد نتایج بهتری نخواهد داشت. نکته مهم این که  قهوه سبز را بلافاصله بعد از غذا مصرف نکنید.


تداخلات دارویی و مکمل ها با قهوه سبز

باید بدانید متاسفانه مصرف قهوه سبز با برخی داروها تداخل دارویی دارد و بهتر است با احتیاط و نظر پزشک مصرف شود. این داروها عبارتند از:

1- آدنوزین (Adenocard)

کافئین در قهوه سبز می تواند اثرات آدنوزین را از بین ببرد. آدنوزین اغلب توسط پزشکان برای انجام آزمایش بر روی قلب استفاده می شود. این آزمون به عنوان یک آزمون استرس قلبی نامیده می شود. حداقل 24 ساعت قبل از آزمون استرس قلب، نوشیدن قهوه سبز یا دیگر محصولات حاوی کافئین را متوقف کنید.

2- الکل

بدن کافئین موجود در قهوه سبز را تجزیه میکند و از آن خلاص می شود. الکل می تواند باعث کاهش سرعت تجزیه کافئین شود. در نتیجه مصرف قهوه سبز همراه با الکل می تواند باعث ایجاد کافئین بیش از حد در جریان خون و عوارض جانبی کافئین از جمله خارش، سردرد و ضربان سریع قلب شود.

3- آلندرونات (Fosamax)

قهوه سبز می تواند مقدار زیادی از آلندرونات بدن را جذب کند. مصرف همزمان قهوه و آلندرونات باعث میشود اثر آلندرونات کاهش یابد. بنابراین حداقل تا دو ساعت بعد از مصرف آلندرونات قهوه سبز را مصرف نکنید.

4- آنتی بیوتیک ها (آنتی بیوتیک های Quinolone)

بدن کافئین موجود در قهوه سبز و سایر منابع را تجزیه می کند تا از شر آن خلاص شود. برخی از آنتی بیوتیک ها سرعت تجزیه کافئین را کاهش می دهند. مصرف این آنتی بیوتیک ها همراه با قهوه سبز می تواند خطر عوارض جانبی کافئین از جمله خارش، سردرد، افزایش ضربان قلب و سایر شرایط را افزایش دهد.

برخی از آنتی بیوتیک ها که باعث کاهش سرعت تجزیه کافئین می شوند عبارتند از: سیپروفلوکساسین (Cipro)، انوکساسین (Penetrex)، نورفلوکساسین (کیبروکسین، نوروکسین)، اسپارفلوکساسین (زاگام)، ترووافلوکساسین (تروفان) و گرپاففلوکساسین (روکش).

5- کلوزاپین (کلروزیل)

کبد کلوزاپین را تجزیه می کند تا آن را از بدن خارج کند (Clozaril). کافئین در قهوه سبز ممکن است سرعت این تجزیه را کاهش دهد. بنابراین مصرف قهوه سبز همراه با کلوزاپین (کلروزیل) می تواند عوارض جانبی کلوزاپین (کلروزیل) را افزایش دهد.

 

تداخلات دارویی با قهوه سبز

6- دی پیریدامول (Persantine)

کافئین در قهوه سبز می تواند اثرات دی پیریدامول را مسدود کند. دی پیریدامول اغلب توسط پزشکان برای انجام آزمایشات مربوط به قلب استفاده می شود. این آزمون به عنوان یک آزمون استرس قلبی نامیده می شود. حداقل یک ساعت قبل از آزمون استرس قلب، قهوه سبز یا سایر محصولات حاوی کافئین را متوقف کنید.

7- دی سولفیرام (Antabuse)

دی سولفیرام  می تواند سرعت تجزیه کافئین را کاهش دهد. بنابراین مصرف قهوه سبز همراه با دی سولفیرام  ممکن است اثرات جانبی قهوه را از جمله خارش، بیش فعالی (علائم کودک بیش فعال) ، تحریک پذیری و دیگر موارد افزایش دهد.

8- افدرین

داروهای تحریک کننده سرعت سیستم عصبی را افزایش می دهند. کافئین در قهوه سبز و افدرین هر دو داروهای محرک هستند. مصرف قهوه سبز و افدرین همراه با هم می تواند موجب تحریک بیش از حد و گاهی اوقات عوارض جانبی و مشکلات قلبی شود. پس بهتر است به صورت همزمان کافئین و افدرین را مصرف نکنید.

9- استروژن

 استروژن می تواند باعث کاهش سرعت تجزیه کافئین شود. مصرف قرص های استروژنی و قهوه سبز  موجب افزایش خارش، سردرد، ضربان قلب سریع و سایر عوارض جانبی قهوه می شود. اگر قرص های استروژن را مصرف می کنید، مصرف کافئین خود را محدود کنید. برخی از قرص های استروژن عبارتند از :

  • استروژن های سوسپانسیون کنجوج (Premarin)
  • اتینیل استرادیول
  • استرادیول و دیگران.

10- فلووکسامین (Luvox)

 فلووکسامین می تواند سرعت تجزیه کافئین را کاهش دهد. مصرف کافئین همراه با فلووکسامین می تواند باعث ایجاد کافئین بیش از حد در بدن و افزایش  اثرات جانبی کافئین شود.

11- لیتیوم

بدن شما به طور طبیعی لیتیوم را از بین می برد. کافئین در قهوه سبز می تواند سرعت تجزیه لیتیوم را افزایش دهد. اگر محصولاتی که حاوی کافئین و لیتیوم هستند مصرف می کنید، به آرامی مصرف کافئین را متوقف کنید. توقف سریع کافئین می تواند عوارض جانبی لیتیوم را افزایش دهد.

12- داروهای آسم (آگونیست های بتا آدرنرژیک)

قهوه سبز حاوی کافئین است. کافئین می تواند قلب را تحریک کند. بعضی از داروها برای آسم همچنین می توانند قلب را تحریک کنند. مصرف کافئین با بعضی از داروهای مخصوص آسم باعث ایجاد تحریک بیش از حد می شود و مشکلات قلبی را زیاد می کند. برخی از داروها برای آسم عبارتند از:

  • آلبوترول (پروینتیل، ونتولین، Volmax)
  • متاپروترنول (آلوپنت)
  • تربتالین (بریکانیل، برتین) 
  • ایسوپرتنول (Isuprel).

13- داروهای افسردگی (MAOIs)

کافئین در قهوه سبز بدن را تحریک می کند. برخی داروها برای افسردگی نیز بدن را تحریک می کنند. قهوه سبز و مصرف برخی از داروها برای افسردگی به صورت همزمان ممکن است موجب تحریک بیش از حد و عوارض جانبی جدی از جمله ضربان قلب، فشار خون بالا، عصبی بودن و دیگر موارد شود. برخی از داروهای افسردگی عبارتند از:

  • فنلزین (ناردیل)،
  • ترنسی سپیروم (Parnate) و دیگران.

14- داروهای ضد انعقاد خون (داروهای ضد انعقاد / آنتی پلاکت)

کافئین در قهوه سبز ممکن است در انعقاد خون اختلال ایجاد کند. مصرف قهوه سبز همراه با داروهایی که لخته شدن را آهسته می کند، می تواند موجب کبودی و خونریزی شود. بعضی از داروهایی که لخته شدن خون را تسریع می کنند شامل :

  • آسپیرین
  •  کلوپیدوگرل (پلویکس)
  • دیکلوفناک (Voltaren، Cataflam، دیگران)
  •  ایبوپروفن (Advil، Motrin، دیگران)
  • ناپروکسن (Anaprox، Naprosyn، دیگران)
  • داکات پاران (Fragmin)
  •  انوکساپارین (Lovenox)
  •  هپارین
  •  وارفارین (Coumadin) و دیگران 

15- پنتوباربیتال (Nembutal)

اثرات محرک کافئین در قهوه سبز می تواند اثرات خواب پنتوباربیتال را از بین ببرد.

16- فنیل پروپانول امین

کافئین در قهوه سبز مانند فنیل پروپانول امین بدن را تحریک می کند. مصرف کافئین و فنیل پروپانول امین با هم ممکن است موجب تحریک بیش از حد و افزایش ضربان قلب، فشار خون و عصبی شدن شود.

17- ریلوزول (ریلوتک)

بدن ریلوزول (Rilutek) را از بین می برد. قهوه سبز می تواند باعث کاهش سرعت ریلوزول شود. در نتیجه مصرف همزمان این مواد با هم باعث افزایش عوارض جانبی ریلوزول می شود.

18- داروهای محرک

داروهای تحریک کننده سرعت بخشیدن به سیستم عصبی را افزایش می دهند. با سرعت بخشیدن به سیستم عصبی، داروهای محرک میتوانند ضربان قلب را افزایش دهند. کافئین در قهوه سبز نیز همین اثر را دارد. قهوه سبز همراه با داروهای محرک می تواند باعث مشکلات جدی مانند افزایش ضربان قلب و فشار خون بالا شود. از مصرف داروهای محرک همراه با قهوه سبز بپرهیزید.برخی از داروهای محرک شامل :

  • دی اتیل پروپیون (Tenuate)
  • اپی نفرین، فنتریم (یونامین)
  • پوسیدو افدرین (سودافد) و بسیاری دیگر است.

19- تئوفیلین

کافئین در قهوه سبز همانند تئوفیلین کار می کند. کافئین همچنین می تواند سرعت تجزیه تئوفیلین را کاهش دهد. مصرف قهوه سبز و مصرف تئوفیلین ممکن است اثرات و عوارض جانبی تئوفیلین را افزایش دهد.

20- وراپامیل (Calan، Covera، Isoptin، Verelan)

 وراپامیل (Calan، Covera، Isoptin، Verelan) می تواند سرعت تجزیه قهوه را کاهش دهد. مصرف قهوه و وراپامیل (Calan، Covera، Isoptin، Verelan) می تواند خطر عوارض جانبی قهوه سبز، از جمله خارش، سردرد و افزایش ضربان قلب، را افزایش دهد.

به صورت جزئی مراقب این ترکیب ها نیز باشید:

1- قرص های کنترل بارداری (داروهای ضد بارداری)

قرص های ضد بارداری می توانند سرعت تجزیه قهوه را کاهش دهند. مصرف قهوه سبز همراه با قرص های ضد بارداری می تواند موجب افزایش نگرانی، سردرد، ضربان قلب سریع و سایر عوارض جانبی شود. برخی از قرص های کنترل زایمان شامل:

  • اتینیل استرادیول 
  • لوونورژستر (Triphasil) (قرص لونژیل (اووسیز))
  • اتینیل استرادیول 
  • نوریتیدرون (Ortho-Novum 1/35، Ortho Novum 7/7/7) 

2- سایمتیدین (Tagamet)

سایمتیدین  می تواند باعث کاهش سرعت تجزیه کافئین شود. مصرف سایمتیدین همراه با قهوه سبز باعث افزایش احتمال عوارض جانبی کافئین از جمله ناراحتی، سردرد، ضربان قلب سریع و دیگر موارد می شود.

3- فلوکونازول (Diflucan)

 فلوکونازول سرعت تجزیه کافئین را کاهش می دهد. مصرف فلوکونازول و قهوه سبز ممکن است اثرات جانبی قهوه را از جمله عصبانیت، اضطراب و بی خوابی افزایش دهد.

 

قرص هایی که با قهوه سبز باید مراقب بود

4- داروهای دیابتی (داروهای ضد دیابت)

کافئین در قهوه سبز ممکن است قند خون را افزایش دهد. داروهای دیابتی برای کاهش قند خون استفاده می شود. با افزایش قند خون، قهوه سبز می تواند اثربخشی داروهای دیابت را کاهش دهد. بنابراین در صورت مصرف قهوه سبز قند خون خود را دقیقا کنترل کنید. در صورت تغییر قند خون به پزشکتان بگویید تا دوز داروهایتان را تغییر دهد.

5- داروهای مربوط به فشار خون بالا (داروهای ضد فشار خون)

قهوه سبز می تواند فشار خون را کاهش دهد. مصرف قهوه سبز همراه با داروهای فشار خون بالا می تواند باعث کاهش بیش از حد فشار خون شود. بعضی از داروها برای فشار خون بالا عبارتند از:

  • کاپتوپریل (Capoten)
  • انالاپریل (Vasotec)
  •  لوزارتان (کوزار)
  •  والاسارتان (دیووان)،
  • دیلیتازیم (Cardizem)
  •  آملودیپین (نوروز)
  • هیدروکلروتیازید (HydroDIURIL)
  •  فوروزماید (Lasix) و بسیاری دیگر .

6- تربینافین (لامیسیل)

 تربینافین می تواند سرعت تجزیه قهوه را کاهش دهد و خطر عوارض جانبی از جمله ناتوانی، سردرد، افزایش ضربان قلب و سایر اثرات را افزایش دهد.

آیا قهوه سبز با گیاهان و مکمل ها نیز تداخل دارد ؟

پرتقال تلخ

پرتقال تلخ در ترکیب با کافئین یا گیاهان حاوی کافئین می تواند فشار خون و ضربان قلب را در بزرگسالان سالم با فشار خون طبیعی افزایش دهد. این ماده ممکن است خطر ابتلا به مشکلات قلبی جدی را نیز افزایش دهد. بنابراین از مصرف این ترکیب بپرهیزید.

گیاهان و مکمل های حاوی کافئین 

استفاده از قهوه سبز همراه با سایر گیاهان و مکمل های حاوی کافئین، باعث افزایش خطر عوارض جانبی ناشی از کافئین خواهد شد. سایر داروهای طبیعی حاوی کافئین شامل چای سیاه، کاکائو، کولا، چای سبز، (17 تا از مهمترین خواص چای سبز) چای یولونگ و گوارا می باشند.

کلسیم

مصرف کافئین زیاد در قهوه سبز باعث افزایش میزان کلسیم در ادرار  و کمبود آن در بدن می شود.

Cyclodextrin

فیبر سیکلو دکسترین با ترکیبات خاصی از قهوه سبز باعث کاهش فشار خون می شود. از لحاظ تئوری، مصرف سیکلوکودکسترین و قهوه سبز جذب این مولکول را کاهش می دهد و اثرات مفید آن بر فشار خون کم می شود.

گیاهان و مکمل هایی که ممکن است فشار خون را کاهش دهند:

قهوه سبز فشار خون را کاهش می دهد. قهوه سبز با سایر گیاهان و مکمل های غذایی که فشار خون را کاهش می دهند، می تواند اثرات کاهش دهنده فشار خون را افزایش دهد. دیگر داروهای طبیعی با اثرات کاهش فشار خون شامل اسید آلفا لینولنیک، پریسیم بور، کلسیم، کاکائو، روغن ماهی کبد، کوآنزیم Q-10، سیر، زیتون، پتاسیم، پیکننژن، نارنجی شیرین، ویتامین C، سبوس گندم و ... می باشد.

گیاهان و مکمل هایی که قند خون را پایین می آورند:

عصاره قهوه سبز می تواند سطح قند خون را کاهش دهد. استفاده از آن با سایر گیاهان یا مکمل هایی که دارای اثر مشابه هستند می تواند سطح قند خون را بیشتر کاهش دهد. برخی از گیاهان و مکمل هایی که می توانند قند خون را پایین آورند عبارتند از اسید آلفا لیپوئیک، کروم، پنجه شیطان، پنبه سیاه، سیر، آدامس گوارشی، شاه بلوط اسب، جینسنگ ، پیسیلیوم، جینسنگ سیبری و ...

گیاهان و مکمل هایی که سرعت لخته شدن خون را کاهش می دهند:

کافئین در قهوه سبز ممکن است سرعت لخته شدن خون را کاهش دهد. قهوه سبز و استفاده آن همراه گیاهانی که ممکن است باعث انسداد لخته شدن خون شود، احتمال خونریزی برخی افراد را افزایش می دهد. برخی از این گیاهان عبارتند از آنجلیکا، گل میخک، دانسن، سیر، زنجبیل، گینکو، جینسنگ پاناکس و ...

آهن

برخی از اجزای قهوه سبز می توانند مانع جذب آهن (علائم و درمان کم خونی) از غذا شوند و بدن را دچار کمبود آهن نماید.

منیزیم

مصرف مقدار زیاد قهوه سبز می تواند میزان منیزیم را در ادرار افزایش دهد و بدن را دچار کمبود این ماده معدنی کند. 

آیا قهوه سبز با غذاها تداخل دارد ؟

خیر قهوه سبز هیچ تداخلی با غذا ندارد.

چند سوال مهم و رایج درباره قهوه سبز

در اینجا به چند سوال رایج شما پاسخ داده شده است:

 چه زمانی باید قهوه سبز را برای کاهش وزن بخورم؟

 اگر قهوه سبز را برای کاهش وزن می خورید، بهترین زمان مصرف آن 2 ساعت قبل از خواب است. همچنین می توانید قهوه سبز را حداقل نیم ساعت قبل از ورزش مصرف کنید. قهوه سبز را بین وعده های غذایی، ترجیحا یک ساعت قبل یا بعد از غذا بخورید.

آیا قهوه سبز چربی شکم را کاهش می دهد؟

 برخی مطالعات انسانی نشان می دهد که مصرف قهوه سبز جذب کربوهیدرات را از دستگاه گوارش کاهش می دهد، که باعث کاهش قند خون و انسولین می شود. به مرور باعث کاهش تجمع چربی در ناحیه شکم هم می شود. 

 چند بار در روز باید قهوه سبز بخورید؟

 قهوه سبز را می توانید قبل از صبحانه، ناهار و شام سه بار در روز بخورید.

 چه تعداد فنجان قهوه سبز در روز می توانید بخورید؟

 یک فنجان (هشت اونس) قهوه حدود 95 میلی گرم کافئین دارد. در مقایسه با نوشیدن یک فنجان قهوه، دانه های قهوه سبز می توانند مقادیر مشابه کافئین داشته باشند. مصرف بیشتر از 3 فنجان در روز توصیه نمی شود.

 آیا می توانم قهوه سبز را بعد از وعده غذایی بخورم؟

 مشخص شده است که قهوه سبز انتشار گلوکز را به خون به ویژه پس از غذا مهار می کند و باعث کاهش وزن می شود. 

قهوه سبز چقدر کالری دارد؟

یک فنجان قهوه سبز با کیفیت 70-100 کالری دارد؛ این مسئله بستگی به مصرف کالری شما دارد.

[collapse id=2644]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از دغدغه های خانم ها در دوران بارداری نحوه داشتن رابطه جنسی است. بخصوص خانم های جوانی که در اوایل ازدواج باردار می شوند، بیشتر نگران این موضوع هستند و احتمالا پدر نوزاد نیز در این باره نگران است و می ترسد با داشتن رابطه به نوزاد آسیبی برسد.

به دلیل سوالات متعددی که در این زمینه پرسیده می شود گروه سلامت اوما تصمیم دارد در این مقاله کوتاه اما جامع به طور کامل به پرسش های مربوط به رابطه جنسی در بارداری پاسخ داده و نگرانی شما زوج های عزیز را از بین ببرد. پس با ما همراه باشید.

آیا فعالیت جنسی در دوران بارداری مجاز است؟

فعالیت جنسی در دوران بارداری امری متداول به شمار می آید ولی دفعات آن برای هر خانم باردار و در زمان های مختلف نه ماه بارداری بسیار متغیر است و معمولا با پیشرفت بارداری دفعات آن باید کاهش یابد. در برخی خانم ها ممکن است از همان ابتدای بارداری فعالیت جنسی بسیار کاهش یابد که دلایل مختلفی مثل تهوع، ترس از سقط، ترس از آسیب دیدگی جنین، فقدان تمایل جنسی در برخی خانم ها، ناراحتی، استرس روانی راجع به بدقوارگی بدن، ترس از پارگی پرده ها، ترس از عفونت یا خستگی دارد.

میل جنسی و ارضای جنسی نیز ممکن است به دلیل استنباط شخصی زن به دلیل کاهش جذابیتش تحت تاثیر قرار گیرند. معمولا با پیشرفت بارداری، تعداد ارگاسم ها ی زن و ارضای جنسی کاهش و مقاربت دردناک افزایش می یابد.

عوارض رابطه جنسی در بارداری

عوارض بالقوه رابطه جنسی در بارداری شامل زایمان زودرس، بیماری التهابی لگن، خونریزی پیش از زایمان و جفت سر راهی  می باشد. اما اگر بارداری دارای شرایط طبیعی باشد حتی با پیشرفت بارداری مقاربت جنسی در هر زمان بلامانع است. البته قطعا در این خصوص پزشکتان توصیه هایی می کند که حتما باید به آن ها توجه داشته باشید. به علاوه برخی از خانم ها میل جنسی بیشتری در بارداری پیدا می کنند و این کار باعث افزایش انرژی و شادابیشان می شود. 

در چه افرادی رابطه جنسی در بارداری توصیه نمی شود؟ 

همان طور که گفتیم برخی از عوارض رابطه جنسی بالقوه هستند. اگر به هر دلیلی این عوارض بصورت بالفعل در بیایند و علائم آن در مادر و یا جنین وجود داشته باشد پزشک رابطه جنسی در این دوران را ممنوع می کند. 

مثلا خطر زایمان زودرس در بین زنان مختلف، بسته به وجود یا عدم وجود عوامل خطر ساز خاص، تفاوت دارد. این عوامل شامل زایمان پیش از موعد قبلی، بارداری چندقلو و عدم کفایت سرویکس هستند. از آن جایی که ممکن است رابطه جنسی در زنانی که خطر زایمان زودرس در آن ها وجود دارد باعث تحریکات رحم شده و احتمال خطر را افزایش دهد در این افراد نزدیکی در بارداری ممنوع است. 

نحوه تمایلات جنسی خانم در بارداری

تمایل به این عمل در دوران بارداری دچار تغییر شدیدی می شود. ممکن است خانم باردار خیلی بیشتر از قبل میل جنسی داشته باشد و یا اصلا دوست نداشته باشد که این کار را انجام دهد. این تغییرات صرفا به دلیل نوسانات هورمونی، خستگی یا تهوع و شرایط بارداری است و بعد از زایمان به حالت طبیعی برمی گردد. 

د ر طول سه ماه دوم به دلیل افزایش جریان خون در اندام تناسلی و سینه ها ممکن است تمایل شما برای مقاربت افزایش پیدا کند. زیرا با افزایش جریان خون انرژی شما بیشتر شده و علائم اولیه مثل تهوع در بسیاری از خانم ها در سه ماهه دوم از بین می رود. اما مجددا در سه ماه سوم به دلیل افزایش وزن، درد کمر، استرس و سایر علائم بارداری دیگر میل شما نسبت به مقاربت کاهش می یابد.

 

نزدیکی در بارداری

پوزیشن های جنسی در بارداری

ممکن است با پیشرفت بارداری متوجه شوید که انتخاب وضعیت های جدید برای آمیزش جنسی ضروری است. ممکن است شکم شما باعث شود انتخاب برخی پوزیشن هایی که قبلا آن ها را امتحان می کردید برای شما ناراحت کننده باشد.

به علاوه، توصیه می شود که از حدود 16 هفتگی ( نزدیک به چهار ماهگی ) از خوابیدن به پشت ( طاق باز ) خودداری کنید. ‏زیرا در این حالت ممکن است فشار ناشی از وزن رحم بر روی عروق اصلی لگن موجب اختلال در گردش خون این ناحیه شود. بهتر است برای آمیزش جنسی یا به پهلوی خود بخوابید و یا بالا قرار بگیرید.

واکنش جنین به نزدیکی در بارداری

ممکن است چندی بعد از اوج لذت جنسی جنین شما تکان بخورد. در این مورد نیز نگران نباشید چون این افزایش تحرک بدلیل افزایش جریان خون ناشی از افزایش ضربان قلب شما در هنگام ارگاسم است نه بخاطر اینکه جنین احساس درد می کند یا از آنچه روی داده چیزی فهمیده است.

در چه زمانی باید نسبت به آمیزش در بارداری احتیاط کرد؟  

در برخی موارد نباید رابطه داشته باشید و یا نباید به اوج لذت برسید. اگر سابقه زایمان زودرس دارید، ممکن است پزشک شما را از آمیزش جنسی و یا رسیدن به اوج لذت جنسی باز دارد. اوج لذت جنسی باعث انقباض های خفیف رحمی می شود که خطر زایمان زودرس را افزایش می دهد. در این شرایط باید با احتیاط رابطه داشته باشید و احتمالا با توصیه پزشک نباید مانند قبل به ارگاسم برسید. 

اگر سابقه سقط جنین خود به خودی داشته باشید ممکن است پزشک شما را از رابطه جنسی و رسیدن به اوج لذت منع کند. با این حال هنوز هیچ رابطه ای بین آمیزش جنسی و سقط خود به خودی پیدا نشده است.

به طور کلی در صورت وجود موارد زیر باید از فعالیت جنسی در این دوران پرهیز کنید:

  • جفت سه راهی ( پایین واقع شدن جفت در رحم )؛ نارسایی دهانه رحم
  • سابقه زایمان های مکرر ؛ چندقلو بودن حاملگی
  •  آغاز پیش از موعد دردهای زایمانی؛ پاره شدن کیسه آب
  • دیابت و حاملگی های پرخطر
  •  درد به هنگام آمیزش جنسی
  • خونریزی و یا ترشح بدون علت از واژن
  •  وجود ضایعه بهبود نیافته هرپسی در همسر

سخن آخر

در انتها باید بگوییم بهتر است که در زمان انجام فعالیت جنسی در بارداری چند نکته مورد توجه قرار گیرد؛ نخست آنکه از وضعیت های مناسب استفاده شود؛ در واقع وضعیتی را انتخاب نمایید که حین انجام این کار کمترین فشار را به مادر وارد آورد و از انجام فعالیت های خشن نیز پرهیز کنید.

همچنین در هنگام خستگی بدنی مادر این کار را انجام ندهید. به دلیل افزایش ترشحات واژن خانم ها باید در این دوران قبل و بعد از رابطه بیشتر از قبل مراقب بهداشت خود باشند و بعد از ارگاسم، ماساژ کمر می تواند در آرامش فرد و کاهش دردهای کمر و لگن اثرگذار باشد.

[collapse id=2645]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

یکی از نگرانی هایی که مادران بعد از متولد شدن نوزاد دارند غذا خوردن آن ها از نظر زمان و مقدار مناسب است و بخصوص مادرانی که تجربه اولشان هست دائما به دنبال روش هایی هستند که تغذیه کودک به بهترین نحو انجام شود.

سوالی که شاید در این زمینه برای شما مادر اومایی عزیز پیش بیاید این است که مدت زمان مناسب شیر خوردن نوزاد در هر وعده چقدر است؟ با ما همراه باشید تا در این مطلب به طور کامل این موضوع را بررسی کنیم.

در هر وعده چقدر شیر به نوزادم بدهم؟

اگر در دوران شیردهی هستید حتما برایتان مشکل است که بفهمید در هر وعده باید چند دقیقه و به چه اندازه شیر به نوزادتان بدهید. در این حالت شما باید به نشانه های زیر دقت کنید تا متوجه شوید که در چه زمانی شیر دادن را خاتمه دهید:

  •  سینه هایتان پس از شیردهی  مناسب نرم تر می شوند.
  •  فک نوزاد در حین شیردهی با قدرت حرکت می کند تا شیر را از سینه بکشد. در این حالت گوش او به سمت بالا و پایین حرکت می کند. زمانی که این حالت تمام شود به معنی سیر شدن نوزاد است. اگر هم خیلی زود این اتفاق بیفتد به معنی خسته شدن نوزاد است و باید چند دقیقه ای به او استراحت دهید و دوباره شیردهی را شروع کنید.
  •  می توانید قورت دادن نرم نوزاد را بشنوید و زمانی که دیگر شیری قورت نداد باید شیردهی را قطع کنید.
  •   گاهی اوقات نیز خود نوزاد سینه شما را از دهانش خارج می کند که به معنی کافی بودن شیر در آن وعده غذایی است. البته این موضوع در صورتی است که کودک هیچ مشکلی مانند برفک دهان نوزاد یا ... نداشته باشد.
  •  پس از شیردهی نوزاد آرام می شود.
  • یک روش آسان، برای آن که متوجه شوید آیا میزان شیردهی شما در هر وعده مناسب است یا خیر این است که بررسی کنید فرزندتان هر چند ساعت یک بار پوشک خود را خیس می کند و اگر تعدادش مناسب بود به معنی شیردهی کافی است.

شیر شما چند روز پس از زایمان تازه شروع به ترشح کردن و آمدن می کند. تا آن زمان، نوزاد در هر بار شیردهی از هر سینه به مدت چند دقیقه و گاهی حتی تا سی دقیقه شیر می خورد که شیر کمی است و به همین علت باید در اوایل شیردهی تعداد دفعات شیردهی را زیاد کنید تا با ماساژ سینه و مکش دهان نوزاد شیر شما بیشتر شود و میزان تغذیه نوزاد هم مناسب باشد.

پیشنهاد پزشک اوما: راه های طبیعی افزایش شیر مادران شیرده

بنابراین قبل از تغییر حالت سینه بگذارید نوزاد تا زمانی که می خواهد از سینه اول شیر بخورد. او را به عجله نیندازید. این کار آرامش نوزاد را از بین برده و باعث می شود نتواند به اندازه کافی و به خوبی شیر بخورد.  پس از تغذیه از هر دو سینه، ممکن است نوزاد بخواهد دوباره از سینه اول کمی بیشتر بخورد. اجازه دهید این کار را انجام دهد. با این روش او سریع رشد می کند!

کاهش وزن کم نوزاد پس از تولد کاملا طبیعی است. نوزاد بین روز پنجم تا هفتم دوباره شروع به افزایش وزن می کند و نباید درباره این موضوع نگران باشید. در برخی از نوزادان این زمان کمی طولانی تر هم می شود. در روز 14، بیشتر نوزادان در وزن تولدشان یا بالاتر هستند.

نگران زمانی که نوزاد صرف شیر خوردن می کند نباشید. گاهی اوقات او کل شیری که نیاز دارد را ظرف چند دقیقه می خورد. اما گاهی ممکن است زمان بیشتری بخواهد و آرام آرام شیر بخورد. یا شاید فقط می خواهد به شما بچسبد تا آرامش بیشتری داشته باشد چون هنوز به محیط جدید زندگی خود یعنی خارج از رحم شما عادت نکرده است.

این مسئله برای تامین شیر بیشتر شما نیز خوب است. نکته کلیدی این است که بگذارید نوزاد تا هر زمانی که میخواهد شیر بخورد.

شکم نوزاد تازه متولد شده چه قدر باید باشد؟

در هنگام تولد، شکم نوزاد شما اندازه یک گیلاس است و فقط 5 الی7 میلی لیتر شیر را نگه می دارد. به همین دلیل است که باید به طور مداوم نوزاد را شیر بدهید. معده هر روز به سرعت رشد می کند و در روز سوم بعد از تولد معده به اندازه یک گردو است و می تواند 22 الی 27 میلی لیتر شیر را حفظ کند. در روز هفتم، معده کودک شما اندازه زردآلو می شود و می تواند 45 تا 60 میلی لیتر شیر را نگهداری کند.

پس از یک ماه، معده کودک شما به اندازه یک تخم مرغ بزرگ می شود و می تواند 80 الی 150 میلی لیتر شیر در خود نگهداری کند. یک معده کاملا بالغ به اندازه یک گریپ فروت است و می تواند حدود 1000 میلی لیتر غذا را نگه دارد.

بنابراین نباید انتظار داشته باشیم نوزاد بیش از مقدارهای گفته شده شیر بخورد زیرا معده اش گنجایش ندارد. بهتر است تعداد دفعات شیردهی را بیشتر کنید تا کم کم معده نوزاد به طور مناسب رشد کند و شیر بیشتری بخورد.

مقاله پیشنهادی اوما: لیست مواد نفاخ و ضد نفخ در دوران شیردهی

نوزاد تازه متولد شده در روز چقدر شیر نیاز دارد؟

بچه ها متفاوت و کاملا منحصر به فرد هستند. بعضی از آن ها بلافاصله از همان روز اول به خوبی شیر می خورند. اما بعضی نوزادان بسیار خواب آلود هستند و به سختی شیر می خورند. به همین دلیل تعیین مقدار شیر مصرفی نوزاد در روز بسیار دشوار است و برای هر کودک می تواند کاملا متفاوت باشد. اما ما در ادامه شما را با محدوده طبیعی شیر مورد نیاز نوزادان نرمال آشنا می کنیم:

نوزاد و مقدار شیر خوردن آن

نوزاد 1 روزه:

یک نوزاد تازه متولد شده دارای معده کوچکی به اندازه گیلاس است و فقط می تواند یک قاشق چایخوری کلستروم یا همان شیر اولیه مادر را حفظ کند. از آنجایی که معده نوزاد شما خیلی کوچک است، باید در 24 ساعت اول به صورت منظم با فاصله زمانی کوتاه به او شیر بدهید.

نوزاد 3 روزه:

معده در حال حاضر 4 برابر بزرگتر شده است و می تواند 22 الی 28 گرم شیر نگه دارد. تولید شیر شما نیز در حال شروع شدن و افزایش است و شیردهی باید آسان تر شود. به طور متوسط، نوزادان هنگام تولد 7/2 تا 4 کیلوگرم وزن دارند و باید بین 396 تا 623 گرم شیر در روز مصرف کنند.

نوزاد 7 روزه:

در نوزاد 7 روزه معده اندازه زردآلو است و می تواند 42 تا 56 گرم شیر را نگه دارد. در یک هفته، نوزاد وزن از دست رفته خود در هنگام تولد را به دست می آورد و نیاز به 396 تا 623 گرم شیر در روز دارد.

نوزاد 30 روزه:

معده نوزاد 30 روزه اندازه یک تخم مرغ بزرگ است و در حال حاضر می تواند 70 تا 140 گرم شیر را در معده اش حفظ کند. در روز 30 ام کودک شما باید حدود یک کیلو وزن اضافه کرده باشد و روزانه 470 الی 680 گرم شیر مصرف کند. در ادامه جدولی آمده است که نیاز روزانه نوزاد را براساس وزن او مشخص می کند.
 

وزن نوزاد (کیلوگرم)

شیر مورد نیاز (میلی لیتر)

2

313

5/2

391

3

469

5/3

548

4

626

5/4

704

5

782

5/5

861

6

939

5/6

1000

 

چند بار در روز باید به نوزاد تازه متولد شده شیر بدهم؟

در طی چند روز اول نوزاد تازه متولد شده نیاز به تغذیه بصورت هر 1.5 تا 3 ساعت یک بار دارد. هنگامی که شکم نوزاد رشد و شروع به افزایش وزن می کند، فاصله تغذیه می تواند به هر 3 الی 4 ساعت یک بار هم تغییر کند. در نظر داشته باشید که نوزادان همیشه در طول هفته های اول هشدار گرسنگی نمی دهند، بنابراین باید آنها را برای شیردهی بیدار کنید تا گرسنه نمانند.

خیلی از نوزادان، معمولا در طول شب بیدار می مانند و در طول روز می خوابند. به همین دلیل، چرخه تغذیه می تواند بر اساس بیداری و هشیاری نوزاد نوسان داشته باشد. پس به عنوان یک قاعده کلی، در طول هفته های اول باید نوزاد خود را 8 الی 12 بار در روز شیر بدهید.

 
مقاله پیشنهادی اوما: 8 علت سفت شدن سینه در شیردهی
شیر خوردن نوزاد در هر وعده
 
 

نوزاد 1 روزه:

او در طول 24 ساعت اول نیاز به 8 تا 12 بار تغذیه دارد. بسیاری از نوزادان حتی بیشتر از این نیز شیر می خورند. این به این دلیل است که معده شان خیلی کوچک است و در هر وعده خیلی سریع کاملا پر می شود و بسیار سریع هم خالی می شود. تغذیه مکرر برای افزایش شیر مادر و تامین نیاز نوزاد تازه متولد شده، ضروری است (دفعات شیر خوردن نوزاد در شب)

کودک 3 روزه:

در این زمان همچنان او نیاز به هشت تا دوازده بار تغذیه در روز دارد. تغذیه کودک خود را براساس دفعات تغییر پوشک تنظیم کنید. اگر در مدت 24 ساعت پوشک مرطوب مشاهده نکردید، حتما با پزشک تماس بگیرید یا به او مراجعه کنید.

کودک 7 روزه:

کودک 7 روزه نیز به هشت تا دوازده بار تغذیه در روز نیاز دارد. در حال حاضر شیر شما تأمین خواهد شد و کودک مقدار بیشتری شیر در هر وعده مصرف خواهد کرد. در پایان هفته اول شیر انتقال یافته به شیر بالغ تبدیل شده است که رقیق تر و حاوی آب بیشتری است. شیر بالغ حاوی 90 درصد آب و 10 درصد کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی های لازم برای رشد و انرژی نوزاد است.

کودک 30 روزه:

او نیز نیاز به هشت تا دوازده بار تغذیه در روز دارد. سرعت افزایش وزن در این مرحله به آرامی رو به کاهش است. تولید مدفوع نیز کاهش می یابد و سفت تر می شود. ممکن است نوزاد چند روز یک بار (شاید حتی هفته ای یک بار یا مدت طولانی تر) مدفوع کند. شیردهی منظم حداقل به مدت یک ماه بدن نوزاد را در برابر آلرژی های غذایی در 3 سالگی و آلرژی تنفسی در 17 سالگی محافظت می کند.

سخن آخر

تغذیه نوزادان تازه متولد شده بسیار مهم است و تاثیر به سزایی در وزن گیری و رشد مناسب آن ها در مراحل بعدی دارد. بنابراین حتی اگر مشغله زیاد یا فرزندان دیگری هم دارید سعی کنید به اندازه مناسب وقت گذاشته و در ماه اول بصورت منظم و طبق دفعات گفته شده به نوزادتان شیر بدهید.

[collapse id=2646]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

شما مادر اومایی عزیز در هر مرحله از دوران بارداری عوارض مختلفی را تجربه خواهید کرد. این عوارض مانند خستگی، تهوع، تکرر ادرار و ... معمولا ناخوشایند هستند اما ارزشش را دارد. یکی از حالت های ناراحت کننده در بارداری درد در ناحیه پا بخصوص در هنگام خواب و شب می باشد. گاهی این دردها به قدری هستند که اجازه نمی دهند شما بخوابید. به همین دلیل در این مقاله می خواهیم دلایل پا درد در دوران بارداری و روش های کاهش و درمان آن را برایتان توضیح دهیم تا به خوبی بتوانید آن را مدیریت کنید.

در این مقاله می خوانیم:

دلایل پادرد در دوران بارداری
علائم پادرد در بارداری
فاکتورهای خطرناک پادرد در بارداری
راه های ساده و موثر غلبه بر پادرد
در هنگام پادرد در بارداری از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
روش های جلوگیری از پادرد در بارداری
10 درمان طبیعی برای مقابله با پادرد در بارداری

دلایل پادرد در دوران بارداری

پادرد در دوران بارداری مشکل رایجی است. این مشکل در سه ماهه دوم بارداری شروع می شود و دائما هم بدتر خواهد شد. پا درد به یکی از دلایل زیر اتفاق می افتد:

- خستگی ناشی از حمل وزن اضافی در بارداری یکی از دلایل پادرد است. مصرف سیصد کالری اضافی بصورت روزانه به خاطر حضور جنین می باشد. بنابراین باید موادغذایی بیشتری مصرف کرد.

- رحم به رگ هایی که از پاها به قلب می روند فشار وارد می کند. این مسئله باعث انسداد جریان خون و پادرد بیشتر می شود. گاهی این حالت برای افراد غیرباردار نیز اتفاق می افتد که به دلیل بد نشستن می باشد و بعد از تغییر حالت نشستن، جریان خون به حالت قبل برمی گردد.

- رژیم غذایی حاوی فسفر زیاد اما کلسیم یا منیزیم کم باعث کاهش مواد مغذی و نمک موجود در خون می شود. همچنین تغذیه جنین از خون مادر بیشتر باعث کاهش این مواد مغذی می شود و پا درد ایجاد می کند. 

- هورمون پروژسترون که در دوران بارداری به میزان زیادی ترشح می شود بر عضلات پا تاثیرگذار می باشند. 

- پادرد در بارداری به دلیل خستگی و کم آبی بدن نیز می باشد.

- گاهی اوقات باریک شدن شریان ها باعث گرفتگی های عضلانی و درد می شود. حالت شدید تصلب شریان باعث پادرد بیشتر خواهد شد. گاهی اوقات این درد با ورزش کردن ایجاد می شود. بنابراین باید استراحت کنید تا بهتر شوید.

- فشرده شدن اعصاب در ستون فقرات نیز باعث پادرد می شود. این درد در اثر پیاده روی زیاد به حد بحرانی می رسد. بنابراین اگر درد دارید سعی کنید استراحت کنید و کمتر راه بروید یا روی پا بایستید. البته در هنگام بارداری فعالیت کم ضروری است و نباید کاملا بدون فعالیت باشید. بنابراین سعی کنید در حالتی که فشاری به بدن وارد نشود پیاده روی کنید. با پزشک خود درباره راه های کاهش درد صحبت کنید.

- همچنین مصرف قرص فشار خون و ادرارآور باعث کاهش مواد معدنی می شود. مقدار کم کلسیم، پتاسیم و منیزیم باعث پادرد می شود. در مقاله ای دیگر به درمان فشار خون بالا در بارداری و راه دسترسی به مواد معدنی و ویتامین ها در دوران بارداری اشاره شده است.

علائم پا درد در بارداری

گرفتگی عضلات به خصوص گرفتگی های ایجاد شده در عضلات پاها و ساق پا معمولا به صورت خود بخودی از بین می رود. در این گرفتگی ها معمولا درد ناگهانی را زیر پوست احساس می کنید. در صورتی که درد کاهش پیدا نکرد و شرایط زیر را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید:

  • اگر قرمزی یا ورم مشاهده کردید.
  • اگر گرفتگی به دلیل ضعف عضلات اتفاق می افتد.
  • اگر درد زیاد اتفاق می افتد و خودبخود از بین نمی رود.
  • اگر درد به دلیل ورزش شدید ایجاد نشده است.

تمام سوالاتی که پزشک می پرسد را با دقت پاسخ دهید. پاسخ های شما به پزشک کمک می کند روش درمانی بهتری پیشنهاد دهد.

فاکتورهای خطرناک پادرد در بارداری

فاکتورهای زیادی وجود دارند که احتمال پادرد را افزایش می دهند. این فاکتورها شامل:

  • افرادی که سن بیشتری دارند پادرد بیشتری می گیرند. بنابراین اگر پس از سی سالگی باردار شده اید، احتمال پادرد و گرفتگی عضلات در شما بیشتر است.
  • افرادی که در اثر ورزش در محیط های گرم خسته می شوند و بدنشان کم آب می شود دچار گرفتگی عضلات می شوند.
  • برخی بیماری ها مانند دیابت، اختلالات غده تیروئید، مشکلات کلیه و کبد و مشکلات اعصاب باعث گرفتگی عضلات می شوند.

 

7884-3

هنگامی که پادرد دارید چه کاری باید انجام دهید؟

سعی کنید بایستید؛ ترجیحا روی سطحی سرد. پاها را صاف نگه دارید سپس انگشتان پا و زانو را چند بار خم و راست کنید. بر روی قسمت هایی که درد می کند پارچه ای گرم قرار دهید. این کار باعث کاهش درد می شود.

در برخی موارد درد به خاطر لخته شدن خون می باشد و اگر راه های بالا اثر نداشت، استفاده از ماساژ و گرمای موضعی ایده ای مناسبی نیست. در این صورت این کارها نه تنها درد را کم نمی کند بلکه باعث افزایش درد و گسترش آن به قسمت های دیگر بدن نیز می شود. 

هنگامی که بهتر شدید، کمی راه بروید تا خون به راحتی جریان داشته باشد. در این حالت خوابیدن احتمال پادرد را بیشتر می کند بنابراین تا زمان کاهش درد برای خوابیدن صبر کنید.

راه های ساده و موثر غلبه بر پادرد

پادرد در نیمی از زنان باردار اتفاق می افتد و معمولا در سه ماهه دوم و سوم بارداری بیشتر مشاهده می شود. شما مادران عزیز می توانید با استفاده از روش های زیر از پادرد جلوگیری کنید:

  • بر روی کشش پا و ساق پا تمرکز کنید. پیش از خواب حرکات کششی انجام دهید و پیش و پس از ورزش کردن، بدن را گرم کنید. 
  • اگر در آب و هوای گرم ورزش می کنید، برای جلوگیری از خستگی و گرم شدن آب فراوان بنوشید.
  • می توانید از یوگا در بارداری نیز بهره مند شوید و بین تمرینات استراحت کنید.
  • تمرینات سبک مانند پیاده روی و ورزش های آبی نیز می توانند به بهبود گردش خون کمک کنند و باعث کاهش احتمال پادرد می شوند.
  • ماساژ پیش از زایمان به بهبود گردش خون و کاهش تورم کمک می کند.
  • جوراب واریس به کاهش التهاب و افزایش گردش خون در پاها و مچ پا کمک می کند و باعث کاهش پادرد می شود.
  • پا را تا پاشنه راست نگه دارید و انگشتان پا را تکان دهید. این کار به کاهش درد کمک می کند.
  • می توانید با گرم کردن منطقه درد، باعث کاهش تورم و درد شوید.

- می توانید کشش پا را به صورت نشسته انجام دهید. برای این کار نیاز به یک روسری و دو صندلی دارید. بر روی یک صندلی بنشینید و پا را بر روی صندلی دوم قرار دهید. روسری را به قوزک پا ببندید و به طرف خود بکشید. باید کشش عضلات ساق پا را حس کنید. 30 ثانیه در همین حالت بمانید سپس پا را عوض کنید.

- می توانید کشش پا را به روش ایستاده نیز انجام دهید. برای این ورزش باید کفش بپوشید و روی یک سطح صاف بایستید. حدود دو سوم فوت یا 18 سانتیمتر از دیوار فاصله بگیرید. دست ها را دراز کنید و به دیوار بچسبانید. به آرامی به جلو خم شوید و عضلات خود را بکشید. برای تکمیل کشش، دست را بالا ببرید و صاف بایستید.

- حالت خود را عوض کنید. برای مدت زمان طولانی از نشستن و ایستادن خودداری کنید. اگر کار شما پشت میز است، هر چند دقیقه بلند شوید و بدن را بکشید. اگر در طول روز باید بایستید، هر چند دقیقه بنشینید و پاها را بالا ببرید.

در هنگام پادرد در بارداری از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

  • پاها را در هم گره نکنید. گره کردن پاها باعث محدودیت گردش خون می شود و باید پادرد بیشتری را تحمل کنید.
  • اگر پادرد شما شدید و مکرر است، درباره گرفتگی عضلات پا با پزشک خود صحبت کنید. 
  • از حرفه ای بودن ماساژور خود اطمینان حاصل کنید. از آن جایی که فشار دادن برخی نقاط در مچ پا و دست باعث تحریک رحم می شود و برخی روغن های ماساژ برای خانم های باردار مضر است باید ماساژور تخصص کافی را برای خانم های حامله داشته باشد. بنابراین سعی کنید برای ماساژ از پزشک کمک بگیرید.
  • اگر احساس سرگیجه یا ضعف دارید تمرینات خود را متوقف کنید و به پزشک اطلاع دهید.
  • از کشش هایی که باید بر روی پشت بخوابید اجتناب کنید.

روش های جلوگیری از پادرد در بارداری

برای جلوگیری از پا درد در بارداری می توانید کارهایی را انجام دهید:

  • مچ پا را بکشید اما فشار به آن وارد نکنید. سعی کنید از حرکات چرخشی استفاده کنید.
  • همیشه پاها را در حالت حرکت قرار دهید.
  • افزایش مصرف مایعات شامل آب یا آبمیوه.
  • پوشیدن کفش مناسب باعث راحتی و اذیت نشدن پا می شود.
  • افزودن میوه به رژیم غذایی باعث افزایش مقدار پتاسیم بدن و کاهش درد عضلات می شود. 

گرفتگی عضلات می تواند به دلیل عدم تعادل الکترولیت و تغذیه مناسب در بدن رخ دهد و بر هر قسمتی از بدن تاثیر بگذارد. برای کاهش درد حاصل از گرفتگی می توان از روش های زیر استفاده کرد:

  • نوشیدن آب در طول روز و در هنگام ورزش. پیش از خواب نیز نوشیدن آب از کاهش آب بدن جلوگیری می کند.
  • انجام حرکات کششی و گرم کردن قبل از خواب و ورزش
  • می توانید گرفتگی عضلانی را با ورزش کاهش دهید. بنابراین از مربی خود بخواهید ورزش مناسب به شما بدهد. ورزش باعث افزایش مقاومت بدن در برابر گرفتگی می شود.
  • در طول شب، گرفتگی و درد پا بیشتر است. بنابراین از پزشک بخواهید در طول بارداری، مکمل های کلسیم و منیزیم برایتان تجویز کند.
  • به اندازه کافی استراحت کنید. استراحت از گرفتگی عضلات جلوگیری می کند.
  • موز، آواکادو، سیب زمینی پخته، اسفناج و شیر باعث افزایش پتاسیم بدن و کاهش گرفتگی عضلانی می شود.
  •  آب نارگیل یک نوشیدنی مناسب و مقوی برای افزایش تعادل الکترولیت بدن و کاهش گرفتگی عضلانی می باشد.

10 درمان طبیعی برای مقابله با پادرد در بارداری

درد شدید در طول شب خواب را از شما می گیرد و باعث عصبی شدن شما می شود. خوشبختانه راه های طبیعی و راحتی برای درمان این دردها وجود دارد. در اینجا برخی داروهای ساده برای جلوگیری از پادرد عنوان شده است:

1- رژیم غذایی سالم داشته باشید. رژیم غذایی شامل خرما، سیب، سبزیجات سبز، انجیر، لوبیا، محصولات لبنی، تخمه آفتابگردان و ماهی مناسب می باشد. رژیم غذایی متعادل باعث کاهش گرفتگی عضلات پا می شود. رژیم گیاهخواری نیز حاوی میوه ها و سبزیجات و آبمیوه از پادرد جلوگیری می کند.

2- برای جلوگیری از گرفتگی عضلات پا می توانید از آروماتراپی استفاده کنید. درباره روغن های بی ضرر در طول بارداری از پزشک بپرسید. اسطوخودوس و بابونه معمولا مناسب هستند. روغن اسطوخودوس و بابونه را با روغن دانه انگور مخلوط کنید و بر روی قسمت آسیب دیده ماساژ دهید. استفاده از روغن اسطوخودوس در سه ماه اول بارداری باعث انقباض رحم می شود و توصیه نمی شود. 

3- حمام آب گرم باعث آرامش و کاهش درد در ساق پا می شود.

4- مصرف ویتامین های دوران بارداری به صورت منظم.

5- کاهش مصرف نمک برای جلوگیری از احتباس مایعات در بدن مناسب است. این کار از تورم جلوگیری می کند.

6- مصرف فسفر را با کاهش گوشت قرمز، موادغذایی فراوری شده و نوشابه کم کنید.

7- خم کردن انگشتان پا باعث افزایش پادرد می شود. سعی کنید مچ پا را در یک جهت به آرامی بچرخانید. 

8- می توانید با استفاده از کمپرس سرد یا یخ درد پا را کاهش دهید.

9- مکمل های ویتامین ب برای کاهش پادرد مناسب هستند.

10- در طول روز چند بار ساق پا را بکشید. ماساژ انگشتان پا و پایین تر پیش از خواب تمرینی مناسب است.

برای درد مزمن پا درد بارداری چه کاری باید کرد؟

یادتان باشد اگر مراقب نباشید کوچکترین مشکل در طول بارداری می تواند به معضلی بزرگ تبدیل شود. اگر پادرد و گرفتگی عضلات کوتاه مدت و کم باشد مشکل خاصی نیست. اما اگر طولانی مدت و شدید هستند با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر ورم، قرمزی و سوزش در پا احساس کردید یا هنگامی که دست می زنید، احساس گرما دارید نشانه لخته شدن خون است و باید سریعا به پزشک مراجعه کنید. 

سخن آخر

همان طور که گفتیم تا به دنیا آمدن فرشته کوچولویتان ممکن است دردها و عوارض مختلفی را تجربه کنید. اما در صورتی که مراقب خودتان باشید و به توصیه های پزشک در خصوص ورزش و رژیم غذایی عمل کنید میزان عوارض بارداری در حد زیادی کاهش می یابد و برخی عوارض را اصلا تجربه نخواهید کرد. 

[collapse id=2647]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

رنگ مایع منی در آقایان مانند رنگ مخاط دهانه رحم در خانم ها می تواند نشانه ای از سلامت دستگاه تناسلی و باروری باشد. معمولا رنگ سفید مایع منی نشانه سلامت کامل آن است. اما بیشتر مردان حداقل یک بار تغییر رنگ در منی را تجربه کرده اند. اگر این تغییر زودگذر باشد مشکلی ایجاد نمی کند اما در صورتی که بیشتر از چند روز یا چند هفته طول بکشد نیاز به معاینه پزشکی دارد.

 در این مطلب می خواهیم به طور کامل رنگ هایی که ممکن است در منی مشاهده کنید و دلایل، عوارض و روش های درمانی آن را برایتان توضیح دهیم. پس با گروه سلامت اوما همراه باشید:

چرا مایع منی تغییر رنگ می دهد؟

مایع منی به طور معمول به رنگ سفید مایل به خاکستری و با یک بافت ژله ای مانند است. به طور کلی میزان غلظت مایع منی و رنگ آن به ژنتیک مرد، رژیم غذایی مورد استفاده و سلامت کلی جسمی او بستگی دارد و به همین دلیل در مردان مختلف متفاوت است. تغییر موقتی برای چند ساعت یا چند روز در رنگ مایع منی جای نگرانی ندارد و مشکلی ایجاد نمی کند مگر اینکه علائم دیگری مانند تب و ... در کنار این تغییر رنگ مشاهده کنید.

دلایل ایجاد رنگ های مختلف در منی

در جدول زیر علت ایجاد هر رنگ را به طور مشخص نشان داده ایم تا در ادامه درباره آن ها توضیحاتی را به شما اومایی های عزیز ارائه دهیم:

 

 

بدون رنگ، سفید یا خاکستری

زرد

سبز

صورتی

قرمز

قهوه ای

نارنجی

سیاه

رژیم غذایی

 

x

x

 

 

 

 

 

وجود فلزات سنگین

 

 

 

 

 

x

x

x

فشار خون بالا

 

 

 

x

x

 

 

 

زردی

 

x

 

 

 

 

 

 

لکوسیتوسپرمیا

 

x

 

 

 

 

 

 

حالت نرمال

x

 

 

 

 

 

 

 

بیوپسی یا جراحی پروستات

 

 

 

x

x

x

x

 

سرطان پروستات، بیضه یا مجرای ادراری

 

 

 

x

x

x

x

 

پروستاتیت

 

x

x

x

x

x

x

 

بیماری های مقاربتی

 

 

 

x

x

x

X

 

آسیب های نخاعی

 

 

 

 

 

x

 

x

اعتیاد

 

X

 

 

 

 

 

 

ادرار در مایع منی

 

X

 

 

 

 

 

 

رابطه جنسی شدید یا خودارضایی

 

 

 

x

x

 

 

 

 

معنی مایع منی شفاف و بدون رنگ یا سفید و خاکستری چیست؟

مایع منی شفاف، سفید یا خاکستری به معنای مایع منی "طبیعی" یا سالم تلقی می شود. رنگ مایع منی و نوع بافت آن به عوامل مختلفی مانند انواع کانی ها، پروتئین ها، هورمون ها و آنزیم های تشکیل شده در بدنتان بستگی دارد.

 

مایع منی شفاف به چه معناست

 

موادی که عمدتا مسئول این رنگ هستند توسط غده پروستات شما تولید می شود. این ترکیبات شامل موارد زیر می باشند:

  • اسید سیتریک
  • اسید فسفاتاز
  • کلسیم
  • سدیم
  • فلز روی
  • پتاسیم
  • آنزیم های تقسیم کننده پروتئین
  • فیبرینولیزین

اجزای دیگر مایع منی، از طریق بیضه ها و غده مجرای ادراری تولید می شوند.

معنی منی زرد یا سبز چیست؟

منی زرد یا سبز معمولاً به دلایل زیر به وجود می آید:

1- ادرار در مایع منی

گاهی ادرار می تواند در مجرای ادرار شما باقی بماند، یعنی همان لوله ای که ادرار را از مثانه شما بیرون می کشد. که به عنوان احتباس ادرار شناخته می شود و هنگام انزال به دلیل جهش مایع منی در آن قرار گرفته و خارج می شود.

مایع منی ممکن است کمی با ادرار باقیمانده مخلوط شود و به همین دلیل مایع منی شما زردرنگ می شود. این حالت معمولا طبیعی و زودگذر است ودلیلی برای نگرانی وجود ندارد. اگر شما عادت داشته باشید قبل از مقاربت جنسی به دستشویی بروید کمتر این اتفاق می افتد که رنگ مایع منی به دلیل ادرار مانده در لوله مجاری زرد شود. اما اگر این حالت دائمی باشد و بیشتر از چند بار اتفاق بیفتد ممکن است به دلایل زیر رنگ زرد ایجاد شده باشد و نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشید:

  • عفونت مجاری ادراری

  • هایپرپلازی خوش خیم پروستات (پروستات بزرگ شده)

  • عفونت پروستات (پروستاتیت) یا عفونت سایر ارگان های تولید مثل

2- زردی

  زردی زمانی اتفاق می افتد که ماده ای به نام بیلی روبین بیش از حد در بدن شما ایجاد شود. بیلی روبین یک رنگدانه زرد است که وقتی کبد شما گلبول های قرمز خون را تجزیه می کند، در آن باقی می ماند. معمولا کبد می تواند بیلی روبین اضافی را از بدن دفع کند اما در صورتی که عملکرد کبد مشکل داشته باشد و یا به هر دلیلی میزان بیلی روبین به قدری بالا رود که از بدن دفع نشود فرد دچار زردی خواهد شد. رایج ترین علامت زردی، زرد شدن پوست بدن شما و زرد شدن سفیدی چشم می باشد. در عین حال می تواند مایع منی را نیز زرد کند.

علائم دیگر زردی عبارتند از:

  • لرز
  • تب
  • درد شکم

3- لکوسیتوسپرمیا

لکوسیتوسپرمی هنگامی اتفاق می افتد که تعداد زیادی گلبول سفید (لکوسیت) در مایع منی شما وجود داشته باشد. به همین دلیل مایع منی به رنگ زرد در می آید. علل افزایش گلبول سفید در مایع منی می تواند شامل موارد زیر باشد:

اگر مشکوک به لکوسیتوسپرمی هستید باید حتما به پزشک مراجعه کنید. برخی از عوارض این بیماری مانند کلامیدیا( یکی از بیماری های مقاربتی) در صورت عدم درمان ممکن است منجر به ناباروری شود. اما در صورت تشخیص سریع با یک دوره درمانی آنتی بیوتیک به راحتی قابل درمان می باشد.

4- عفونت پروستات (پروستاتیت)

اسپرم زرد یا زرد مایل به سبز می تواند در اثر عفونت پروستات ایجاد شود. این اتفاق زمانی می افتد که باکتری های دستگاه ادراری شما وارد غده پروستات شوند. علائم دیگر عفونت پروستات می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • مشکل در ادرار
  • درد و خارش
  • تکرر ادرار و احساس نیاز به ادرار در  اغلب مواقع
  • درد پایین شکم
  • درد در نزدیکی رکتوم (مقعد) شما
  • درد در هنگام انزال و یا رابطه جنسی
  • احساس خستگی غیر طبیعی
  • تب
  • لرز

اگر به پروستاتیت مشکوک هستید، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا در صورت تایید صد درصد بیماری سریعا برای درمان آن اقدام کنید و از خطرات ناشی از آن جلوگیری نمایید.

5- رژیم غذایی و مواد مصرفی روزانه

خوردن غذاها و ادویه هایی مانند زعفران و زردچوبه که حاوی رنگ های زرد بصورت طبیعی یا مصنوعی هستند می توانند مایع منی شما را زرد کنند. غذاهایی که سرشار از موادی مانند گوگرد مانند پیاز و سیر هستند نیز ممکن است در  رنگ مایع منی تأثیرگذار باشند. در این حالت این رنگ ماندگار نیست و نهایتا تا چند روز ادامه دارد. نوشیدن مشروبات الکلی و یا استفاده از ماری جوانا نیز ممکن است منجر به رنگ زرد در مایع منی شود.

معنی رنگ مایع منی صورتی، قرمز، قهوه ای یا نارنجی چیست؟

یک رنگ صورتی یا قرمز معمولاً نشانه خون تازه است. رنگ قهوه ای یا نارنجی معمولاً نشانه خون لخته شده است که قبلا ایجاد شده و الان بصورت لخته خارج می شود. همچنین ممکن است خون تازه پس از قرار گرفتن در معرض اکسیژن واکنش داده و اکسید شود و به رنگ قهوه ای یا نارنجی در بیاید.

 

رنگ اسپرم سالم چگونه است

مایع منی خونی معمولا بعنوان منی خونساز معروف است که به دلایل زیر می تواند ایجاد شود:

1- بیوپسی یا جراحی پروستات

بیوپسی هنگامی انجام می شود که پزشک شما نمونه بافتی از غده پروستات شما را برای ادامه و تکمیل درمان شما بگیرد. برای این کار در قسمت مورد نظر بافت برش می خورد و باعث می شود مقداری خون وارد مجاری ادراری شما یا مجرای انزال شما شود که در این صورت در هنگام ادرار در ادرارتان یا در هنگام انزال در منی کمی خون مشاهده می کنید. جراحی نیز می تواند باعث نشت خون در مجرای انزال شود و با منی خارج گردد. 

خون همچنین می تواند با موادی در پروستات مخلوط شود که هنگام انزال تولید می شوند. در کل همه این موارد می توانند باعث شوند مایع منی شما مایل به قرمز، مایل به صورتی یا قهوه ای مایل به قرمز شود.

2- فشار خون بالا

فشار خون بالا نیز، به خصوص اگر تحت درمان قرار نگیرد، می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شما شود. بعضی موقع ها فشار خون فقط این ویژگی را ایجاد می کند و در بعضی افراد علائم دیگری را نیز به وجود می اورد که عبارتند از:

3- بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی  مانند تبخال، کلامیدیا و سوزاک می توانند باعث ایجاد خون در مایع منی شوند. در بیشتر مواقع این بیماری ها هیچ علائمی ندارند و تنها از طریق آزمایشات مربوط به بیماری های مقاربتی تشخیص داده می شوند اما می توانند علائمی مانند خون در مایع منی و دیگر علائم زیر را نیز ایجاد نمایند:

  • درد یا سوزش هنگام خوابیدن به پهلو
  • درد یا تورم در بیضه ها
  • ترشحات غیرمعمول زرد یا رنگی از آلت تناسلی شما
  • بثورات خارش دار، تحریک کننده یا دردناک

در صورت مشاهده هرکدام از این علائم در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز مورد درمان قرار بگیرید. اکثر بیماری های مقاربتی در صورت تشخیص زودهنگام به راحتی قابل درمان هستند اما در صورت بی توجهی و عدم درمان می توانند عوارض جبران ناپذیری مانند ناباروری ایجاد کنند و همچنین به راحتی در نزدیکی جنسی به شریک جنسی شما انتقال داده می شوند. 

4- عفونت پروستات (پروستاتیت)

در صورت عدم درمان، پروستاتیت همچنین می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شود. عفونت پروستات علائم دیگری نیز دارد که شامل موارد زیر می شود:

  • مشکل در ادرار
  • درد و خارش
  • احساس نیاز به  ادرار بصورت مداوم
  • درد در پایین شکم
  • درد در نزدیکی رکتوم (مقعد) شما
  • درد در هنگام انزال و مقاربت
  • احساس خستگی غیر طبیعی
  • تب
  • لرز

5- رابطه جنسی جدی یا استمناء

در بعضی موارد، انزال مکرر می تواند باعث ایجاد خون در مایع منی شما شود. نداشتن ارگاسم برای مدت طولانی یا متوقف کردن خود قبل از انزال، نیزمی تواند مقداری خون را وارد مایع منی نماید. در این حالت معمولا دلیلی برای نگرانی وجود ندارد و ظرف یکی دو روز این مشکل حل می شود و رنگ مایع منی به حالت طبیعی خود بر می گردد.

6- سرطان پروستات، بیضه یا مجرای ادراری

در موارد نادر، مایع منی خونین می تواند نشانه سرطان پروستات، بیضه یا مجرای ادراری باشد. این سرطان ها حتی در صورتی که پیشرفت کرده باشند هم معمولاً با موفقیت درمان می شوند. 

علائم دیگر این سرطان ها می تواند شامل درد یا ناراحتی در قسمت های زیر باشد:

  • بیضه ها
  • اسکروتوم
  • پایین شکم
  • کمر
  • ناحیه تناسلی

معنی رنگ سیاه در مایع منی چیست؟

خون سیاه در منی به معنی خون لخته شده و مانده به مدت طولانی در مجرای انزال است که قدیمی است. مثلا ممکن است اگر در اثر جراحی خون وارد مجرا شده است و تا مدت ها بعد از آن انزال نداشته اید این حالت ایجاد شود. همچنین ممکن است به دلایل زیر خون سیاه در مایع منی ایجاد شود:

1- آسیب های نخاعی

صدمات به نخاع شما ممکن است منجر به منی قهوه ای تیره یا سیاه رنگ شود. اگرچه دلیل دقیق آن هنوز مشخص نیست، ممکن است ارتباطی با نقص غدد وزیکول منی داشته باشد. این غدد برخی از مواد تشکیل دهنده منی را تولید می کنند.

اگر قبلاً این رنگ را در مایع منی خود مشاهده نکرده اید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شود. 

2- فلزات سنگین

یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که مقادیر بالای فلزات سنگین مانند سرب، منگنز و نیکل در خون می تواند باعث ایجاد مایع منی با رنگ تیره شود. این موضوع ممکن است ناشی از خوردن منبع نامطمئن مواد غذایی آلوده، آب یا سایر عوامل محیطی باشد. اگر درباره قرار گرفتن در معرض آن مردد هستید یا اخیرا در محیطی مشکوک بوده اید بهتر است برای معاینه به پزشک مراجعه کنید

اگر بافت منی تغییر کند چه اتفاقی می افتد؟

مایع منی سالم معمولاً چسبناک یا ژله مانند است. بسته به موارد زیر ممکن است تغییرات کمی را در بافت تجربه کنید:

  • رژیم غذایی
  • مصرف الکل 
  • سطح فعالیت بدنی
  • استفاده از ماری جوانا

تغییر موقت بافت منی نگران کننده نیست مگر اینکه در کنار آن تغییر رنگ یا علائم دیگری را نیز تجربه کنید. در صورت بروز درد، ناراحتی یا خستگی همراه با تغییر شدید در بافت مایع منی، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. این علائم به همراه مایع منی غلیظ می تواند نشانه کم آبی شدید بدن، عدم تعادل هورمونی یا عفونت نیز باشد. مایع منی آبکی نیز ممکن است نشانه کمبود ویتامین یا ناباروری در مردان باشد.

چه زمانی باید به پزشک یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی دیگر مراجعه کنید؟

ما در هر قسمت برای شما توضیح دادیم که در صورت بروز چه علائمی باید به پزشک مراجعه کنید. بنابراین به طور کلی باید بدانید که اگر علائم تغییر رنگ بعد از چند روز برطرف شد و هیچ علائم دیگری همراه آن مشاهده نکردید نیازی به مراجعه به پزشک نیست اما در صورت طولانی شدن آن و یا بروز علائم دیگر باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

سخن آخر

رنگ سفید یا خاکستری و یا شفاف مایع منی و حالت ژله مانند آن به معنی سلامت کامل منی می باشد. گاهی مردان به دلایل مختلفی که به طور کامل در این مقاله برایتان شرح دادیم دچار تغییر رنگ در مایع منی می شوند که همیشه خطرناک نیست و می تواند بصورت خود به خودی درمان شود. اما در صورت وجود علائم دیگر باید آن را جدی گرفته و حتما به دنبال درمانش باشید.

[collapse id=2639]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح