زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

زنان سالم

در اینجا کلی مطلب خوب در مورد سلامت خانوم ها با شما به اشتراک میگذاریم

۳۱ مطلب در مرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

شپش ها حشرات انگلی هستند که از خون شما تغذیه می کنند. این حشره ریز می تواند به راحتی از فرد مبتلا به فرد سالم با استفاده از وسایل مشترک و یا ارتباط نزدیک مانند دست دادن و ... انتقال پیدا کند. به همین دلیل در میان دانش آموزان بیشتر دیده می شود و اگر فرد تا قبل از بهبودی با دیگران ارتباط نزدیکی داشته باشد آن ها را نیز دچار شپش خواهد کرد. در این مقاله می خواهیم به طور کامل شپش و نکات مهم درمورد آن را برای شما اومایی های عزیز توضیح دهیم. با ما همراه باشید. 

در این مقاله می خوانیم:

عکس شپش سر
انواع شپش
علائم شپش سر
علت شپش چیست؟
شپش سر را چگونه از بین ببریم؟
طول عمر شپش سر چقدر است؟
تشخیص شپش چگونه است؟
درمان دارویی شپش


عکس شپش سر

 

عکس شپش سر

انواع شپش

سه نوع شپش وجود دارد:

1-  شپش سر

این نوع شپش در قسمت های مختلف پوست سر مانند ناحیه گردن و گوش شما دیده می شوند.

2-  شپش های بدن

این شپش ها در لباس و ملافه زندگی می کنند و برای تغذیه به سمت پوست شما حرکت می کنند. شپش های بدن اغلب افرادی مانند افراد بی خانمان که قادر به شستشو یا شستن لباس ها به طور منظم نیستند را مبتلا می کند. 

3-  شپش ناحیه تناسلی

به طور معمول این شپش ها بر روی پوست و موی ناحیه تناسلی شما و اغلب در موهای درشت بدن مانند موی سینه، ابروها یا مژه ها دیده می شوند. افرادی که دچار مشکلات بهداشت شخصی هستند بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. 

علائم شپش سر

نشانه ها و علائم شپش ها عبارتند از:

  •  خارش شدید
  •  خارش ناشی از رویش مو.
  •  مشاهده شپش بر روی پوست، بدن، لباس، یا ناحیه تناسلی و دیگر موهای بدن. 
  •  مشاهده تخم شپش بر روی ساقه مو. ممکن است تخم شپش با شوره سر اشتباه گرفته شود، اما تفاوتشان این است که بر خلاف شوره سر، آنها نمی توانند به راحتی از مو خارج شوند.
  •  دانه های کوچک قرمز روی پوست سر، گردن و شانه.

علت شپش سر چیست؟

شپش ها روی زمین ریخته نمی شوند و از طریق روش های زیر پخش خواهند شد:

1-  تماس سر به سر و یا بدن به بدن

انتقال شپش می تواند از کودکان به اعضای خانواده در حین بازی یا بغل کردنشان اتفاق بیفتد.

2-  انتقال شپش از طریق وسایل ذخیره شده

نگه داری لباس های آلوده در کمد، قفسه ها یا روی چوب لباسی در مدرسه، یا نگهداری وسایل شخصی آلوده مانند بالش، پتو، شانه و اسباب بازی در خانه می تواند به گسترش شپش کمک کند.

3- اقلام اشتراک گذاشته شده در میان دوستان یا اعضای خانواده

این اقلام می تواند شامل لباس، هدفون، برس، کمربند، گلسر، حوله، پتو، بالش و اسباب بازی ها و... باشند.

4-   تماس با مبلمان آلوده

دراز کشیدن بر روی تخت یا نشستن روی مبلمانی که توسط فرد آلوده به شپش استفاده شده است موجب گسترش و انتقال شپش می شود. شپش می تواند یک تا دو روز در خارج از بدن و روی سطوح زنده بماند.

5-  تماس جنسی

شپش تناسلی معمولا از طریق تماس جنسی نیز گسترش می یابد که این مورد بیشتر به بزرگسالان مربوط می شود. اما شپش های تناسلی در کودکان نشانه ای از قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی می باشد.


شپش سر را چگونه از بین ببریم؟

جلوگیری از گسترش شپش سر در میان کودکانی که به مهد یا مدرسه می روند دشوار است. ارتباط بسیار نزدیکی میان کودکان و وسایل متعلق به آنها وجود دارد که می تواند به راحتی باعث انتقال شپش شود. این مسئله هیچ ارتباطی با عادت های بهداشتی شما و یا فرزندان شما ندارد و اگر کودک شما دچار شپش شود به معنی ایفای نقش نامناسب والدین نیست. 

مطالعات نشان داده است مواد تشکیل دهنده برخی از محصولات بدون نسخه برای درمان شپش شامل روغن های گیاهی مانند نارگیل، زیتون، رزماری و درخت چای است که می توانند موثر باشند. با این حال، این محصولات در دسته محصولات "طبیعی" طبقه بندی می شوند، بنابراین توسط اداره غذا و داروی (FDA) تنظیم نمی شوند و ایمنی و اثربخشی آنها با استانداردهای FDA تست نشده است. روش های مناسب دیگری که می توانید برای درمان شپش از آن ها استفاده کنید عبارتند از:

  •  از کودک خود بخواهید از تماس سر به سر با همکلاسی ها در طول بازی و سایر فعالیت ها جلوگیری کند.
  •  به فرزندتان آموزش بدهید وسایل شخصی خود را به اشتراک نگذارد. این وسایل شخصی خطرناک شامل کلاه، روسری، کت، شانه، برس، لوازم جانبی مو و هدفون می باشند.
  •  به فرزند خود آموزش بدهید از قرار دادن وسایل شخصی خود در جاهایی که در آن کلاه و لباس های دیگر دانش آموزان آویزان شده یا نگهداری می شود اجتناب کند.

با این حال، انتظار نمی رود شما و فرزندتان بتوانید تمام احتمالات ممکن برای گسترش شپش را از بین ببرید. فرزند شما ممکن است تخم شپش روی موهای خود داشته باشد، اما لزوما این تخم شپش باعث ایجاد شپش نمی شود. زیرا بعضی از تخم ها خالی از شپش هستند. تخم های کوچک نیز به راحتی قابل درمان هستند. 

 

شپش سر را چگونه از بین ببریم

طول عمر شپش سر

سیر زندگی‌ شپش‌ شامل‌ سه‌ مرحله‌است‌:

تخم‌: که‌ به‌ آن‌ رشک‌ هم می گویند و ممکن‌ است‌ متعدد و منفرد باشد وتوسط یک نوع ماده‌ چسبنده‌ به‌ موها و لباسها بچسبد. رشک‌ کوچک‌، سفید و تخم‌مرغی‌ شکل‌ است‌ که‌ یک‌ انتهای آن مسطح‌ و گود و انتهای‌ دیگر آن نقطه‌ای‌می‌باشد. هر شپش‌ ماده‌ در مدت‌ 4 تا 9 روزسیصد تخم‌ می‌ریزد و تخم ها در شرایط دمای‌ مناسب‌ 22 درجه‌ سانتی‌گراد و بالاتر در مدت‌ دو تا سه‌ روز باز می‌شوند. بنابراین افرادی که در مناطق گرم هستند و دچار شپش می شوند سخت تر درمان خواهند شد. 

لارو یا نمف‌: پس‌ از بازشدن‌ تخمها لاروها که‌ شبیه‌ شپش‌ هستند آزاد شده و با سه‌ بار پوست‌ اندازی ‌به‌ شپش‌ بالغ‌ تبدیل‌ می‌شوند. برای تبدیل تخم به شپش بالغ حدود 10 الی 15 روز زمان لازم است. 

شپش‌ بالغ‌: پس‌ از بلوغ شپش به‌ انگل‌ بالغ‌ تبدیل ‌می‌شود. مدت‌ زمان‌ لازم‌ برای‌ تبدیل ‌تخمها به‌ شپش‌ بالغ‌ 2 تا 3 هفته ‌می‌باشد. طول‌ عمر شپش‌ها 30 تا 50روز است. شپش های بالغ و انگلی می توانند عامل یک بیماری عفونی به نام پدیکولوزیس باشند.


تشخیص شپش چگونه است؟

در طی یک معاینه، پزشک ممکن است با استفاده از یک لنز بزرگنمایی و یک نور ویژه که باعث می شود رنگ شپش ها آبی کم رنگ شود آن ها را بررسی کند.

تشخیص شپش سر

تشخیص شپش سر می تواند پس از یک عفونت زنده جوان یا بالغ در مو یا روی پوست، یا پس از ایجاد یک یا چند تخم در ساقه مو که در فاصله 6.4 میلیمتر از پوست سر قرار دارد دیده شود. اگر پزشک هیچ گونه شپش زنده ای مشاهده نکرد یا تخم هایی مشاهده کرد که بیش از 4/1 اینچ ( حدود 10 سانتیمتر) از پوست سر فاصله داشتند، احتمالا آلودگی دیگر فعال نیست. اما برای جلوگیری از عود مجدد تخم ها باید برداشته شوند.

تشخیص شپش بدن و ناحیه تناسلی

مراحل معاینه فیزیکی شپش سر برای بدن و ناحیه تناسلی نیز تکرار می شود. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

معمولا می توانید با مراقبت از خود که شامل استفاده از شامپوی بدون نسخه است از شر شپش ها خلاص شوید. با این حال، در صورت وجود موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

  •  شامپو بدون نسخه شپش ها را از بین نبرد که در این صورت پزشک شامپوی قوی تری تجویز خواهد کرد. 
  • اگر حامله هستید باید در صورت مشاهده علائم شپش حتما به پزشک مراجعه کنید و حتی قبل از مشورت با پزشک از شامپوهای بدون نسخه هم استفاده نکنید.
  • اگر   کهیر عفونی یا سایش پوستی دارید نیز باید برای درمان شپش به پزشک مراجعه کنید. 

درمان دارویی شپش

از داروهایی استفاده کنید که به صورت مستقیم شپش ها را از بین می برند. البته به این نکته هم توجه داشته باشید که اعمال بیش از حد دارو می تواند باعث قرمزی و تحریک پوست شود.

درمان شپش سر

درمان شپش سر می تواند شامل موارد زیر باشد:

1-  محصولات بدون نسخه

شامپو حاوی پیرترین و یا پرمترین (Nix) معمولا اولین روش مورد استفاده برای مقابله با آلودگی های شپش است. البته در برخی از مناطق، شپش نسبت به مواد موجود در این شامپوهای بدون نسخه مقاوم می شود. اگر استفاده از این شامپوها تاثیری بر درمان نداشت باید نزد پزشک بروید تا نوع قوی تر آن را برای شما تجویز کند. 

2-  داروهای تجویزی خوراکی

ایورمکتین خوراکی برای درمان شپش به مدت هشت روز تجویز می شود که بسیار هم موثر است. این دارو معمولا برای درمان عفونت هایی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند استفاده می شود. کودکان باید حداقل 15 کیلوگرم وزن داشته باشند تا بتوانند از این داروی خوراکی استفاده کنند. عوارض جانبی این دارو ممکن است شامل تهوع و استفراغ باشد.

3-  داروهای موضعی

ملاتین (Ovide)

داروی تجویزی است که باید بصورت موضعی روی موهایتان بمالید و بعد از هر بار استفاده مو و پوست سر را ماساژ دهید. دقت داشته باشید که ملاتین قابل اشتعال است. بنابراین بعد از مصرف آن از استفاده از منابع گرما مانند اتوی مو، سشوار و سیگار جلوگیری کنید. همچنین اگر باردار هستید یا شیردهی انجام می دهید قبل از مصرف ملاتین با پزشک خود صحبت کنید. این دارو برای کودکان زیر 2 سال توصیه نمیشود و مهنوز شخص نیست که آیا در سنین 2 تا 6 سالگی ایمن است یا خیر؟

لوسیون بنزیل الکل (Ulesfia)

این لوسیون موضعی دارویی است که بعد از استفاده بر روی پوست و مو باید به مدت 10 دقیقه بماند و پس از آن موها شسته شود. استفاده از این لوسیون بصورت هفته ای یک مرتبه است. عوارض جانبی احتمالی آن شامل التهاب پوست، سر و چشم و همچنین بی حسی در محل مصرف است. این دارو برای کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.

لوسیون (Ivermectin Sklice) موضعی

این لوسیون را باید مستقیما بر روی موی خشک و پوست سر اعمال کنید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس با آب بشویید. این درمان را بدون صحبت کردن با پزشک خود تکرار نکنید. عوارض جانبی احتمالی این دارو شامل تحریک چشم یا قرمزی، شوره سر، خشکی پوست و احساس سوزش در محل استفاده می باشد. این دارو برای کودکان زیر 6 ماه توصیه نمی شود.

سوسپانسیون موضعی اسپینوزاد (Natroba)

این دارو تجویزی است و باید آن را بر روی موی خشک و پوست سر اعمال کنید و بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس با آب بشویید. اگر شپش هنوز موجود است درمان را پس از هفت روز تکرار کنید. عوارض جانبی احتمالی آن شامل قرمزی یا سوزش چشم و پوست است. این دارو برای کودکان زیر 4 سال توصیه نمی شود.

شامپوی لیندان

در نهایت، لیندان یک شامپوی تجویزی است که گاهی اوقات در صورت عمل نکردن روش های دیگر توسط پزشک توصیه می شود. با این حال، با توجه به عوارض جانبی جدی عصبی، لیندان به عنوان درمان اولیه برای شپش سر توصیه نمی شود.

 

درمان شپش سر

درمان شپش بدن

اگر شپش بدن دارید، به درمان نیاز ندارید. با این حال، باید همان اقدامات مراقبت از خود را مانند مراقبت از لباس و موارد دیگر و اقدامات مراقبت از شپش سر، را انجام دهید. اگر اقدامات مراقبت از خود باعث خلاص شدن از شپش نشوند، پزشک ممکن است توصیه کند که یکی از درمان های با نسخه یا بدون نسخه شپش سر را امتحان کنید.

درمان شپش تناسلی

با استفاده از بسیاری از درمان های غیر تجویزی و تجویزی که برای شپش سر استفاده می شود، می توان از شر شپش تناسلی نیز نجات یافت. اما برای اینکه خیالتان راحت شود بهتر است ابتدا نزد پزشک رفته و طبق تجویز و توصیه های او عمل کنید.

سخن آخر

همان طور که گفتیم شپش یک بیماری مسری است و در طول درمان مراقبت از خود و جلوگیری از آلوده شدن اطرافیانمان بسیار اهمیت دارد. با مراقبت و درمان های مناسب در خانه می توانید به راحتی شپش ها را از بین ببرید. این درمان ها شامل اطمینان از حذف تخم ها و پاکسازی لباس ها، ملافه ها، وسایل شخصی و مبلمان از شپش است. در اکثر موارد، کشتن شپش هایی که بر روی مو و پوست سر است دشوار نیست. فقط باید به خوبی نظافت را رعایت کرده و مدتی حواستان به لوازم شخصی و ارتباطتان با دیگران باشد. 

[collapse id=67]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

دوران بارداری دوران بسیار حساسی است که ممکن است شما مامان اومایی عزیز را درگیر عوارض مختلفی بکند که البته درمورد همه آن ها باید صبور باشید و آرامش خودتان را حفظ کنید. یکی از خطرات بارداری  زایمان زودرس می باشد که در شرایط مختلفی ممکن است پزشک مجبور به زایمان زودتر از موعد مشخص شده، شود تا خطرات احتمالی را برای شما و جنین کاهش دهد. در این مقاله می خواهیم خطرات زایمان در هفته سی و پنجم بارداری را برای شما عزیزان توضیح دهیم. با ما همراه باشید.

در این مقاله می خوانیم:

زایمان زودرس به چه معناست؟
زایمان در هفته سی و پنجم بارداری خطرناک است؟
زایمان در هفته بیست و هشتم بارداری تا هفته سی و چهارم بارداری
زایمان پیش از هفته بیست و هشتم بارداری
دلیل زایمان زودرس چیست؟
در بیمارستان چه اتفاقی می افتد؟

زایمان زودرس به چه معناست؟

زایمان زودرس به زمانی گفته میشود که بارداری پیش از هفته سی و هفتم به اتمام برسد و شما مجبور باشید فرزند خودتان را قبل از بارداری و رشد کامل او به دنیا بیاورید. در واقع هر چقدر بارداری بیشتر پیش می رود جنین کامل تر می شود. اما قبل از هفته سی و هفتم بارداری برخی از قسمت های بدن جنین مانند ریه هنوز برای زندگی خارج از رحم آماده نیست.

به همین دلیل اغلب نوزادان نارس را چند روزی در دستگاه قرار می دهند تا ریه هایشان کامل شود. به علاوه نوزادانی که زودتر از موقع مشخص شده به دنیا می آیند هنوز آمادگی مکیدن شیر را ندارند. خوشبختانه انجام مراقبت های لازم و پیشرفت علم پزشکی باعث کاهش زایمان های زودرس شده است. اما گاهی اوقات نمی توان به هیچ وجه جلوی آن را گرفت و پزشک مجبور به انجام این کار می شود که ممکن است اثرات منفی طولانی مدتی نیز مانند مشکلات یادگیری و فلج مغزی برای نوزاد ایجاد کند. 

 آیا زایمان در هفته سی و پنجم بارداری خطرناک است؟

نوزادی که در هفته سی و پنجم بارداری به دنیا می آید مشکلات کمتری دارد اما ممکن است مشکلات تنفسی داشته باشد.

زایمان در هفته بیست و هشتم بارداری تا هفته سی و چهارم بارداری

در جنین زودرس که پیش از هفته سی و چهارم بارداری به دنیا می آید هنوز خیلی از اندام های داخلی اش کامل نشده است و نیاز به تکامل دارد. این جنین ضعیف است و به سختی می تواند سینه مادر یا پستانک را بمکد و نفس بکشد. به همین دلیل این نوزاد باید بعد از تولد تحت مراقبت های ویژه باشد. گاهی اوقات نوزادی که در هفته بیست و هشتم بارداری متولد می شود نیز اگر تحت مراقبت های ویژه باشد نجات پیدا می کند.

زایمان پیش از هفته بیست و هشتم بارداری

متاسفانه زایمان پیش از هفته بیست و هشتم بارداری با شکست صد در صد مواجه می شود و نوزاد ناتوانی های زیادی خواهد داشت که قابل رفع کردن نیست و خود به خود از بین می رود. 

زایمان زودرس چقدر متداول است؟

تخمین زده شده است که حدود سیزده درصد زایمان ها در یک سال در کشورهای شرقی مانند هند از نوع زایمان زودرس بوده است. متاسفانه این نرخ در برخی از کشورها که دارای امکانات پایین پزشکی هستند رو به افزایش می باشد. در دنیا هند بیشترین زایمان زودرس را دارد.

دلیل زایمان زودرس چیست؟

در واقع دلیل خاصی برای زایمان زودرس وجود ندارد. طبق اصول پزشکی خانم های سالم باید بتوانند بارداری را به طور کامل طی کنند. اما حتی پزشکان نیز نمی توانند حدس بزنند کدام جنین دچار زایمان زودرس می شود. در برخی مادران در ماه های نزدیک به زایمان مشکلاتی به وجود می آید که باعث تولد زودهنگام می شود و در برخی مادران نیز از همان ماه های ابتدایی پزشک احتمال زایمان زود رس را می دهد که نوع دوم بهتر است زیرا معمولا وقتی پزشک زودتر علائم آن را تشخیص می دهد با انواع روش های مختلف مثل داروها، مراقبت های ویژه و ... بهتر می تواند از آن جلوگیری کند. 

دلایل پزشکی که شما را مستعد زایمان زودرس می کنند عبارتند از:

  • عفونت باکتریایی در واژن
  • بارداری دو قلو یا بیشتر
  • خونریزی شدید در بارداری
  • ناهنجاری رحم
  • دهانه رحم ضعیف
  • سابقه سقط جنین، به خصوص بین هفته شانزدهم بارداری تا بیست و چهارم بارداری
  • سابقه زایمان زودرس 
  • پاره شدن زودرس کیسه آب

فاکتورهای اجتماعی که نقشی مهمی در زایمان زودرس ایفا می کنند عبارتند از:

  • فقر
  • سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر
  • خشونت خانگی
  • اگر شغل شما از نظر فیزیکی سنگین است شما را به خطر می اندازد. به خصوص اگر در انتهای بارداری در روز بیش از یک ساعت خم شوید.
  • وزن خیلی کم یا خیلی زیاد احتمال زایمان زودرس را افزایش می دهد. 
  • اگر در هر مرحله ای از بارداری ترشحات غیر معمول واژن دیدید به پزشک مراجعه کنید.

در چه صورتی پزشک زایمان زودرس تجویز می کند؟

پزشک زایمان زودرس را در شرایط زیر تجویز می کند:

  • اگر جنین در رحم به خوبی رشد نکند.
  • اگر جنین ناهنجاری یا بیماری داشته باشد.

همچنین در صورتی که مادر شرایط زیر را داشته باشد، زایمان زودرس تجویز می شود:

  • اگر مادر بیماری داشته باشد که زایمان زودرس برای جنین بهتر باشد.
  • بیماری های مزمن در مادر مانند دیابت، کم خونی شدید، فشار خون بالا و نفریت
  • زخم در شکم مانند زخم ایجاد شده در اثر ضربه به شکم
  • پره اکلامپسی

 

9678-زایمان-در-هفته-سی-و-پنجم

اگر حس کنم درد زایمان زودرس دارم باید چه کاری انجام دهم؟

اگر کیسه آب شما پاره شود یا پیش از هفته سی و هفتم بارداری انقباضات ادامه دار و شدید شما شروع شود بهتر است با پزشک تماس بگیرید یا بلافاصله به بیمارستان مراجعه کنید. حتی اگر شب است تا صبح صبر نکنید و بلافاصله به بیمارستان مراجعه کنید. اما گاهی خانم ها انقباضات خفیف که با فاصله زمانی هم اتفاق می افتد را با انقباضات زایمان اشتباه می گیرند و نگران می شوند. یادتان باشد در صورت ایجاد شرایط زایمان در هنگام مراجعه به بیمارستان خودتان رانندگی نکنید. اگر هیچ کس در منزل نیست با آمبولانس تماس بگیرید.

در بیمارستان چه اتفاقی می افتد؟

پزشک سابقه پزشکی شما و جزئیات بارداری شما را بررسی می کند. پزشک از شما می پرسد آیا در بارداری های قبلی شرایط مشابه داشته اید یا خیر. سابقه سقط جنین نیز از شما پرسیده می شود. اتفاقاتی که تا رسیدن شما به بیمارستان پیش آمده نیز مهم است. سپس پزشک آزمایشاتی بر روی شما انجام می دهد تا عفونت ها را نیز بررسی کند. این آزمایشات عبارتند از:

- پزشک از طریق واژن داخل رحم را بررسی می کند تا تنگی یا بازی دهانه رحم را بررسی کند. در برخی بیمارستان ها سونوگرافی واژینال نیز انجام می شود تا طول دهانه رحم بررسی شود. بازشدگی دهانه رحم بصورت کم نشانه شروع درد زایمان است.

- پزشک نمی تواند درد زایمان را متوقف کند. اما اگر پیش از هفته سی و چهارم بارداری باشید پزشک قرصی برای به تاخیر انداختن زایمان تجویز می کند و اگر لازم باشد به بیمارستانی دیگر برای مراقبت های ویژه فرستاده می شوید.

- همچنین قرص استروئید برای تکامل ریه های جنین تجویز می شود. ریه های جنین تا هفته سی و پنجم  بارداری و سی و ششم بارداری برای تنفس هوا آماده نیستند بنابراین اگر جنین پیش از هفته سی و ششم بارداری متولد شود مشکل تنفسی خواهد داشت. تزریق بتامتازون به ریه های جنین کمک می کند زودتر کامل شوند. 

- اگر در هفته سی و چهارم یا بعد از آن برای زایمان مراجعه کنید پزشک اجازه می دهد درد ادامه پیدا کند و زایمان انجام شود. نوزاد هنگامی که متولد می شود کوچک است اما اگر مراقبت های ویژه انجام باشد، شرایط خوبی خواهید داشت.

درد زایمان زودرس چگونه است؟

توصیف شوکی که در هنگام زایمان زودرس به شما وارد می شود دشوار است. اگر خیلی نگران هستید، از پزشک بخواهید شرایط را بیشتر برای شما توضیح دهد. ضربان قلب جنین در طول درد تحت نظر خواهد بود. اگر نیاز به مسکن داشته باشید اپیدورال برای شما تجویز می شود که عوارض جانبی برای جنین ندارد.

شما احتمالا می توانید زایمان طبیعی داشته باشید اما زایمان سزارین در شرایطی که فشار زیادی بر روی جنین باشد یا خونریزی داشته باشید انجام می شود.

هنگامی که نوزاد به دنیا می آید چه اتفاقی می افتد؟

  1. اگر نوزاد پیش از هفته سی و چهارم بارداری به دنیا بیاید بلافاصله در دستگاه مراقبت های ویژه نوزاد قرار می گیرد.
  2. با پزشک درباره آن چه اتفاق می افتد صحبت کنید. اگر دشوار است با دوستان و آشنایان ملاقات داشته باشید از پزشک بخواهید ملاقات را ممنوع کند. او یا تعداد بازدید کننده ها یا ساعت ملاقات را محدود می کند.
  3. همچنین می توانید از همسرتان بخواهید به بازدید کننده ها بگوید شما را در منزل ملاقات کنند و در طول بهبود شما و نوزاد مزاحمت ایجاد نکنند.
  4. هنگامی که نوزاد تحت مراقبت های ویژه است بیمارستان به شما اجازه می دهد او را ملاقات کنید. همچنین اجازه می دهند کنار او باشید، به او شیر بدهید و با او حرف بزنید.
  5. گاهی حس می کنید کاری از دستتان بر نمی آید اما اشتباه است. به یاد داشته باشید نوزاد همان قدر که به مراقبت ویژه نیاز دارد، به توجه ویژه شما و پدرش نیز نیاز دارد.
  6. نوزادی که بین هفته سی و چهارم تا سی و ششم بارداری متولد می شود احتمالا به درمان یا مراقبت خاصی نیاز ندارد. 
  7. شما را تشویق می کنند نوزاد را نزدیک سینه قرار دهید. این کار به نوعی شرایط فیزیکی و احساسی مناسبی برای رشد سریع تر نوزاد فراهم می کند. 

آیا در زایمان بعدی نیز زایمان زودرس خواهم داشت؟

متاسفانه اگر یک بار زایمان زودرس را تجربه کنید احتمال زایمان زودرس در بارداری های بعدی نیز افزایش می یابد. در حال حاضر پزشک ها نمی توانند به طور مطلق از زایمان زودرس جلوگیری کنند. اما در بارداری بعدی، پزشک از همان ابتدا شرایط شما را به دقت بررسی می کند و به شما کمک می کند با نگرانی ها کنار بیایید. احتمالا در دهانه رحم بخیه می زنند تا در زایمان بعدی زایمان زودرس اتفاق نیفتد. اما اگر سیگار می کشید یا مواد مخدر مصرف می کنید ترک احتمال زایمان زودرس را کاهش می دهد. حداقل دفعه بعد آمادگی بیشتری خواهید داشت.

سخن آخر

همان طور که گفتیم دانشمندان هنوز نتوانسته اند علت اصلی زایمان زودرس را متوجه شوند تا از همان شروع بارداری بتوانند جلوی آن را بگیرند. اما می دانیم در برخی مواقع به دلایل شرایط خاص مانند برخی بیماری ها در مادر یا نارسایی های جنین تولد زودهنگام نوزاد خطرات کمتری برای خودش و مادر ایجاد می کند و به همین دلیل در این شرایط پزشک اجازه می دهد که این کار انجام شود. پس به پزشکتان اعتماد داشه باشید و بدانید اگر تجویزی می کند به صلاح هر دوی شماست. 

[collapse id=2943]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

سقط جنین یکی از ناراحت کننده ترین پیشامدهایی است که می تواند در زمان های مختلف در دوران بارداری اتفاق بیفتد. اما نباید نگران آن باشید زیرا قرار نیست این اتفاق برای همه خانم های حامله رخ دهد. سقط جنین در ماه اول به دلایل مختلفی مانند عدم رشد سلول تخم و بارداری پوچ و یا تشکیل نشدن قلب جنین و یا به خواست خود فرد اتفاق می افتد که عوارضی را نیز برای فرد ایجاد می کند.

در این مقاله می خواهیم به طور کامل عوارض سقط جنین در ماه اول را برایتان توضیح بدهیم تا کاملا با این مقوله آشنا شوید و در صورت تمایل به سقط با آگاهی این کار را انجام دهید. البته از نظر اسلام سقط جنین کار پسندیده ای نیست و گناه دارد و ما در سایت اوما تنها از نظر پزشکی این موضوع را بررسی می کنیم.

عوارض سقط جنین در ماه اول

با اینکه بیشتر سقط های طبیعی در سه ماهه اول بارداری عارضه خیلی شدید و خاصی ندارند و بیشتر نیاز به زمان هست تا فرد بهبود پیدا کند. اما در برخی مواقع و بخصوص زمان هایی که خودتان دست به سقط می زنید احتمال بروز برخی عوارض وجود دارد. شایع ترین عوارض سقط جنین در ماه اول عبارتند از:

1. سقط جنین ناقص

سقط جنین ناقص تقریبا رایج است و به این معناست که هنوز مقداری از بافت های مربوط به جنین و جفت در رحم باقی مانده و کاملا خارج نشده است. مشخصه اصلی این نوع سقط جنین خونریزی یا درد شدید بعد از انجام سقط است. در صورتی که جنین شما در ماه اول سقط شود پزشکتان نکات مهم را به طور کامل برای شما توضیح داده و بر اساس شرایطتان مشخص می کند تقریبا تا چه زمانی خونریزی ادامه دارد.

اگر بعد از دو هفته همچنان علائم خونریزی و درد را تجربه کردید احتمالا دچار سقط ناقص شده اید. در بعضی مواقع سقط جنین ناقص بصورت طبیعی برطرف شده و بافت های مانده در رحم کم کم خارج می شوند.  اما در موارد دیگر ممکن است شما نیاز به عمل کورتاژ برای پاک کردن کامل رحم از بافت های حاملگی داشته باشید که این موضوع به میزان علائم شما و تشخیص پزشک بستگی دارد.

2. خون ریزی بیش از حد

پزشک به شما خواهد گفت که خونریزی بعد از سقط جنین کاملا طبیعی است و میزان آن را نیز برایتان توضیح می دهد. خونریزی بیش از حد می تواند برای شما خطرناک باشد و در صورت مشاهده آن باید سریعا به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید. درصد کمی از خانم ها دچار خونریزی شدید پس از سقط می شوند اما باید به این موضوع توجه لازم را داشته باشید. از علائم خونریزی زیاد رنگ پریدگی، افزایش ضربان قلب و ایجاد لک و افتادگی روی پوست می باشد.

3. عفونت بعد از سقط جنین

حدود 3 درصد از زنان پس از سقط جنین دچار عفونت ناشی از سقط می شوند. این عفونت می تواند ناشی از وسایل استفاده شده و استریل نشده در هنگام سقط باشد. عفونت بعد از سقط می تواند خطرناک باشد اما به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. اگر عفونت شدید شد و علائم زیر را مشاهده کردید سریعا به پزشک مراجعه کنید:

  •  خونریزی طولانی و گرفتگی همراه با درد(بیش از 2 هفته)
  •  تب (دمایی بیش از 100.4 درجه فارنهایت یا 38 درجه)
  •  لرز
  • ترشحات ناخوشایند واژن

 

عوارض سقط جنین

4. سندرم آشرمن (چسبندگی رحم)

سندرم آشرمن وضعیتی است که با چسبندگی یا فیبروز آندومتر رحم مشخص می‌شود که اغلب بدنبال کورتاژ رحم  پس از سقط ایجاد می‌شود. این سندرم ممکن است به دلایل دیگری مانند عفونت نیز اتفاق بیفتد. در این شرایط ، در حفره رحم بافت اسکار (نوعی چسبندگی و زخم) ایجاد میشود.

این چسبندگی می تواند باعث مشکلات باروری در حاملگی های بعدی و یا سقط جنین مجدد شود و یا کلا باعث ناباروری می شود. مشخصه اصلی آن تغییر در چرخه قاعدگی است که ممکن است میزان خونریزی پریودی کم شود یا اصلا اتفاق نیفتد. برای تشخیص این عارضه از آزمایشی به نام هیستروسکوپی استفاده می کنند. چسبندگی رحم را با روش جراحی درمان می کنند تا فرد دوباره بتواند باردار شود.

5. سقط های مکرر

ممکن است شما پس از سقط جنینتان در ماه اول در بارداری های بعدی نیز دچار سقط جنین شوید. اگر دو یا سه بار این اتفاق برایتان بیفتد باید تحت درمان قرار بگیرید تا با انجام آزمایشات مختلف دلیل آن مشخص شود. سقط های پی در پی می تواند دلایلی مانند عوامل ژنتیکی، ناهنجاری های رحمی یا هورمونی و سندرم آنتی فسفولیپید (APS) (اختلال خودایمنی) داشته باشد. اما متاسفانه در حداقل 50% از موارد علت اصلی سقط های پی در پی مشخص نمی شود.

6. ابتلا به افسردگی

ممکن است پس از سقط جنین دچار ناراحتی های روحی شوید که شایع ترین آن افسردگی است. ناراحتی پس از سقط یک حالت طبیعی است و پس از چند روزیا نهایتا یک ماه از بین می رود. اما در صورت طولانی شدن و مشاهده علائم زیر بهتر است با یک روانشناس درباره این موضوع صحبت کنید تا بتوانید سریع تر آن را درمان کنید:

  •  کاهش علاقه نسبت به فعالیت های معمول یا سرگرمی های قبلی خود 
  •  احساس خستگی دائمی
  •  افزایش یا کاهش غیر طبیعی وزن
  •  مشکلات خواب یا زیاد خوابیدن
  •  عدم تمرکز در تصمیم گیری و کنترل امور
  •  فکر کردن در مورد خودکشی یا مرگ

7. ابتلا به اختلالات اضطرابی

یکی دیگر از مشکلات روحی که افراد پس از سقط جنین ممکن است به آن دچار شوند اختلالات اضطرابی است که باعث اضطراب و استرس دائمی در فرد می شود. اگراین علائم نیز در فرد بیش از یک ماه طول کشید باید تحت درمان روانشناس قرار بگیرد.

حرف آخر

سقط جنین در ماه اول معمولا به سختی ماه های بعد نیست اما به هرحال از نظر روحی و جسمی به فرد آسیب می زند و برای بهبود کامل فرد باید اعضای دیگر خانواده بخصوص همسر درک کاملی از موضوع داشته باشند تا به او در تحمل بهتر این موضوع کمک کنند. این کار باعث می شود فرد هرچه زودتر از نظر جسمی و روحی بهبود پیدا کند. 

[collapse id=2457]

منبع: سلامت بانوان اوما

  • تینا فتاح
  • ۰
  • ۰

حتما تاکنون اسم عمل کورتاژ به گوش شما بانوان عزیز اومایی خورده است و حتی بعضی از شما ممکن است ترس زیادی نسبت به آن داشته باشید. اکثر افراد فکر می کنند این عمل فقط برای سقط جنین است در حالی که این طور نیست و ممکن است گاهی از کورتاژ برای تشخیص مواردی مانند پولیپ،آندومتریوز، تعیین علت خونریزی ها و ... نیز استفاده شود. در این مقاله می خواهیم کورتاژ را به طور کامل برای شما توضیح دهیم تا هم در صورت نیاز نگرانی کمتری داشته باشید و هم بدانید بعد از آن باید چه مراقبت هایی انجام دهید. با ما همراه باشید. 

در این مقاله می خوانیم:

کورتاژ چیست؟
عکس دستگاه کورتاژ
انواع کورتاژ
عمل کورتاژ چقدر طول میکشد؟
عوارض انجام کورتاژ
مراقبت های بعد از کورتاژ
آیا پس از سقط جنین کورتاژ نیاز است؟
در چه شرایطی نمی توان از کورتاژ استفاده کرد؟


    کورتاژ چیست؟

    کورتاژ (D&C) یک عمل جراحی کوتاه است که در آن دهانه رحم گشاد می شود و از یک وسیله خاص برای تراشیدن پوشش ایجاد شده در رحم که به طور طبیعی تخریب نمی شود استفاده می کنند. آگاهی نسبت به آنچه قبل، در طی عمل و پس از جراحی اتفاق می افتد باعث کاهش نگرانی های شما می شود.

    عکس دستگاه کورتاژ

    عکس کورتاژ

    انواع کورتاژ

    همان طور که در مقدمه نیز گفتیم از کورتاژ برای موارد مختلفی استفاده می شود و به طور کلی این موارد به دو دسته زیر تقسیم می شوند:

    علت اول: خارج کردن بافت های جفت در داخل رحم در طول یا بعد از سقط جنین. این کار از عفونت و یا خونریزی شدید جلوگیری می کند.

    علت دوم: تشخیص یا درمان خونریزی های غیر طبیعی رحم. کورتاژ به تشخیص یا درمان بیماری های رشد بافت غیر طبیعی در رحم مانند فیبروم ( این مقاله را بخوانید: فیبروم یا میوم رحم چیست)، پولیپ، عدم تعادل هورمونی یا سرطان رحم کمک می کند. در این روش با استفاده از کورتاژ نمونه ای از بافت رحم برای بررسی سلول های غیر طبیعی زیر میکروسکوپ مشاهده می شود.

    اگر بخواهیم به طور جزئی تر بگوییم کورتاژ برای خارج کردن چه نوع بافت هایی استفاده می شود می توانیم موارد زیر را نام ببریم :

    •  خارج کردن بافت باقی مانده پس از سقط جنین برای جلوگیری از عفونت و خونریزی سنگین
    •  خارج کردن بارداری مولار که در آن یک تومور به جای حاملگی طبیعی ایجاد شده است.
    •  درمان خونریزی بیش از حد پس از زایمان با خارج کردن جفت که در رحم باقی مانده است.
    •  خارج کردن پولیپ دهانه رحم یا رحم که معمولا غیر سرطانی(خوش خیم) هستند.

    پزشک ممکن است D & C را همراه با عمل دیگری به نام هیستروسکوپی انجام دهد. در طی هیستروسکوپی، پزشک یک وسیله باریک را با چراغ و دوربین وارد واژن کرده و از طریق دهانه رحم به داخل رحم وارد می کند.

    سپس پزشک پوشش رحم را روی صفحه نمایش مشاهده می کند، مناطق غیر طبیعی را بررسی می کند و اطمینان حاصل می کند که پولیپی وجود ندارد. در صورت نیاز پزشک از بافت های داخل رحم نمونه برداری می کند. در طی هیستروسکوپی، پزشک پولیپ رحم و تومورهای فیبروم را نیز همزمان با تشخیص از داخل رحم خارج می کند.

    عمل کورتاژ چقدر طول میکشد؟

    می توانید عمل کورتاژ را در مطب دکتر خود، کلینیک یا بیمارستان انجام دهید. کورتاژ معمولا 10 تا 15 دقیقه طول می کشد، اما ممکن است تا 5 ساعت در مطب، کلینیک یا بیمارستان بمانید. قبل از کورتاژ، باید فرم رضایت نامه را امضا کنید و در خصوص سابقه پزشکی اطلاعات کامل خود را به پزشک بدهید. برای کاهش نگرانی در خصوص عمل از پزشک سؤال کنید. اگر موارد زیر وجود دارد حتما به پزشک بگویید:

    •  مشکوک هستید که حامله باشید.
    •  شما به هر گونه دارو، ید یا لاتکس حساسیت دارید.
    •  سابقه اختلالات خونریزی دارید یا داروی رقیق کننده خون مصرف می کنید.

    شما در این عمل بیهوش خواهید شد، پس نباید نسبت به آن ترسی داشته باشید. نوع بیهوشی بستگی به روش عمل دارد:

    •  اگر از بیهوشی عمومی استفاده شود، طی عمل بیدار نخواهید شد.
    •  اگر بیهوشی نخاعی یا اپیدورال (منطقه ای) استفاده شود، از کمر به پایین را حس نخواهید کرد.
    •  اگر بیهوشی موضعی استفاده شود، بیدار خواهید بود و اطراف دهانه رحم بی حس خواهد بود.

    قبل از انجام کورتاژ

    قبل از کورتاژ، باید لباس مخصوص بیمارستان را بپوشید، و مثانه تان را خالی کنید.

    در طول کورتاژ

    در طی کورتاژ، به پشت دراز می کشید و پاها را بر روی رکابی مشابه آزمایش لگن و معایناتی که قبلا در مطب متخصص زنان انجام داده اید قرار می دهید. سپس دکتر یک اسپکولوم ( وسیله ای که به باز نگه داشتن دهانه رحم در طول درمان کمک می کند) را به داخل واژن وارد می کند و دهانه رحم را با گیره می گیرد. اگرچه در کورتاژ از سوزن یا برش استفاده نمی شود، اما پزشک دهانه رحم را با یک محلول ضد عفونی پاک می کند.

    کورتاژ شامل دو مرحله اصلی است:

     مرحله اول:

    باز کردن دهانه قسمت پایین رحم (دهانه رحم) به منظور وارد کردن ابزار برای انجام عمل کورتاژ. پزشک ممکن است قبل از شروع یک لوله نازک (لامیناریا) وارد دهانه کند و یا قبل از انجام این عمل از دارو استفاده کند تا دهانه رحم را نرم کند تا راحت تر باز شود. 

     مرحله دوم:

    این مرحله شامل برش پوشش رحم و برداشتن محتویات رحم با ابزار قاشق شکل (یک کورت) است. دکتر همچنین ممکن است از یک کانول برای مکش هر ماده باقی مانده از رحم استفاده کند. این کار باعث گرفتگی عضلات می شود. نمونه بافت برداشت شده نیز برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود.

    گاهی اوقات جراحی های دیگر همراه با کورتاژ انجام می شود. به عنوان مثال، پزشک ممکن است یک دستگاه باریک برای مشاهده داخل رحم (عمل هیستروسکوپی چیست) وارد کند. تا علاوه بر کورتاژ بتواند موارد دیگر را به طور همزمان تشخیص داده و در صورت نیاز درمان کند. 

    عوارض انجام کورتاژ

    پس از کورتاژ،مانند هر عمل دیگری ممکن است عوارض جانبی و خطرات احتمالی وجود داشته باشد. عوارض جانبی رایج عبارتند از:

    •  گرفتگی
    •  لکه بینی یا خونریزی خفیف

    عوارضی مانند آسیب دهانه رحم و سوراخ شدن رحم یا مثانه و عروق خونی بسیار نادر است. اما در صورتی که علایم زیر را پس از کورتاژ داشتید، با پزشک خود تماس بگیرید:

    •  خونریزی شدید یا طولانی یا لخته شدن خون
    • تب
    •  درد
    •  حساس شدن شکم
    •  ترشحات بدبو از مهبل (واژن)

    در موارد بسیار نادر، بافت زخم (چسبندگی) ممکن است در داخل رحم ایجاد شود. این بیماری (سندرم Asherman) باعث ناباروری و تغییر در جریان قاعدگی می شود. جراحی می تواند این مشکل را برطرف کند، بنابراین حتما هر تغییر غیر طبیعی قاعدگی را پس از کورتاژ گزارش دهید.

    مراقبت های بعد از کورتاژ

    - پس از کورتاژ، یک پوشش جدید در رحم ایجاد خواهد شد. دوره قاعدگی بعدی ممکن است در زمان همیشگی رخ ندهد و کمی دیرتر یا زودتر اتفاق بیفتد.

    - تا زمانی که دهانه رحم به اندازه طبیعی خود برسد، باکتری ها به راحتی می توانند از واژن وارد رحم شده و باعث عفونت شوند. در این زمان هیچ چیزی وارد مهبل نکنید. در خصوص زمان مناسب برای نزدیکی جنسی یا استفاده دوباره از تامپون از پزشک بپرسید.

    - پس از کورتاژ، باید به کمک فردی دیگر به خانه بروید. اگر از بیهوشی عمومی استفاده شده باشد، مدت زمان زیادی احساس خستگی می کنید و بعد از به هوش آمدن حالت تهوع و استفراغ دارید. با استراحت کافی شما می توانید پس از یک یا دو روز به فعالیت های منظم خود بازگردید. در عین حال، در خصوص محدودیت ها از پزشک خود بپرسید. همچنین ممکن است چند روز لکه بینی و گرفتگی عضلات داشته باشید. این حالت طبیعی است. ممکن است بخواهید از پد بهداشتی برای جلوگیری از کثیف شدن لباس زیر استفاده کنید و برای کاهش درد نیز می توانید مسکن مصرف کنید.

    - طبق برنامه ای که پزشک به شما می دهد برای معاینه مجدد حتما مراجعه کنید. اگر بافتی برای بیوپسی فرستاده شده است، در خصوص زمان دریافت نتایج از دکتر بپرسید. نتایج معمولا ظرف چند روز به دست شما خواهند رسید. 

     

    مراقبت های بعد از کورتاژ

    آیا پس از سقط جنین کورتاژ نیاز است؟

    - حدود 50٪ از خانم هایی که سقط جنین دارند کورتاژ انجام نمی دهند. خانم ها می توانند در خصوص سقط جنین قبل از هفته دهم بارداری تمام مشکلات را به تنهایی حل کنند. پس از هفته دهم بارداری، سقط جنین به احتمال زیاد بصورت طبیعی ناقص خواهد بود و نیاز به کورتاژ دارد. انتخاب استفاده از کورتاژ یا فرایند طبیعی انتخاب شخصی است که بهتر است پس از صحبت با پزشک تصمیم گیری انجام شود.

    - بعضی از خانم ها با سقط جنین در منزل راحت تر هستند. برخی معتقدند این مرحله قسمتی از فرآیند بهبود به حساب می آید. همچنین بسیاری از خانم هایی که سقط جنین دارند سابقه سوء تغذیه دارند و نمی خواهند عوارض ناشی از کورتاژ باعث مشکلات بعدی شود. برای اکثر سقط جنین های سه ماهه اول، سقط طبیعی مناسب تر است. 

    - برای برخی از خانم ها عواقب عاطفی انتظار برای سقط جنین طبیعی، بیش از پیش غیر قابل پیش بینی است و به سختی می توانند آن را مدیریت کنند. به همین دلیل نمی توانند این انتظار را تحمل کنند و بهبود برای آنها فقط با عمل کورتاژ امکان پذیر است.

    - به طور کلی کورتاژ برای خانم هایی توصیه می شود که بعد از هفته 10 تا 12 بارداری سقط جنین یا بیماری داشته اند که نیاز به مراقبت های ویژه دارد.

    خطرات احتمالی چیست؟

    •  خطرات مرتبط با بیهوشی مانند واکنش نامطلوب به دارو و مشکلات تنفسی
    •  خونریزی شدید
    • عفونت در رحم یا سایر اندام های لگن
    •  سوراخ شدن رحم
    •  شکستن یا تضعیف دهانه رحم
    • زخم رحم یا زخم دهانه رحم که ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشد.

    در چه شرایطی نمی توان از کورتاژ استفاده کرد؟

    کورتاژ اغلب به عنوان درمانی برای مشکلات شناخته شده در رحم و در هنگام خونریزی های غیر عادی استفاده می شود. یک حالت سقط جنین ناقص یا حتی زایمان کامل است، که در آن، بافتی از جنین یا جفت در داخل رحم مانده باشد. اگر بافتی در رحم باقی مانده باشد خونریزی شدید اتفاق می افتد که می تواند باعث مرگ شود. پزشک در صورت موارد زیر از انجام کورتاژ اجتناب می کند مگر ضروری باشد:

    عفونت لگن:

    در صورت داشتن عفونت، این احتمال وجود دارد که ابزار جراحی عفونت و باکتری را از واژن و دهانه رحم به رحم انتقال دهد (14 علائم عفونت رحم و تخمدان). همچنین احتمال آسیب به بافت آلوده وجود دارد. به همین علت پزشک ممکن است تا زمان برطرف شدن عفونت به وسیله آنتی بیوتیک صبر کند.

    اختلالات لخته شدن خون:

    پزشکان به توانایی طبیعی بدن برای لخته شدن برای متوقف کردن خونریزی پس از کورتاژ توجه زیادی دارند. زنان با اختلالات لخته شدن خون مشخص معمولا این جراحی را انجام نمی دهند.

    مشکلات پزشکی جدی:

    برای مثال، در بیماران قلبی و ریوی بیهوشی عمومی و بعضی اوقات موضعی می تواند خطرناک باشد و پزشک نمی تواند از کورتاژ استفاده کند. 

    سخن آخر

    همان طور که گفتیم کورتاژ کاربردهای فراوانی در درمان های بیماری های مختلف دارد و در صورت توصیه پزشک برای انجام آن نباید نگران باشید. این عمل یک جراحی کوتاه مدت و آسان است که با بیهوشی انجام می شود و بعد از چند روز استراحت می توانید به راحتی به فعالیت های روزانه خود بازگردید در حالی که کاملا درمان شده اید و دیگر دچار خونریزی های شدید نخواهید شد. نکته مهم این است که حتما برای انجام این کار نزد یک پزشک مجرب و حاذق در انجام کورتاژ بروید تا دچار هیچ گونه عارضه جانبی نشوید. 

    [collapse id=2941]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    یکی از دغدغه های روزانه خانم ها رشد موهای زائد در قسمت های مختلف بدن است که در بعضی افراد آن قدر زیاد است که آن ها را کلافه می کند. اگر شما نیز جزء این دسته افراد هستید و از هیچ یک از روش های اصلاح مو راضی نیستید  لیزر مو می تواند شما را راضی و خوشحال کند. لیزر موهای زائد یکی از معمول ترین روش های آرایشی در کل دنیا است. در این روش پرتوهای نور با شدت بالا و بصورت متمرکز به فولیکول های مو برخورد می کنند. رنگدانه ها در فولیکول ها نور را جذب می کنند. در اثر این اتفاق موها کم کم از بین می روند و یا بسیار کاهش پیدا کرده و نازک می شوند. در این مقاله می خواهیم توضیحات کاملی درباره لیزر موهای زائد به شما اومایی های عزیز بدهیم و در پایان نیز سوالات متداول شما درباره لیزر موهای زائد را پاسخ خواهیم داد.

    در این مقاله می خوانیم:

    لیزر موهای زائد چگونه کار میکند؟
    فواید لیزر موهای زائد چیست؟
    نکات قبل از لیزر موهای زائد
    فاصله بین جلسات لیزر موهای زائد
    مراقبت بعد از لیزر بیکینی
    عوارض لیزر موهای زائد بدن
    هزینه  لیزر موهای زائد
    آیا لیزر موهای زائد باعث نازایی میشود؟
    چند روز بعد از لیزر موها میریزد


    لیزر موهای زائد چگونه کار می کند؟

    اصل کلیدی در لیزر مو مطابقت طول موج های خاصی از نور و مدت زمان پالس مناسب برای از بین بردن موهای یک منطقه است. لیزر موهای زائد یک روش پزشکی است که با استفاده از پرتو متمرکز لیزر ، موهای زائد را از بین می برد. در طول لیزر موهای زائد، لیزر نور را منتشر می کند که توسط رنگدانه (ملانین) در مو جذب می شود. انرژی نور به گرما تبدیل شده و  باعث آسیب رساندن به فولیکول های مو که موها را تولید می کنند، می شود. این آسیب باعث جلوگیری یا تاخیر در رشد مو خواهد شد.

    شما عزیزان باید این نکته را بدانید که اگر چه لیزر موها باعث می شود رشد مجدد موها تا یک مدت زمان طولانی تاخیر داشته باشد، اما معمولا باعث حذف دائمی مو نمی شود. بنابراین در ابتدا نیاز به چندین جلسه پی در پی برای کاهش و از بین بردن موها است و ممکن است هر چند ماه یک بار نیاز به تمدید آن داشته باشید. همچنین لیزر موهای زائد برای افرادی که پوست روشن و موهای تیره دارند موثرتر است.

    در ادامه شما را دعوت میکنم برای درک بهتر چگونگی کارکرد دستگاه  لیزر موهای زائد فیلم زیرا مشاهده کنید:

     

    [video id=45935 img=https://ooma.org/uploads/media/2018/06/19/4531-laser.jpg]

     انواع لیزرهای مناسب برای پوست

    پرطرفدارترین انواع لیزر عبارتند از:

    1- لیزر دایود:

    لیزر دایود برای پوست روشن و تیره بسیار موثر است اما در پوست های تیره نتایج بهتری ایجاد می کند. نکته کلیدی در لیزر دایود، موفقیت در انتقال انرژی بالا به پوست است. این انرژی توسط ملانین اطراف فولیکول مو جذب می شود اما خوشبختانه روی بافت اطراف پوست تاثیر نمی گذارد. لیزر دایود از یک طول موج نور استفاده می کند که دارای طول جذب بالای ملانین می باشد. همانطور که ملانین گرم می شود، ریشه و جریان خون به فولیکول ها را از بین می برد و رشد مو را به صورت دائمی و در برخی افراد بصورت موقتی متوقف می کند. در واقع میزان موفقیت به واکنش پوست هر فرد بستگی دارد. خوبی این نوع لیزر سریع بودن آن است که می تواند در مدت زمان کوتاه تر ناحیه بزرگ تری را لیزر کند. 

    2- لیزر الکساندریت:

    این لیزر سریع ترین نوع لیزر است و برای حذف مو از مناطق بزرگتر بدن مورد استفاده قرار می گیرد. این لیزر یکی از رایج ترین روش های حذف مو در میان پزشکان است.

    3- Nd YAG:

    این لیزر دارای طول موج های بلندی است که می توان با خیال راحت برای تمام انواع پوست، از جمله برنزه آن را استفاده کرد. اما تاثیرات کمتری بر موهای نازک و روشن دارد.

    4- لیزر IPL

    تکنولوژی IPL  به طور فنی درمان لیزری نیست. این تکنولوژی از طیف گسترده ای از نور با طول موج های متفاوت استفاده می کند که منجر به ایجاد انرژی غیرمتمرکز در اطراف مو و پوست می شود. در نتیجه با انرژی زیاد و جذب کمتر در فولیکول منجر به تخریب موثر مو خواهد شد.  استفاده از نور باعث افزایش احتمال عوارض جانبی مانند سوختگی یا تغییر رنگ پوست می شود. IPL ها معمولا برای پوست های نازک تر مناسب هستند.

    آیا IPL دائمی است؟ بر خلاف آنچه به عنوان تبلیغات اغلب ادعا می شود، IPL روش دائمی حذف موهای زائد نیست بلکه یک روش دائمی در کاهش مو است. 

    آیا IPL مانند لیزر موهای زائد است؟ معمولا روش های IPL و لیزر اشتباه گرفته می شوند. IPL یک نور پالسی شدید است که با استفاده از طیف کامل نور با طول موج های مختلف عمل می کند، در حالی که لیزر از یک طول موج خاص نور استفاده می کند. اما در هر دو عملکرد نهایی به یک شکل می باشد.

    تفاوت بین لیزر دایود و IPL چیست؟

    تکنولوژی IPL نیاز به درمان منظم و طولانی مدت برای کاهش مو دارد. اما لیزر دایود به طور موثر با درد کمتر و درمان بیشتر پوست و مو نسبت به IPL عمل می کند.

     

    انواع لیزر موهای زائد

    فواید لیزر موهای زائد چیست؟

    لیزر برای از بین بردن موهای ناخواسته صورت، پا، بازو، زیر بغل، خط بیکینی و دیگر مناطق به مدت طولانی مثلا شش ماه یا بیشتر مفید است. فواید لیزر موهای زائد عبارتند از:

    1- دقت. لیزر می تواند به طور انتخابی موهای تیره و درشت را هدف قرار دهد و آسیبی به پوست نمی رساند و تا مدت ها دیگر نیاز به از بین بردن موهای زائد با روش های دیگر نخواهید داشت. 

    2- سرعت. هر پالس لیزر یک ثانیه طول می کشد و می تواند موهای بسیاری را به صورت همزمان تحت تاثیر قرار دهد. مناطق کوچک مانند بالای لب را می توان در کمتر از یک دقیقه درمان کرد و درمان مناطق بزرگ مانند پشت و یا پاها ممکن است یک ساعت طول بکشد و دیگر لازم نیست هر هفته مدت زمان طولانی را صرف از بین بردن این موها نمایید. 

    3- پیش بینی پذیری. اکثر بیماران مطمئن هستند که پس از سه تا هفت جلسه حذف دائمی مو را مشاهده می کنند.

    نکات قبل از لیزر موهای زائد

    لیزر موهای زائد یک روش پزشکی است که نیاز به آموزش برای انجام دارد و هرکسی نمی تواند آن را انجام دهد. قبل از لیزر موهای زائد باید مدارک پزشک یا تکنسین را بررسی کنید. اگر در حال برنامه ریزی برای لیزر موهای زائد هستید، باید از شش هفته قبل از لیزر از سایر روش ها مانند اپیلاسیون و الکترولیز استفاده نکنید. 

    همچنین شش هفته قبل و بعد از لیزر از قرار گرفتن در معرض آفتاب اجتناب کنید. قرار گرفتن در معرض تابش خورشید، لیزر موهای زائد را بی تاثیر می کند و پس از لیزر عوارض تخریب پوست را بیشتر می کند. اگر علاقه مند به لیزر موهای زائد هستید، دکتری را انتخاب کنید که گواهی تخصصی مانند پوست و زیبایی داشته  و در زمینه لیزر نیز تجربه کافی داشته باشد. اگر دستیار پزشک یا پرستار مجرب این کار را انجام می دهد، مطمئن شوید که یک پزشک در طول درمان کار را نظارت می کند و در محل حضور دارد. 

    قبل از لیزر موهای زائد، با پزشک مشورت کنید تا تعیین کند آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر؟ در این جلسات مشاوره باید موارد زیر مورد بحث قرار بگیرد:

    •  سابقه پزشکی شما از جمله مصرف دارو، سابقه اختلالات پوستی یا زخم، و روش های از بین بردن موهای زائد را بررسی می کند.
    •  در مورد خطرات، مزایا و انتظارات، از جمله مواردی که لیزر می تواند و نمی تواند انجام دهد از پزشک سوال کنید.
    •  قبل و بعد از لیزر عکس بگیرید تا برای ارزیابی و بررسی های طولانی مدت استفاده شود.
    • در جلسات مشاوره، در مورد یک طرح درمان و هزینه های مربوطه صحبت کنید. 

    دکتر همچنین دستورالعمل های ویژه ای برای آماده سازی شما برای لیزر موهای زائد ارائه می دهد. این دستورالعمل ها شامل موارد زیر است:

    •  در معرض خورشید قرار نگیرید. از توصیه های پزشک در خصوص قرار نگرفتن در معرض آفتاب تا شش هفته قبل از درمان پیروی کنید و روزانه از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
    •  روشن کردن پوست. از کرم های ضد آفتاب که پوست شما را تیره می کند اجتناب کنید. اگر اخیرا برنزه کرده باشید، پزشک ممکن است کرم سفید کننده پوست تجویز کند.
    •  اجتناب از روش های دیگر حذف مو. موچین، وکس و الکترولیز می تواند فولیکول مو را مختل کند و باید حداقل چهار هفته قبل از درمان از استفاده از آن ها اجتناب کنید.
    •  اجتناب از داروهای رقیق کننده خون. از پزشک خود در مورد داروهایی مانند آسپیرین یا داروهای ضد التهاب که باید قبل از لیزر اجتناب شود سوال کنید.
    •  اصلاح منطقه لیزر. روز قبل از لیزر، اصلاح منطقه توصیه می شود. اصلاح موهای روی سطح پوست را از بین می برد اما ریشه زیر پوست باقی می ماند. در صورت اصلاح نکردن، موهای روی سطح پوست در اثر لیزر می سوزد و باعث آسیب پوستی می شود.

     

    مراقبت های لیزر موهای زائد

    فاصله بین جلسات لیزر موهای زائد

    تجهیزات لیزری با توجه به رنگ، ضخامت و و رنگ پوست شما تنظیم می شود. بسته به لیزر یا منبع نور مورد استفاده، شما و تکنسین باید از محافظ مناسب چشم استفاده کنید. همچنین لازم است لایه بیرونی پوست خود را با ژل سرد یا دستگاه خنک کننده ویژه محافظت کنید. این کار به نفوذ بهتر لیزر به پوست کمک می کند. درمان ناحیه کوچک مانند بالای لب ممکن است چند دقیقه طول بکشد. درمان منطقه بزرگتر، مانند پشت، ممکن است بیش از یک ساعت طول بکشد. بنابراین فاصله بین جلسات بر اساس نوع موهای شما، ناحیه ای که می خواهید لیزر کنید و واکنش بدن به لیزر تنظیم خواهد شد. 

    هنگامی که لیزر درمانی کامل شود، پک های یخ، کرم ضد التهاب یا لوسیون، یا آب سرد برای کاهش هر گونه ناراحتی به شما داده می شود. جلسه بعدی معمولا چهار تا شش هفته بعد برنامه ریزی می شود. جلسات درمان تا زمان متوقف شدن رشد موها ادامه می یابد.

     

    انجام لیزر موهای زائد

    مراقبت بعد از لیزر بیکینی

    در مراقبت های بعد از لیزر بخصوص لیزر بیکنی باید به نکات زیر توجه داشته باشید:

    • ممکن است پس از لیزر موهای زائد، قرمزی و تورم تا چند ساعت مشاهده شود که بعد از یک الی دو روز برطرف خواهد شد. 
    • برای کاهش هر گونه ناراحتی بعد از لیزر، در منطقه تحت درمان یخ قرار دهید. در صورت بروز واکنش پوستی بلافاصله بعد از لیزر، پزشک ممکن است کرم استروئید را روی ناحیه آسیب دیده اعمال کند.
    • پس از لیزر مو و بین درمان های برنامه ریزی شده، برای شش هفته از قرار گرفتن در معرض تابش خورشید اجتناب کنید. روزانه از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب پوست استفاده کنید.
    • یک یا دو روز بعد از لیزر، منطقه تحت درمان پوست شما مانند آفتاب سوختگی می باشد. کمپرس سرد و مرطوب کننده ممکن است کمک کند. اگر صورت شما درمان شده باشد، روز بعد می توانید آرایش کنید، مگر اینکه پوست شما تاول زده باشد.
    • به ندرت لیزر موهای زائد موجب زخم شدن، تاول زدن و سایر تغییرات در بافت پوست می شود. 

    نتایج

    انتظار نداشته باشید موها بلافاصله بعد از انجام یکی دو جلسه از بین بروند. ممکن است نیاز به یک دوره طولانی تر برای از بین رفتن کامل موها باشد.  درمان های مکرر معمولا ضروری است، زیرا رشد و ریزش مو به طور طبیعی به صورت چرخه ای اتفاق می افتد و درمان لیزر با فولیکول های مو در مرحله رشد جدید بهتر عمل می کند.

    نتایج در افراد مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است و پیش بینی آنها دشوار است. در اکثر مردم لیزر موهای زائد ماه ها طول می کشد و از بین رفتن دائمی مو را هم تضمین نمی کند. اما هنگامی که موها دوباره رشد می کنند، معمولا روشن تر و نازک تر هستند.

    حتما بخوانید: چگونه موهای زائد ناحیه تناسلی را از بین ببریم

    عوارض لیزر موهای زائد بدن

    خطرات و عوارض جانبی این روش بسته به نوع پوست، رنگ مو، برنامه درمان و پیوستگی درمان و مراقبت پس از آن متفاوت است. شایع ترین عوارض ناشی از لیزر موهای زائد عبارتند از:

    •  سوزش پوست. ناراحتی موقت، قرمزی و تورم بعد از لیزر موهای زائد دیده می شود. علائم و نشانه ها معمولا ظرف چند ساعت ناپدید می شوند.
    •  تغییرات رنگدانه. ممکن است لیزر موهای زائد به طور موقت پوست را تیره یا روشن کند. روشن شدن پوست در افرادی دیده می شود که قبل و بعد از درمان در معرض خورشید قرار گرفته اند و یا پوست تیره ای دارند.
    • لیزر موهای زائد برای پلک ها، ابروها و مناطق اطراف آن توصیه نمی شود، زیرا احتمال آسیب شدید به چشم وجود دارد.
    • دیگر عوارض جانبی نادر عبارتند از خاکستری شدن موها یا رشد بیش از حد مو در اطراف مناطق تحت درمان، به ویژه در پوست های تیره تر.
    • احتمال ایجاد تاول بسیار کم است اما در افرادی که دارای لکه های تیره تر هستند بیشتر دیده می شود. سایر عوارض جانبی بالقوه تورم، قرمزی و زخم است. آلرژی دائمی یا تغییرات در رنگ پوست نیز از موارد نادر است.

    هزینه لیزر موهای زائد

    هزینه های انجام لیزر بسیار متفاوت است و به عوامل زیر بستگی دارد:

    •  اندازه محل مورد درمان و زمان لازم برای درمان
    •  تعداد درمان های مورد نیاز
    •  آیا لیزر توسط پزشک انجام می شود یا خیر؟
    •  محلی که لیزر را انجام می دهید.
    • روشی که با آن لیزر انجام می شود. 

    آیا لیزر موهای زائد باعث نازایی میشود؟

     لیزر نه تنها به بافتهای داخلی بدن نفوذ نمی کند بلکه حتی پوست اطراف موهای زاید هم از خطر ایجاد آسیب و سرطان به دور خواهد بود. میزان نفوذ لیزر موهای زائد تنها به اندازه ای است که به فولیکول ها و ریشه مو برسد و آن ها را از بین ببرد. حتی موهای سفید که فاقد رنگدانه اختصاصی هستند توسط لیزر بعنوان هدف شناسایی نمی شوند و تحت تاثیر قرار نمی گیرند. بنابراین تاثیر در باروری شما ندارند.

    چند روز بعد از لیزر موها میریزد؟

    ریزش موهای زائد بعد از لیزر، یک مرحله طبیعی است؛ حدودا 3 هفته بعد از لیزر موهای زائد، موهایی که در مرحله رشد خود قرار داشته اند شروع به ریزش می کنند. این موهای زائد شبیه به جوش های سر سیاه یا ریش های سیاهی هستند که از فولیکول خود جدا می شوند.

    رشد دوباره موها زمانی اتفاق می افتد که فولیکول هایی که در مرحله استراحت خود قرار داشتند به مرحله رشد برسند و در طی چند هفته بعد شروع به رشد کنند؛ بخاطر همین لیزر موهای زائد باید در طی جلسات منظم انجام بشود تا بتواند تمام موهای زائد را پوشش بدهد.

    سوالات رایج شما درباره لیزر موهای زائد

    1-  لیزر موهای زائد بر روی کدام قسمت های بدن بهتر اثر می کند؟

    لیزر موهای زائد می تواند بر روی تمام بدن مورد استفاده قرار گیرد اما در مناطق بیکینی، لب، چانه و زیر بغل موثرتر است.

    2-  لیزر موهای زائد برای چه کسانی بهتر هستند؟

    اگر موهای تیره، ضخیم و درشت داشته باشید لیزر برای شما توصیه می شود (ایا لیزر برای زن باردار خطرناک است؟). 

    3- کدام داروها را باید قبل از لیزر متوقف کنید؟

    مانند اپیلاسیون، این درمان نیز با برخی از داروها ناسازگار است. هر گونه داروئی که حساسیت به نور داشته باشد باید حداقل یک هفته قبل از درمان متوقف شود. همچنین اکثر آنتی بیوتیک ها حساسیت به نور دارند، بنابراین اگر عفونت دارید، باید چند هفته قبل از لیزر، آنتی بیوتیک را متوقف کنید. بیماران نباید از مراقبت های پوستی با ترکیبات قوی مانند رتینوئید و اسیدهای هیدروکسیل قبل از لیزر استفاده کنند. این ترکیبات می توانند باعث افزایش گردش سلول های پوستی، آسیب پذیر شدن پوست در برابر خورشید و تحریک در طول دوره درمان شوند. اگر مطمئن نیستید که داروی شما می تواند با لیزر تداخل داشته باشد یا خیر، با دکتر خود مشورت کنید.

    4- چه مدت طول می کشد تا لیزر اثر کند؟

    واکنش پوست افراد به لیزر متفاوت است. بنابراین تعداد جلسات هر فرد نیز متفاوت خواهد بود.  لیزر موهای زائد زمانی اثر می کند که مو در سرعت رشد فعال خود قرار دارد.قسمت های مختلف بدن دارای نرخ های رشد متفاوت هستند و بنابراین بسته به اینکه شما کدام منطقه را درمان می کنید ممکن است زمان درمان طولانی یا کوتاه باشد اما اکثر مشتریان به طور متوسط 6 تا 8 درمان نیاز دارند.

    5-  آیا واقعا نیاز به حضور در تمام جلسات دارید؟

    بله دکتر لولیس هشدار می دهد: "یکی از بزرگترین اشتباهات مردم این است که در تمام جلسات شرکت نمی کنند." "هنگامی که رشد موها کاهش می یابد، بیماران جلسات بعدی را شرکت نمی کنند." این کار روند کاهش موها را متوقف می کند و تاثیر پذیری لازم توسط لیزر انجام نمی شود. 

    6- آیا پس از لیزر امکان برگشت و رشد دوباره مو وجود دارد؟

    حتی پس از لیزر، گاهی موها دوباره رشد می کنند. اما معمولا پس از شش تا هشت بار لیزر، کاهش قابل توجهی در رشد موها دیده می شود. هر گونه رشد دوباره می تواند با هر 6 تا 12 ماه لیزر، مدیریت شود.

    7- آیا می توانید به صورت دائمی از موها خلاص شوید؟

    پس از آسیب رسیدن به فولیکول ها، امکان رشد موهای جدید با کیفیت قبلی وجود ندارد. با این حال، حتی الکترولیز 100٪ دائمی نیست. به این ترتیب ممکن است بعد از چند ماه مجددا نیاز به چند جلسه لیزر داشته باشید. 

    8- آیا لیزر موهای زائد دائمی است؟

    دائمی به معنای همیشه است. هنگامی که به حذف دائمی موها اشاره میکنیم، به معنی عدم رشد دوباره مو می باشد. به طور متوسط، لیزر موهای زائد 70٪ تا 90٪ باعث کاهش دائمی مو در مناطق تحت درمان می شود.

    9- چند جلسه برای لیزر موهای زائد مورد نیاز است؟

    معمولا 4-6 جلسه برای لیزر موهای زائد مورد نیاز است. در این جلسات حدود 80 درصد از موهای فعال از بین می روند. سپس هر 4-6 هفته، بسته به منطقه تحت درمان، باید لیزر مجددا انجام شود.

     

    سوالات رایج شما درباره لیزر موهای زائد

    10- آیا لیزر موهای زائد درد دارد؟

    اکثر بیماران درد لیزر را مانند درد سوزن توصیف می کنند. به عنوان مثال، لیزر موهای زائد در ناحیه پشت و صورت درد بیشتری دارد و منطقه زیر بغل نیز منطقه حساسی است.

    11- آیا لازم است قبل از لیزر موهای زائد، بدن را اصلاح کنید؟

    اگر سریع عصبانی می شوید، باید 24 ساعت قبل از جلسه لیزر از مصرف کافئین اجتناب کنید. روز قبل از درمان باید منطقه را با یک تیغ تمیز و جدید اصلاح کنید. اصلاح باعث می شود لیزر بتواند فولیکول ها را راحت تر پیدا کند و پوست آسیب نبیند.

    12- آیا لیزر موهای زائد عوارض دارد؟

    برخی موها به لیزر مقاوم هستند یا دوباره پس از درمان رشد می کنند. هرچند موهای جدید ممکن است ظریف تر و روشن تر باشند. عوارض جانبی رایج لیزر شامل التهابات پوست، ناراحتی موقت، قرمزی و تورم بعد از لیزر می باشند. 

    13- نتایج لیزر موهای زائد از چه زمانی دیده می شود؟

    اکثر بیماران به چهار تا هفت جلسه درمان نیاز دارند که بین جلسات باید سه تا شش هفته فاصله باشد تا تمام فولیکول های مو در منطقه مورد هدف قرار گیرند. با توجه به اندازه منطقه درمان، نتایج طی چند ماه دیده می شوند.

    14- آیا امکان سرطان پوست پس از لیزر موهای زائد وجود دارد؟

    در حال حاضر هیچ تحقیقی در مورد ایجاد سرطان در اثر لیزر انجام نشده است. اما برخی از خطرات مانند قرمزی، زخم و تغییر رنگ در منطقه تحت درمان وجود دارد .

    15- بعد از لیزر موهای زائد چه قدر زمان نیاز دارید تا بتوانید اصلاح کنید؟

    پس از لیزر، باید 10 روز صبر کنید سپس اصلاح کنید. 

    16- آیا لیزر موهای زائد باعث ناباروری می شود؟

    لیزر موهای زائد در منطقه بیکینی باعث ناباروری نمی شود." لیزر مورد استفاده کمتر از یک میلیمتر به داخل پوست نفوذ می کند، بنابراین هیچ راهی برای رسیدن به تخمدان ها وجود ندارد، اما حتی اگر به تخمدان ها برسند (البته هرگز نمی رسند) هیچ آسیبی به تخمدان وارد نمی شود.

    17- آیا لیزر موهای زائد باعث سفید شدن مو می شود؟

    اگر خیلی بدشانس باشید بله لیزر ممکنه باعث از بین رفتن رنگدانه های مو و سفید شدن آن ها شود. این موضوع بیشتر به تبحر فرد انجام دهنده لیزر بستگی دارد. 

    [collapse id=215]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    بیماری کاندیدیازیس یا عفونت قارچی یکی از عفونت های شایع در بین زنان است که به احتمال زیاد همه خانم ها حداقل یک بار در زندگی آن را تجربه کرده اند. این بیماری در اثر رشد بیش از حد مخمری به نام کاندیدا آلبیکنس که به طور طبیعی در واژن خانم ها وجود دارد، ایجاد می شود. در واقع هنگامی که قارچ در واژن بیش از حد رشد کند باعث عفونت قارچی واژن خواهد شد. گاهی نیز این عفونت می تواند بر عملکرد بدن در چرخه قاعدگی تاثیراتی داشته باشد. در این مقاله می خواهیم برای شما بانوان اومایی نکات مهم درباره این نوع عفونت و تاثیر آن بر پریودی را توضیح دهیم. پس تا پایان با ما همراه باشید.

    علائم و دلایل عفونت 

    علائم این عفونت کاندیدیازیس شامل خارش، سوزش و ترشحات غیر طبیعی واژن می باشد. غشاء مخاطی خارجی واژن در صورت ابتلا به این عفونت ممکن است دچار قرمزی و زخم های کوچکی نیز بشود. توجه داشته باشید درد شکم و تب به این عفونت مربوط نمی شود و اگر این علائم را در غیر از دوران پریودی مشاهده کردید باید برای معاینه و بررسی دقیق علت درد به پزشک مراجعه کنید.

    متاسفانه هنوز دلیل اصلی شروع این عفونت مشخص نیست اما طبق تجربه های پزشکی موارد مانند آنتی بیوتیک، بارداری و استفاده از لباس های تنگ می توانند باعث شروع این عفونت شوند. همچنین لباس هایی که جنس آن ها پلاستیکی است به دلیل اینکه مانع رسیدن هوا به بدن می شود می تواند شما را دچار عفونت قارچی کند. همچنین ممکن است این عفونت از مقعد به واژن منتقل شود. به همین دلیل توصیه می شود در هنگام استفاده از دستمال توالت همیشه از جلو به عقب خودتان را تمیز کنید.

    با اینکه برخی از داروهای درمان کننده این نوع عفونت بدون نسخه نیز در دسترس می باشد، از آن جایی که علائم این عفونت شبیه بیماری های زیادی از قبیل بیماری های مقاربتی است، قرص های درمانی برای آن باید با نظر پزشک مصرف شود مخصوصا اگر بار اولی است که دچار این عفونت می شوید. همچنین خانم های زیر 16 سال و بالای 60 سال با مشاهده این علائم باید حتما به پزشک مراجعه کنند.

    درمان عفونت

    برای درمان عفونت واژن معمولا قرص های خوراکی و شیاف های واژن تجویز می شود. شیاف های واژن باید یک تا سه روز حتی در صورت پریود شدن مصرف شوند. کرم های مختلفی نیز وجود دارد که مشکل خارش از بین می برند. التهاب و ترشحات خمیری بدون علائم نیازی به درمان ندارند.

    می توانید با رعایت بهداشت شخصی و مصرف رژیم غذایی کم کالری بصورت طبیعی خود درمانی کنید. همچنین برای درمان بهتر و سریع تر از پدهای پریودی که مانع از رسیدن هوا به بدن می شوند، شلوارهای تنگ و لباس زیر پلاستیکی استفاده نکنید و مراقب باشید همیشه واژن خشک باشد.

     

    3363-آیا-عفونت-مانع-پریودی-می-شود

    عفونت قارچی و پریودی

    ممکن است کاندیدیازیس در دوران پریودی افزایش یابد. در این حالت، بهتر است از لباس زیر مناسب استفاده کنید و بهداشت شخصی را کاملا رعایت کنید. همچنین شستن قسمت پایین پشت و مالش آن مجاز نیست. فقط سعی کنید از آب و مواد شوینده با pH کمتر از 7 استفاده کنید. شستن با آب به تنهایی بهترین حالت است.

    در طول عفونت، سعی کنید از پدهای پریودی و شلوارهای تنگ استفاده نکنید زیرا مانع از رسیدن هوا به بدن شده و باعث رشد بیشتر قارچ ها خواهند شد. در طول عفونت قارچی و پریودی بهتر است از کاپ های مخصوص پریودی یا همان فنجان قاعدگی استفاده کنید. زیرا به قسمت انتهایی پشت اجازه نفس کشیدن می دهد و مانع از به هم خوردن تعادل رطوبتی می شود.

    اگر عفونت داخلی است و قرص های مخصوص قارچ را نتوان به صورت خوراکی مصرف کرد یا شیاف واژن همراه با قرص تجویز شد بهتر است شیاف را بعد از ظهرها استفاده کنید. در این حالت استفاده از تامپون و فنجان قاعدگی توصیه نمی شود اما پدهای پنبه ای تا زمانی که به بدن اجازه تنفس بدهند، مجاز هستند. عفونت قارچی می تواند در مردها نیز اتفاق بیفتد بنابراین اگر عفونت قارچی دارید به همسرتان توصیه کنید در طول نزدیکی جنسی  حتما از کاندوم استفاده کند.

    سخن آخر

    همان طور که ملاحظه کردید عفونت مانع از پریودی نمی شود اما به دلیل شرایط خونریزی و بهداشت در دوران پریودی ممکن است بدتر شود. بنابراین باید برای جلوگیری از افزایش این نوع عفونت در همه زمان ها به بهترین نحو بهداشت فردی و جنسی خود را رعایت کنید تا به مرور عفونت تمام شود. همچنین در صورت شدید بودن و یا داشتن برخی علائم دیگر مانند درد حتما باید برای بررسی دقیق تر به پزشک مراجعه کنید. 

    [collapse id=2936]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    یکی از دغدغه بسیاری از نوجوانان و جوانان جوش ها و آکنه های روی صورت است که تاثیر زیادی در زیبایی فرد دارد و بعضی افراد به قدری حساس هستند که به دلیل این جوش ها اعتماد به نفسشان را از دست می دهند. داروها و محصولات مراقبتی بسیار زیادی برای ازبین رفتن جوش استفاده می شود اما یکی از داروهای تجویزی رایج راکوتان می باشد. راکوتان متعلق به یک گروه از داروها به نام رتینوئید است که شبیه به ویتامین A عمل می کنند. رتینوئیدها با کاهش مقدار ماده چرب (یعنی سبوم) ساخته شده توسط غدد در پوست شما، کاهش باکتری ها و التهاب و منافذ مسدود شده جوش ها را درمان کرده و از ایجاد جوش های جدید جلوگیری می کنند. در این مقاله می خواهیم نکات مهم درباره قرص راکوتان را برای شما عزیزان اومایی توضیح دهیم. با ما همراه باشید. 

    در این مقاله می خوانیم:

    قرص راکوتان چگونه عمل می کند؟
    چگونه می توان قرص راکوتان را مصرف کرد؟
    چه کسی نباید قرص راکوتان مصرف کند؟
    عوارض جانبی احتمالی قرص راکوتان چیست؟
    آیا می توانم داروهای دیگر را با قرص راکوتان مصرف کنم؟


    قرص راکوتان چگونه عمل می کند؟

    قرص راکوتان متعلق به گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان رتینوئید است که از مشتقات ویتامین A می باشند. نام علمی راکوتان ایزوترتینوئین است و به صورت خوراکی مصرف می شود که منجر به کاهش چربی طبیعی پوست و درمان آکنه خواهد شد.

    غدد سباسه به طور طبیعی وظیفه دارند روزانه مقداری چربی به نام سبوم تولید کنند تا از خشکی پوست جلوگیری شود. اما گاهی به دلایل مختلف مانند بی نظمی در هورمون ها، استرس، آلودگی هوا و ... این سبوم تحریک شده و بیش از حد طبیعی چربی تولید می کنند از طرفی باکتریهای فعال روی پوست منافذ را می بندند و باعث احتباس چربی میشوند در نتیجه شما دچار جوش های التهابی و بزرگ و یا ریز می شوید.

    در این شرایط قرص راکوتان میزان فعالیت غدد سباسه در پوست را کاهش می دهد و چربی اضافه پوست را از بین می برد. با استفاده از راکوتان فعالیت باکتری ها نیز کاهش پیدا می کند. بنابراین میزان جوش ها در صورت کم می شود و به مرور جوش های قبلی نیز ازبین می روند. 

    چگونه می توان قرص راکوتان را مصرف کرد؟

    میزان دوز مصرفی قرص راکوتان باید توسط پزشک تجویز شود و چگونگی مصرف آن در افراد مختلف متفاوت است. قرص راکوتان  معمولا یک یا دو بار در روز مصرف می شود. کپسول ها باید با یک نوشیدنی، یا با غذا یا فقط بعد از غذا (با معده پر) مصرف شوند.

     اگر فراموش کردید یک وعده دارو را مصرف کنید بلافاصله پس از یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید، مگر اینکه زمان دوز بعدی باشد. در این حالت دوز فراموش شده را مصرف نکنید و دوز بعدی را طبق معمول مصرف کنید. برای جبران قرص فراموش شده، دو قرص را به صورت همزمان مصرف نکنید.

    نکات مهم و مفید قبل از مصرف راکوتان

    قرص راکوتان در صورت مصرف در طول حاملگی باعث بروز نقص مادرزادی جدی (ناهنجاریهای جدی جنین در حال رشد) می شود. پزشک شما این دارو را برای خانم هایی که می خواهند باردار شوند، تجویز نمی کند، مگر اینکه شرایط برنامه پیشگیری از بارداری را داشته باشید. به طور کلی موارد زیر در مصرف راکوتان باید رعایت شود:

    •  زنان باید حداقل از یک و ترجیحا دو، روش موثر پیشگیری از بارداری (به عنوان مثال قرص و کاندوم) برای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.
    •  باید حداقل 4 هفته قبل از شروع درمان با راکوتان، روش پیشگیری از بارداری را استفاده کنید. این روش ها باید حداقل تا چهار هفته پس از اتمام  قرص راکوتان ادامه یابد.
    •  تا زمانی که حداقل یک ماه از روش های پیشگیری از بارداری استفاده نکرده باشید و جواب تست بارداری منفی نباشد، پزشک شما نمیتواند قرص راکوتان را تجویز کند.
    •  پزشک تنها مجاز است تا 30 روز قرص راکوتان تجویز کند و نسخه تنها برای هفت روز معتبر است.
    •  باید ماهی یک بار به پزشک مراجعه کنید، آزمایش حاملگی انجام دهید و سپس نسخه جدید تجویز شود.
    •  پنج هفته پس از متوقف کردن درمان باید آزمایش حاملگی نهایی را انجام دهید تا مطمئن شوید که حامله نشده اید. اگر فکر می کنید احتمال دارد که حامله باشید باید بلافاصله با دکتر خود مشورت کنید.
    •  شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کودکانی که پدر آن ها از این دارو مصرف می کنند تحت تاثیر این دارو قرار می گیرند، اما مردان باید به یاد داشته باشند که این دارو را با هیچکس، مخصوصا خانم ها، به اشتراک نگذارند.
    • هرگز نباید قرص راکوتان را بدون تجویز به فرد دیگری بدهید.
    •  افرادی که قرص راکوتان مصرف می کنند نباید در طول درمان و برای حداقل چهار هفته پس از قطع درمان خون اهدا کنند. این کار به علت خطر بالقوه دارو برای جنین نابالغ در صورت انتقال خون به یک زن باردار است.
    •  در هنگام مصرف قرص راکوتان، پوست خود را در معرض نور شدید خورشید یا اشعه ماوراء بنفش قرار ندهید. از یک کرم ضد آفتاب حداقل SPF 15 استفاده کنید.
    •  قرص راکوتان به احتمال زیاد پوست و لب ها را بسیار خشک می کند، بنابراین توصیه می شود از آغاز مصرف دارو از مرطوب کننده لب و صورت استفاده کنید.
    •  در هنگام مصرف قرص راکوتان و حداقل شش ماه پس از متوقف کردن درمان، از هر گونه وکس بدن اجتناب کنید، زیرا می تواند لایه ی بالایی پوست را از بین ببرد. در طی درمان و برای 5 تا 6 ماه پس از قطع ایزوترتینوئین، باید از داروهای شیمیایی و درمان لیزر پوستی اجتناب شود، زیرا ممکن است باعث بروز زخم شود.
    •  قرص راکوتان می تواند چشم شما را خشک کند. این مشکل می تواند با قطره اشک مصنوعی رفع شود. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، ممکن است متوجه شوید که در طول درمان ناراحت هستید و باید عینک بزنید.
    •  کاهش دید در شب نیز ممکن است در طول درمان و پس از قطع قرص راکوتان رخ دهد. به همین دلیل توصیه می شود هنگام رانندگی در شب احتیاط کنید. اگر دچار مشکلات بصری شده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که درمان را متوقف کنید.
    • قرص راکوتان به ندرت باعث افسردگی، اضطراب، عصبانیت و تغییرات خلقی و نشانه های روان پریشی (به عنوان مثال دلسردی یا توهمات) و افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی می شود. اگر تا به حال مشکل افسردگی داشته اید این موضوع را قبل از مصرف راکوتان با پزشک خود در میان بگذارید. اگر احساس افسردگی می کنید یا تغییرات دیگری در حالت یا رفتار خود در طول درمان مشاهده کردید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

    پیشنهاد پزشک اوما : از بین بردن جوش صورت ، 24 روش خانگی

     

    قرص راکوتان

    آزمایشات لازم هنگام مصرف قرص راکوتان

     - قبل از شروع درمان با قرص راکوتان، یک ماه بعد از شروع و سپس در فواصل سه ماهه، باید آزمایش خون را برای نظارت بر عملکرد کبد و میزان چربی ها (چربی هایی مانند کلسترول و تریگلیسرید) در خون انجام دهید. 

    -  قرص راکوتان ممکن است سطح قند خون شما را افزایش دهد. اگر اضافه وزن یا دیابت داشته باشید و یا مشروبات الکلی مصرف می کنید، پزشک میزان قند خون شما را در طول درمان کنترل می کند.

    چه کسی نباید قرص راکوتان مصرف کند؟

    همه افراد نمی توانند از این دارو استفاده کنند زیرا می تواند عوارض جانبی خطرناکی برای آن ها داشته باشد. از جمله این گروه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

    •  زنان باردار یا شیرده
    •  زنانی که ممکن است باردار شوند.
    •  کودکان زیر 12 سال و کودکان مبتلا به آکنه قبل از بلوغ.
    •  افراد مبتلا به مشکلات کبدی.
    •  افراد با سطوح بالای چربی مانند کلسترول و تری گلیسیرید در خون (هیپرلیپیدمی).
    •  افراد مبتلا به یک بیماری ناشی از مصرف بیش از حد ویتامین A (هیپرتونیتامین A).
    •  افرادی که از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین استفاده می کنند.
    •  افرادی که به مواد تشکیل دهنده دارو آلرژی دارند.

    عوارض جانبی احتمالی قرص راکوتان چیست؟

    داروها و عوارض جانبی احتمالی آنها ممکن است به روش های مختلف بر افراد تاثیر بگذارد. موارد زیر برخی از عوارض جانبی است که در مورد این دارو شناخته شده است. البته به این نکته نیز توجه داشته باشید که همه افرادی که قرص راکوتان مصرف می کنند، این عوارض جانبی را تجربه نخواهند کرد.

    عوارض بسیار شایع (بیش از یک نفر در 10 نفر)

    •  پوست خشک (باعث التهاب، لایه برداری، خارش، افزایش شکنندگی پوست).
    •  لب های خشک، ملتهب و ترک خورده.
    •  چشم های خشک (التهاب چشم، ملتحمه یا التهاب پلک ها).
    •  درد در ماهیچه ها و مفاصل، به ویژه در نوجوانان. شما باید میزان فعالیت شدید جسمی را هنگام مصرف ایزوترتینوئین به حداقل برسانید.
    •  کم خونی
    •  تغییرات در تعداد سلول های خون به نام  پلاکت ها 
    •  افزایش سطح چربی به نام تری گلیسیرید در خون.
    •  افزایش آنزیم های کبدی.

    عوارض عادی (بین 1نفر  در 10نفر الی  1 نفر در 100 نفر)

    • خشکی پوشش بینی که باعث التهاب بینی و خونریزی بینی می شود.
    •  سردرد
    •  کاهش تعداد گلبول های سفید خون 
    •  افزایش میزان قند و کلسترول در خون.
    •  حضور خون یا پروتئین در ادرار.

    پیشنهاد پزشک اوما : 5 ماسک خانگی آسان برای جوش صورت

     

    عوارض احتمالی قرص راکوتان

    آیا می توانم داروهای دیگر را با قرص راکوتان مصرف کنم؟

    مهم است که قبل از شروع درمان با ایزوترتینوئین، داروهائی را که قبلا مصرف کرده اید، از قبیل داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی را به پزشک نشان دهید. به طور مشابه، قبل از مصرف هر داروی جدید با ایزوترتینوئین، با پزشک یا داروساز خود آن ها را چک کنید تا مطمئن شوید که این ترکیب ایمن است. همچنین نکات زیر را در نظر داشته باشید:

    - آنتی بیوتیک های تتراسیکلین مانند مینوسیکلین، داکسی سایکلین، تتراسایکلین نباید با قرص راکوتان مصرف شوند.

    - در صورت مصرف قرص راکوتان، مکمل های ویتامین A (از جمله مولتی ویتامین های حاوی ویتامین A) را مصرف نکنید، زیرا ممکن است منجر به یک وضعیت مشابه با مصرف بیش از حد ویتامین A شود که می تواند سمی باشد و یا باعث تغییر در ساختار استخوان شود.

    - دیگر درمان های معمول برای آکنه، از جمله آنتی بیوتیک ها، exfoliants، داروها یا پرتودرمانی با نور ماوراء بنفش (PUVA) که پوست مرده را از روی سطح پوست از بین می برند و لایه بردار هستند، نباید همراه با راکوتان استفاده شوند. 

    آیا راکوتان واقعا برای شما بد است؟

     راکوتان برای آکنه متوسط تا شدید که با درمان های دیگر برطرف نشده است، استفاده می شود. این ماده باید برای آکنه شدید استفاده شود. زیرا ویتامین A و مشتقات آن در دوزهای بالا اثرات اثرات مخربی در بدن ایجاد می کنند. 

     آیا راکوتان می تواند باعث کاهش وزن شود؟

     کاهش وزن به عنوان عارضه جانبی راکوتان ذکر نشده است. همچنین افزایش وزن نیز در اثر مصرف راکوتان ایجاد نمی شود. طبق گزارش کتابخانه ملی ایالات متحده آمریکا، گاهی اوقات راکوتان برای درمان سایر بیماری های پوستی یا حتی برخی از انواع سرطان نیز مورد استفاده قرار می گیرد اما به عنوان یک داروی کاهش وزن (8 رژیم لاغری سریع و موثر ) استفاده نمی شود.

      آیا راکوتان می تواند باعث افسردگی شود؟

    اگر در حالت عادی شما فردی عصبی هستید، این قرص می تواند حال شما را بدتر کند زیرا گفته می شود داروهای ایزوترتینوئین باعث افسردگی و ایجاد افکار خودکشی می شود.

    طول مدت درمان راکوتان چقدر است؟

     یک دوره استاندارد درمان 16 تا 20 هفته است. در پایان هفته 16، حدود 85٪ از بیماران درمان می شوند. هنگامی که دارو قطع شود، اثرات مفید ایزوترتینوئین متوقف نمی شود. پس از توقف درمان، کاهش بیشتر ضایعات آکنه و زخم ها دیده می شود.

     آیا راکوتان می تواند باعث ناباروری شما شود؟

     قرص راکوتان سیستمیک تنها دارویی است که بر روی تمام مکانیسم های اتوپاتوژنیک آکنه عمل می کند. ایزوترتینوئین دارای عوارض جانبی شناخته شده است و در بارداری نباید استفاده شود. 

     چه غذاهایی را نباید در طول مصرف راکوتان مصرف کنید؟

    در هنگام مصرفراکوتان، از مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی ویتامین A از جمله ماهی، روغن ماهی و غذاهای غنی شده اجتناب کنید و مصرف غذاهایی مانند طالبی، هویج، سبزیجات برگ سبز تیره، سیب زمینی شیرین، کدو تنبل، که منابع غنی بتا کاروتن هستند را نیز کاهش دهید.

     چرا راکوتان باعث نقص مادرزادی می شود؟

    اگر زنان در حین بارداری این قرص را مصرف کنند، باعث نقص های زایمان، از جمله مغز، قلب و شکل ظاهری صورت می شود. به همین دلیل توصیه می شود که زنان در سنین باروری قبل از شروع مصرف دارو آزمایش بارداری انجام دهند.

     

    14 نکته مهم مصرف قرص راکوتان

     آیا می توانید در طول مصرف راکوتان مولتی ویتامین مصرف کنید؟

    قرص راکوتان مانند ویتامین A است. بنابراین در هنگام مصرف ایزوترتینوئین، نباید قرص های ویتامین A یا مولتی ویتامین هایی که حاوی ویتامین A هستند مصرف کنید. زیرا عوارض جانبی آن ها شدید تر می شود. 

    چگونه می توان راکوتان را مصرف کرد؟

    همیشه قرص راکوتان را با یک لیوان آب کامل بنوشید تا از ذوب شدن کپسول در مری و سوزش جلوگیری شود. کپسول را مک نزید و نجوید.

     آیا راکوتان باعث درد مفاصل می شود؟

    بله. ایزوترتینوئین ممکن است باعث مشکلات استخوانی یا عضلانی از جمله درد مفاصل یا سختی عضلات شود. همچنین ممکن است در طول ورزش های خشن راحت تر آسیب ببینید.

     آیا می توان در حین بارداری از راکوتان استفاده کرد؟

    خیر زیرا می تواند اثرات بدی بر جنین بگذارد. 

    آیا می توانید قرص های پیشگیری از بارداری و راکوتان را به صورت همان زمان مصرف کنید؟

    زنانی که قرص آکنه ایزوترتینوئین (آکوتان) مصرف می کنند باید از بارداری جلوگیری کنند. اما اغلب آنها اطلاعات دقیقی در مورد روش های پیشگیری از زایمان ندارند. طبق مطالعات انجام شده چهار تا پنج ماه مصرف ایزوترتینوئین معمولا آکنه های شدیدی که به وسیله روش های دیگر درمان نمی شوند را از بین می برد. با نظارت پزشک می توانید این دو ترکیب را با هم مصرف کنید. 

     قرص راکوتان برای چه چیزی استفاده می شود؟

    این قرص تنها برای آکنه های خیلی شدید که با روش های دیگر درمان نشده اند تجویز می شود. 

    قرص راکوتان چه مدت کار می کند؟

    هنگامی که اولین بار قرص راکوتان را مصرف می کنید، آکنه شما ممکن است بدتر شود، اما معمولا در طی 7 تا 10 روز بعد با ادامه درمان بهبود می یابد. در اکثر موارد، پاکسازی کامل در یک دوره 16 تا 24 هفته ای انجام می شود، و پس از آن احتمالا به مدت طولانی آکنه ای دیده نمی شود. تکرار دوره معمولا توصیه نمی شود. تکرار دوره نباید تا حداقل هشت هفته پس از توقف درمان شروع شود، زیرا ممکن است در این زمان، آکنه شما بهبود یابد.

    [collapse id=2934]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    شاید باورتان نشود که اسهال یکی از علل مرگ و میر کودکان در کشور های در حال توسعه است. زیرا در طول اسهال آب و الکترولیت های بدن به سرعت از دست می روند و اصطلاحا می گویند بدن دهیدراته شده است. در واقع مرگ ومیر در اسهال بیشتر در بیماران مبتلا به سوءتغذیه شدید رخ می دهد. زیرا سوءتغذیه سبب افزایش بیش از حد تعداد دفعات و طولانی شدن اسهال می شود.

    جایگزینی آب و الکترولیت ها و تغذیه مناسب در درمان اسهال خیلی مهم است و در نوزادان مبتلا به اسهال به هیچ وجه نباید شیر مادر قطع شود. اگر به رژیم غذایی فرزندتان در هنگام ابتلا به اسهال توجه نکنید ممکن است عوارض جانبی جبران ناپذیری برایش ایجاد شود. یک رژیم غذایی مناسب برای اسهال از کاهش آب و الکترولیت های بدن جلوگیری کرده و مقاومت بدن را نیز افزایش می دهد. در این مقاله می خواهیم دلایل ایجاد اسهال و نمونه یک رژیم غذایی مناسب در هنگام اسهال کودکان را به شما مامان های اومایی عزیز معرفی کنیم. پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

    مهم ترین دلایل ایجاد اسهال در کودکان

    دلایل زیادی می تواند باعث ایجاد اسهال در کودکان شود اما مهم ترین آن ها عبارتند از:

    آنتی بیوتیک ها: اثرات جانبی مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت ها موجب اسهال می شوند.

    سلیاک:  افراد مبتلا به این بیماری تحمل مصرف گلوتن، پروتئین موجود در گندم  و جو را ندارند و در صورت مصرف آن ها به دیواره های داخلی روده آسیب وارد شده و باعث ابتلا به اسهال می شود. 

    بیماری کرون: کرون یک بیماری التهابی است که معمولا در آخرین بخش از روده کوچک ( ایلئوم ) شروع می شود و باعث تورم در این ناحیه خواهد شد. البته این بیماری در روده بزرگ هم می تواند ایجاد شود. یکی از علائم این بیماری ایجاد اسهال در کودکان و بزرگسالان است.

    دیورتیکولیتاین بیماری یک نوع التهاب کیسه های کوچک به نام دیورتیکول است که باعث ضعیف شدن دیواره روده بزرگ شده و فرد مبتلا را دچار اسهال می کند. 

    اسهال خونی: یک نوع اسهال شدید و همراه با خونریزی از روده است که به دلیل نوشیدن آب آشامیدنی حاوی انگل انتامیبا هیستولیتیکا ایجاد می شود و در صورت عدم درمان می تواند خطرناک باشد. 

    مسمومیت غذایی: خوردن غذاهایی که فاسد شده و یا آلوده هستند نیز باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان می شوند. زیرا آنها هم حاوی میکروارگانیسم های مضر و یا مواد سمی هستند که برای مصرف غذایی نامناسب اند.

    ژیاردیا: یک نوع انگل است که از طریق آب شرب و غیر شرب انتقال می یابد.

    اسهال ناشی از عفونت باکترایی و یا ویروسی: اسهال باکترایی معمولا توسط  باکتری هایی با نام های کمپیلوباکتر ژژونی، سالمونلا، شیگلا و اشرشیاکلی ایجاد می شود. ویروس های نوروالک و سیتومگالوویروس هم گاها باعث اسهال می شوند.

    سندرم روده تحریک پذیر: در این بیماری روده بزرگ تحریک پذیر می شود و ممکن است بر اثر خوردن هر غذای تحریک کننده و نامناسبی که برای افراد سالم مشکلی ایجاد نمی کند این بیماران دچار اسهال شوند. 

    عدم تحمل لاکتوز: اگر آنزیم تحمل لاکتوز ( که توسط سلول های پوشاننده جدار داخلی روده کوچک تولید می شود ) در بدن وجود نداشته باشد، لاکتوز که قند اصلی شیر است نمی تواند در بدن شکسته و جذب جریان خون شود. بنابراین بدن آن را تحمل نمی کند و با افزایش حرکات روده ای برای خروج سریع تر لاکتوز سبب اسهال می گردد.

    سوءجذب: زمانی که به دلیل عملکرد نادرست سیستم گوارشی فرد، مواد مغذی در روده کوچک جذب خوبی ندارند. در این شرایط ممکن است با خوردن هر نوع غذایی که روده نسبت به آن حساس باشد شما دچار اسهال شوید. 

    کولیت اولسروز: التهاب پوشش داخلی روده بزرگ و ایجاد زخم های باز که در غشاء مخاطی روده بزرگ ایجاد می شوند و باعث اسهال خواهند شد. 

    گاستروآنتریت ویروسی: این ویروس باعث التهاب دستگاه گوارش ( معده، رودهای کوچک و بزرگ ) می شود. البته این عفونت ویروسی خفیف بوده و به طور خود بخود در عرض چند روز ایجاد شده و خوب می شود که به آن آنفولانزای معده هم می گویند. اما در طول بیماری می تواند باعث ایجاد اسهال شود. 

    ورزش بیش از حد: ورزش بیش از حد نیز موجب شل شدن شکم و اسهال می شود.

     

    7328-رژیم-غذایی-در-اسهال-کودکان

    تغذیه مناسب برای درمان اسهال

    در شرایط اسهال باید هر طور که شده از دهیدراتاسیون ( از دست دادن مایع ) بدن و کاهش الکترولیت ها ( املاح و مواد معدنی مورد نیاز بدن ) جلوگیری کرد. بر این اساس یک رژیم غذایی مناسب برای اسهال شامل نوشیدن مقدار زیادی آب است. لذا مصرف سوپ، آب میوه، آب معدنی، میوه های نرم، و یا سبزیجاتی که حاوی پتاسیم هستند در این دوران بسیار مناسب است.

    اما باید از خوردن نوشابه، آب میوه های رقیق نشده، فیبر زیاد، غذاهای چرب، غذاهای سرخ شده و غلات اجتناب نمایید. توجه داشته باشید که خوردن آب به اندازه کافی برای برگشت مایعات به وضع نرمال امری ضروری است ولی خوردن آب بیش از حد هم در هر سنی می تواند مضر باشد، زیرا آب دارای هیچ نوع قند یا الکترولیت های اساسی مثل سدیم نیست. به همین دلیل در رژیم غذایی مناسب برای اسهال باید از غذاها، آب تنها و نوشیدنی هایی که الکترولیت دارند مانند ( آب معدنی ) به مقدار مناسب استفاده کنید.

    مصرف برنج ساده، موز، سیب و نان تست توصیه می شود. این رژیم درمان بسیار مناسبی برای اسهال است که در عرض دو الی 3 روز اسهال را بهبود می دهد اما حواستان باشد این رژیم غذایی خاص فقط برای درمان اسهال است و نباید به مدت طولانی از آن استفاده کرد زیرا منجر به کمبود مواد غذایی در بدن می شود.

    در موارد عدم تحمل لاکتوز از خوردن محصولات لبنی پرهیز کنید و در موارد سوء جذب ماست پروبیوتیک مصرف کنید.

     زمانی که اسهال شروع به بهبود می یابد شما می توانید غذاهای نرم مانند موز، برنج ساده، نان برشتک با سیب زمینی آب پز، کراکر، هویج پخته، مرغ پخته شده بدون پوست و چربی را به رژیم غذایی کودک اضافه کنید و سپس غلات ( برنج، گندم و غلات جو ) و ماست را کم کم در منوی غذایی او قرار دهید. وقتی که اسهال متوقف شد فرد می تواند به رژیم سالم و متعادل قبل برگردد.

    24 ساعت پس از درمان اسهال می توانید غذاهایی که هضم آسان دارند را به کودک بدهید.

    برای چند روز اول اسهال از خوردن غذاهای دارای فلفل سیاه و سفید، پودر فلفل قرمز، کافئین، شکلات، نوشابه های گاز دار، الکل، غذاهای سرخ شده در روغن و چرب، آب میوه های اسیدی ( پرتقال و گریپ فروت ) سبزیجات گازی ( گلم بروکلی، کلم، ذرت، گل کلم و پیاز ) که باعث ناراحتی، گرفتگی و یا گاز در روده ها می شوند پرهیز کنید.

    به منظور کاهش اسیدیته معده در طول روز نیز از وعده های غذایی کوچک و مساوی با تعداد وعده های بیشتر استفاده کنید تا عملکرد کلی دستگاه گوارش بهبود یابد. 

    به کودک خود یاد آوری کنید که غذا را خوب جویده و به آرامی بخورد.

    تغذیه در کودک مبتلا به اسهال

    • همان طور که می دانید به طور کلی کودکان نسبت به بیماری ها حساس تر هستند از این رو باید توجه بیشتری به درمان علائم اسهال در کودک داشته باشید. اسهال یک بیماری منتقله از راه دستگاه گوارش است و انتشار پاتوژن های عفونی از طریق موارد مختلفی مانند غذا، آب، دست، ظروف و پشه آلوده منتقل می شوند.
    • هنگامی که فرزند شما مبتلا به اسهال، استفراغ و بی اشتهایی است به سختی و با بی میلی غذا می خورد و از طرفی به علت آسیب روده در اثر مواد سمی باکتری های مفید در روده توانایی جذب مواد مغذی مانند لاکتوز را ندارند. لذا وضعیت تغذیه کودک بدتر می شود و کودک مستعد ابتلا به بیماری های عفونی بیشتر شده و در نهایت در صورت عدم درمان منجر به مرگ کودک می شود.  
    • در کودکان علاوه بر الکترولیت ها یک رژیم غذایی مناسب که دارای مقدار انرژی و مواد مغذی کافی باشد در بازیابی سریع وزن او  پس از اسهال موثر است.
    • در نوزادان باید  تغذیه با شیر مادر در این شرایط ادامه یابد زیرا شیر مادر منبع غذایی  قابل هضم، تمیز، سالم و سرشار از مواد ضد باکتری ( آنتی بادی ) می باشد و از طرفی لاکتوز که در اثر مواد سمی جذبشان در روده کاهش یافته به کودک می رسد.
    • اگر کودک دچار اسهال خفیفی شده است باید همچنان به خوردن یک رژیم غذایی طبیعی از جمله شیر ادامه دهد. اما به شدت باید از خوردن موادی مثل نوشابه های گازدار، آب میوه ها و مایعات با قند بالا و دسرهای ژلاتینی اجتناب کنند.
    • اگر شیر یا دیگر غذاها سبب بدتر شدن استفراغ، نفخ، درد شکم  یا بدتر شدن اسهال می شود با متخصص اطفال تماس بگیرید تا در صورت نیاز به طور موقت رژیم کودک را تغییر دهید.

    علایم کم آبی در کودکان هنگام اسهال

    در مواردی مانند تشنگی شدید و دائمی، خشکی پوست و مو، خشکی دهان و لب، خشک شدن گلو، کاهش ادرار و ادرار تیره  و گریه بدون اشک لازم است حتماً به پزشک مراجعه کنید. تا بیمار بستری  و یا تحت درمان دارویی قرار گیرد. زیرا بدن او به شدت کم آب شده است و می تواند خطرناک باشد. 

    نمونه یک رژیم غذایی در اسهال

    در این جا نمونه یک رژیم غذایی خوب برای درمان سریع تر اسهال را به شما معرفی می کنیم:

    روز اول: مایعات روشن و چای سبک بدون کافئین استفاده کنید.

    روز دوم: به آرامی غذاهای شیرین و مطلوب را در مقادیر کوچک در صورت تحمل به کودک بدهید. به عنوان مثال از بلغور جو، غلات خشک ( بدون شیر ) برنج ساده ( حاوی کربوهیدرات کم فیبر ) یا پاستا ( بدون کره، روغن و سس )، بیسکویت یا چوب شور، نان تست ساده بدون کره یا ژله، پوره سیب زمینی ( بدون پوست )، موز رسیده ( حاوی پتاسیم و مورد نیاز برای تعادل مایعات بدن )، سیب و سوپ رشته فرنگی با مرغ می توانید استفاده کنید.

    روز سوم: بتدریج انواع بیشتری از مواد غذایی را به منوی کودک اضافه کنید و وعده های غذایی کوچک با تعداد بالاتر را بصورت مساوی در طول روز و با فاصله به او بدهید. بطور مثال از تخم مرغ جوشانده و نرم یا نیمروی تخم مرغ، سیب زمینی پخته شده ساده، ماهی یا مرغ به خوبی پخته شده یا کبابی ( بدون پوست و چربی)، ماست ساده، پنیر، هویج، لوبیاسبز پخته شده و یا شیر ( کم چرب ) می توانید استفاده کنید.

    درمان اسهال

    درمان اصلی در اسهال جلوگیری از کم آبی بدن و تجدید الکترولیت های از دست رفته (بویژه در نوزادان و کودکان خردسال ) است. در مواردی جدی پزشک از الکترولیت ها و داروهای ضد اسهال استفاده می کند. ولی در افرادی که اسهال های انگلی یا میکروبی دارند، این داروها توصیه نمی شود زیرا اسهال به پاک سازی عامل میکروبی از روده کمک می کند. و باید از داروهای مخصوص آن میکروب و یا انگل خاص استفاده کرد.

    سخن آخر

    همان طور که گفتیم شما می توانید با مراقبت های لازم و توجه به رژیم غذایی کودک، اسهال کودک را درمان کنید اما در صورتی که فرزندتان دچار کم آبی شدید شده باشد و یا اسهال بعد از چند روز بهبود نیابد و با علائمی مانند استفراغ و تب همراه باشد باید او را نزد پزشک ببرید تا در صورت نیاز بستری شده و علت اصلی اسهال مشخص و درمان شود. 

    [collapse id=2928]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    هنگامی که باردار می شوید در همان ابتدا پزشک درباره قرص هایی که مصرف می کنید از شما سوالاتی می پرسد. پزشک سعی می کند کمترین میزان قرص را برای شما تجویز کند و قرص هایی تجویز می کند که برای بارداری ضرر نداشته باشند. در برخی موارد ممکن است شما مجبور شوید از قرص های دیگری به عنوان قرص های مصرفی که تا الان می خوردید استفاده کنید تا برای جنین مشکلی پیش نیاید. از طرفی چون بارداری باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی شما می شود، در معرض عفونت های مختلف قرار می گیرید. در این صورت پزشک قرص لوراتادین برایتان تجویز می کند. در این مقاله می خواهیم شما مامان های عزیز اومایی را با قرص لوراتادین در بارداری آشنا کنیم. با ما همراه باشید.

    لوراتادین چیست؟

    لوراتادین نوعی قرص آنتی هیستامین می باشد که تاثیر شیمیایی طبیعی هیستامین را در بدن کاهش می دهد. آنتی هیستامین تاثیرات فیزیولوژیکی هیستامین را کم می کند و باعث کاهش آلرژی می شود. پزشک معمولا این دارو را برای درمان علائمی مانند آبریزش چشم، عطسه، خارش و آبریزش بینی تجویز می کند. به علاوه لوراتادین برای کاهش خارش و جوش های پوستی نیز مناسب است.

    نام های تجاری دیگر لوراتادین:

    لوراتادین با نام های دیگری نیز در داروخانه ها عرضه می شود که عبارتند از:

    • کلاریتین
    • آلاورت
    • قرص حساسیت باکتیمیسینا
    • قرص مسکن حساسیت بیست و چهار ساعته کلاریتین
    • قرص مسکن کهیر کلاریتین
    • قرص تاویست ان دی
    • لوراتادین ردیتب
    • قرص مسکن بیست و چهار ساعته روز و شب ویکس 
    • قرص مسکن حساسیت اهم
    • والیتین
    • قرص کودکان آتادین
    • قرص حساسیت مخصوص کودکان دایم تپ

    7328-لوراتادین

    مصرف قرص لوراتادین در بارداری

    بهتر است درباره مصرف قرص لوراتادین از پزشک خود اطلاعات لازم را بپرسید. همچنین به نکات مهم زیر درباره مصرف قرص لوراتادین در بارداری توجه داشته باشید:

    • براساس مطالعات انجام شده در امریکا خوشبختانه مصرف قرص لوراتادین در بارداری، عوارض جانبی ندارد. البته هنوز هیچ مطالعه دقیقی بر روی انسان انجام نشده و بررسی ها تنها بر روی حیوانات انجام شده است.
    • پزشک قرص لوراتادین را زمانی تجویز می کند که مزایای آن بیشتر از معایب و تاثیرات منفی اش باشد. بنابراین در صورت تجویز نگران نباشید و به پزشکتان اعتماد کنید.
    • پزشک در ابتدا علائم شما را بررسی می کند سپس تصمیم می گیرد. اگر قرص لوراتادین باعث توقف علائم شود و عوارض جانبی نداشته باشد، آن را تجویز می کند. به عنوان مثال اگر قرص لوراتادین باعث جلوگیری از علائمی مانند نشانه های آسم شود و بتواند جایگزینی برای داروهای دیگر مربوط به آسم باشد آن را برایتان تجویز می کند. 
    • درمان حساسیت در بارداری با استفاده از لوراتادین باعث خواب راحت تر می شود. همچنین با مصرف آن حالت روحی بهتری نیز خواهید داشت. 
    • مصرف لوراتادین باعث خواب آلودگی کمتری نسبت به سایر قرص های آنتی هیستامین می شود.

    سخن آخر

    همان طور که متوجه شدید قرص لوراتادین یکی از قرص های قابل استفاده در بارداری است که عوارض خطرناکی برای مادر و جنین ایجاد نمی کند و از طرفی می تواند بسیاری از حساسیت ها را کاهش دهد. با این حال شما نمی توانید در این دوران حتی لوراتادین را بدون تجویز پزشک مصرف کنید. در طول بارداری ممکن است، سرما خوردگی، حساسیت و سرفه به سراغ شما بیاید. بنابراین برای استفاده از لوراتادین باید با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید با توجه به شرایط بارداری شما تاثیر منفی بر شما یا جنین نخواهد گذاشت. 

    [collapse id=2930]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح
    • ۰
    • ۰

    برای بسیاری از زوج ها که مشکل بارداری دارند، داروهای کمک باروری اولین گام درمان برای افزایش شانس باروری (بخوانید: بهترین رژیم غذایی برای افزایش باروری) هستند. داروهای باروری باعث افزایش هورمون های خاصی در بدن می شوند و به بلوغ و آزادسازی یک یا چند تخمک در ماه در دوران تخمک گذاری در خانم ها و همچنین تولید اسپرم های بیشتر و قوی تر در آقایان کمک می کنند. اگر تخمک گذاری (بخوانید: تخمک گذاری چند روز است؟) شما به ندرت و یا نامنظم اتفاق می افتد، داروهای باروری میزان آن را افزایش می دهد و باعث تنظیم تخمک گذاری صحیح خواهد شد.

    داروهای باروری همچنین در روش هایی مانند آی وی اف (بخوانید: IVF چگونه انجام میشود) نیز استفاده می شود. برخی از این داروها علاوه بر مزایای بارداری می توانند عوارضی مانند ایجاد سندرم تخمدان، حاملگی چند قلو و... را هم داشته باشند اما نظارت متخصص در طول درمان میزان این خطرات را کاهش می دهد. سوالی که شاید برای شما بانوی عزیز پیش بیاید این است که بهترین قرص برای باردار شدن کدام است؟ با ما همراه باشید تا پاسخ این سوال را به طور مفصل برایتان توضیح دهیم.

    قرص های باروری در دسترس برای خانم ها

    باروری فرایند پیچیده ای است و هر داروی کمک باروری می تواند به شدت بر روی هورمون های بدن شما و عملکرد سیستم های داخلی تاثیر بگذارد. همچنین علت ناباروری و شرایط هر فرد کاملا متفاوت از دیگری است. بنابراین اینجا صرفا برای اطلاعات بیشتر این داروها را معرفی می کنیم و به هیچ وجه بدون تجویز پزشک مثلا با پیشنهاد یک دوست که از قرصی نتیجه گرفته است نباید آن را مصرف کنید زیرا ممکن است برای شرایط شما خطرناک باشد.

    به طور کلی رایج ترین داروهای باروری برای خانم ها عبارتند از:

    در ادامه به طور جزئی تر این داروها و نحوه تاثیرگذاری آن ها را توضیح می دهیم:

    کلومیفن سیترات

    کلومیفن سیترات اثر هورمون استروژن در مغز را از بین می برد. این تاثیر بدن را گول می زند و باعث می شود هورمون های ضروری زیر برای تخمک گذاری افزایش پیدا کنند:

    • هورمون محرک فولیکول 
    • هورمون لوتنزینگ 

    هورمون محرک فولیکول باعث می شود تخمک در تخمدان به بلوغ برسد تا در زمان مناسب بتواند آزاد شود. هورمون LH نیز باعث آزاد شدن یک یا چند تخمک بالغ از تخمدان می شود. این تخمک یا تخمک ها به داخل لوله های رحم می روند تا در صورت ملاقات با اسپرم و انجام لقاح بارداری صورت گیرد. 

    معمولا کلومیفن برای شما در اوایل پریودی به مدت پنج الی 6 روز استفاده می شود و پزشک مشخص می کند که چند دوره باید آن را مصرف کنید. نام های تجاری برای کلومیفن سیترات، کلومیفن و کلومید هستند.

    متفورمین هیدروکلرید

    متفورمین هیدروکلرید دارویی است که بدن را نسبت به هورمون انسولین حساس تر می کند. این قرص برای درمان دیابت استفاده می شود و یکی از عوارض جانبی جدی آن سندرم تخمدان پلی کیستیک است. این قرص برای خانم های چاق مناسب است زیرا به احتمال زیاد این افراد سطح انسولین خون نامناسبی دارند و به همین دلیل هورمون های باروری در آن ها تنظیم نیست و بارداری را به تاخیر می اندازند. 

    متفورمین بصورت روزانه در چندین دوز تجویز می شود. این قرص باعث کاهش سطح انسولین در خون شده و با این کار بین سطح تستوسترون و استروژن تعادل برقرار می کند و به بدن برای تخمک گذاری کمک می کند. ممکن است متفورمین تحت نام تجاری گلوکوفاژ نیز برای شما تجویز شود.

     

    9062-بهترین-قرص-برای-باردار-شدن

    گنادوتروپین

    هورمون LH و هورمون محرک فولیکول، به هورمون های گنادوتروپین معروف هستند. در قسمت های قبل هم نحوه عملکرد این دو هورمون را توضیح دادیم. این هورمون ها لوتنز به طور مستقیم تخمدان را تحریک کرده و باعث تولید تخمک بالغ قبل باروری می شود. گنادوتروپین معمولا برای زنان مبتلا به PCOS و یا زنان تحت درمان روش آی وی اف استفاده می شود.

    می توانید هورمون محرک فولیکول را هر ده روز به 12 روز تزریق کنید. البته بستگی به نظر پزشک شما دارد. این تزریق ها باعث می شود تخمدان رشد کرده و فولیکول تخمک بالغ شود. تزریق گنادوتروپین همراه با تزریق یکی دیگر از هورمون ها به نام گنادوتروپین جفتی انسان انجام می شود.

    هورمون گنادوتروپین جفتی انسان به تخمدان می گوید تخمک را به بلوغ برساند. تخمک بالغ نیز توسط هورمون LH آزاد می شود. هورمون گنادوتروپین جفتی انسان نیز باعث می شود فولیکول در شرایط مناسب برای آزادسازی تخمک بالغ قرار بگیرد و همچنین هورمون پروژسترون را برای کمک به بارداری تولید می کند.

    نام های تجاری گنادوتروپین عبارتند از:

    • مریونال و منوپار
    • بمفولا، فوستیمون، گونال اف، پرگووریس، پورگون
    • چوراگون، اویترل و پرگنیل

    آگونیست های دوپامین

    بروموکریپتین و کابرگولین هر دو آگونیست های دوپامین هستند که برای اصلاح عدم تعادل هورمونی ناشی از سطوح بالای هورمونی به نام پرولاکتین استفاده می شود. سطح پرولاکتین بالا که هورمون تحریک کننده شیر مادر نیز هست قبل از بارداری مانع از تولید استروژن و تخمک مناسب توسط تخمدان های شما می شود. به همین دلیل می گویند احتمال بارداری در دوران شش ماهه اول شیردهی پایین است. این داروها باعث تحریک گیرنده های دوپامین در مغز و سرکوب آزادی پرولاکتین اضافی از غده هیپوفیز می شوند.

    پرولاکتین بیش از حد سطح هورمون استروژن را کاهش می دهد و باعث ایجاد مشکلات تخمک گذاری و بارداری می شود. همچنین وقتی از روش آی وی اف استفاده می شود، کابرگولین باعث کاهش خطر ابتلا به سندرم تخمدان می شود و بر بارداری تاثیر منفی نمی گذارد.

    معمولا این داروها به صورت قرص برای شما تجویز می شود. نام تجاری برای بروموکریپتین، پارلودل است و نام تجاری برای کابرگولین، دوستینکس می شود.

    سخن آخر

    همان طور که ملاحظه کردید امروزه داروها و روش های بسیار مختلفی برای درمان های ناباروری در شرایط مختلف وجود دارد و دیگر مانند قدیم نیست که تا پزشک بگوید شما مشکل باروری دارید ناامید شوید. خوشبختانه نتایج این داروها و روش ها نیز بسیار موثر بوده است و تا کنون والدین بسیار زیادی در سراسر جهان توانسته اند با این روش ها طعم شیرین پدر و مادر شدن را بچشند و از زندگی لذت ببرند. 

    [collapse id=2932]

    منبع: سلامت بانوان اوما

    • تینا فتاح